Γεωργακοπούλου Ρούλα

Υπάρχει μια δυσαρμονία γύρω τριγύρω και δεν ξέρω σε ποιον να δώσω δίκιο. Στον πολιτικό κόσμο που ξεδιπλώνει επιχειρήματα για τον χρόνο των εκλογών ή στην κοινωνία που τα ακούει όλα αυτά βερεσέ; Βερεσέ; Οχι και τόσο. Κι αν συμφωνήσουμε ότι τα ελληνοτουρκικά είναι καραμπόλα του Ουκρανικού κι ότι η ακρίβεια έχει αλλού τα κεντρικά […]

Μια βδομάδα πριν από σήμερα, γιορτάζαμε από αυτή εδώ την κρυψώνα  τη νέα ευρωπαϊκή τουρνέ των Ρόλινγκ Στόουνς, και ορίστε τώρα. Μετά τον θρίαμβο της Μαδρίτης και του Μονάχου, τρίτη μέρα της περιοδείας πρωί πρωί , στα αποδυτήρια του «Γιόχαν Κρόιφ Αρένα» στο Αμστερνταμ, ο Μικ άρχισε να έχει ρίγη και φριχτό πονόλαιμο. Πάπαλα. Η […]

Την ώρα που οι Εγγλέζοι γιόρταζαν το ιωβηλαίο της βασίλισσας χύνοντας κρουνούς από εκείνο το αστείο, το ιδιοσυγκρασιακό, το ασύγκριτο κιτσαριό τους, ένα άλλο εγγλέζικο ιωβηλαίο in progress ξεκινούσε από τη Μαδρίτη, την επομένη έκανε στάση στο Μόναχο και έτσι θα πάει για κάνα δυο μήνες ακόμα, μέχρι τα τέλη Ιουλίου, οπότε θα ολοκληρωθεί η […]

Μου έχουν ξεμείνει και κάποιες πάνινες, από τότε που μας λέγανε ότι όλες οι μάσκες κάνουν δουλίτσα. Τις κρατάω για όποτε ξεσκονίζω τη βιβλιοθήκη ααψού. Για καλές έχω μια μεγάλης προστασίας πορτοκαλί, μια γαλάζια, μια ροζ, μια λεοπάρ, μια φούξια και μία με καρδούλες, όλες ακόμη στο σελοφάν τους. Τις έχω αραδιάσει εδώ πάνω στο […]

Θα το πω όσο πιο σχηματικά μπορώ , γιατί αυτά τα πράγματα καλό είναι να μη λέγονται, πόσο μάλλον να υπονοούνται. Οι άνθρωποι όμως, οι κατά μόνας και οι κατά συλλογικότητες, αυτοί που έχουν αρπάξει το βακτήριο του πουτινισμού και το αμπαλάρουν σαν πρόταση καταλλαγής, ρεαλισμού και  συνθηκολόγησης για να «μη χυθεί άλλο αίμα στην […]

Χωρίς πλαισίωση από ειδικούς, μόνος κατάμονος, με όλη την ευθύνη επί της κεφαλής του και επί των τέκνων ημών, ο κ. Πλεύρης, με διάγγελμα α λα Κιμ Γιονγκ Ουν, βγήκε να μας πει αυτά για τα οποία μας είχε προετοιμάσει ο Πρωθυπουργός, πολύ προτού σαγηνεύσει το Κογκρέσο. Οτι με 5.000 νέες μολύνσεις κάθε μέρα, η […]

Υπήρχε μια τιμιότητα στον κόσμο των αγοριών της εποχής μου. Κρατούσαν για εντελώς μεταξύ τους ορισμένα πράγματα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν καταλαβαίναμε από τα συμφραζόμενα. Από τα γέλια, από τα επαναλαμβανόμενα κλισέ, από την έξαψη, από την αθώα καφρίλα κυρίως, που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια καλά καμουφλαρισμένη σεξουαλική υστερία. Τι νομίζετε; […]

Μιλούσαμε στις τελευταίες μας συναντήσεις για τον ευρωπαϊκό φεντεραλισμό που επείγει και να που πριν αλέκτορα φωνήσαι βγήκε ο Ντράγκι και είπε αυτό που τριγύριζε στα κεφάλια όλων μας. Οτι ήγγικεν η ώρα για την Ευρώπη να προχωρήσει επιτέλους σε πλήρη πολιτική ενοποίηση και να φανεί γενναία, συμπεριλαμβάνοντας αμέσως χώρες όπως η Αλβανία, η Ουκρανία […]

Οι χτυπημένοι από την ακρίβεια, οι δικαιωματιστές – διακοπευτές, αυτοί που βόλεψαν με ένα γέμισμα του ρεζερβουάρ από Μεγάλη Εβδομάδα έως την Πρωτομαγιά, βρίσκονται ακόμη στη διαδικασία της πέψης, οπότε μπορούμε να λέμε και κυρίως να γράφουμε ό,τι θέλουμε. Ποιος ακούει τα ταμπούρλα στη Μολδαβία; Κανείς. Οπως κανείς δεν άκουσε τον γάλλο υπουργό Εξωτερικών και […]

Θα τη θυμάστε. Είναι μια ισπανική τοιχογραφία του 1930 με το κεφάλι του Εσταυρωμένου που απασχόλησε έντονα τα ΜΜΕ τα περασμένα χρόνια και τούτο γιατί η συντηρήτρια αφού πέρασε το πρώτο χέρι ενυδάτωσης, στη συνέχεια άφησε το φρέσκο να στεγνώσει και έφυγε για δεκαπενθήμερες διακοπές. Οταν επέστρεψε μαυρισμένη, είδε στον τοίχο του ναού μια πελώρια […]

Μια πόλη με πληθυσμό ίσα με δυόμισι Ελλάδες έχει βγει στα μπαλκόνια και σκούζει. Κουρσάκια κρατικά σπινιάρουν τραβώντας χειρόφρενο μπροστά σε σπίτια και παίρνουν από εκεί μέσα σηκωτούς  νοικοκυραίους και κατοικίδια προς άγνωστον κατεύθυνσιν. Σε χώρους καραντίνας, λένε οι λιγοστές ειδήσεις που φτάνουν από τη σκοτεινή αυτή χώρα. Λένε ακόμα για προληπτικές θανατώσεις ζώων, για […]

Μέχρι προχθές που οι δυο μεγαλύτερες κρατικές μας ορχήστρες αρνήθηκαν το κάλεσμα του Λεωνίδα Καβάκου να παίξουν για την ανοικοδόμηση του βομβαρδισμένου μαιευτηρίου της Μαριούπολης, κρατούσα το στόμα μου κλειστό και δεν το ομολογούσα ούτε στον εαυτό μου. Ερχόταν σαν κακή σκέψη και την έδιωχνα με το χέρι μου σαν να ήτανε κουνούπι. Ομως αλήθεια […]

Για να πω την αμαρτία μου, εγώ συναυλίες ειρήνης δεν ήθελα. Κάθε είδους συναυλίες. Και αυτή τη γιαλαντζί που διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και την άλλη που για την τιμή των όπλων πασχίζουν ο Νίκος Πορτοκάλογλου με τον Διονύση Σαββόπουλο και συνεργαζόμενα σωματεία. Στα «συνεργαζόμενα», εκεί κυρίως εδράζεται η ένστασή μου. Θα το πήγαινα μάλιστα στα […]

Ζώα σπίτι μου δεν έχω. Με φρέναρε η αγωνία τι θα γίνει αν τυχόν και μου πεθάνουν ή τι θ’ απογίνουν αν τους πεθάνω πρώτη εγώ. Προσωπικές εξομολογήσεις, τέλος. Ας ανοίξουμε το πλάνο κι ας δούμε αυτά που έχουμε ήδη δει. Θα το προσέξατε πιστεύω. Δεν υπάρχει ούτε ένα κλικ με ουκρανούς πρόσφυγες που να […]

Πού να το φανταστώ ότι θα ‘ρχόταν μια μέρα που θα μας απασχολούσε ως επικαιρότητα, το ελληνικό στοιχείο της Μαύρης Θάλασσας και της Αζοφικής; Είχα συνηθίσει να το μνημονεύω μόνον μέσα από ανέκδοτα με τον Κωστίκα και τον Γιωρίκα, τα παιδιά με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα φέρνουνε μηνύματα για μιαν αγάπη που […]

Μερικοί το τερμάτισαν. Τον είπαν μέχρι και γελωτοποιό. Γέλασε κανείς; Εγώ πάντως όχι. Το ίδιο και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί ή τα εθνικά κοινοβούλια που χειροκρότησαν όρθιοι τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, από ενοχές μάλλον, αλλά τι τα θέλετε. Συγχέοντας συστηματικά το επάγγελμα του ηθοποιού με έναν «τύπο» με κουδουνάκια – τη διονυσιακή συνείδηση των αιμοσταγών σαιξπηρικών βασιλιάδων […]

Από προχθές που ακούστηκε, μαζέψαμε όλα τα βιβλία ρώσικης λογοτεχνίας που είχαμε στο σπίτι, τα σωριάσαμε στη μέση του σαλονιού κι ανάψαμε μ’ αυτά μια ωραία φωτιά. Ο,τι στάχτη απομείνει έχουμε σκοπό να τη σνιφάρουμε. Για να μην πάει χαμένη η κουφιοκέφαλη προπαγάνδα ότι «μας απαγορεύουν τώρα και τον Τσαϊκόφσκι». Ασχετο: ο Τσαϊκόφσκι διαβάζεται ή […]

Εχουμε κι εμείς στόχους με στρατηγικό ενδιαφέρον αυτή τη στιγμή στη χώρα μας που δέχονται βομβαρδισμούς χωρίς καπνό και κρότο, αλλά όμως βομβαρδίζονται. Πληθυσμούς που ακούνε σειρήνες χωρίς γύρω γύρω να ακούγεται τίποτα. Το κατάλαβα όταν προχθές πρωί πρωί μίλησα με την πρώτη Ουκρανή, παλιά οικιακή μου βοηθό που τώρα ζει στο Παγκράτι. Μετά δοκίμασα […]

Συνεχόμενοι θάνατοι, κατ’ οίκον βιασμοί, φόρα παρτίδα φονικά με το δρεπάνι. Με το που χαλάρωσαν τα υγειονομικά μέτρα, μαζί μ’ αυτά χαλάρωσαν και σωριάστηκαν σαν lego και οι εστίες μας, ξεχείλισε το περιεχόμενό τους και τώρα τρέχει στους δρόμους σαν είδηση του κοινού ποινικού. Δώσαμε πήραμε, έγιναν τα σπίτια μας οίκοι των Ατρειδών, συφοριασμένα ανάκτορα […]

Ελπίζω όταν επιστρέψει στην Ρωσία να μην την εξαφανίσουν με τον παλιό καλό σοβιετικό τρόπο αλλά να της ξαναδώσουν το φάρμακο γιατί η στενοχώρια προκαλεί συχνά δυσφορία στην θωρακική χώρα και αίσθημα ιλίγγου, ποιος δεν το ξέρει αυτό… Ενα δεκαπεντάχρονο ξωτικό που το έλεγαν Καμίλα, μ’ έβαλε πάλι σε σκέψεις. Ποιος μου λέει εμένα ότι […]

Το χειρότερο ήταν που τον είπαν «Σωτήρη» λες και τον ήξεραν και χθες, λες και τον είχαν ταμένο σε κάνα μοναστήρι. Ασφαλώς υπάρχουν και χειρότερα όπως ας πούμε «φάλαινα ο Μητσάρας», ή φάλαινα «ο κι εσύ λάμπεις Μπάμπη». Ολα να τα περιμένεις από ανθρώπους που θαρρούν ότι τα πάντα είναι στα μέτρα των ανθρώπων, ακόμα […]

Ναι, ναι, σαν πρόσκληση σε ομαδική ακολασία μού φαίνεται όλο αυτό κι όχι σαν πρόταση μομφής. Δεν ξέρω κιόλας κι αν θα συνοδεύεται από παραλυτικά χάπια και παραισθησιογόνα μαντζούνια, οι βουλευτές του πάντως ούτε που θα το καταλάβουν πώς το έπαθαν, αλλά και να το καταλάβουν, δεν θα ‘χουν τα κότσια να σηκωθούν την άλλη […]

Δεν γίνεται να στριμώχνεις δυο θέματα μέσα στο ίδιο κείμενο γιατί ο αναγνώστης μπερδεύεται. Καλύτερα να ‘χεις μισό. Με δυο μισά θα σας μπερδέψω σήμερα, καθότι δεν το αντέχει η ψυχή μου να μάθω περισσότερα. Από το πρώτο μισοφαγωμένο μου λοιπόν, συμπεραίνω ότι αυτοί οι λεβέντες στη Σαλονίκη είχαν ανοίξει καλή φάμπρικα μέχρι που έπεσαν […]