Γεωργακοπούλου Ρούλα

Είναι αστείο να ξιφουλκούμε τόσες μέρες για την χορογραφημένη απείθεια μιας ομάδας κοριτσιών, και από την άλλη να μας πνίγει η συγκίνηση για τη μαύρη καλλονή σημαιοφόρο, με τα άσπρα γαντάκια. Μια κοινωνία που δεν ξέρει τι θέλει, στην πραγματικότητα είναι μια χαρά με τις αντιφάσεις της. Τις μηρυκάζει, τις χωνεύει προς το παρόν, για […]

Γαϊδουροκαλόκαιρο και δεν ξέρει πια κανείς τι να φορέσει. Βάζει ΚΙΝΑΛ και ζεσταίνεται, βάζει ΠΑΣΟΚ και πουντιάζει. Σ’ αυτή την ενδυματολογική αμηχανία απάνω, βρήκε την ώρα η κυρία Γεννηματά να μας βγάλει από τα ρούχα μας. Τι ακριβώς επιδιώκει εγκλωβίζοντας μια πολύ ενδιαφέρουσα μερίδα πολιτών σε ακατανόητες διαδικασίες εντελώς εκτός κλίματος; Προσωπικά δεν μπορώ να […]

Βγήκαν πολλά στον αφρό από αυτή τη γελοία υπόθεση με τον Τζόκερ. Εκτός από την άχρηστη πληροφορία της ημέρας ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης έχει γιο στην εφηβεία, τα άλλα τα ψιλοξέραμε. Την γλυκιά υποκρισία, την παλαιότητα των νόμων, την ανοησία των αρχών, το πείσμα των παλίμπαιδων κυρίως, να μας εμπλέκουν διαρκώς στην προσωπική τους γραφικότητα. […]

Τι είχε στο μυαλό του ο Πρωθυπουργός όταν ανέθετε στην κ. Βαρδινογιάννη τους εορτασμούς για τη ναυμαχία της Σαλαμίνος; Και πρώτα απ’ όλα, γιατί «εορτασμοί» κι όχι ένα ωραιότατο φόρουμ; Μια τέτοια ανάθεση, για να σταθεί, όφειλε να εμφανιστεί με τους φακέλους της, τους επιστημονικούς συνεργάτες της, τους ερευνητές, τις ομάδες τους και τις υποομάδες […]

Το εκλογικό σώμα έχει μπαφιάσει. Από καιρό ήθελα να το πω αυτό. Δεν έχει πλέον το ψυχικό τράτο να παρακολουθεί την πολιτική με το μεγεθυντικό φακό και να είναι ολημερίς στην τσίτα όπως τον παλιό καλό καιρό της συριζέικης παράκρουσης.  Πώς αλλιώς να το πω; Οι άνθρωποι πεθύμησαν να ζήσουν λιγουλάκι σαν άνθρωποι και να […]

Δεν έχω δει ποτέ γελοιογράφο την ώρα που δουλεύει. Δεν ξέρω αν εκείνη τη στιγμή έχει κατά νου ν’ αφήσει τις πατημασιές του στον αιώνα τον άπαντα ή, για να το πω πιο σεμνά, στην Ιστορία. Κάτι μου λέει ότι ο γελοιογράφος κάνει πάρτυ για δυο. Χορεύει μόνος του με το παρόν, ασκώντας ένα μεθυστικό […]

Ανήκω στη γενιά που είδε τους δρόμους των πόλεων να μετονομάζονται σε οδούς Ηρώων Πολυτεχνείου εν μια νυκτί. Και πριν καλά καλά προλάβει να στρίψει την πλάτη της η ζωηρή δεκαετία του 1970, τους ίδιους ήρωες άρχισαν να τους λένε θεσιθήρες και λαμόγια… Η Δημοκρατία είχε καβαλήσει το κλαρί και το πριόνιζε χράτσα χρούτσα, πότε […]

Αυτή τη φορά ας αρχίσουμε από το Υστερόγραφο: Πόσες φορές τόλμησαν τα ΜΜΕ να δημοσιεύσουν φωτογραφία του Παπαγγελόπουλου, επί Συριζανέλ; Σας αφήνω να το σκεφτείτε. Προσωπικά, δεν παρεξηγώ την προθυμία των συριζαίων να στείλουν τον Τσίπρα στην Eξεταστική Επιτροπή. Σαν να θέλουν να ταρακουνήσουν λίγο το τοτέμ να δουν αν είναι  κούφιο ή μασίφ, να […]

Αν η φύση είχε το δίκιο με το μέρος της, τα κοριτσάκια των δώδεκα χρονών δεν θα πήγαιναν την περασμένη βδομάδα πρώτη μέρα στην έκτη Δημοτικού ή στην πρώτη Γυμνασίου. Θα πήγαιναν στο μαιευτήριο να γεννήσουν ή θα έσπρωχναν κάνα καρότσι σε παιδικές χαρές και συφοριασμένα πάρκα της Αθήνας. Και ποιος δεν το ξέρει αυτό; […]

Αν ήμασταν στην Καλιφόρνια του 19ου αιώνα θα τρυπάγαμε και θα βγάζαμε χρυσάφι. Aν ήμασταν Τεξανοί θα τρυπάγαμε και θα ξεπηδούσε πετρέλαιο κι αν ήμασταν η Αλίκη του Λιούις Κάρολ θα πέφταμε από μόνοι μας στην τρύπα που μας άνοιξε ένας λαγός. Τι να λέμε τώρα; Η χώρα μας είναι υπονομευμένη απ’ άκρου εις άκρον […]

Ηταν όλοι τους κουλοί; Μήπως είχαν τα χεράκια τους στον γύψο; Μήπως εκείνη τη μέρα τους βασάνιζε κανά ξεγυρισμένο αυχενικό από το πολύ αιρκοντίσιον; Γεγονός πάντως είναι ότι κανένας από την αντιπολίτευση, μείζονα ή σπιθαμιαία, δεν χειροκρότησε όταν ο νέος Πρωθυπουργός  αναφέρθηκε στην απαλλαγή του Κοινοβουλίου από τους ναζιστές. Πώς κι έτσι; Η γνώμη μου […]

Το θυμόσαστε αυτό; Eτσι ολόλυξε ο Σάκης Μπουλάς όταν έμαθε. Και στην απελπισία του απάνω έπεσε να πνιγεί στην πασοκική, την ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα του. Γιατί το 1998 τα πνεύματα ήταν αλλιώς κι ο Σταύρος Τσιώλης ο μόνος που μπορούσε να κάνει πολιτικό σινεμά, κωμωδία περιωπής, ανθεκτική στο χρόνο της και στο χρόνο γενικότερον. Και […]

Ναι, αυτή ήταν μάλλον η τελευταία γυναίκα που είχε απομείνει στον πλανήτη. Η ερευνήτρια βιολόγος Σούζαν Ιτον. Μια γυναίκα εξήντα χρόνων με μαύρη ζώνη στο καράτε. Μια γυναίκα που έκανε τζόκινγκ στα κακοτράχαλα. Από πού κι ως πού έκανε τζόκινγκ; Από πού κι ως πού βόλταρε ξένη, ασυνόδευτη, fit και θρασυτάτη; Φαίνεται καθαρά νομίζω για […]

Αυτά που ξέραμε να τα ξεχάσουμε. Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη συντελεστεί και δεν μας παίρνει πια καθόλου να διαφημίζουμε την καλοκαιρινή Ελλάδα σαν τη χώρα του «δεν τρέχει τίποτα». Τρέχει και παρατρέχει. Μας το ξεκαθάρισε με τον πιο οδυνηρό τρόπο το κακό στη Χαλκιδική. Δεν μετράω τους νεκρούς, εξετάζω την προέλευσή τους. Τσέχοι, Ρουμάνοι, […]

Μην κοιτάτε τώρα που παραγνωριστήκαμε. Τα πολύ παλιά τα χρόνια είχα κι εγώ έναν φανατικό θαυμαστή, αμέ! Δεν υπήρχε μέρα που να μην περάσει από την εφημερίδα να μου αφήσει  μια χειρόγραφη απειλητική επιστολή γεμάτη σεξουαλικά βασανιστήρια με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Συχνά επιχειρούσε να μιμηθεί το ύφος των κειμένων μου, πράγμα που μου περιποιούσε μεν τιμή […]

Σοβαρά τώρα. Δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν καταφέρουμε να συνεννοηθούμε οι παλιοί με τους νέους πολίτες. Θεσμολάγνοι εμείς, δικαιωματιστές αυτοί, μπορεί και να μιλάμε για το ίδιο πράγμα αλλά να μη θέλουμε να το παραδεχτούμε. Οτι χωρίς θεσμούς τα δικαιώματα πάνε καλιά τους κι ότι χωρίς δικαιώματα οι θεσμοί είναι μια τρύπα στο νερό. […]

Μέχρι να αποδώσει το οικονομικό πρόγραμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, βρήκα τι θα κάνω! Θα συμπήξω Startup για ληστές! Συγνώμη μαμά αλλά τώρα που βρήκα μπόσικο τον ποινικό κώδικα ήρθε νομίζω κι εμένα η ώρα μου να κοιτάξω λίγο πιο σοβαρά το μέλλον μου. Απλά πράγματα. Αντί να με ληστεύουν, θα ληστεύω και θα παρέχω κι […]

Είχα ρωτήσει μια φορά έναν ψυχαναλυτή και η απάντηση που πήρα δεν χωράει αμφισβήτηση. Πράγματι, μόλις τριάντα τρεις παππούδες μας χωρίζουν από τον Οιδίποδα, βάλτε τα κάτω και λογαριάστε τα, να δείτε γιατί το ομώνυμο σύμπλεγμα είναι ακόμη νέο και σε πλήρη δραστηριότητα. Κι αν ανιχνεύεται στον ψυχισμό μας κάτι που εντοπίστηκε πριν από 2.446 […]

Δεν μου φαίνεται εντελώς άκυρη η μουργέλα των πολιτικών αρχηγών για ντιμπέιτ. Και ποιος δεν βαριέται τις προσχηματικές συζητήσεις, αριστερά το πηρούνι, δεξιά το μαχαίρι και η πετσέτα στα γόνατα; Αλλά και οι πολίτες, ούτε κι αυτοί μου φαίνεται ότι φλέγονται να ακούσουν μονολόγους 90 δευτερολέπτων, την ώρα που τα κόμματα έξω απ’ αυτό το […]

Τέσσερις οι κάλπες που ψηφίσαμε στις 26 Mαΐου, συν δυο στις 2 Ιουνίου, το όλον έξι μέχρι στιγμής. Αν βάλουμε και κάτι παράπλευρες συνδικαλιστικές (π.χ. τις εκλογές της ΕΣΗΕΑ), μέσα σε είκοσι μέρες έχω ψηφίσει μάνι μάνι επτά φορές και στις αρχές του άλλου μήνα ετοιμάζομαι με χαρά και για την όγδοη. Η αλήθεια είναι […]

Εχω στείλει κι εγώ μια σαλιωμένη μπατονέτα για τεστ Heritage DNA και περιμένω αποτελέσματα. Ετοιμαστείτε να σας καταπλήξω! Μέχρι κι ο Αδωνις θα πάθει κοκομπλόκο όταν μάθει ότι είμαι 100% απόγονος των αρχαίων ελλήνων και ακούστε γιατί. Οποιον αρχαίο πολιτισμό και να ψάξεις, Αιγύπτιους, Καρχηδόνιους, Ετρούσκους, Φοίνικες, Ελαμίτες, Σουμέριους, Ινκας, Μάγιας, περιπλανώμενους Αμορίτες ή Αμορραίους […]

Την άλλη μέρα το πρωί, ανέβηκα στην ταράτσα κι άρχισα να πιάνω πουλιά στον αέρα. Για στάσου, είπα μέσα μου. Οπως φάνηκε και από το εκλογικό αποτέλεσμα, δεν πρόκειται δα και για κανένα σπουδαίο κατόρθωμα. Μέχρι κι εγώ μπορώ να το κάνω αυτό. Και πράγματι. Οταν άδειασα τον αέρα από το παραμικρό πουλί, λευτερώθηκε  ο […]

Σεισμόφοβη καθώς είμαι, πάντα με απασχολούσε πώς πέφτει ένα σπίτι. Πετάει τους τοίχους του προς τα έξω σε μια απέλπιδα προσπάθεια να απαλλαγεί από τα περιττά ή το ρουφάει ο εαυτός του και καταρρέει από τα μέσα; Είναι η μανία που το σμπαραλιάζει ή η εγκατάλειψη που το αποσαθρώνει; Κι εγώ; Πού να πάω να […]

Τούτην την ώρα που σου γράφω δεν είναι σήμερα, είναι αντιμεθαύριο. Είναι Δευτέρα 27 Μαΐου και βρισκόμαστε στην επομένη των εκλογών! Η θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ εικοσιτεσσάρων και εικοσιεπτά βαθμών Κελσίου και υπάρχει μικρή πιθανότητα βροχής στα βόρεια του νομού. Να πάρω ομπρέλα; Εχω ένα πληκτρολόγιο που όλο – όλο τρέχει και πού θα σταματήσει; Μετράω στο […]

Ο Αντώνης Κανάκης μπορεί να μη με ξέρει, είναι όμως φίλος μου. Οπως φίλοι μου είναι όλοι όσοι καταφέρνουν να με κάνουν να γελάσω, με χοντρά κυρίως αστεία όπως με το τελευταίο  βιντεάκι για τον «ακάνθινο Γκουζκούνη», έναν σκαντζόχοιρο σε κατάσταση οίστρου αχαχαχαχαχα! Εσείς μπορεί να μη γελάτε αλλά σάμπως κι εγώ γελάω συνέχεια; Γιατί […]

Θα ήθελα να ήταν πιο αραιές και λιγότερο λεπτομερείς οι ενημερώσεις για την κατάσταση της μικρούλας που «δέχτηκε» στο κεφάλι σφαίρα πασχαλινού κρετίνου. Για την αξιοπρέπεια της ίδιας της ασθενούς αλλά και από σεβασμό προς τη θεραπευτική διαδικασία. Δεν είναι δυνατόν να χώσουμε όλοι τη μούρη μας στα άδυτα της εντατικής για να διαπιστώσουμε αν […]

Στην «Κυρία και τον ναύτη», την πασίγνωστη ταινία της Λίνας Βερτμίλερ (παραγωγής 1974), η οποία τίναξε στον αέρα τα σεξουαλικά και πολιτικά ήθη της Ιταλίας, ο καμαρότος δεν είχε κινητό. Πώς θα ήταν δυνατόν άλλωστε; Είχε όμως δυο τεράστια πράσινα μάτια, γουρλωτά σαν του Τζιανκάρλο Τζιανίνι, με τα οποία σάρωνε την παμπλουτίδου Μαριάντζελα Μελάτο να […]

Ούτε μια εβδομάδα δεν κράτησε η χαρά μας από το ντοκιμαντέρ του Τάσου Τέλλογλου όπου η Καλαμάτα φαινόταν να έχει μεγαλουργήσει οικονομικά σε πείσμα της γενικότερης κατάρρευσης. Αρκούν κανα δυο ανοιχτόμυαλοι επιχειρηματίες για να γίνει το θαύμα, αρκεί μια «στραβή» για να γίνουμε δαχτυλοδειχτούμενοι στο πανελλήνιο. Ακουγα τα τσαφ τσουφ διακόσια μέτρα από το σπίτι […]

«Από χτες το μεσημέρι εδώ. Γράφω μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο, προχωρημένο απόγεμα», λέει στις Μέρες Γ’ από τον Πόρο ο Γιώργος Σεφέρης, την Μεγάλη Παρασκευή του 1940. «Τα μπρούντζινα όργανα έπαιζαν το Νεκρώσιμο Εμβατήριο του Chopin, που ερχόταν ως εδώ παραλλαγμένο από την απόσταση, το αεράκι και το τοπίο. Κηδεύουν το Χριστό σαν απόστρατο συνταγματάρχη. […]

Ετσι μου φαίνεται πως πρέπει να βαδίσουμε στις εκλογές.  Δεν θέλω να πω μ’ αυτό ότι θα πάμε άοπλοι κι αγαθιάρηδες σαν κάτι ρέπλικες του Γκάντι που βλέπω τώρα τελευταία και μου γυρίζει το μάτι. Κάθε άλλο. Θα πάμε μοβόροι και οπλισμένοι σαν αστακοί γιατί, στα σημερινά μας χάλια, τι πιο ισχυρό από το σταυρό; […]

Αφήναμε τα άδεια μπουκάλια στο σκαλί αποβραδίς και το πρωί τα βρίσκαμε γεμάτα. Αν ζούσαμε καμιά πενηνταριά χρόνια πίσω, ο μοναδικός ντελιβεράς θα ήταν ο γαλατάς. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο με τους προχθεσινούς δικυκλιστές – διαδηλωτές. Γιατί ο γαλατάς είχε απευθείας σχέση με το παραγόμενο, ήταν δικιά του η κατσίκα, ήξερε αν ήταν καλά φαγωμένη […]

Να ένα καλό διλημματάκι που θα έπρεπε να αρχίσει να απασχολεί τους επαγγελματίες του Τύπου. Τρία ρήματα στη σειρά, η ενέργεια του συλλογισμού μου όμως βρίσκεται αλλού: πώς θα ξαναθυμηθούμε να κάνουμε αντιπολίτευση στον εαυτό μας όταν αποχωρίσουν οι συριζαίοι; Σε εποχές θεσμικής έκπτωσης, οι βάρβαροι ήταν πάντα μια πρώτης τάξεως λύση κι εμείς, αυτή […]