Δημητρολόπουλος Περικλής

Είναι κάτι που περιμένεις να ακούσεις από έναν απόμαχο της ζωής. Να το ακούσεις σε ένα καφενείο, στο λεωφορείο, σε έναν καναπέ, ενώ στην τηλεόραση παίζουν οι ειδήσεις. Οχι όμως από εκείνον που είναι επιφορτισμένος να κάνει τον κόσμο καλύτερο –ή τουλάχιστον ασφαλέστερο. Και ακόμη λιγότερο όταν ένας δικός σου άνθρωπος χαροπαλεύει επειδή έμεινε μάλλον […]

Είναι, κατά κάποιον τρόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ που θα ήθελε να εξαφανίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σαν τον παλιό εαυτό που θέλεις να μη θυμάται κανένας, αλλά να μη θυμάσαι ούτε και εσύ ο ίδιος. Εναν εαυτό που όταν εμφανίζεται γίνεται πολύ ενοχλητικός, εξαιρετικά δυσάρεστος. Γιατί είναι ένας εαυτός που σε εκθέτει στα μάτια των άλλων. Αυτόν τον […]

Δεν είναι ότι δεν έχουν υπηρετήσει το ίδιο αφήγημα και άλλοι πριν από αυτόν. Αλλά κανένας δεν το έχει κάνει σαν τον Αλέκο Φλαμπουράρη, κανένας δεν έχει περιγράψει την «καθαρή έξοδο», την υποτιθέμενη αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας, με τον δικό του τρόπο, τον τρόπο του παλαίμαχου εργολάβου που η αργκό του επαγγέλματος έχει εγκατασταθεί πλέον […]

Δεν είναι η εποχή που ήταν η προσωποποίηση του «παλιού» – με το «παλιό» να προσδιορίζεται οσφρητικά από την ανυπόφορη μυρωδιά της σήψης. Δεν είναι ούτε σαν πέρυσι, όταν ο Φίλης έλεγε πως είναι καλύτερη η συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ «κι ας είναι βρώμικο», παρά με την εθνικιστική Δεξιά του Καμμένου. Από τότε το ΠΑΣΟΚ […]

Κανονικά, η δήλωση θα είχε το ίδιο βάρος με εκείνη τη φωνή που ακούστηκε κάποτε από τα έδρανα της Βουλής και ο γενάρχης των Παπανδρέου υποδέχθηκε σαν ενοχλητικό κουνούπι: «Ποιος το είπε;». «Εγώ». «Τότε δεν έχει καμία σημασία». Ούτε όσα είπε ο βουλευτής Κατσίκης θα είχαν σημασία. Θα έλεγε ότι πρέπει να παρακάμψουμε τη Δικαιοσύνη […]

Hταν ό,τι έλειπε από την ιστορία του ονόματος της ΠΓΔΜ: ένας γρίφος για το μέλλον της κυβέρνησης και μια ευθεία αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του επικεφαλής της. Ο γρίφος είναι πως θα κάνει «ό,τι μπορεί» για να εμποδίσει να περάσει από τη Βουλή ένα όνομα με τον όρο «Μακεδονία». Και η ευθεία αμφισβήτηση ότι ο […]

Μίλησε. Και που μίλησε; Θα μπορούσαν όσα είπε η Στόρμι Ντάνιελς να είναι η αρχή του τέλους για τον Ντόναλντ Τραμπ; Είναι αυτή που θα δικαιώσει όσους έχουν προβλέψει ότι αυτός ο ένοικος του Λευκού Οίκου θα γίνει ο πρώτος από την εποχή του Ρίτσαρντ Νίξον που δεν θα ολοκληρώσει τη θητεία του; Το ερώτημα […]

Είναι αλλιώς να γιορτάζεις την 25η Μαρτίου σαν εθνεργετική ανάμνηση ενός ένδοξου παρελθόντος κι αλλιώς να γιορτάζεις την επικαιροποιημένη της εκδοχή –επικαιροποιημένη από τους βρυχηθμούς του προαιώνιου εχθρού σου. Το καταλαβαίνει κανείς συγκρίνοντας τις εορταστικές δηλώσεις των επισήμων την εποχή που η Τουρκία θαμπωνόταν από την ευρωπαϊκή προοπτική της με τις σημερινές επετειακές που ηχούν […]

Να φύγει για να πάει πού; Το ερώτημα δεν αφορά μόνο τον Πάνο Καμμένο που συναντήθηκε προχθές με τον Αλέξη Τσίπρα για να ανανεώσουν τους όρκους της αιώνιας πίστης τους. Τέθηκε για κάθε συριζαίο και κάθε ανελίτη μετά την ευφορία της υπερήφανης διαπραγμάτευσης και του δημοψηφίσματος, τότε που ο Τσίπρας πήγε με το δημοψηφισματικό «όχι» […]

Είναι σαν την υπερασπιστική γραμμή του μαινόμενου ολιγάρχη: το είχε το πιστόλι, αλλά δεν το τράβηξε. Ετσι και για τον Πάνο Καμμένο: το είπε, αλλά δεν το εννοούσε. Το «λιντσάρετέ τον» δεν ήταν προτροπή, ήταν συμβολισμός. Τι συμβολίζει ακριβώς ένα τέτοιο ρήμα και μάλιστα στην προστακτική του; Τι άλλο μπορεί να σημαίνει το «φτύστε τους» […]

Θα μπορούσε να το πει και η Φώφη Γεννηματά όπως το είχε πει κάποτε ο Αλέξης Τσίπρας για την πιθανότητα συνεργασίας με τον Πάνο Καμμένο: «Εφόσον και εάν το απαιτήσουν οι συνθήκες, τότε ναι, ίσως και θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε». Με τόσους υποθετικούς συνδέσμους, με τόσα διστακτικά επιρρήματα. Τόσο φλου για κάτι που ήξερε πως […]

Το έχουμε δει και σε καρτούν, ο ένας πιάνει τη βόμβα και την πετάει στα χέρια του άλλου που την επιστρέφει πίσω πριν καταλήξει ξανά στα χέρια του. Σε ποιου τα μούτρα θα σκάσει; Ποιος θα γίνει μαύρος από την έκρηξη; Ετσι και η Ντόρα Μπακογιάννη με τον Νίκο Φίλη. Οι δυο τους βρέθηκαν στην […]

Ετσι είναι τα σωστά παιδιά. Δεν αφήνουν ανυπεράσπιστο τον πατέρα τους στην κριτική. Απαντούν εκείνα για λογαριασμό του. Ακόμη και με ρωσικές αρκούδες που φαίνονται τα αχαμνά τους για να μην έχει κανένας αμφιβολία πώς αισθάνονται τα ίδια και –κυρίως –πού μας γράφουν όλους εμάς τους υπόλοιπους. Μα ο μπαμπάς δεν το έβγαλε το όπλο, […]

Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε στη χθεσινή «Ρεπούμπλικα»: ο προσωρινός γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος μιλάει από το βήμα της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής. Και ο φακός συλλαμβάνει διάφορους πρωτοκλασάτους στις πρώτες σειρές του ακροατηρίου, υπουργούς και υφυπουργούς, νυν και πρώην δημάρχους, να χαζεύουν τα κινητά τους. Εντάξει, τα έχουν αυτά οι ήττες. Κάπως πρέπει να αντιμετωπίσει κανείς […]

Μπορεί και να το περιγράψει κανείς παραφράζοντας μια φράση από το «Μίσος» του Ματιέ Κασοβίτς: «Το πρόβλημα δεν είναι η πτώση, είναι η προσγείωση». Δεν είναι ότι οι συριζαίοι θα πέσουν κάποια στιγμή. Είναι ότι υπέβαλαν τους αριστερούς ψηφοφόρους τους σε μια ταπεινωτική προσγείωση. Σε μια σκληρή προσαρμογή στη δική τους πραγματικότητα, προσαρμογή που έγινε […]

Και τώρα, τι θα του πει; Κι εμείς σας κάναμε κιμά στα Δερβενάκια; Ή θα επιμείνει στην πολιτικά ορθή διατύπωση του εθνικιστικού αφηγήματος που επιστράτευσε πρώτος ο ίδιος, στην ίδια επίκληση του προγονικού κλέους αλλά χωρίς τον πολιτικό χουλιγκανισμό εκείνου που του απάντησε ότι «πέσατε στη θάλασσα για να μην γίνετε παστά ψάρια στον Σαγγάριο»; […]

Από την Ιστορία μπορεί να αντλήσει κανείς πολλά διδάγματα. Και το δίδαγμα που αντλεί ο Ελι Λέικ, άλλοτε συντάκτης για θέματα ασφάλειας στο περιοδικό «Newsweek» και σήμερα αρθρογράφος του Bloomberg, είναι ότι η συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Κιμ Γιονγκ Ουν δεν πρέπει να γίνει. Ο Λέικ αντλεί το δίδαγμα αυτό από ένα ιστορικό […]

Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα το ήξερε: σε αυτά τα μέρη η απόσταση από το στεφάνι έως το «θανατηφόρο ατύχημα» είναι πολύ μικρή. Οποιοσδήποτε άλλος, αλλά όχι εκείνος που από κάπηλος της μνήμης των νεκρών πιλότων γίνεται τώρα προφήτης μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Οχι ο Πάνος Καμμένος. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αρχηγός […]

Θα έχει πάντα ενδιαφέρον να κρατά κανείς τον τόπο και τα γεγονότα αλλάζοντας τον χρόνο και το πολιτικό περιβάλλον. Να φανταστεί, ας πούμε, τα κλομπ της αστυνομίας να μην έπεφταν στις πλάτες εκείνων που διαδήλωναν για τους πλειστηριασμούς τον Μάρτιο του 2018, αλλά τον Μάρτιο του ’14, του ’13 ή του ’12. Οχι με τους […]

Κάποτε, όλα αυτά θα ήταν μαγκιά. Το πορτρέτο του Αρη Βελουχιώτη στο γραφείο και τα ονόματα των καπεταναίων στις σήραγγες των εθνικών οδών, το τσιγάρο στον κλειστό χώρο και η δυσανεξία απέναντι στους κανόνες. Κάποτε. Αλλά τώρα η επανάσταση, αυτή η ίδια επανάσταση που κάνουν σήμερα οι συριζαίοι, έχει συντελεσθεί εδώ και μια τριακονταετία. Το […]

Το πιο σκληρό σκίτσο για τον Ματέο Ρέντσι δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Il Fatto Quotidiano». «Πού έκανα λάθος;» ρωτάει εκείνος. «Είναι απλό» του απαντά το άλτερ έγκο του γελοιογράφου. «Σπας τα αρχ…. στους πάντες». Μέσα στη γελοιογραφική του υπερβολή ο δημιουργός του σκίτσου έχει δίκιο. Στους «πάντες» χωράνε όλοι. Ολοι εκείνοι που ψήφισαν τη Δεξιά του […]

Για κάποιον που έβλεπε την Αθήνα να καίγεται επί τρεις ημέρες χωρίς να αντιδρά, έμεινε ακίνητος στη θέση του βλέποντας τον Κασιδιάρη να χαστουκίζει τη Λιάνα Κανέλλη ή ζάρωσε σε μια γωνιά του καναπέ ακούγοντας τον Ερντογάν θυμωμένο, η δήλωση «ξέρουμε να είμαστε απέναντι αν η Ιστορία μας υποχρεώσει, θα το πράξουμε όπως έκαναν οι […]

Θα μπορούσε να το περιγράψει κανείς μένοντας στο πνεύμα των βρυχηθμών του βουλευτή Δαβάκη: είναι σαν να το έσκασε ένας γορίλας από τον ζωολογικό κήπο και οι υπεύθυνοι να μην ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Πώς να τον μαζέψουν; Κι αν τον μαζέψουν, τι να τον κάνουν; Να τον φέρουν πίσω στο κελί του λαμβάνοντας μέτρα […]

Ας πούμε ότι αυτός, απ’ όλα τα πολιτικά του αμαρτήματα, εκείνο που σηκώνει λιγότερο και εκείνο από το οποίο θέλει να εξαγνιστεί περισσότερο είναι η συγκατοίκηση με τους «Σαμαροβενιζέλους». Οχι η άρνησή του να γίνει πρωθυπουργός το 2012, ούτε εκείνη που ακολούθησε το 2015 για την προεδρία της Δημοκρατίας. Αλλά η φρικτή περίοδος που, ως […]