Πέπη Ραγκούση

Αντε, τον αναστήσαμε και φέτος. Αντάμα ορθόδοξοι και καθολικοί και… διαμαρτυρόμενοι. Κυρίως διαμαρτυρόμενοι. Αυτός ο αέρας διαμαρτυρίας και καταγγελτικότητας που σαρώνει, τελευταία, την πολιτική ζωή πήρε αμπάριζα και το Πάσχα. Οχι ότι δεν φυσούσε και παλαιότερα, αλλά φέτος μας πήρε και μας σήκωσε. Πολύ θυμός, βρε παιδί μου, μεγάλη αντάρα, σαν να συστάθηκε ένα κοινό […]

Με αφορμή το «όχι» του ΚΑΣ στον Λάνθιμο, τα «ΝΕΑ» ανοίγουν τη συζήτηση περί του κατά πόσο πρέπει να δίνεται η Ακρόπολη για γυρίσματα ταινιών

Η γη τρέμει στη Σαντορίνη, το έδαφος βγάζει καπνούς. Οι κάτοικοι φεύγουν πανικόβλητοι, κάποιοι τουρίστες επιμένουν να μείνουν προκειμένου να ζήσουν το όνειρό τους, οι σεισμολόγοι δεν μπορούν να προσδιορίσουν τη διάρκεια αυτής της σεισμικής δραστηριότητας, ούτε της εξέλιξής της. Αντίστοιχη ανησυχία υπάρχει και στα γύρω νησιά, μόνο που εκεί δεν λειτουργεί τόσο έντονα, όπως […]

Τον τελευταίο καιρό μαζί με τα ανίψια μου (στα 12 και τα 13 τους χρόνια) παίζουμε ένα παιχνίδι. Με αφορμή τις σύγχρονες αλλά κυρίως τις παλαιότερες ονομασίες αθηναϊκών συνοικιών και τοποσήμων, τους μιλάω για την Ιστορία αυτής της πόλης που συμπίπτει με την Ιστορία της χώρας. Την περίοδο των εορτών μιλούσαμε για την πλατεία Συντάγματος. […]

Το ερώτημα που διατυπώνεται στον τίτλο μάς απασχολεί συχνά πυκνά τα τελευταία χρόνια. Οχι ότι δεν συνέβαινε και στο παρελθόν αλλά τώρα τίθεται πιο συχνά αφενός διότι η σύγχρονη ατζέντα (και νόμοι) περί συμπερίληψης και κακοποιητικού λόγου έχουν βάλει πιο αυστηρούς όρους και αφετέρου διότι τα Μέσα πλέον είναι πολλά και όλοι, σχεδόν, έχουν πρόσβαση, […]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισαν να κυκλοφορούν οι ελληνικές εκδόσεις των μεγάλων διεθνών, γυναικείων κυρίως, περιοδικών. Η διαφημιστική καμπάνια του «Marie Claire» έκλεινε με ένα σλόγκαν που τότε έγινε αυτό που σήμερα λέμε viral. «Η Marie Claire είναι μια γυναίκα με πάθος. Εσείς». Υστερα από κάποια χρόνια σε αυτό το σλόγκαν άλλαξε μια […]

Πόσο παλιά να το πάω; Οσο ξέρω και μπορώ. Ο κομματικός χώρος της Αριστεράς, αυτός που η δική μου γενιά γνώρισε ως ΚΚΕ Εσωτερικού, είχε πάντα μία έντονη κινητικότητα. Με πολλές διαφωνίες, συγκρούσεις, διασπάσεις, αποχωρήσεις, αλλαγές ονομάτων. Η Ενωμένη Αριστερά (μαζί με το ΚΚΕ) στις πρώτες εκλογές μετά τη Μεταπολίτευση, που έγινε Συμμαχία Προοδευτικών και […]

Για άλλα ήθελα να γράψω σήμερα, θλιβερά και γκρίζα και μίζερα, αλλά η επικαιρότητα, αναπάντεχη και αδιαπραγμάτευτη, έρχεται και σε βγάζει από το τώρα, που μπορεί και να μην το πολυγουστάρεις, και σε πάει πίσω, σου προκαλεί συνειρμούς, σε κάνει να προβάλεις το «χθες» στο «σήμερα». Και να βγάζεις ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Κάτι τέτοιο συνέβη όταν, […]

Στο μυθιστόρημα «Το 10» του Μ. Καραγάτση υπάρχει ένας χαρακτήρας που λέγεται Λούσης. Ή Νίκος Βασιλείου. Ή Fieber Walter. Ενας περιθωριακός τύπος, κοντός, στραβοπόδης, τερατολόγος, όπως τον περιγράφει ο συγγραφέας. Μπογιατζής που δηλώνει μεγαλοεργολάβος αλλά, κυρίως, κληρονόμος μιας τεράστιας περιουσίας που υποτίθεται ότι τον περιμένει στην Ελβετία αλλά η γραφειοκρατία καθυστερεί την αποδοχή της. Στην […]

Πολλά μηνύματα, σου λέει, πολλά. Μηνύματα από ‘δω, μηνύματα από ‘κει, πήξαμε στα μηνύματα προχθές. Οτι ελήφθησαν, ελήφθησαν. Διαβάστηκαν όμως; Αντε να πω ότι διαβάστηκαν. Εγιναν καταληπτά; Αποκωδικοποιήθηκαν; Διότι μπερδεμένα τα μηνύματα, ακόμη πιο μπερδεμένοι οι αποδέκτες, άντε να βγάλεις άκρη. Κάπου άκουσα τον Αδωνι Γεωργιάδη να συμφωνεί ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών ήταν […]

Αυτό ήταν και πέρασε. Εβδομάδες «προπαρασκευής» για μια διαδικασία πέντε, το πολύ, λεπτών. Μια ολιγόλεπτη διαδικασία που μια συντριπτική πλειοψηφία σνόμπαρε, αδιαφόρησε, αμέλησε. Η αποχή, λένε κάποιοι εξυπνάκηδες, είναι άποψη, πολιτική θέση, «μήνυμα» με πολλούς αποδέκτες. Μπούρδες. Η αποχή είναι, για να το πω κομψά, αδιαφορία. Είναι η αποτίμηση ενός καθήκοντος, μιας υποχρέωσης ως… εθελοντική […]