Δημητρολόπουλος Περικλής

Εδώ δεν θα τη θυμάται κανείς –ενδεχομένως λίγοι θα την θυμούνται πια και στη χώρα της. Λέγεται πάντως Κονστάντσα Ουρμπάνου ντε Σόουζα και ήταν υπουργός Εσωτερικών της Πορτογαλίας όταν τον Οκτώβριο του 2017 ξέσπασε μια πυρκαγιά που άφησε πίσω της 45 νεκρούς. Η Ντε Σόουζα παραιτήθηκε την επομένη της τραγωδίας για έναν αυτονόητο λόγο: «Εκρινα», […]

Αν έπρεπε να κάνει κανείς αντιστοίχιση προσώπων, θα το έθετε ως εξής: η ισπανική Δεξιά εξέλεξε στην ηγεσία της ό,τι πιο κοντινό είχε σε Αδωνη Γεωργιάδη –ή σε αυτό που διακονεί ο Αδωνις Γεωργιάδης όταν ξελαρυγγιάζεται στα τηλεοπτικά πάνελ. Δεν εξέλεξε κάποιον που απλώς είναι δεξιός, πιο δεξιός από τον Μαριάνο Ραχόι. Αλλά κάποιον που […]

Τα party animals αυτά τα ξέρουν απέξω: το πάρτι δεν το κάνει ο σωστός χώρος, το κάνει ο «σωστός» κόσμος. Και από τον «σωστό» κόσμο ο Αλέξης Τσίπρας κινδύνευε να δει στο πάρτι της Πνύκας μόνο τον Πιερ Μοσκοβισί. Τόσο πρόθυμος ώστε να καταχωριστεί ως αφοσιωμένος συριζαίος, ο επίτροπος δεν θα μπορούσε να κάνει τη […]

Follow the money. Η φράση ακούστηκε για πρώτη φορά σε ακρόαση στο αμερικανικό Κογκρέσο αλλά έγινε γνωστή από την ταινία «Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου». Δεν ακολουθεί όμως κανείς μόνο το χρήμα για να ανακαλύψει σκάνδαλα διαφθοράς. Το ακολουθεί και για να εξηγήσει πολιτικές επιλογές. Για να εξηγήσει, ας πούμε, γιατί ο Ζόραν Ζάεφ καίγεται […]

Ηταν Μάρτιος του 2014. Και ήταν πολύ βενιζελικό για να μην είναι αληθινό: «Καλή επιτυχία» είχε πει «σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή που φιλοδοξεί να μετασχηματισθεί σε πολιτικό κόμμα». Το ειρωνικό σχόλιο του Βαγγέλη Βενιζέλου είχε αποδέκτη τον Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος είχε μόλις ανακοινώσει την ίδρυση του Ποταμιού. Αλλά, βενιζελικά μιλώντας πάντα, ο πειρασμός πρέπει […]

Σουλτάνος, αλλά τι σουλτάνος; Το είπε ο ίδιος στην ομιλία του για την επέτειο των δύο χρόνων από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος: πρωτίστως, ο Ταγίπ Ερντογάν «δεν ξεχνά». Ο Ταγίπ Ερντογάν «έχει δυνατή μνήμη», «θυμάται πάντα τη σιωπή όσων θεωρούσε φίλους του», «μπορεί να μη λέει συχνά τι πέρασε, αλλά δεν θα ξεχάσει ποτέ ποιοι […]

Δεν χρειάζονται και πολλά. Κάποιος να ρίξει την ιδέα, κάποιος να γράψει το σενάριο, κάποιος να τραβήξει τα πλάνα και κάποιος πρόθυμος να παίξει τον εαυτό του. Να τον παίξει όχι ακριβώς όπως είναι στην πραγματική ζωή, αλλά όπως θα τον υποδυόταν στον κινηματογράφο –έναν εαυτό όχι μόνο μακιγιαρισμένο, αλλά και κάπως εξωραϊσμένο, έναν ιδανικό […]

Είναι μια περίπτωση που μπορεί να τη δει κανείς πλέον σαν στεγαστικό πρόβλημα. Σαν μια από εκείνες τις ιστορίες όπου το κεντρικό πρόσωπο ταλαιπωρείται μέχρι επιτέλους να ριζώσει κάπου και το προσωπικό της δράμα να τελειώσει με ένα χαρούμενο τέλος: η ηρωίδα έχασε το σπίτι που είχε εξασφαλίσει χάρη στην επιδότηση του ενοικίου, αλλά να […]

Τα πρόσωπα είναι ασφαλώς πολλά. Αλλά το γεγονός είναι ένα: ποτέ η Ακρα Δεξιά, στις λάιτ ή στις πιο βαριές εκδοχές της, δεν είχε φτάσει τόσο κοντά στην εξουσία όσο την τελευταία πενταετία. Ποτέ οι εκπρόσωποί της δεν άσκησαν εξουσία –με φανερό ή περισσότερο αφανή τρόπο. Είναι κάτι που μας το υπενθυμίζει η παρουσία του […]

Οι παρατηρητικοί των πτήσεων Αθήνα – Βρυξέλλες θα το έχουν προσέξει: η Σοφία Σακοράφα ταξιδεύει πρώτη θέση. Ισως όχι με τη διάθεση του Λένιν που ταξίδεψε πρώτη θέση από την Ελβετία στη Ρωσία για να κάνει ολόκληρη επανάσταση. Αλλά πάντως με την ίδια πεποίθηση. Με την πεποίθηση πως η πρώτη θέση είναι για τους επαναστάτες. […]

Θεωρητικά, είναι ό,τι ακριβώς θα ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή τη φάση. Ενας μάγος των δημοσκοπήσεων, ένας ταχυδακτυλουργός της διαθέσεων της κοινής γνώμης. Κάποιος που θα μπορεί να πολλαπλασιάσει το συριζαϊκό πλήθος, να βγάζει ψήφους από το καπέλο του, να εξαφανίζει δημοσκοπικά μεγέθη και να εμφανίζει άλλα. Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης το έκανε. Για να παρουσιάσει […]

Ολα τα ερωτήματα έχουν πλέον απαντηθεί. Μπορεί, ας πούμε, ο Πάνος Καμμένος να ξεπεράσει τον ίδιο του τον εαυτό; Η απάντηση είναι πως μπορεί. Μπορεί να κλιμακώσει αυτό που είναι σαν αυτό που είναι να μην έχει κανένα όριο, σαν ό,τι τον συγκροτεί να μην περιορίζεται, να ξεχειλώνει συνεχώς. Σαν η αμετροέπεια να είναι πολύ […]

Γι’ αυτόν πάλι δεν χρειάζεται να διευκρινιστεί στη συμφωνία ότι ο σχηματισμός του δεν προσομοιάζει με εκείνον του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ότι τα μέλη του δεν φέρουν σάρισες. Αυτός ο «μακεδονικός στρατός», όπως είπε ο Ζόραν Ζάεφ, είναι σύγχρονος. «Το να είσαι στρατιώτης σε μια χώρα που είναι μέλος του ΝΑΤΟ», εξήγησε στο Twitter, «σημαίνει […]

Από μια άποψη είναι σαν τις μολότοφ του Αλέξη Τσίπρα –δεν έχουν κάτι κακό, αρκεί να είσαι από την πλευρά εκείνου που τις ρίχνει. Ετσι και με τις αβάντες του Πιερ Μοσκοβισί. Κακές δεν είναι –αρκεί να είσαι στη σωστή πλευρά. Και ποια είναι η σωστή πλευρά; Εδώ υπάρχει μια μικρή διαφοροποίηση σε σχέση με […]

Κανονικά, θα ήταν το σύμβολο μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια. Της Ελλάδας που έχουν αποβάλει τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και το κοινωνικό σώμα επειδή σε αυτήν την Ελλάδα θα αναγνώριζαν την αιτία της κακοδαιμονίας τους. Ο Ακης Τσοχατζόπουλος θα ενσάρκωνε κανονικά αυτό που καταγγέλλουν όλοι μετά βδελυγμίας, αν και με διαφορετικό τρόπο ο […]

Ας πούμε ότι του αναγνωρίζεται το προφανές: ότι άφησε την ασφάλεια του μαντριού, ενός μαντριού ενδεχομένως ασφυκτικού αλλά που πάντως θα του εξασφάλιζε μια θέση στην επόμενη Βουλή, για να επιστρέψει σε ένα παρελθόν με αβέβαιο μέλλον. Αλλά ακριβώς αυτό που του αναγνωρίζεται, αυτό που ισοσταθμίζει κάπως το γεγονός ότι τίναξε στον αέρα το εγχείρημα […]

Θα μπορούσε να είναι το κόστος της εξωστρέφειας μιας χώρας: 2,5 εκατομμύρια ευρώ σε τρία χρόνια, όσο στοίχισαν τα καύσιμα των κυβερνητικών αεροσκαφών που χρησιμοποίησε ο υπουργός Αμυνας για τις επαφές του στο εξωτερικό. Δεν είναι πολλά εάν οι επαφές αυτές, οι συμφωνίες ας πούμε που υπέγραψε, έφεραν περισσότερα απ’ όσο στοίχισαν. Μπορεί να μην […]

Αυτός μάλιστα, ήταν ακτιβισμός. Ενας ακτιβισμός που θα δικαιολογούσε ακόμη περισσότερο ο Πρόεδρος της Βουλής και θα έχουν να θυμούνται οι εμπνευστές του. Οχι βίαιος και επιθετικός, αλλά συγχρόνως (ή μπορεί ακριβώς γι’ αυτό) εξαιρετικά αποτελεσματικός. Γιατί η μη εισβολή του Ρουβίκωνα στο γραφείο του βουλευτή Κατσίκη παρήγαγε ένα τεράστιο πολιτικό αποτέλεσμα, πολύ μεγαλύτερο, για […]

Το καθένα από μόνο του ως γεγονός δεν λέει τίποτε. Ολα τα γεγονότα μαζί όμως, κάνουν κάτι. Θα μπορούσε, με άλλα λόγια, να μην έχει σημασία εάν δύο κουκουλοφόροι μπούκαραν στο γραφείο ενός βουλευτή και άρχισαν να εκτοξεύουν απειλές. Αλλά αρκεί να προσθέσει κανείς σε αυτό το γεγονός τις καταγγελίες περί αποσταθεροποίησης από κορυφαίους υπουργούς, […]

Αν μη τι άλλο, το επεισόδιο επιτρέπει να ρίξει κανείς μια ματιά στις τυπολογίες της διαμαρτυρίας. Ηταν «λαός» αυτοί οι τέσσερις πέντε που την έστησαν στον Αλέξη Τσίπρα για να τον πουν προδότη; Ηταν «όχλος» όπως είχε πει σε μια άλλη περίπτωση ο ίδιος; Είναι πολίτες που εκφράζουν το γενικότερο συναίσθημα και τους αξίζει μια […]

Στην πραγματικότητα κανένας δεν φαντάζεται τα πανεπιστήμια με κάγκελα και λουκέτα, όπως είπε ο υπουργός Παιδείας στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Ούτε και τους φοιτητές φρουρούς στην πόρτα επί πληρωμή –πιθανότατα δεν είναι αρκετά «ρωμαλέοι», σύμφωνα με τα προσόντα που ζητούσε κάποτε ο ίδιος για να αναθέσει την προστασία των πανεπιστημιακών υποδομών στο φοιτητικό κίνημα σε […]

Κι αν η γραβάτα ήταν το λιγότερο; Αν το σημαίνον στο Ζάππειο δεν ήταν ένα ενδυματολογικό κλείσιμο του ματιού, αυτός ο τουλάχιστον αμφιλεγόμενος συμβολισμός, αλλά όλα τα υπόλοιπα; Στο Ζάππειο όλα τα βλέμματα έπεσαν σε μια γραβάτα, στο photo opportunity ενός επικοινωνιακού τεχνάσματος. Θα έπρεπε να πέσουν σε αυτό που συνδέει τον ΣΥΡΙΖΑ με τους […]

Ο,τι είναι προοδευτικό σήμερα, είναι συντηρητικό αύριο. Από αυτήν την άποψη, ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει δίκιο: το Κίνημα Αλλαγής είναι συντηρητικό. Είναι αρκετά συντηρητικό για να αντέξει το μεταρρυθμιστικό Κέντρο που εκπροσωπεί ο Θεοδωράκης ή –από μια άλλη οπτική –για να αντέξει το μεταρρυθμιστικό Κέντρο τη συμβίωση με το συντηρητικό ΚΙΝΑΛ. Το διαζύγιο έγινε αναπόφευκτο. […]

Πώς το είπε ο Νίκος Φίλης; Εδώ παίρνουν άδεια οι έμποροι ναρκωτικών, δεν θα πάρει ο Κουφοντίνας; Η δήλωση δεν αποκαλύπτει μόνο ότι στο μέτρο αξιολόγησης του Φίλη οι έμποροι ναρκωτικών είναι χειρότεροι από τους κατά συρροήν δολοφόνους που επιπλέον παραμένουν αμετανόητοι. Είναι αποκαλυπτική μιας ευρύτερης σχέσης. Περιγράφει τη σχέση που έχει αναπτύξει ένα τμήμα […]

Δεν έχουν καταγγείλει ακόμη τους πατριδοκάπηλους, τους εμπόρους του πατριωτισμού, τους εθνικιστές και τους τουρκοφάγους που κάνουν εξωτερική πολιτική στην πλάτη της χώρας. Αρκεί όμως να ακούσει κανείς την Ελενα Κουντουρά να μιλάει για «ακραίες μειοψηφίες» για να καταλάβει ότι οι εναπομείναντες ΑΝΕΛ θα το κάνουν. Και θα το κάνουν αφού καταγγείλουν στο μεταξύ τους […]

Τα όρια κανονικά θα έπρεπε να είναι ευκρινή. Αλλά δεν είναι πάντα ανάμεσα στην τιμωρία και την εκδίκηση. Ή μάλλον θα είναι πάντα θολά σε ένα κράτος που έχει σταματήσει προ πολλού να είναι τιμωρός, αλλά δεν έχει πάψει να κατηγορείται ως εκδικητικό. Σε μια δημοκρατία που βρίσκεται σε εμφανή αδυναμία να πείσει τους πολίτες […]