Κατερίνα Κυρμιζή
Στον ύπνο μου ζω τη δεύτερη ζωή μου. Σ’ αυτήν γίνομαι εγώ κι εσύ ταυτόχρονα, δρόμος και διαβάτης, πουλί και ρόδο, δαμάζω νερά και πυρκαγιές. Πετώ σαν τον Πίτερ Παν, όσο πιο φωτεινό το όνειρο τόσο πιο ψηλά. Είμαι αληθινή Παραμυθένια σε αυτή τη ζωή. Συχνά, αρπάζω απ’ τις υπερχορδές του σύμπαντος μια δέσμη φωτεινή, […]