Φασουλής Σταμάτης

Δεν φταίνε οι μέρες που είναι γκαστρωμένες. Φταίμε εμείς που είμαστε στέρφοι. Φταίει που, ο καταπεπτωκώς κόκκινος άγγελος, το Μακεδονικό, το πολυνομοσχέδιο, ο φόνος ενός βαρυποινίτη και κάνα δυο σφαλιάρες που πέσανε σε κάτι καμαρίνια, έχουν τον ίδιο χρόνο στις ειδήσεις και πολύ φοβάμαι πιάνουν και τον ίδιο χώρο εντός μας. Στις παρέες η ίδια […]

Ωραίες μέρες μας ξημέρωσε ο νέος χρόνος. Προσπαθώ με κόπο να κρατήσω τη λογική στο μέρος της καρδιάς, που δεν την πιάνουν πια τα καταπότια για την αρρυθμία. Πάω να βάλω σε μια τάξη τις πληροφορίες που βομβαρδίζουν τη ζωή μας. Το θέμα «Πώς τα λέν’ τα Σκόπια πώς τα λέν’;» ξεπήδησε, φρέαρ αρτεσιανό, από […]

…μάγκα δεν είσ’ εντάξει». Παλιό το ρεμπέτικο αλλά μ’ έπιασα να το ψιθυρίζω έξω απ’ το σουπερμάρκετ. Βέβαια στη διάλεκτο του μάγκα, το ρήμα «σακουλεύομαι» έχει άλλη σημασία, πάει να πει «σ’ έχω καταλάβει», ή καλύτερα «την έχω πιάσει τη δουλειά». Καμία σχέση με το: – Πόσες σακούλες θέλετε; – Οσες χρειάζεται. – Οχι γιατί […]

Γύριζα στην Αθήνα και σε μια στροφή, ένα εκκλησάκι χρόνια το έβλεπα, ποτέ δεν είχα σταματήσει. Είπα χρονιάρες μέρες να κάνω μια στάση. Το φως λίγο πριν φύγει, πέφτοντας λοξά, αλλά με δύναμη ακόμα, έδινε στο τοπίο πέρα από τρεις διαστάσεις. Ολο σκιές κι ανοίγματα λαμπερά, τα πεύκα ακίνητα κι όμως τόσο ζωντανά σαν να […]

Είναι κι αυτά τα φωτάκια στο δέντρο. Τσακ, όλα μαζί. Τσακ, τα μισά. Κι άντε πάλι. Τσακ, όλα μαζί. Τσακ, τα μισά. Τσακ του τσακ. Ηθελα κάτι χριστουγεννιάτικο για σήμερα. Πήρα κουραμπιέδες (πιο βαριά η άχνη απ’ τον κουραμπιέ), μελομακάρονα (αντί για μέλι γλυκόζη), κατέβασα και το δέντρο απ’ το πατάρι (κάνεις κι αλλιώς, σ’ […]

Μα τι ωραία εικόνα. Ο κύριος Τσακαλώτος να βαράει τα κουδούνια στο Χρηματιστήριο της Wall Street. Τι ωραία εικόνα. Μαγική. Εμένα προσωπικά με ανακούφισε. Λέω έβαλε μυαλό. Αλλά ο κόσμος του Διαδικτύου όπως πάντα είχε διαφορετική γνώμη ο χρυσός μου. Κι αρχίσανε «Ντρίγκιντρίγκι τα κουδουνάκια τάκα τάκα τα πεταλάκια». Οχι. Εγώ δεν θα πω ότι […]

Ωραία η βίζιτα του τούρκου προέδρου, αλλά δεν βρίσκω τον λόγο της επισκέψεως. Ή μάλλον δεν κατάλαβα τον λόγο καλά. Κάτι υποψιάζομαι, αλλά άπτεται διεθνών θεμάτων, και στα διεθνή υστερώ, το ομολογώ. Βέβαια γράφω Παρασκευή βράδυ και αγνοώ τι θα γίνει το πρωί στην Κομοτηνή, ο Θεός να φυλάει. Πολύ φορτσάτος μάς ήρθε ο κύριος […]

Τέλειωσε αργά η παράσταση, βγήκα Πανεπιστημίου, η φίλη μου δείχνει με το βλέμμα έναν άνδρα καθισμένο στο σκαλί μιας φωτισμένης βιτρίνας του Αττικα. Εχει σκύψει το κεφάλι, τραντάζονται οι ώμοι. Μια κυρία τον προσπερνάει, έρχεται κατ’ απάνω μας, ψιθυρίζει. «Αυτός ο άνθρωπος κλαίει». Εκείνος σαν να άκουσε, σηκώθηκε αργά και πήρε τον δρόμο για το […]

Ανίκανος πια να προλάβω τον καιρό. Τρέχει με αστρικά χιλιόμετρα, σαν κάποιο σύννεφο, από πού δεν ξέρω, να ρίχνει με το τουλούμι ειδήσεις, γεγονότα, ενημερώσεις, ανακοινώσεις και να γεμίζει λάσπη τους δρόμους της ζωής μας. Είναι τόσο καταιγιστικός ο ρυθμός, που λαχανιάζει η σκέψη, παγώνει ο νους, γίνεσαι και συ ένα σπασμένο ξύλο στο ορμητικό […]

Κάτω απ’ το βαρύ πένθος των τελευταίων ημερών μια ισχνή αχτίδα φάνηκε να φωτίζει το λασπωμένο εδώ και χρόνια πολιτικό τοπίο. Μια νότα πολιτισμού, σαν ο θάνατος να έδωσε τον τόνο, διαπέρασε τους πολιτικούς μας. Ισως είναι η πρώτη φορά που μια καταστροφή δεν έδωσε αφορμή για κομματική ή όποια άλλη εκμετάλλευση. Σκέφτεσαι πρέπει να […]

Ωραία. Ο κύριος Κουφοντίνας βγήκε για δυο μέρες σύμφωνα με τον νόμο. Ο ίδιος όμως έχει δηλώσει ευθαρσώς και επανειλημμένα ότι δεν αναγνωρίζει κανέναν νόμο αυτού του κράτους. Αφού δεν τον αναγνωρίζει, πώς τον επικαλείται και τον εκμεταλλεύεται καταλλήλως; Ο κύριος Κοντονής από το βήμα εξηγεί ότι είναι νόμος που θέσπισε η Νέα Δημοκρατία. Μα […]

Εχω μείνει speechless, που έλεγε η φίλη μου Ιοκάστη σε στιγμή μεγάλου παροξυσμού. Είδα τον Τσακαλώτο με τα μάτια μου, σε απευθείας σύνδεση με τον ναό της Δημοκρατίας να βάλλει κατά της αντιπολίτευσης ως εξής. «Εχετε βάλει τόσο χαμηλά το πήχη» (έτσι ακριβώς ΤΟ πήχη, γιατί στο μυαλό του αγγλοθρεμμένου ο πήχης είναι ουδέτερο και […]

Απ’ αυτό το πολύ, κατά πολλούς, σημαντικό ταξίδι του Πρωθυπουργού κυρίου Τσίπρα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μάθαμε αρκετά πράγματα που αγνοούσαμε εντελώς. Πρώτον και κύριον ότι ο κύριος Τραμπ με το ξασμένο κουνάβι στο κεφάλι «Μπορεί να είναι δαιμονικός αλλά ό,τι κάνει, το κάνει για το καλό». Βέβαια ποιο καλό δεν μας διευκρινίστηκε αλλά […]

Δεν έχει τέλος αυτό το πανηγύρι. Τα προβλήματα πριν καν, όχι λυθούν, πριν γίνουν απλώς κατανοητά αποσύρονται από τη σκηνή και πάνε στα καμαρίνια τους να ξεχαστούν με την ησυχία τους. Ή μάλλον ν’ αλλάξουν ρούχα, φάτσα, ρόλο και να περιμένουν να βγουν στο προσκήνιο κάποια άλλη φορά, εν καιρώ, για άλλους λόγους κι αλλωνών […]

Αφού το ξέρω, με ζαλίζει όταν διαβάζω στο ταξί, εγώ επιμένω. Προσπαθώ να διακρίνω σ’ έναν χάρτη του Ελληνικού στην εφημερίδα κάτι πιτσίλες. Εκεί λένε οι αρχαιολόγοι υπάρχουν αρχαία. Είναι σίγουροι. Μετά διαβάζω ότι τα κτίρια που θα χτιστούν να μην ξεπερνάνε το ύψος της Ακρόπολης. Βέβαια. Πολύ σωστά. Ολοι ξέρουμε πως για να δεις […]

Στη Βουλή (των Ελλήνων πάντα) αριστεροδεξιοί όλοι μαζί αντάμα, ψηφίζουν με την ελάχιστη πλειοψηφία που διαθέτουν: «Αθώος Κουρουμπλής και Καμμένος». Η κυρία Καμμένου σε πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση δηλώνει ευθαρσώς ότι θα πατήσει ή μάλλον θα λιώσει με το τακουνάκι της κάθε σκουλήκι αυτής της συμμορίας που πιστεύει ότι ο άνδρας της είναι ένοχος. Και μην […]

Ο Κουρουμπλής μάς μάρανε. Λες κι έτσι και παραιτηθεί, το λύσαμε το πρόβλημα. Αυτός είναι το μάτι το κακό και δεν προχωράει το τεράστιο έργο της (ας πούμε) κυβέρνησης. Ο άλλος δεν κουνάει όχι υπουργό, ούτε πουκάμισο, μπας και γυρίσει το φύλλο και του σταματήσει η ρέντα. Αλτ! Ακίνητοι όλοι! Στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα κι αγέλαστα. […]

Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, τα χλωρά, τα έζησα στη Σαλαμίνα. Εκεί έμαθα να συλλαβίζω τον κόσμο. Σ’ ένα απόμερο χωριό σχεδόν κρυμμένο από τον κόσμο, το Αμπελάκι, ποιος ξέρει από ποιον πρώτο καλλιεργητή του Βάκχου να πήρε τ’ όνομά του. Ο κεντρικός του δρόμος έβγαζε στη θάλασσα. Εκεί, ανάμεσα στις αρχαίες πέτρες που […]

Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει για την επιτυχία της επίσκεψης Μακρόν στη χώρα μας. Και όλη αυτή την επιτυχία βέβαια την εισπράττει ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση. Μαλλον όχι όλη η κυβέρνηση, ένα μέρος αυτής και περισσότερο απ’ όλους ο ίδιος ο κύριος Τσίπρας. Γιατί μπορεί όλοι να χαρήκαμε που επιτέλους μίλησε […]

Δεν είναι και πολύ νόστιμο να φοντάρει το Αιγαίο πίσω απ’ το laptop, αλλά τελευταίες ημέρες διακοπών και δεν μου πάει να κλειστώ στο δωμάτιο με τα παντζούρια να τα τραντάζει ο βοριάς. Το νησί σιγά σιγά αδειάζει, μείνανε περισσότερο Γάλλοι. Παράξενα που αντηχούν στα ασβεστωμένα στενά του Αρτεμώνα οι ένρινες καταλήξεις, όλες στη λήγουσα, […]

Οσο καιγόταν ο τόπος και λαμπάδιαζαν τα δάση, ουδείς εκ της λαοπροβλήτου κυβερνήσεως εθεάθη. Μούγγα στη στρούγκα. Μόνο ο Κύριος (κατ’ ευφημισμόν) Πολ@κης (στις άσκημες λέξεις επιβάλλεται να αντικαθιστούμε τα γράμματα με το περιώνυμο «@»), ο κύριος Πολ@κης επαναλαμβάνω ανέβασε στον λογαριασμό του μια προσωπική άποψη, ότι τις φωτιές της άναψε ο Σκάι. Ο Αλαφούζος […]

«Μεγάλην εξέφρασεν έκπληξιν η γειτόνισσα, το Ζερμπινιώ, ιδούσα» στο καντράν της εγχρώμου τηλεοπτικής συσκευής της τον σεβάσμιον γέροντα, ου μην αλλά και σοφόν, υπουργόν να αναγγέλλει τα εξής: «Στα πανεπιστήμια αυτά τα θέματα λύνονται από μέσα, αν υπάρχει ένα ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα και σύλλογος καθηγητών. Αν κάποιοι καλοθελητές θέλουν να το παρουσιάσουν ως κανόνα τι […]

Ακρως εντυπωσιακό το εικαστικό σχόλιο για το κλείσιμο της αξιολόγησης, του υπουργού Εθνικής Αμύνης Πάνου Καμμένου με τ’ όνομα, στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter. Το εν λόγω απεικονίζει μια γραβάτα εκ πρώτης όψεως εμπριμέ σε φόντο κόκκινο μιας μεταμοντέρνας ασυναρτησίας, αλλά μια πιο προσεκτική παρατήρηση θα αποκαλύψει στον θεατή ένα λιβάδι όπου ανθίζουν λογής […]

Ηταν ωραία τα νιάτα μας κάτω απ’ τα πεύκα, μπροστά σε μια ροζ φτηνή γυαλιστερή αυλαία. Αρχίζαμε να συλλαβίζουμε το αλφαβητάρι του θεάτρου άτσαλα, ίσως και ψευδά, μα με τόσο κέφι, δύναμη κι ορμή, που όλα δείχνανε σαν να συμβαίνουν μια πιθαμή πάνω απ’ τη γη. Μια παράγκα ελενίτ, ριχτό τσιμέντο στην πλατεία κι έξω […]

Δεν βλέπω να πέτυχαν τα μεγαλοφυή όσο και, γιατί όχι, σταλινικής εμπνεύσεως σχέδια της κυβέρνησης όσον αφορά στον ΔΟΛ. Μάλλον τους έμεινε ο μουντζούρης στο χέρι. Κρίμα κι είχαν βασίσει τόσα σχέδια σ’ αυτό το όνειρο. Γιατί ο έλεγχος του Τύπου και των μέσων είναι το πιο ακριβό τους όνειρο. Και δεν τους πάει το […]

Οχι. Χιούμορ κάνω. Μαύρο βέβαια και λίγο σοβάζ, για να πάει ασορτί με το ύφος και το ήθος του αναπληρωτή υπουργού Υγείας κύριο κυρίου Παύλου Πολάκη με τ’ όνομα. Ονομαστική «ο Σοϊμπλές», γενική του «Σοϊμπλέ», όπως «ο Σκερβελές» δεν κάνει «του Σκερβελέδος» κάνει απλώς «του Σκερβελέ». Και μην το παίρνετε αψήφιστα, η λέξη έχει γαλλική […]

Ακούγοντας τον κύριο Τσίπρα να ομιλεί στο Υπουργικό του, αισθάνθηκα τόσο υπερήφανος που τα καταφέραμε να ευτυχούμε σύσσωμοι οι Ελληνες αγεληδόν, τόσο ανακουφισμένος που τέλειωσαν τα βάσανά μας, που ήρθε σημαιοστόλιστη η ανάπτυξη και που δεν θα έχουμε εκλογές μέχρι το ’19 οπότε και θα έχει ολοκληρώσει η Πρωτηφορααριστεροδεξιά Κυβέρνηση το θεάρεστό της έργο. Αλλο […]

Δεν έχω λογαριασμούς στο facebook, στο Ιnstagram ή στο twitter, όμως αυτό δεν με γλιτώνει από τον όλεθρο. Ολοι, φίλοι, εχθροί, γνωστοί και συνεργάτες είναι βαθιά χωμένοι στην κοινωνική δικτύωση. Και σε κάθε συνάντηση απ’ όποιο θέμα κι αν αρχίσουμε, σύσσωμη η ομήγυρις θα καταλήξει στο Survivor. Κι αυτό με ζέση, με ορμή, με πάθος, […]

Αστεία, αστεία, πάνε είκοσι τρία χρόνια που γράφεται αυτή η στήλη. Συνήθως την έγραφα μόνος. Αλλά μερικές φορές κατά την ώρα της γραφής έμπαινε με το έτσι θέλω η φίλη μου η Μαργιέτα κι άρχιζε τα δικά της. Κι είχε μια γλώσσα, ροδάνι. Και πάντα μες στην αντίρρηση και την αντιλογία. Την άφηνα να λέει, […]

Την αλφαβήτα της ζωής την πρωτοσυλλάβισα σ’ ένα μικρό χωριό στη Σαλαμίνα. Καμιά πενηνταριά οικογένειες το πολύ, αλλά για μένα τότε ήταν η σύνοψις του κόσμου. Θυμάμαι, τέτοιες μέρες, όλο το σπίτι ανάστατο. Φέρναμε μια γυναίκα για την αυλή, να την ασπρίσει. Δεν έτυχε να το δω αλλού, αλλά σε όλα τα σπίτια στο Αμπελάκι […]

Είχα να πάω χρόνια. Μη σου πω και 10. Οχι. Λιγότερα. Πάντως προ κρίσεως. Αλλά μια και βρέθηκα δίπλα, κι απ’ την άλλη για να γλυκάνω τη στιγμή σ’ έναν πολύ δικό μου άνθρωπο που περνάει δύσκολες ώρες, είπα να μπω σ’ αυτό το ζαχαροπλαστείο με τις εκλεκτές γεύσεις και τις τιμές κοσμηματοπωλείου. Σαν να […]

Καταρχάς, Χριστός Ανέστη. Βαράτε τις καμπάνες, ανάφτε τις λαμπάδες, τσουγκρίστε τα αβγά, καύτε το σκιάχτρο του Ιούδα στην αυλή της εκκλησιάς. Τι κοιτάτε σαν παλαιοημερολογίτες; Ο Χριστός Ανέστη αναίσθητοι, το είπαν οι ιερομόναχοι της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου. Πάει ο Κύριος, ουκ έστιν ώδε αλλά ηγέρθη. Και δεν ηγέρθη μόνο ο Κύριος σηκωθήκανε από μόνες τους […]

Είναι τουλάχιστον περίεργο να έχουν κάτι κοινό ο κύριος Ταΐπ Ερντογάν ο Δόναλντ Τραμπ (τοιούτως ανεγράφετο στας παλαιάς εφημερίδας ο Ντόλαντ όπως και η Ουάσιγκτον Ουασιγκτώνα. Στην αείμνηστο δε δοτική ”Εν Ουασιγκτώνι”) να έχουν κάτι κοινό λέγω, ο Τραμπ ο Ερντογάν και ο Αλέξης Τσίπρας. Κι όμως έχουν και παραέχουν κάτι που τους ενώνει. Κατά […]

Πέρασε πολύς καιρός για να διαβάσω αυτό που σε γαλάζιο φόντο έγραφε μετά το τέλος κάποιας εκπομπής στην οθόνη. «Η εκπομπή περιέχει τοποθέτηση προϊόντων». Τι θέλει να πει το ποιητή; Οτι οι παρουσιαστές είναι προϊόντα και τοποθετούνται αναλόγως; Ελπίζω όχι. Δεν τους τό ‘χω τόσο χιούμορ. Οπως πολύ σωστά έχετε καταλάβει κι εγώ άργησα, εννοούν […]

Λέω να μην ασχοληθώ και πάλι όπως όλο το Διαδίκτυο, ο τύπος και ο υπογραμμός με την αξιολόγηση, που όλο κλείνει κι όλο ανοικτή προς όλους και όλα είναι, αλλά με κάτι πιο αλέγρο, πιο χαριτωμένο, πιο χαζοχαρούμενο, να το πω, αλλά εξίσου επικίνδυνο. Πρόκειται για αποφθέγματα, απορίες αλλά και μικρά διαμαντάκια του λόγου και […]

Ξέρω δεν είμαι ο μόνος, αλλά κουράστηκα τόσα χρόνια τώρα να τρέχω να προλάβω την επικαιρότητα με τη γλώσσα έξω. Φτάνει πια. Νισάφι. Είπα λοιπόν για να ξεφύγω απ’ το καθημερινό μου άλγος να ρίξω μια ματιά και στον αθλητισμό που όσο νά ‘ναι κάπου σε εκτονώνει, κάπου σε κάνει να φεύγεις. Πού να φύγεις; […]