Παπανδρέου Ελένη

Κάθε τόπος έχει την ιστορία του, αλλά για να την αφουγκραστείς χρειάζεται βαθιά να τον αγαπήσεις. Και η ποιήτρια Ελένη Παπανδρέου αγάπησε βαθιά τη Συρία, ώστε μέσα σ’ ένα κείμενο μερικών εκατοντάδων λέξεων ν’ αποτυπώνει τόσο έντονα το ιστορικό και πολιτιστικό της χνάρι, μιλώντας για την καθημερινότητα στην πιο πεζή αλλά ταυτόχρονα και πιο ποιητική της εκδοχή. Θυμίζοντας δύο σπουδαίους ποιητές, τον Πάμπλο Νερούδα, όταν γράφει την «Ωδή στις τηγανητές πατάτες» και τον Νικηφόρο Βρεττάκο όταν μιλάει για τα χέρια της μητέρας που πηγαινοέρχονταν «σαν δύο μαραμένοι αρχάγγελοι πάνω από το νεροχύτη της κουζίνας»