Νικήτα Ευρυδίκη

Βαρύνουσα σημασία σε ένα κείμενο που στοιχειοθετείται στο μεγαλύτερό του μέρος με αναμνήσεις είναι κατά πόσο μπορεί να ταυτιστούν με αυτές άνθρωποι γεννημένοι και μεγαλωμένοι σε τελείως διαφορετικά γεωγραφικά σημεία σε σχέση με τον άνθρωπο που μας γνωστοποιεί τις δικές του αναμνήσεις. Κάτι που κάνει ακόμη και τις ιδιωματικές λέξεις ανάβρυσμα μιας ενιαίας λεκτικής δεξαμενής. Είναι η περίπτωση της δυναμικής νέας πεζογράφου Ευριδίκης Νικήτα που αισθάνεσαι πως όσα θυμάται συνιστούν τη δική σου ανεκτίμητη προσωπική περιουσία, έστω καταχωνιασμένη στα βάθη του είναι σου