Μητσός Μιχάλης

Ενα θεμελιώδες ερώτημα βασανίζει τους γάλλους πολιτικούς, δημοσιογράφους και εν γένει αναλυτές της επικαιρότητας: αποτελεί η υπόθεση «Κίτρινα Γιλέκα» συνολική ρήξη ή ελεγχόμενη; Είναι προβλέψιμες οι συνέπειές της; Και το χάος που ήδη έχει δημιουργηθεί θα καταστεί δυνατόν να ελεγχθεί με δημοκρατικά μέσα; Η Γαλλία δεν έχει έναν Γιάννη Δραγασάκη, που να εισηγηθεί έγκαιρα την […]

Ενα τόσο αρμονικό μείγμα μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να το πετύχει. Και ο ιδιαιτέρως δημοφιλής στην Ευρώπη – όχι όμως πάντα και μεταξύ των συντρόφων του – υπουργός Οικονομικών. Πρώτα το δώρο στους αδύναμους, δηλαδή το κοινωνικό μέρισμα των 710 εκατομμυρίων. Υστερα η παροχή στους πολλούς, δηλαδή η μείωση του ΕΝΦΙΑ. Και τέλος, η ελάφρυνση στις […]

Μια ιταλίδα ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, η Λουτσία Ρουμπινέλι, αφηγείται στους New York Times μια γλυκιά οικογενειακή ιστορία. Ο παππούς της, που ζει στο μικρό χωριό Σαν Ζένο ντι Μοντάνια της Βόρειας Ιταλίας, υποδέχθηκε το καλοκαίρι του 2012 μια νέα άφιξη στην οικογένεια: η γαϊδούρα του γέννησε ένα θηλυκό πουλάρι. Και ο παππούς το ονόμασε «Αγγελα Σπρεντ». Ναι, […]

Ο βραβευμένος ιρλανδός συγγραφέας μιλάει για την ομοφυλοφιλία, το ζήτημα της ταυτότητας και τον... Τσιτσάνη

Από τη χθεσινή παγκόσμια ειδησεογραφία, δύο θέματα ξεχωρίζουν – και η επιλογή είναι φυσικά αυθαίρετη. Το ένα είναι το cover story του Economist για τη μείωση των αυτοκτονιών. Αν οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά 18% από το 2000, αναφέρει το περιοδικό, σε παγκόσμια κλίμακα έχουν μειωθεί την ίδια περίοδο κατά 29%. Η μείωση […]

Είναι πλέον επίσημο: το Facebook προσέλαβε μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων με σκοπό όχι μόνο τη συστηματική στηλίτευση και δυσφήμηση του Τζορτζ Σόρος – επειδή σε ομιλία του τον Ιανουάριο στο Νταβός χαρακτήρισε το Facebook και την Google «απειλές για την κοινωνία» – αλλά και την υπονόμευση των επικριτών της εταιρείας μέσω της δημοσιοποίησης τυχόν σχέσεών τους με τον ούγγρο επιχειρηματία. Κι όχι […]

Eχει δίκιο ο δήμαρχος, η τρίτη θητεία θα ήταν υπερβολική. Με άλλα λόγια, ο Γιάννης Μπουτάρης κατάλαβε αυτό που δεν κατάλαβε η Μέρκελ: ότι η επιτυχία ενός πολιτικού κρίνεται μεταξύ άλλων και από το πότε φεύγει. Και ότι πρέπει να φεύγει όταν ακόμη είναι στις δόξες του, όχι όταν έχει αρχίσει η παρακμή του. Οταν […]

Ας ανακεφαλαιώσουμε λοιπόν αυτά που έχουμε μάθει. Τη μοιραία ημέρα ο Ζακ Κωστόπουλος ΔΕΝ βρισκόταν υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών. Ο σκοπός του ΔΕΝ ήταν η ληστεία, οι σχετικές «πληροφορίες» που διακινήθηκαν στην αρχή αποδείχθηκαν fake news. Επίσης ΔΕΝ ήταν ένοπλος: το μαχαίρι που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος δεν φέρει τα δακτυλικά του αποτυπώματα, […]

«Und so, über Gräber vorwärts!» (Και τώρα εμπρός, πέρα από τους τάφους!) Η φράση αυτή δεν αναφέρεται σε πολέμους, περιέχεται σε επιστολή που έστειλε ο Γκαίτε μετά τον τραγικό θάνατο του γιου του σε έναν φίλο του, τον Φεβρουάριο του 1831. Μα τι ωραίο να την επικαλείται στη γερμανική Βουλή, με αφορμή τα εκατό χρόνια από […]

Λοιπόν, για όποιον απουσίαζε τις τελευταίες ημέρες, αυτό που συνέβη μετά την πορεία του Πολυτεχνείου είναι ότι κάποιοι άνθρωποι με τους οποίους συμφωνούμε πως «ο κόσμος μας μπορεί και πρέπει να αλλάξει σε πολλά επίπεδα» χρησιμοποίησαν λάθος τρόπο για να το πετύχουν. Το σταυρόλεξο των κοινωνικών ανισοτήτων θέλουν να λύσουν στην πραγματικότητα και οι κουκουλοφόροι, […]

Τα καλά και τα κακά νέα για τις επερχόμενες ευρωεκλογές και το σενάριο - έκπληξη για μια ηγεσία στην ΕΕ, ικανή να ανατρέψει το κλίμα

Εν μέσω του χάους που επικρατεί αυτές τις ημέρες στη Βρετανία, μία βεβαιότητα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί: είτε από πρόθεση είτε από άγνοια, οι οπαδοί του Brexit είπαν ψέματα στον βρετανικό λαό για τη μελλοντική σχέση της χώρας τους με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Κι αν το πιο ξεδιάντροπο ψέμα ήταν ο ισχυρισμός του Νάιτζελ Φάρατζ […]

Υπήρχε κάποτε η εποχή της αθωότητας – ή της αφέλειας. Τότε που πιστεύαμε ότι υπάρχουν κάποια όρια, κάποιες διαχωριστικές γραμμές, πέρα από τις οποίες δεν μπορεί να ασκηθεί πολιτική, να διεκδικηθεί ψήφος, να συνταχθεί κυβερνητικό πρόγραμμα. Κυκλοφορούσαν και τότε λαϊκιστές, αν και λιγότερο θρασείς. Μεταδίδονταν και τότε fake news, αν και με πιο συγκαλυμμένο τρόπο. Διασώζονταν […]

Στις 29 Αυγούστου 1968 ο Χιούμπερτ Χάμφρεϊ κέρδισε το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος για τις εκλογές εκείνης της χρονιάς. Πρώην αντιπρόεδρος του Λίντον Τζόνσον, γνωστός για τις φιλελεύθερες και αντιπολεμικές του θέσεις από τις οποίες αργότερα υπαναχώρησε, δεν έλαβε μέρος σε καμιά από τις 14 προκριματικές εκλογές. Επεβλήθη όμως από τους βαρόνους, προς μεγάλη δυσαρέσκεια […]

Οι ευρωβουλευτές χθες χαρακτήρισαν ακατανόητο να σύρεται για τόσα χρόνια σε τόσες δικαστικές περιπέτειες, και ουσιαστικά να αναγκάζεται να ζει εξόριστος στην Αμερική, ένας κρατικός λειτουργός που έκανε απλώς τη δουλειά του

«O χριστιανισμός της Δύσης (που οδήγησε στον καθολικισμό και τον προτεσταντισμό) έδινε έμφαση στον ορθό λόγο, στον ατομισμό και στην αμφισβήτηση της αρχής. Ο χριστιανισμός της Ανατολής (από τον οποίο προήλθε η ορθοδοξία) ήταν συνδεδεμένος με μυστικιστικά φαινόμενα, ήταν πιο συναισθηματικός και κοινοτικός και έδινε λιγότερη σημασία στον νόμο και στον ορθό λόγο. Είναι αξιοσημείωτο […]

Υπέρ του ευρωπαϊκού στρατού χθες στο Στρασβούργο η γερμανίδα καγκελάριος, που δεν έχει πει ακόμη την τελευταία της λέξη

«Φόβος κυριαρχεί σ’ αυτές τις αναμνήσεις, αέναος φόβος. Φυσικά, δεν υπάρχουν παιδικά χρόνια χωρίς τους τρόμους τους, όμως αναρωτιέμαι αν θα ήμουν ένα λιγότερο φοβισμένο αγόρι αν ο Λίντμπεργκ δεν ήταν πρόεδρος ή αν εγώ δεν ήμουν σπορά Εβραίων». Ετσι αρχίζει η «Συνωμοσία εναντίον της Αμερικής», το βιβλίο του Φίλιπ Ροθ που προέβλεψε την εκλογή […]

Για τον Τζέρεμπι Κόρμπιν, η Κεντροαριστερά στην Ευρώπη πάει μια χαρά. Στην Πορτογαλία κυβερνούν οι Σοσιαλιστές, στη Σουηδία το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα δεν τα πήγε κι άσχημα στις τελευταίες εκλογές, στη Βρετανία οι Εργατικοί υπό την ηγεσία του ετοιμάζονται να κυβερνήσουν. Κι αν σε πολλές μεγάλες χώρες τα αντίστοιχα κόμματα κινδυνεύουν να διαλυθούν, φταίει ότι υποστηρίζουν […]

ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ. Αφού περίμενε αρκετή ώρα να κοπάσουν τα χειροκροτήματα των συνέδρων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που είχαν μόλις εκλέξει με 79% τον Μάνφρεντ Βέμπερ υποψήφιό τους για την προεδρία της Κομισιόν, η Ανγκελα Μέρκελ στράφηκε προχθές προς τον Βίκτορ Ορμπαν και του είπε: «Οταν μιλάς άσχημα για την Ευρώπη είναι αναμενόμενο ο κόσμος όχι […]

Ακούστε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο: «Η ιστορική συμφωνία Πολιτείας – Εκκλησίας απελευθερώνει 10.000 θέσεις δημοσίων υπαλλήλων». Ακούστε τον υπουργό Μεταφορών: «Είναι καθήκον του προέδρου του ΣΑΤΑ να υπερασπιστεί τον κλάδο σε θεσμικό επίπεδο και σε αυτό το μέτρο κινήθηκε». Ακούστε τον έναν υπουργό μετά τον άλλον, αλλά και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό: «Η επιστροφή των αναδρομικών […]

Υπάρχει πρώτα το γιατί τώρα. Γιατί ο Πρωθυπουργός και ο Αρχιεπίσκοπος έφτασαν αυτή τη στιγμή, και τόσο απροσδόκητα, σε συμφωνία, ή έστω σε «πρόθεση συμφωνίας». Ενας από τους τρόπους να απαντηθεί αυτό το ερώτημα είναι εκείνος των αστυνομικών μυθιστορημάτων: ποιος ωφελείται από το έγκλημα. Ο Αλέξης Τσίπρας προσδοκά στην υποστήριξη της Εκκλησίας σε μια περίοδο […]

Σε όλους μας είναι γνώριμη η εικόνα των μεγάλων δυτικών πόλεων την περίοδο των Χριστουγέννων, με τα  δέντρα, τις φάτνες και τα στολισμένα καταστήματα. Εχω βρεθεί μέσα Νοεμβρίου στο Στρασβούργο για την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κι έχω δει την πόλη πλημμυρισμένη από χριστουγεννιάτικες αγορές. Κι ας βρίσκεται στη Γαλλία, όπου ο Αρχιεπίσκοπος μας είπε […]

Ο αμερικανός πρόεδρος έναν Ομηρο γνωρίζει: τον πρωταγωνιστή των Σίμπσονς. Εχει άλλωστε πολλά κοινά σημεία μ’ αυτόν. Το ίδιο ακριβώς βάρος, 108 κιλά. Το ίδιο μεσαίο αρχικό: J. Και έναν βαθιά συναισθηματικά λόγο: η κόρη του Ομηρου Σίμπσον, η Λάιζα, είχε προβλέψει ήδη από το 2000 την εκλογή του σημερινού προέδρου. Οι άνθρωποι της αμερικανικής αντιδραστικής […]

Στις αμερικανικές εκλογές του 2008 είχα ρωτήσει τον τότε διευθυντή των «ΝΕΩΝ» ποιον υποψήφιο προτιμούσε, τον Ομπάμα ή τον ΜακΚέιν. Κι εκείνος μου είχε απαντήσει ότι ο Ομπάμα τού ήταν πολύ συμπαθής, αλλά κι ο ΜακΚέιν ήταν ένας σοβαρός, ικανός και μετριοπαθής υποψήφιος. Το συμπέρασμα ήταν ότι δεν φοβόταν τις εκλογές. Οποιος κι αν νικούσε, […]

Είναι η αγαπημένη ατάκα τον τελευταίο καιρό στις φιλελεύθερες συνάξεις, δεξιώσεις και σαλόνια γενικώς. Ώς και σε ένα bachelor party την Πέμπτη το βράδυ ακούστηκε: «Μα πώς τα έκανε έτσι μαντάρα Το Ποτάμι;». Στην ερώτηση για το ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος του κόμματος, οι μισοί είπαν «ότι μπήκε». Και οι άλλοι μισοί, «ότι βγήκε». […]

Βοά η Κύπρος ολόκληρη εδώ και λίγες ημέρες. Και ο λόγος δεν είναι η δήλωση του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια ότι η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης ήταν έγκλημα εναντίον όχι μόνο του σοβιετικού λαού, αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αφορμή ήταν τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ΚΟΜΣΟΜΟΛ και ο άνθρωπος θυμήθηκε τα […]

Ακόμη και οι προσκείμενες στην κυβέρνηση εφημερίδες το αναγνωρίζουν: αν (λέμε αν) κάποιος στοιχημάτιζε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ερχόταν σε ρήξη με την Εκκλησία για το θέμα του διαχωρισμού της από το κράτος, θα έχανε. Υπάρχουν μερικά πράγματα στην Ελλάδα που δεν αλλάζουν ποτέ, όποια κυβέρνηση κι αν είναι στα πράγματα, δεξιά, αριστερή ή – όπως […]

Φεύγει; Μένει μέχρι να φύγει; Πόσο θα μείνει; Ανακατεύει την τράπουλα για να μπερδέψει τους αντιπάλους της; Σε ποιον θα δώσει τη θέση της όταν φύγει; Και τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στη Γερμανία και στην Ευρώπη; Από τα ερωτήματα που άρχισαν να πέφτουν σαν βροχή αμέσως μετά την ανακοίνωση της Ανγκελα Μέρκελ ότι δεν […]

Η ιδέα που πέταξε την περασμένη εβδομάδα έπεσε σαν βόμβα. Και προκάλεσε ένα κύμα ζήλειας στον ακαδημαϊκό κόσμο της χώρας. «Γιατί να μην το έχω σκεφτεί εγώ;» είπαν όλοι από μέσα τους. Κι όμως, είναι τόσο απλό: για κάθε έλληνα επιστήμονα που έχει μεταναστεύσει στην Ευρώπη, και έχει αποκτήσει τις ειδικότητες που θέλουν οι Γερμανοί […]

«Είναι πια “φυσιολογικό” άνθρωποι που λένε την άποψή τους να δέχονται μηνύματα μίσους και θανατικές απειλές. Είναι πια “φυσιολογικό” οργανώσεις που επιτελούν σημαντικό έργο υπέρ της δημοκρατίας να απειλούνται με κλείσιμο επειδή υποστηρίζονται από τα ιδρύματα που δημιούργησε ο πατέρας μου. Είναι πια “φυσιολογικό” πολιτικοί ηγέτες που ορκίζονται να προστατεύουν όλους τους πολίτες να ακολουθούν […]

Η εικόνα ισχυρών, ή πρώην ισχυρών, ανδρών με χειροπέδες είναι πάντα εντυπωσιακή. Σε ψυχαναλυτικό επίπεδο, επειδή δίνει ενστικτωδώς την ευκαιρία στον «λαό» να πάρει μια εκδίκηση από τις «ελίτ». Σε πολιτικό επίπεδο, επειδή προσφέρει την αίσθηση ότι σε ένα κράτος δικαίου δεν γίνονται διακρίσεις: όλοι, επώνυμοι και ανώνυμοι, είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Η αίσθηση […]