Δημήτρης Σεβαστάκης

Τα έργα λογοτεχνίας, τέχνης, ούτως ή άλλως, «διορθώνονται», αναθεωρούνται μέσα από τις αναγνώσεις τους, μέσα από τις νέες θεάσεις τους. Αυτή η εκ των πραγμάτων κριτική λειτουργία διαχωρίζει τις περιττογραφίες, τους φιλολογικούς ή τεχνοκριτικούς ναρκισσισμούς, τα νωπά και διαρκή. Κάθε γενιά, κάθε ηλικία, «συγγράφει» εκ νέου το κειμενικό έργο (ανασυγκροτεί το κειμενικό γεγονός), ανασυνθέτει το […]

Οι δολοφονίες στο θέατρο της Μόσχας είναι τρομοκρατικό χτύπημα, οι υποκινητές όμως και οι σχεδιαστές διαφοροποιούνται αναλόγως του στρατηγικού συμφέροντος και της πολιτικής στόχευσης των ερμηνευτών του αιματηρού γεγονότος. Είναι μόνο το ISIS; Και ποια από όλες τις σέχτες; Μήπως είναι αναμεμειγμένη και η βρετανική M16 με ουκρανική συνδρομή (όπως υπαινίσσονται οι συγγραφείς του Κρεμλίνου) […]

Η υποβλητική σκηνή της εκτέλεσης του 44χρονου έχει μεγαλύτερη δύναμη από το ίδιο το έγκλημα. Η κάμερα ασφαλείας του πρατηρίου δεν καταγράφει απλώς, αλλά σχεδόν σκηνοθετεί, με την ωμότητα και τον τελετουργικό ρεαλισμό της. Στο βιντεοκλίπ θανάτου, φαίνεται η εκτελεστική δράση, φαίνεται ο καταιγισμός πυρών, όχι όμως το θύμα. Δίδονται οι λεπτομέρειες που χρειάζεται ο […]

Νομίζω χρειάζεται ο κ. Μητσοτάκης την γκρίνια, τις εσωκομματικές και εσωκοινοβουλευτικές αντιρρήσεις στο νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Οι γκρίνιες κρατούν ενσωματωμένο στη Νέα Δημοκρατία το συντηρητικό ακροατήριο. Ολα λοιπόν είναι μια ελεγχόμενη και σχεδιασμένη δόση συντηρητικής ρητορικής που εξημερώνει; Το «σχέδιο» φαίνεται απλό στη σύλληψή του: Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί ούτως ή […]

Ο Μιχαήλ Μητσάκης έγραψε το 1890 ένα καταπληκτικό διήγημα με τίτλο «Θεάματα του Ψυρρή». Στην πυκνή αφήγηση, ένας τραυματισμένος, σφαγμένος σκύλος διασχίζει τρεκλίζοντας και αιμορραγώντας τους δαιδαλώδεις δρομίσκους της συνοικίας. Στάζοντας και σχεδιάζοντας ένα αιμάτινο ίχνος, ο ξεκοιλιασμένος σκύλος διεγείρει την περιέργεια των καφενόβιων, των κουτσαβάκηδων, των κυριών, των μαγαζατόρων, των κοριτσιών, των δικηγόρων του […]

Η διαταραχή που δημιουργείται στον «μεσαίο χώρο» δεν σχετίζεται μόνο με την – εν μέρει – κατάληψή του από τον κ. Μητσοτάκη. Σχετίζεται με την αδυναμία άρθρωσης ενός κατανοητού και προσλήψιμου κοινωνικού μηνύματος που θα διαφοροποιεί την Κεντροαριστερά από την πρακτική της κυβερνώσας Κεντροδεξιάς. Γιατί το πρόβλημα της Κεντροαριστεράς δεν είναι οι ενδο-ανταγωνισμοί, η (εν γένει εξυγιαντική) […]

Οι εκλογές στην Τουρκία τακτοποιούν τις εκλογές στην Ελλάδα. Τακτοποιούν την πολιτική σύγκρουση και ρυθμίζουν την αγωνία. Οι εκλογές στην γειτονική χώρα θεωρούνται μακρινές από πολλούς. Η σύγκρουση και τα χαρακτηριστικά των ηρώων Ερντογάν και Κιλιτσντάρογλου προσφέρουν ένα βολικό σχήμα. Οι ευσεβιστές θεωρούν τον Κιλιτσντάρογλου δημοκρατικότερο, νατοϊκότερο και ευρωπαϊκότερο. Οι πραγματιστές, το αντίθετο: ο Ερντογάν […]

Μεταξύ σφύρας και άκμονος. Ο εκλογικός αγώνας «συμπιέζεται» ανάμεσα στην ένταξη δημοφιλών προσώπων, με εξαιρετική λαϊκή διείσδυση και από την άλλη, προσώπων που αποκαθηλώνονται ηθικά. Ευάρμοστο ζευγάρι: δημοφιλία και ηθική απαξίωση, αναγνωρισιμότητα και πομπές. Με τους τυπικούς όρους, της τυπικής πολιτικής, αυτά τα πεδία μάχης είναι εξωπολιτικά και ουσιαστικά ενσωματώνουν τεχνικές του σκληρού επικοινωνιακού μάρκετινγκ […]

Ανθούν κείμενα αφιερωμένα στην Αθήνα, την αρχιτεκτονική, τις γειτονιές «που χάνονται». Πολλοί βυθίζονται σε μια νοσταλγία, ψάχνουν πίσω από αρχιτεκτονικά υπολείμματα μια χαμένη αθηναϊκή «αριστοκρατία» ή κάποια αφηρημένη αστική αθωότητα. Αναδημοσιεύονται αποσπάσματα από περιοδικά μιας τότε επικαιρότητας, από τη θεατρική παραγωγή, την Κυρία Κατερίνα, την Κυβέλη, ή ανασύρονται βαριά ονόματα και τοπόσημα – Χαλκοκονδύλη και Πατησίων […]

Φαίνεται ότι η βασίλισσα Ελισάβετ πριν από λίγους μήνες επανεξοικείωσε μέρος του λαού μας με τη βασιλεία και τον προπόνησε στον θρήνο. Βλέποντας τις ουρές περίλυπων Βρετανών, πολλοί μπόρεσαν (χωρίς ενοχές) και εδώ να εκφράσουν τον ιδιόκτητο θρήνο τους. Ενας πάμφτωχος ηρεμεί έχοντας ως ισοδύναμο της δικής του ένδειας κάτι ακατάληπτο, ακατάτακτο και λαμπερό. Εχοντας […]