Φασουλής Σταμάτης

Μάλιστα. Οπως τ’ ακούς. Για όλα φταιν’ τα μίντια. Δυο χρόνια τώρα γκούρου-γκούρου το πίστεψα κι εγώ και πήγα στο πιο κοντινό μου έντυπο να ζητήσω τα ρέστα. Πλην δεν υπήρχε τσεντέζιμο. Οπότε γύρισα άπρακτος σπίτι και στην τσέπη άδειος. Αύριο τώρα. Αρκετά το πολέμησα σήμερα το μίντιο, και αύριο μέρα είναι. Ισως, τώρα, σας […]

Παρά το ναυάγιο του Γιούρογκρουπ οι γιορτές για το πρώτη φορά Αριστερά με άκρα Δεξιά θα γίνουν και θα παραγίνουν. Δεν ξέρω πού; αλλά θα γίνουν.Τώρα τι θα γιορτάσουμε; άγνωστον. Εκπληξούλα. Ισως την πάταξη της διαπλοκής, κατ’ άλλους ότι σκίσαμε το μνημόνιο σε μια μέρα, ή οτι ο Καμένος πίνει τον καφέ του το πρωί, […]

Θα ‘ταν Φλεβάρης του ’16, κοντά ένας χρόνος τώρα που διάβασα στο «Βήμα» το περίφημο εκείνο άρθρο με τη γάτα των Ιμαλαΐων, που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε, αλλά είδε τα πάντα και τα εξομολογήθηκε με τον τρόπο της στην εφημερίδα. Ηταν ένα χαριτωμένο άρθρο που έκανε θραύση στην εποχή του και έδωσε τροφή […]

Τώρα είναι φωτογραφία αυτό με τον ΓΑΠ και τη Φώφη; Πιο κατεψυγμένο χαμόγελο δεν έχω δει. Τα χέρια τους μαζί, τα βλέμματά τους χώρια. Ο ένας κοιτάει τον λαγό κι η άλλη το πιλάφι. Οτι είναι επανένωση αυτό τώρα. Πιο χαρά κάνει το φυτό στη γλάστρα από πίσω παρά οι φάτσα κάρτα. Είναι κι αυτό […]

Η είδηση απλή, λιτή και περιεκτική. «Εισαγγελέας διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας σε βάρος επικεφαλής μεγάλου ασφαλιστικού ταμείου, επειδή ο τελευταίος αρνήθηκε να δεχτεί τις αιτήσεις ασφαλισμένων που ζητούσαν συμψηφισμό των οφειλών τους με ομόλογα του Aρτέμη Σώρρα». Δεν θα τη σχολιάσω. Ο όρκος των Φίλων του Σώρρα είναι αρκετά περίπλοκος για τον απλό ανθρώπινο […]

Εν μέρει την ώρα να περάσω, κι εν μέρη ταξίδια που δεν πρόκειται να κάνω να σχεδιάσω, άνοιξα το google earth. Αφού έριξα μια ματιά σε πόλεις που έχω πάει, έτρεξε το μάτι μου σε μέρη εξωτικά Καζαμπλάνκα, Κανάρια Νησιά επίσης στο Μαρόκο στάθηκα πολύ γιατί κάποτε «μια νύχτα στο Μαρόκο λαχτάρισα να ζήσω μετάξι […]

Εχω κουραστεί, και φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος, με τη φράση που πάει από στόμα σε στόμα, από γραφίδα σε γραφίδα, από ανάρτηση σε ανάρτηση. Τη φοβερή φράση: «Αρωμα εκλογών». Δεν ξέρω ποιος την πρωτοείπε, αλλά τώρα ανήκει σε όλους τους Ελληνες. Από τα λίγα, ελάχιστα, που μας ανήκουν πια. Αν και αυτό το «Eaux […]

Είναι εκεί πάντα στη γωνία με την Πανεπιστημίου. Πήγαινα κάθε μέρα για την πρόβα και πέρναγα για καφέ, με περίμενε. Ντυμένος άθλια, μαλλιά κόκαλο απ’ την απλυσιά, κάτι παπούτσια ξεσκισμένα, πληγές παντού, ακόμα και το βλέμμα πληγωμένο. Ελεγε κάθε μέρα τα ίδια λόγια με τον ίδιο τονισμό, σαν ρόλος καλά παιγμένος. –Σας παρακαλώ, κύριε, ό,τι […]