Παξινός Δημήτρης

Παραμονές εκλογών! Βουλευτικές ή δημοτικές, δεν έχει μεγάλη διαφορά. Ο κόσμος ξεχνά εύκολα. Θυμάται μόνο τα πρόσφατα. Ιδιαίτερα όταν τον ωφελούν. Ατομικά βέβαια. Και όταν ικανοποιούν το αυξημένο εγώ του. Χαρακτηριστικό του Ελληνα. Κι αυτό το κόλπο το γνωρίζουν καλά οι ικέτες της ψήφου και μεριμνούν, με ιδιαίτερη προσήλωση και σεβασμό, θα έλεγα. Εξάλλου οι […]

Ολες οι παροιμίες είναι απόσταγμα σοφίας αιώνων. Πλην σπάνιων εξαιρέσεων, όπως συμβαίνει στη χώρα μας με τη ρήση: όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει φωτιά. Αρκεί να διαδοθεί κάτι στη γειτονιά για να μεταφερθεί αστραπιαία σ’ όλη την πόλη. Αν δε συνοδευθεί με τον όρο της εμπιστευτικότητος, τότε αποκτά ακόμη μεγαλύτερο κύρος και ισχύ! Ηδη απ’ την […]

Πέτυχε ή απέτυχε η Δικαιοσύνη να ξεπεράσει τις εγγενείς και μη αδυναμίες που την ταλανίζουν τα τελευταία 40 χρόνια και προκαλεί αρρυθμίες στην απόδοσή της; Δηλαδή στην γρήγορη και ποιοτική απονομή της. Ισως γι’ αυτό είχε εκφράσει την επιθυμία του ο Στέφανος Μάνος να ηγηθεί του υπ. Δικαιοσύνης, αλλά μάταια ανέμενε. Το πρόβλημα ξεκινά από […]

Το να αλλάζεις ομάδα είναι σαν ν’ αλλάζεις θρησκεία. Θεωρείται έγκλημα καθοσιώσεως. Το αντίθετο συμβαίνει στη πολιτική.  Συνήθεις οι αλλαγές στρατοπέδου και η δικαιολογία πανομοιότυπη: Δεν άλλαξα εγώ ιδεολογία, αλλά το κόμμα μου αφίσταται από τις ιδεολογικές διακηρύξεις του. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι τα ιδεολογικά χάσματα δεν υπάρχουν, όπως κι ότι κανένα ελληνικό κόμμα […]

Αυτή είναι η μοίρα του κόσμου. Να δημιουργούν συνήθως, μετά καταστροφικούς πολέμους, υπερεθνικούς θεσμούς χάριν της ειρήνευσης και να μην ισχύουν για τους νικητές του πολέμου. Ούτε βέβαια τα διεθνή δικαστήρια, στα οποία δεν υπάγονται γιατί δεν έχουν υπογράψει τη σχετική σύμβαση, αυτές οι δυνάμεις, και κυρίως ΗΠΑ, Ρωσία κ.λπ. αλλά και αυτούς που έχουν […]

Κάποια σπίτια στον Νέο Βουτζά έγειραν και πρέπει να εγκαταλειφθούν. Είχαν κατασκευαστεί σε μπαζωμένο ρέμα. Θα μπορούσε να συνέβαινε σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας. Και τώρα τι θα κάνουν οι άνθρωποι αυτοί, που ξόδεψαν πολλά χρήματα, κόπο, θυσίες για την ανέγερσή του; Το κράτος λέει κακώς το έχτισες. Οι άλλοι απαντούν κακώς μας δώσατε άδεια […]

Ατελής η ανθρώπινη φύση και ο καθένας αφήνει το ανθρώπινο αποτύπωμά του στο σύντομο πέρασμα από τη ζωή ανάλογα με τη θέση, το αξίωμά του και την προσφορά του στα κοινά. Βρισκόμαστε σε μια εποχή περίεργη, δύσκολη, με τις αντιπαλότητες τις καθημερινές να είναι πάντα στην επικαιρότητα. Το μαύρο γίνεται άσπρο για εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων, […]

Πόσοι είναι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι, αναρωτηθήκαμε, με έναν φίλο. Λίγοι. Πολύ λίγοι με όλη την κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, με τις απρόβλεπτες συνέπειες του κορωνoϊού. Και πώς μπορεί να είναι περισσότεροι, οι σκεπτόμενοι, όταν έχουν να λύσουν βασικά προβλήματα επιβίωσης καθημερινής, ή άλλες ανάγκες που δημιουργεί η καταναλωτική κοινωνία, στην οποία ζούμε, εν πολλοίς […]

Υπάρχουν άραγε, κι αν ναι, πού βρίσκονται; Βεβαίως υπάρχουν σ’ όλες τις επαγγελματικές τάξεις. Από τη Βουλή και το δικαστικό σώμα μέχρι γιατρούς, δικηγόρους, δημόσιους υπαλλήλους κ.λπ. Ολοι μεριμνούν, κι αν δεν υπάρχει, να σπεύσουν για να φανούν προς τα έξω ότι κι αυτή την τάξη διέπουν κανόνες, ηθικής ανάμεσά τους. Και λαμβάνουν συγχαρητήρια για […]

Να και μια λέξη αγγλόφωνη, που χρησιμοποιούσαμε, κατά κόρον όταν ήμαστε μικροί. Ηταν γενικός ο εμβολιασμός, αλλά φοβόμασταν τον γιατρό. Νομίζαμε ότι πονάει. Ενα μικρό τσίμπημα ήταν τελικά. Και ένα σημαδάκι, ψηλά στο μπράτσο. Το φέραμε όμως με καμάρι. Κάτι σαν τους σημερινούς νέους, αλλά και μεγάλους, που έχουν γεμίσει όχι μόνο τα μπράτσα τους, […]

Ποιοι θεωρούνται ήρωες στη σημερινή εποχή της αντίφασης και σύγχυσης! Και ποιον να εμπιστευτείς απ’ όσους κατευθύνουν και καθοδηγούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και προβάλλουν διάφορα πρότυπα ως μικρούς ή μεγάλους ήρωες! Είτε αυτοί είναι καλαθοσφαιριστές, είτε αθλητές στίβου, είτε πολιτικοί, είτε επιστήμονες, με ή χωρίς εισαγωγικά κ.λπ. Ποια είναι τα κριτήρια για να προσδώσεις […]

Περιμέναμε πώς και πώς αυτές τις μέρες για πολλούς λόγους. Κυρίως γιατί κλείνουν τα σχολεία και μετά γιατί είναι γιορτές για τα παιδιά με δώρα, κάλαντα, χαρές και πανηγύρια. Τότε φορούσαμε πηλήκιο πάντα όταν κυκλοφορούσαμε έξω και ο κινηματογράφος απαγορευόταν. Μόνο όταν είχε μαθητική επιτρεπόταν, με την έγκριση βεβαίως βεβαίως του γυμνασιάρχη, για έργα κατάλληλα, […]

Να μοιάσουμε στον λευκό ή και στον γερμανικό οίκο. Κατάλοιπα κι αυτά θα πείτε. Τι θα πει λοιπόν επιτελικό κράτος για τα καθ’ ημάς; Και τι ακριβώς κράτος ήταν πριν. Προφανώς μη επιτελικό. Δηλαδή ένα κράτος χωρίς αρχή και τέλος. Και η αλήθεια περίπου είναι αυτή. Και ποια λοιπόν είναι η διαφορά από το τωρινό […]

Καλοκαίρι με τα όλα του. Αφόρητη ζέστη και ο κόσμος όπου φύγει φύγει. Ο κορωνοïός μας αποτρέλανε. Τα περισσότερα σπίτια με κλειστά τα παραθυρόφυλλα και μόνο τα κελαηδήματα των πουλιών σου θυμίζουν ότι και αυτά υπάρχουν, ζουν και μας διασκεδάζουν. Οσα έχουν απομείνει. Αφού τους καταλάβαμε τον ζωτικό τους χώρο. Προσπαθούν να βρουν κάποιο σκιερό […]

Ο Σταμάτης Κριμιζής, διάσημος καθηγητής αστρονομίας, είχε αναλάβει πρόεδρος στον νεοσύστατο διαστημικό ελληνικό οργανισμό κατόπιν παράκλησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν ένας από τους αναλώσιμους διαπρεπείς επιστήμονες που χρησιμοποιούν οι εκάστοτε κυβερνώντες για τους ίδιους ιδιοτελείς, ψηφοθηρικούς σκοπούς. Δεν ορρωδούν προ ουδενός, δεν σεβάστηκαν τον ίδιο τον άνθρωπο, τον επιστήμονα, ούτε και την ηλικία του. Ηθελε […]

Ο ρωμαίος κατακτητής επιστρέφοντας θριαμβευτικά στη Ρώμη, με τα λάφυρα και τους αιχμαλώτους, ανέβαινε στο Καπιτώλιο, στον Ναό του Διός, δαφνοστεφανωμένος. Είχε την ιδιότητα του θεού ή ημίθεου. Δίπλα του όμως είχε έναν δούλο που του ψιθύριζε συνεχώς: Memento mori, Memento mori. Ηταν κοσμοκράτορας. Ηξερε όμως τους κινδύνους που έχει αυτή η ψευδαίσθηση. Γι’ αυτό […]