Δημητρολόπουλος Περικλής

Είναι μόνο μια διπλωματία που έχει νεύρα; Οχι, είναι και μια διπλωματία με προσωπική ατζέντα, ιδεοληψία και κρίσεις πολιτικού μεγαλείου. Κι αν τα νεύρα αποτυπώνονται στο οξύ ύφος της ανακοίνωσης που εξέδωσε το υπουργείο Εξωτερικών για όσα είπε ο ισπανός πρεσβευτής, όλα τα υπόλοιπα τα εντοπίζει κανείς με μια μικρή αναδρομή στα σχεδόν τρία χρόνια […]

Οχι, δεν μίλησε ως πολιτικός, μίλησε ως επιστήμονας. Δεν είναι ο υπουργός Επικρατείας ούτε ο υπουργός Παρακολουθήσεων που «παρακολουθεί τα ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα στα social media» για να καταλήξει στο «ενδιαφέρον παραπολιτικό στοιχείο» με βάση το μηνιαίο report που του δίνουν οι συνεργάτες του ότι «συνεχίζεται η μαζική δημιουργία ψεύτικων λογαριασμών που ακολουθούν ταυτόχρονα […]

Γνωρίζονταν, λένε, από την εποχή που ήταν και οι δύο υπουργοί Εσωτερικών. Περίπου, δηλαδή, από την εποχή που ο Προκόπης Παυλόπουλος έβλεπε επί τρεις ημέρες την Αθήνα να φλέγεται, ο Νικολά Σαρκοζί φοβόταν ότι η ίδια πυρκαγιά θα ξεσπούσε στα μπανλιέ για να απλωθεί σε ολόκληρο το Παρίσι και ότι ο ίδιος δεν θα κοίταζε […]

Βλέποντας κανείς από τις κερκίδες της πολιτικής αρένας τον Γιώργο Καμίνη να κατηγορεί τον Σταύρο Θεοδωράκη ότι «δεν μπορεί να ηγηθεί μιας παράταξης με όρους λάιφ στάιλ» και τον Σταύρο Θεοδωράκη να απαντά στον Γιώργο Καμίνη ότι «η κατηγορία είναι δανεισμένη από τη λασποθήκη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ», μπορεί και να σκεφτεί ότι επιτέλους χύθηκε και λίγο […]

Είναι μια σούμα που δύσκολα γίνεται χωρίς «κομπιουτεράκι». Είναι τα χαμένα δισεκατομμύρια που πρέπει να ψάξει κανείς εδώ κι εκεί για να υπολογίσει το κόστος της κρίσης μέσα στην κρίση. Γιατί ακόμη κι αν δεν συμπεριλάβει τα 2,4 δισ. που προσφέρει με περίσσευμα γαλαντομίας το ελληνικό κράτος για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στις Ηνωμένες […]

Ας πούμε ότι ο ένας, ο Ντόναλντ Τραμπ, δημιουργεί το είδος της οικειότητας που διακονούν οι οικοδεσπότες των ριάλιτι σόου. Και ότι ο άλλος, ο Αλέξης Τσίπρας, δεν την αναζητά στην ατμόσφαιρα, συνηθίζει να την αποκτά μόνος του με τη γλώσσα του σώματος όπου κι αν βρίσκεται. Το διαπιστώνει εύκολα κανείς εάν παρατηρήσει ότι για […]

Μπορεί να τη δει κανείς σαν ειδική περίπτωση. Σαν τη χώρα που διέθετε μια εύρωστη Ακροδεξιά όταν σχεδόν σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης τα ακροδεξιά κόμματα φυτοζωούσαν στο πολιτικό περιθώριο. Αλλά η Αυστρία δεν είναι μόνο η χώρα του Γεργκ Χάιντερ και των πολιτικών επιγόνων του. Δεν είναι καν η χώρα του Σεμπάστιαν […]

Εντάξει, δεν περιμένει κανείς να γίνει η συζήτηση για την κάνναβη σε περιβάλλον φιλελεύθερης ευφορίας. Θα ήταν τουλάχιστον θλιβερό όμως να γίνει με όρους ιδεοληπτικής ασφυξίας. Με τον συνταξιούχου γυμνασιάρχη συντηρητισμό του ΚΚΕ, ας πούμε, το οποίο σε ανακοίνωσή του υπονομεύει την ιατρική χρήση της κάνναβης ως «λεγόμενη», καταγγέλλοντας ότι είναι «ο δούρειος ίππος για […]

Ποτέ Ουάσιγκτον και Αγκυρα δεν είχαν χειρότερες σχέσεις τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Κι αν υπάρχει ένα σημείο που τουλάχιστον σε αυτή τη φάση μοιάζει να μην έχει επιστροφή αυτό τοποθετείται χρονικά στις 8 Οκτωβρίου όταν και οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να αναστείλουν την έκδοση βίζας για τους τούρκους πολίτες ως αντίμετρο σε σειρά συλλήψεων από […]

Ηταν μερικούς μήνες πριν από την εκλογή του όταν ο Αλέξης Τσίπρας είχε εξηγήσει σε μια συνέντευξή του ότι ο έλεγχος της εξουσίας απαιτεί κάτι παραπάνω από την ανάληψη της διακυβέρνησης. Σε εκείνη την επίδειξη συγκεντρωτισμού είχε συμπεριλάβει μεταξύ άλλων τον έλεγχο των τραπεζών. Σήμερα θα περιελάμβανε πιθανότατα και μια βόλτα με F-16. Αυτή τη […]

Η άρνηση θα μπορούσε να αιφνιδιάσει κάποιον που κατατάσσει το Κομμουνιστικό Κόμμα στις δυνάμεις της Αριστεράς χωρίς υποσημειώσεις, κάποιον που το βλέπει εκ φύσεως προσηλωμένο στην ιδέα της προόδου. Οχι όμως και εκείνους που αναγνωρίζουν τι υπάρχει κάτω από αυτό το θεωρητικό κέλυφος. Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς, το κόμμα δεν κρύβεται. Αρκεί να […]

Ηταν αυτό που φοβόταν ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να του επεφύλασσε η πολιτική του μοίρα ως κυβέρνηση: μια αριστερή παρένθεση. Μόνο που αν αυτή η παρένθεση δεν ήταν ζωντανός εφιάλτης αλλά όνειρο που έγινε πραγματικότητα, διήρκεσε πολύ λίγο. Κράτησε μόλις δυο μέρες, όσο και η συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για την αναγνώριση της ταυτότητας […]

Εντάξει, δεν τον ευλόγησε κιόλας. Αλλά η ευαρέσκεια που εξέφρασε ο Ιερώνυμος για την ευχή του Βασίλη Τσιάρτα να «γίνουν οι πρώτες αλλαγές φύλου στα παιδιά αυτών που ψήφισαν αυτό το αίσχος» δείχνει ότι ο προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι ενσάρκωση μιας ακραίας φωνής που βγαίνει από μια μορφή μετριοπάθειας. Και ότι ο μισαλλόδοξος λόγος […]

Ως διττής φύσης, η επιλογή δεν είναι εύκολη. Γιατί όταν η ΝΔ καλείται να τοποθετηθεί στη Βουλή για την αναγνώριση του φύλου, δεν καλείται μόνο να επιλέξει ανάμεσα στη νέα της ταυτότητα και την αιώνια ψυχή της, ανάμεσα στο φιλελεύθερο προφίλ που επιχειρεί να σφυρηλατήσει ο αρχηγός της και το συντηρητικό DNA της. Παράλληλα, πρέπει […]

Οπως κάθε αουτσάιντερ, έτσι κι αυτό έχει λόγους να ποντάρει στην ιστορική συγκυρία –από τις εσωκομματικές εκλογές της εγχώριας Κεντροδεξιάς έως τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ και τη Γαλλία, οι κάλπες έδειξαν πως αυτή δεν είναι η εποχή των φαβορί, είναι η εποχή των εκπλήξεων. Κι ο Γιώργος Καμίνης μοιάζει κάτι παραπάνω από διατεθειμένος να […]

Το ένα προϋποθέτει την ύπαρξη του άλλου: δεν μπορείς να είσαι αριστερός χωρίς να είσαι συγχρόνως αντιδεξιός. Στην πολιτική όμως δεν αρκεί να πυροβολείς τον αναγνωρισμένο εχθρό. Πρέπει να μαστιγώνεις και τον θεωρητικό σύμμαχο. Και αυτό έκανε η Φώφη Γεννηματά λανσάροντας έναν νεολογισμό που θα μπορούσε να κάνει και καριέρα. «Δεν θα αφήσουμε –είπε –η […]

Μα ούτε ένα «ουάου»; Ας μην καταγγείλει κάποιος από τον στρατό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ την «ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας», ας μη μιλήσει για «ανθύπατους», ας μην προειδοποιήσει τους «Κουίσλινγκ» και τους «υπαλλήλους των δανειστών» τι τους περιμένει σε περίπτωση που συμμορφωθούν με την υπόδειξη. Αλλά είναι δυνατόν να μην επιστρατεύεται καν το βαρουφακικό επιφώνημα […]

Δεν χρειαζόταν να περιμένει κανείς το υπερασπιστικό παραλήρημα του Παύλου Πολάκη ή τα λογικά άλματα των τηλευαγγελιστών του κυβερνητικού Τύπου για να καταλάβει ότι είναι κάτι περισσότερο από πολιτική σκοπιμότητα αυτό που συνδέει το συριζαϊκό σύμπαν με τον αρχηγό των ΑΝΕΛ. Μπορούσε να το υποψιαστεί από τους θερμούς εναγκαλισμούς το βράδυ των εκλογών. Και να […]

Εντάξει, δεν κάνεις ακριβώς πολιτική τυπώνοντας στάμπες στην μπλούζα σου. Από την άλλη πλευρά, όμως, ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν είναι ακριβώς πολιτικός. Τότε ως τι άλλο εμφανίστηκε με μια στάμπα που απεικονίζει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να πατάει με το αναπηρικό του αμαξίδιο κάποιον και με το σκίτσο να συνοδεύεται από τη φράση «είναι η οικονομία, […]

Δεδομένης της φιλοδοξίας του, ο στόχος είναι κάτι παραπάνω από πολιτικός. Είναι γεωτεκτονικός. Γιατί αυτό που επιχειρεί να κάνει ο Εμανουέλ Μακρόν είναι να μετακινήσει δύο πλάκες. Να φέρει τη Γαλλία λίγο πιο δεξιά –ή πολύ, εάν η μετακίνηση γίνει μεταξύ άλλων με τη μείωση της φορολογίας για τους πλούσιους. Και την Ευρώπη λίγο πιο […]

Με επιδημιολογικούς όρους η Γερμανία ήταν μία από τις τελευταίες χώρες που δεν είχε προσβληθεί από τον ιό. Η εξαίρεση στον κανόνα μιας μεταδοτικής νόσου που έμοιαζε να είχε εξαφανιστεί οριστικά αλλά τελικά εμφανίστηκε και πάλι στη Γηραιά Ηπειρο. Φαινόταν το φρικτό παρελθόν της να επέδρασε τόσο καταλυτικά στον DNA της ώστε ο οργανισμός της […]

Να ζητούσε άραγε νοερά βοήθεια από τον θεό του τζόγου όσο γυρνούσε η μπίλια στη ρουλέτα; Ή να αρκούνταν σε μια ψιθυριστή προσευχή στην «Παναγιά» κι έναν βιαστικό, σχεδόν στα κρυφά, σταυρό; Το ερώτημα έχει μεγαλύτερη σημασία από τις εξηγήσεις που ζητούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την επίσκεψη του Πάνου Καμμένου στο καζίνο του […]