Ηλίας Κανέλλης

 Ο ποιητής Νίκος Λεβέντης ήταν μια ποιητική μορφή που πάντα τον παρακολουθούσα με ενδιαφέρον. Ηταν, μαζί με τον Αντώνη Ζέρβα και τον Κωστή Παπαγιώργη, στην πιο επιδραστική τριανδρία της μεταπολίτευσης, για όσους πολιτικοποιημένους αναζητούσαν το νόημα έξω από τις κομματικές στρατεύσεις. Ο Λεβέντης ήταν Πειραιώτης, μαχητικός, αδιάφορος για την αγορά, είχε χιούμορ και συμπυκνωμένη σοφία. […]

Οι Tiger Lillies είναι ένα συγκρότημα που ειδικεύεται σε ένα ιδίωμα που μοιάζει με καμπαρέ. Βρέθηκαν στην Ελλάδα για συναυλίες και, επειδή είναι λέει «ελευθεριακοί και σκεπτόμενοι ακτιβιστές», τους πλησίασαν κάποιοι από τα Εξάρχεια και τους πρότειναν να δώσουν μια δωρεάν συναυλία στην πλατεία, «ενάντια στην καταστολή και τη μετατροπή της περιοχής σε γιγαντιαίο και […]

Ο φόνος του Αλ. Γρηγορόπουλου, τον Δεκέμβριο του 2008, ήταν κάτι κακό, όπως πάντα κακός είναι κάθε φόνος. Αλλά δεν ήταν αποτέλεσμα ενός συστηματικού αστυνομικού αυταρχισμού. Οπως η εξέγερση που ακολούθησε, στηριγμένη στη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, δεν ήταν αποτέλεσμα ενός κοινωνικού αδιεξόδου που παράγει οργή και αντισύστημα – απ’ ό,τι είδαμε τα επόμενα χρόνια, τα […]

Η μεγάλη αναταραχή στην Αριστερά, συνέπεια της εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ και των αναταράξεων που έφερε στο κόμμα η εκλογή στην προεδρία του Στέφανου Κασσελάκη, συνέβαλε στην αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων. Εως χθες, σε πέντε δημοσκοπήσεις, δεύτερο κόμμα με άνοδο εμφανίζεται το ΠΑΣΟΚ. Το εύρημα έχει ενδιαφέρον και επιτρέπει την εξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων. Ο πρώτος […]

Επιτρέψτε μου να παραθέσω και ένα από τα σύντομα δράματα που καταλαμβάνει περίπου ένα λεπτό από τα 45 που μας έδειξαν στην ισραηλινή πρεσβεία. Οι λήψεις κυρίως προέρχονται από κάμερες στο σπίτι. Ενας πατέρας και τα δύο παιδιά, με μόνο τα εσώρουχά τους, τρέχουν να κρυφτούν. Κρύβονται σε μια εσοχή, πίσω από έναν τοίχο. Ενας […]

Τα πρώτα χρόνια του στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε να δείξει ότι έχει νταραβέρια με διανοούμενους ή, έστω, ότι τους διαβάζει. Κάπως έτσι άρχισε να κάνει παρέα με τον Σλαβόι Ζίζεκ, να παρακολουθεί τον Τζόρτζιο Αγκάμπεν, να μιλάει για τη Ναόμι Κάμπελ εννοώντας τη Ναόμι Κλάιν, να ακούει τον Αριστείδη Μπαλτά (που τον έκανε […]

Με πολύ μεγάλη έκπληξη συνεχίζω να παρακολουθώ τη σχεδόν πανδήμως ολόθερμη συμπαράσταση των οικείων πολιτικών κομμάτων (μη εξαιρουμένων πολλών νεοδημοκρατών, που κρύβονται) δήθεν στους Παλαιστίνιους, αλλά στην ουσία στη Χαμάς. Δήθεν νοιάζονται για την πατρίδα που δικαιούνται να έχουν οι ισλαμοφασίστες που θεωρούν προϋπόθεση δικαίωσης την έκλειψη του Ισραήλ. Δεν είναι λογικό να τηρούνται ίσες […]

Ηταν κάτι σαν θαύμα. Κοιμηθήκαμε με χούντα και με σοβαρή πιθανότητα εμπλοκής σε έναν πόλεμο με την Τουρκία που είχε εισβάλει στην Κύπρο, ξυπνήσαμε με ύμνους στη δημοκρατία και με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέφει στην Αθήνα για να αναλάβει μια χώρα υπό διάλυση. Η μεταπολίτευση ήταν γεγονός. Κερδήθηκε όχι μέσω ενός κινήματος που διεκδίκησε […]

Αποφεύγω να βγαίνω με δημοσιογράφους επειδή βαριέμαι την αυτοαναφορικότητα, τα ίδια και τα ίδια. Αλλά εκείνο το βράδυ της 26ης Ιουνίου 2015 ήταν αλλιώς. Με τη μεγάλη δημοσιογραφική παρέα στο εστιατόριο It της οδού Σκουφά περιμέναμε κάτι μεγάλο, πλην απροσδιόριστο. Είχαμε πιει κι ένα ποτήρι παραπάνω, υπήρχε κέφι, πάντα υπάρχει κέφι όταν φοβάσαι για μια […]