Μαρτζούκος Βασίλειος

Παρατηρούμε εσχάτως μια παρατεταμένη και ενορχηστρωμένη αναβάθμιση των τουρκικών διεκδικήσεων και απειλών έναντι της Ελλάδος, με χρήση παιδαριωδών επιχειρημάτων και ταυτόχρονα μεγάλες δόσεις τουρκικής αντιδυτικής ρητορικής. Πλέον της «Γαλάζιας Πατρίδας», των «γκρίζων ζωνών» και των «δύο κυρίαρχων κρατών» στην Κύπρο, έχει προστεθεί η διεκδίκηση της κυριαρχίας κατονομασμένων μεγάλων νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, όπως η Λέσβος, […]

Η απειλή της Τουρκίας κατά Ελλάδος και Κύπρου είναι πανομοιότυπη με αυτήν της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Διεκδικούνται κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα ανεξαρτήτων κρατών, με πρόσχημα το «στρατηγικό βάθος ασφαλείας», τις «σφαίρες επιρροής», τα «δορυφόρα κράτη» ή και τον γνωστό από τους Ναζί «ζωτικό χώρο». Το 1974 η Τουρκία απέδειξε έμπρακτα στην Κύπρο ότι εννοεί […]

Στον πόλεμο της Ουκρανίας συγκρούονται δύο αντίθετες αντιλήψεις. Η Δύση προσβλέπει σε ενιαία και ανεξάρτητη Ευρώπη κυριάρχων κρατών ενώ η Ρωσία αναζητεί «στρατηγικό βάθος» ασφαλείας στα δυτικά σύνορά της, στο πλαίσιο της πολιτικής «near abroad». Τα όρια του βάθους αυτού παραμένουν αδιευκρίνιστα αλλά τα κράτη τα οποία θα περιλάβει δεν θα είναι κυρίαρχα αφού η […]

Ολα δείχνουν ότι τα έτη 2022 και 2023 θα αποτελέσουν περίοδο υψηλής επικινδυνότητος για την ευρύτερη περιοχή εθνικού ενδιαφέροντος, λόγω σειράς μεταβλητών οι οποίες καθιστούν το γεωπολιτικό τοπίο ρευστό και λιγότερο προβλέψιμο. Η διαχρονική τουρκική αναθεωρητική πολιτική σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου και το διαρκώς επιδεινούμενο εσωτερικό τοπίο στην Τουρκία (πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό), […]

Η Τουρκία εμμένει στο νεοοθωμανικό όραμα μιας επικράτειας 300 εκατομμυρίων τουρκογενών ή και τουρκοφώνων από τα Βαλκάνια έως το Σινικό Τείχος και από την Κ. Ασία έως και τη Β. Αφρική. Διά στόματος Ερντογάν, κάθε τουρκική παραβίαση εθνικής κυριαρχίας, με στρατιωτική παρουσία (π.χ. Αζερμπαϊτζάν, Λιβύη, Αν. Μεσόγειος, Αφγανιστάν) ή στρατιωτική εισβολή και κατοχή (π.χ. Κύπρος, […]

Στο άναρχο διεθνές σύστημα ο Θουκυδίδειος διάλογος των Μηλίων (414 π.Χ.) δικαιώνεται διαχρονικά ενώ το «Επί γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία» παραμένει ευχή. Εθνη δυσπροσάρμοστα στις μεταβολές και προκλήσεις, αδύναμα στην προάσπιση των εθνικών τους συμφερόντων και στερούμενα αυτόφωτης εθνικής στρατηγικής,  αφανίζονται ή υποδουλώνονται ή δορυφοροποιούνται. Κράτη που επιδιώκουν τη διατήρηση του status quo […]