«Το Δουκάτο των Αθηνών και η κυρία Νάνσυ»
Ακου Δούκας. Λοιπόν, για να μη μακρηγορούμε εγώ αυτόν τον κύριο, δεν μου γεμίζει το μάτι. Το λέω έτσι ασύντακτα και φάτσα φόρα για να εκφράσω και γραπτώς την ταραχή μου εν τω άμα και μόνο της εκφοράς του ονόματός του. Ακου Δούκας! Ορίστε έβαλα μέχρι και θαυμαστικό με το οποίο αυτό σημείο στίξεως έχουμε […]