Ακριβό «παιχνίδι»
Το θέμα που θα θίξω σήμερα έχει μια διαχρονικότητα. «Ημουνα νιος και γέρασα», που λένε, παρακολουθώντας το αέναο «παιχνίδι» που διεξάγεται πέριξ του Πολυτεχνείου (κάθε Παρασκευοσάββατο απαραιτήτως, και εκτάκτως όποτε προκύψει… ανάγκη) και εδράζεται στην άποψη ότι ο χώρος ανήκει δικαιωματικά σε όσους «δραστηριοποιούνται», το λέω όσο πιο κομψά γίνεται, στα όμορα Εξάρχεια. Η αναγκαστική […]