Πατσώνης Γιάννης

Λίγο πριν μεταφερθούν το 1989 στα Διαβατά οι φυλακές από το Γεντί Κουλέ (παρέμειναν εκεί για εκατό χρόνια), είχαν ανεβεί με τη θεία του, την Πιπίνα (Δέσποινα) στο Επταπύργιο, για να δουν τον καταδικασμένο του εξάδελφο. «Ελα μαζί μου», του ‘πε η θεία του, «να ‘σαι εσύ το μπαστουνάκι μου, γιατί έχει απότομες ανηφοριές από […]

Και πώς να ταξιδέψουν στη λίμνη Κερκίνη τώρα με δεμένο το ένα του μάτι; Είχαν πάει για την Ανάσταση στην εκκλησία, με το «Δεύτε λάβετε φως» άναψαν τις λαμπάδες τους, είπαν το « Χριστός Ανέστη», φιληθήκανε με χαρά, όταν ξαφνικά ένιωσε ένα κάψιμο στο μάτι του, και με τα αίματα που άρχισαν να κυλάνε τον […]

«Χριστουγεννιάτικο, εταιρικό ρεβεγιόν» έγραφε η πρόσκληση. Πήγε κατά τις δέκα στη μεγάλη αίθουσα. Στο βάθος, μπουφές γνωριμίας, μια που οι περισσότεροι με τις συνεχείς απολύσεις ήταν άγνωστοι μεταξύ τους. Τα σερβίτσια αντανακλούσαν τα φωτάκια που αναβόσβηναν σ’ ένα δέντρο βίντατζ: γυάλινες μπάλες, χιονισμένες γιρλάντες. Με δυο-τρεις αντάλλαξαν φιλιά στον αέρα, τσαντάκια άνοιξαν στα κλεφτά για […]