Γεωργακοπούλου Ρούλα

Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα; Η χώρα θα γίνει ξανά άθυρμα απανωτών άκαρπων εκλογών και μπουρμπουλήθρα στον αργιλέ του Ερντογάν. Ευτυχώς που είναι ακόμα Αύγουστος και οι ακάματοι influencers του άνω διαζώματος είναι αραχτοί σ’ ακρογιαλιές δειλινά, με τα πανό τους για αντήλιο. Ετσι η φάση κρατιέται  σε θεσμικά κλιματισμένες αίθουσες χωρίς να έχει […]

Από την αρχή της πανδημίας μού φαινόταν λιγουλάκι άκομψο να ορίζεται η κοινωνία των ανθρώπων σαν «αγέλη», αλλά, ψιτ, σας έχω καλά νέα! Τέρμα πια τα μουγκανητά και μαζί μ΄ αυτά τέρμα και η θεωρία της ανοσίας της αγέλης! Οι ειδικοί το είπαν πια καθαρά. Ο ιός αυτός δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Με πιθανότητα επαναλοίμωξης […]

Ε ναι. Δίκιο βουνό είχε ο Μπόρις Τζόνσον ο οποίος δήλωσε τις προάλλες πως λυπάται που αναγκάζεται να αφήσει «την καλύτερη δουλειά του κόσμου». Κάτι τέτοιο μόνον ένας γνήσιος British, ένας άξιος συνεχιστής των Monty Python θα μπορούσε να το πει χωρίς να παρεξηγηθεί. Κι αν η συγκεκριμένη κατακλείδα έχει δυο και τρεις και παραπάνω […]

Σάββατο να ‘ναι μάστορα. Ή Κυριακή, ή Δευτέρα, ή Τρίτη, πάντως ποτέ την Παρασκευή. Γιατί εκείνη την ημέρα διάλεξε η κυβέρνηση να μας ενημερώνει, άπαξ της εβδομάδος, για την επέλαση της πανδημίας. Εκείνη ειδικά την ημέρα, καθίστε σπίτι και κάντε την προσευχή σας. Ολες τις άλλες ξεσαλώστε οι λωτοφάγοι, οι εφησυχασμένοι, οι χαλαροί. Ο περιορισμός […]

Ναι, έτσι ακριβώς ήταν ο τίτλος ενός διηγήματος που μου ξεπετάχτηκε από ποιος ξέρει τώρα τι έγκατα της μνήμης, όταν μάθαμε για την απαγόρευση της άμβλωσης σε ορισμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αφησα τα δικαιωματικά, να τα κλάψουν με την ησυχία τους άλλες που έχουν ακόμα πάσο προς τη γονιμότητα και διοχέτευσα την απελπισία μου στην […]

Υπάρχει μια δυσαρμονία γύρω τριγύρω και δεν ξέρω σε ποιον να δώσω δίκιο. Στον πολιτικό κόσμο που ξεδιπλώνει επιχειρήματα για τον χρόνο των εκλογών ή στην κοινωνία που τα ακούει όλα αυτά βερεσέ; Βερεσέ; Οχι και τόσο. Κι αν συμφωνήσουμε ότι τα ελληνοτουρκικά είναι καραμπόλα του Ουκρανικού κι ότι η ακρίβεια έχει αλλού τα κεντρικά […]

Μια βδομάδα πριν από σήμερα, γιορτάζαμε από αυτή εδώ την κρυψώνα  τη νέα ευρωπαϊκή τουρνέ των Ρόλινγκ Στόουνς, και ορίστε τώρα. Μετά τον θρίαμβο της Μαδρίτης και του Μονάχου, τρίτη μέρα της περιοδείας πρωί πρωί , στα αποδυτήρια του «Γιόχαν Κρόιφ Αρένα» στο Αμστερνταμ, ο Μικ άρχισε να έχει ρίγη και φριχτό πονόλαιμο. Πάπαλα. Η […]

Την ώρα που οι Εγγλέζοι γιόρταζαν το ιωβηλαίο της βασίλισσας χύνοντας κρουνούς από εκείνο το αστείο, το ιδιοσυγκρασιακό, το ασύγκριτο κιτσαριό τους, ένα άλλο εγγλέζικο ιωβηλαίο in progress ξεκινούσε από τη Μαδρίτη, την επομένη έκανε στάση στο Μόναχο και έτσι θα πάει για κάνα δυο μήνες ακόμα, μέχρι τα τέλη Ιουλίου, οπότε θα ολοκληρωθεί η […]

Μου έχουν ξεμείνει και κάποιες πάνινες, από τότε που μας λέγανε ότι όλες οι μάσκες κάνουν δουλίτσα. Τις κρατάω για όποτε ξεσκονίζω τη βιβλιοθήκη ααψού. Για καλές έχω μια μεγάλης προστασίας πορτοκαλί, μια γαλάζια, μια ροζ, μια λεοπάρ, μια φούξια και μία με καρδούλες, όλες ακόμη στο σελοφάν τους. Τις έχω αραδιάσει εδώ πάνω στο […]

Θα το πω όσο πιο σχηματικά μπορώ , γιατί αυτά τα πράγματα καλό είναι να μη λέγονται, πόσο μάλλον να υπονοούνται. Οι άνθρωποι όμως, οι κατά μόνας και οι κατά συλλογικότητες, αυτοί που έχουν αρπάξει το βακτήριο του πουτινισμού και το αμπαλάρουν σαν πρόταση καταλλαγής, ρεαλισμού και  συνθηκολόγησης για να «μη χυθεί άλλο αίμα στην […]

Χωρίς πλαισίωση από ειδικούς, μόνος κατάμονος, με όλη την ευθύνη επί της κεφαλής του και επί των τέκνων ημών, ο κ. Πλεύρης, με διάγγελμα α λα Κιμ Γιονγκ Ουν, βγήκε να μας πει αυτά για τα οποία μας είχε προετοιμάσει ο Πρωθυπουργός, πολύ προτού σαγηνεύσει το Κογκρέσο. Οτι με 5.000 νέες μολύνσεις κάθε μέρα, η […]

Υπήρχε μια τιμιότητα στον κόσμο των αγοριών της εποχής μου. Κρατούσαν για εντελώς μεταξύ τους ορισμένα πράγματα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν καταλαβαίναμε από τα συμφραζόμενα. Από τα γέλια, από τα επαναλαμβανόμενα κλισέ, από την έξαψη, από την αθώα καφρίλα κυρίως, που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια καλά καμουφλαρισμένη σεξουαλική υστερία. Τι νομίζετε; […]

Μιλούσαμε στις τελευταίες μας συναντήσεις για τον ευρωπαϊκό φεντεραλισμό που επείγει και να που πριν αλέκτορα φωνήσαι βγήκε ο Ντράγκι και είπε αυτό που τριγύριζε στα κεφάλια όλων μας. Οτι ήγγικεν η ώρα για την Ευρώπη να προχωρήσει επιτέλους σε πλήρη πολιτική ενοποίηση και να φανεί γενναία, συμπεριλαμβάνοντας αμέσως χώρες όπως η Αλβανία, η Ουκρανία […]

Οι χτυπημένοι από την ακρίβεια, οι δικαιωματιστές – διακοπευτές, αυτοί που βόλεψαν με ένα γέμισμα του ρεζερβουάρ από Μεγάλη Εβδομάδα έως την Πρωτομαγιά, βρίσκονται ακόμη στη διαδικασία της πέψης, οπότε μπορούμε να λέμε και κυρίως να γράφουμε ό,τι θέλουμε. Ποιος ακούει τα ταμπούρλα στη Μολδαβία; Κανείς. Οπως κανείς δεν άκουσε τον γάλλο υπουργό Εξωτερικών και […]

Θα τη θυμάστε. Είναι μια ισπανική τοιχογραφία του 1930 με το κεφάλι του Εσταυρωμένου που απασχόλησε έντονα τα ΜΜΕ τα περασμένα χρόνια και τούτο γιατί η συντηρήτρια αφού πέρασε το πρώτο χέρι ενυδάτωσης, στη συνέχεια άφησε το φρέσκο να στεγνώσει και έφυγε για δεκαπενθήμερες διακοπές. Οταν επέστρεψε μαυρισμένη, είδε στον τοίχο του ναού μια πελώρια […]

Μια πόλη με πληθυσμό ίσα με δυόμισι Ελλάδες έχει βγει στα μπαλκόνια και σκούζει. Κουρσάκια κρατικά σπινιάρουν τραβώντας χειρόφρενο μπροστά σε σπίτια και παίρνουν από εκεί μέσα σηκωτούς  νοικοκυραίους και κατοικίδια προς άγνωστον κατεύθυνσιν. Σε χώρους καραντίνας, λένε οι λιγοστές ειδήσεις που φτάνουν από τη σκοτεινή αυτή χώρα. Λένε ακόμα για προληπτικές θανατώσεις ζώων, για […]

Μέχρι προχθές που οι δυο μεγαλύτερες κρατικές μας ορχήστρες αρνήθηκαν το κάλεσμα του Λεωνίδα Καβάκου να παίξουν για την ανοικοδόμηση του βομβαρδισμένου μαιευτηρίου της Μαριούπολης, κρατούσα το στόμα μου κλειστό και δεν το ομολογούσα ούτε στον εαυτό μου. Ερχόταν σαν κακή σκέψη και την έδιωχνα με το χέρι μου σαν να ήτανε κουνούπι. Ομως αλήθεια […]

Για να πω την αμαρτία μου, εγώ συναυλίες ειρήνης δεν ήθελα. Κάθε είδους συναυλίες. Και αυτή τη γιαλαντζί που διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και την άλλη που για την τιμή των όπλων πασχίζουν ο Νίκος Πορτοκάλογλου με τον Διονύση Σαββόπουλο και συνεργαζόμενα σωματεία. Στα «συνεργαζόμενα», εκεί κυρίως εδράζεται η ένστασή μου. Θα το πήγαινα μάλιστα στα […]

Ζώα σπίτι μου δεν έχω. Με φρέναρε η αγωνία τι θα γίνει αν τυχόν και μου πεθάνουν ή τι θ’ απογίνουν αν τους πεθάνω πρώτη εγώ. Προσωπικές εξομολογήσεις, τέλος. Ας ανοίξουμε το πλάνο κι ας δούμε αυτά που έχουμε ήδη δει. Θα το προσέξατε πιστεύω. Δεν υπάρχει ούτε ένα κλικ με ουκρανούς πρόσφυγες που να […]

Πού να το φανταστώ ότι θα ‘ρχόταν μια μέρα που θα μας απασχολούσε ως επικαιρότητα, το ελληνικό στοιχείο της Μαύρης Θάλασσας και της Αζοφικής; Είχα συνηθίσει να το μνημονεύω μόνον μέσα από ανέκδοτα με τον Κωστίκα και τον Γιωρίκα, τα παιδιά με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα φέρνουνε μηνύματα για μιαν αγάπη που […]

Μερικοί το τερμάτισαν. Τον είπαν μέχρι και γελωτοποιό. Γέλασε κανείς; Εγώ πάντως όχι. Το ίδιο και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί ή τα εθνικά κοινοβούλια που χειροκρότησαν όρθιοι τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, από ενοχές μάλλον, αλλά τι τα θέλετε. Συγχέοντας συστηματικά το επάγγελμα του ηθοποιού με έναν «τύπο» με κουδουνάκια – τη διονυσιακή συνείδηση των αιμοσταγών σαιξπηρικών βασιλιάδων […]

Από προχθές που ακούστηκε, μαζέψαμε όλα τα βιβλία ρώσικης λογοτεχνίας που είχαμε στο σπίτι, τα σωριάσαμε στη μέση του σαλονιού κι ανάψαμε μ’ αυτά μια ωραία φωτιά. Ο,τι στάχτη απομείνει έχουμε σκοπό να τη σνιφάρουμε. Για να μην πάει χαμένη η κουφιοκέφαλη προπαγάνδα ότι «μας απαγορεύουν τώρα και τον Τσαϊκόφσκι». Ασχετο: ο Τσαϊκόφσκι διαβάζεται ή […]

Εχουμε κι εμείς στόχους με στρατηγικό ενδιαφέρον αυτή τη στιγμή στη χώρα μας που δέχονται βομβαρδισμούς χωρίς καπνό και κρότο, αλλά όμως βομβαρδίζονται. Πληθυσμούς που ακούνε σειρήνες χωρίς γύρω γύρω να ακούγεται τίποτα. Το κατάλαβα όταν προχθές πρωί πρωί μίλησα με την πρώτη Ουκρανή, παλιά οικιακή μου βοηθό που τώρα ζει στο Παγκράτι. Μετά δοκίμασα […]