Παύλος Τσίμας

Την Κυριακή, ήταν η Αργεντινή. Ενας πολιτικός κλόουν, μια trash τηλεοπτική διασημότητα, με μια συρραφή ακραία νεοφιλελεύθερων θέσεων για την οικονομία και ακραία ανελεύθερων θέσεων για τα κοινωνικά δικαιώματα, μια τυπική περίπτωση αυτού που ο Μάρτιν Γουλφ βάφτισε «πλουτολαϊκισμό» (κατά το πρότυπο Τραμπ: πολιτιστικά να κολακεύεις τα ένστικτα και τις προκαταλήψεις των λαϊκών στρωμάτων, πολιτικά […]

Ηταν βράδυ Τετάρτης, 17 Ιουνίου. Την επομένη το πρωί γράφαμε χημεία. Το ματς άρχιζε αργά – για εμάς τους μαθητές, για τους ποδοσφαιριστές ήταν υπερβολικά νωρίς, υποχρεώνονταν να παίζουν μεσημέρι κάτω από τον ζεστό ήλιο του Μεξικού, ώστε τα ματς να μεταδίδονται σε ανεκτή για τους Ευρωπαίους τηλεθεατές ώρα. Η Ιταλία είχε περάσει στους ομίλους με […]

Λίγες ημέρες πριν από την ορκωμοσία του νέου αμερικανού προέδρου, ένας λευκός, νέος άνδρας πήρε το όπλο του, οδήγησε έξι ώρες από το σπίτι του, έφθασε στην Ουάσιγκτον, εισέβαλε σ’ ένα κτίριο κι άρχισε να πυροβολεί. Δεν συνέβη τώρα. Είχε συμβεί τον Δεκέμβριο του 2016. Και η εισβολή δεν έγινε στο Καπιτώλιο, αλλά σε μια […]

Μη αμερικανοί φίλοι – έγραφε ο Πολ Κρούγκμαν – με ρωτούν: πώς γίνεται και η πλουσιότερη και ισχυρότερη χώρα του κόσμου δεν έχει ένα σύστημα κοινωνικής πρόνοιας ευρωπαϊκού τύπου, δεν έχει καν ένα σύστημα υγείας στο οποίο να έχουν πρόσβαση όλοι; Η απάντηση είναι: Το «προπατορικό αμάρτημα», όπως το χαρακτήρισε ο Τζο Μπάιντεν. Το παρελθόν της δουλείας. […]

Υπάρχουν πράγματα που ξέρουμε και πράγματα για τα οποία κανείς, αλλά στ’ αλήθεια κανείς, δεν έχει ιδέα. Ξέρουμε πόσο ο COVID-19 άλλαξε τη ζωή μας, πώς άλλαξε τον ρυθμό του κόσμου, πώς οι περισσότερες χώρες υποχρεώθηκαν εντέλει ή επέλεξαν έγκαιρα να κλείσουν ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής και κοινωνικής ζωής για να τον αντιμετωπίσουν. Ξέρουμε […]