Πέτρος Τατσόπουλος

«Κάθε θαύμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις». Θα έλεγε κανείς ότι αυτή η λαϊκή παροιμία επινοήθηκε κατά παραγγελία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, εμπλουτισμένων εν προκειμένω τα τελευταία χρόνια από την ξαφνική εμφάνιση και ακόμη πιο ξαφνική επικράτηση -κυριολεκτικά, ένα επικοινωνιακό blitzkrieg – των κοινωνικών μέσων (social media). Είναι αλήθεια βέβαια πως ορισμένα «θαύματα» διαρκούν περισσότερες από […]

«Δεν προσπαθώ να σου πω ότι η εμφάνιση δεν παίζει κανένα ρόλο. Ξεκινάς με ένα συν για ορισμένους ανθρώπους. Για ορισμένους άλλους, ιδίως στην πολιτική, ξεκινάς με ένα μείον. Γιατί τώρα πρέπει εγώ να σου αποδείξω ότι δεν είμαι μόνο όμορφη – αντί να καθίσω να συζητήσω ως μια νέα κοπέλα που έχει διατελέσει πρόεδρος στον […]

Εάν καιγόταν το Λούβρο κι έπρεπε να διαλέξεις, θα έσωζες μια γάτα ή την «Τζοκόντα»; Σε αυτό το αρχετυπικό ερώτημα που αποτυπώνει ένα διαχρονικό ηθικό δίλημμα – «τι έχει μεγαλύτερη σημασία: η ζωή ή η τέχνη;» – επιχείρησαν προ ημερών να απαντήσουν δυο νεαροί οικολόγοι ακτιβιστές με τον χειρότερο δυνατό τρόπο: άδειασαν μια κονσέρβα με ντοματόσουπα […]

«Κουράζει η Ιστορία, είναι η ποιητική σκηνή ενός καθημερινού ανθρώπου που κουβαλά στα χέρια του, στους ώμους του, ένα μεγάλο μαρμάρινο κεφάλι από ένα μεγάλο γλυπτό, μνημειακό. Δεν μπορείς να κουβαλάς πάντα ένα μνημείο επάνω σου, ούτε τη μνήμη δεν μπορείς να κουβαλάς. Η ιστορία λοιπόν κουράζει. Εάν σε κουράσει όμως η ιστορία, κινδυνεύεις να […]

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι στην περίπτωση της αυτοαποκαλούμενης «Εκκλησίας των Εθνών», της «αποκρυφιστικής σέχτας με θύματα αδύναμους ανθρώπους», όπως με εντυπωσιακή ακρίβεια την προσδιόρισε ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, οι εισαγγελικές και οι διωκτικές αρχές κινήθηκαν με απαράμιλλο συντονισμό και υποδειγματικό επαγγελματισμό. Προτού καν κλείσει τρίτο εικοσιτετράωρο από τον γελοίο δημόσιο εξορκισμό στη Θεσσαλονίκη, που τόσο […]

Πιθανόν ούτε ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όταν τις προάλλες έχυνε το φαρμάκι του στην ημέτερη πολιτική σκηνή προτρέποντας τους έλληνες ψηφοφόρους να τιμωρήσουν στην κάλπη την κυβέρνησή τους, είχε συναίσθηση ότι διαχειριζόταν ένα πανάρχαιο κληροδότημα. Δεν θα μπούμε στην άχαρη συζήτηση ποιος καθιέρωσε πρώτος αυτό το κληροδότημα και, ίσως αυθαίρετα, αναλαμβάνουμε την ευθύνη […]

Οταν τον Νοέμβριο του 1989 γκρεμίστηκε το Τείχος του Βερολίνου και μόλις είκοσι μήνες αργότερα διαλύθηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας (αμφότερα γεγονότα αδιανόητα για τους συγκαιρινούς τους), οι περισσότεροι αναλυτές γεωπολιτικής ανά την υφήλιο θεώρησαν ότι έλαβε και τυπικά τέλος η σχεδόν πεντηκονταετής (1945-1991) «ισορροπία του τρόμου», το κυρίαρχο δόγμα στον μεταπολεμικό μας κόσμο. Εκείνοι […]

«Θα ήθελα να ζητήσω από τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης των ΗΠΑ και της Βρετανίας Bloomberg, “The New York Times” και “The Sun” να δημοσιεύσουν το πρόγραμμα για τις επερχόμενες εισβολές μας για το τρέχον έτος. Θα ήθελα να προγραμματίσω τις διακοπές μου». ΜΑΡΙΑ ΖΑΧΑΡΟΒΑ, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας 16/2/2022, οκτώ ημέρες πριν από […]

Η πρώτη «είδηση» που υπέπεσε στην αντίληψή μου γύρω από τον Γκαγκάριν, προχθές το απόγευμα, πιο πολύ με ξένισε παρά με σκανδάλισε. Σύμφωνα με αυτήν, ένα Διαστημικό Ιδρυμα, στο πλαίσιο των συμβολικών μέτρων που λαμβάνονται εναντίον της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, αφαίρεσε μεταθανάτια από τον Γκαγκάριν τον τιμητικό τίτλο του «πρώτου ανθρώπου που πάτησε στη […]

«Εάν η γιαγιά μου είχε καρούλια, θα ήταν πατίνι». Με αυτή τη σαχλομάγκικη ρήση απαντάει συνήθως ο θυμόσοφος λαός στην ακατάσχετη εικοτολογία, την απέραντη επικράτεια του «εάν»: εάν ο Χίτλερ είχε κερδίσει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εάν ο Ναπολέων δεν είχε χάσει στο Βατερλώ, εάν οι Πέρσες μάς κατατρόπωναν στη Σαλαμίνα, εάν εκείνος ο μοιραίος […]

«Κοίταξα τον άνδρα αυτόν στα μάτια. Είδα ότι είναι πολύ ευθύς και αξιόπιστος. Είχαμε έναν πολύ καλό διάλογο. Κατάφερα να αντιληφθώ την ψυχή του: ένας άνδρας αφοσιωμένος στη χώρα του και στο καλύτερο συμφέρον της χώρας του». Ο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ για τον Βλαντίμιρ Πούτιν Ιούνιος 2001  Κάστρο Μπρντο   Λιουμπλιάνα, Σλοβενία STEVEN LEE MYERS «ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ […]

Η «Αλκυονίδα» και το «Στούντιο», με διαχρονικό ιθύνοντα νου τον Βελισσάριο Κοσσυβάκη, ήταν οι δύο εμβληματικές κινηματογραφικές αίθουσες στην Αθήνα – αμφότερες κάτω από το «ποτάμι» της Πατησίων – όπου η δική μου γενιά (και όχι μόνο) απέκτησε τα βασικά πολύτιμα εφόδια της κινηματογραφικής και της πολιτικής της παιδείας, άρρηκτα συνυφασμένης της πρώτης με τη δεύτερη. Εκτοτε […]

Είμαι σίγουρος ότι ο πατέρας αυτής της ρήσης, ο Νίκος Φώσκολος (1927-2013), θα τιμηθεί κάποτε από όλες τις παρατάξεις – σε μια σεμνή τελετή, ας πούμε, στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου – ως ένας από τους διορατικούς θεμελιωτές τόσο του δεξιόστροφου όσο και του αριστερόστροφου λαϊκισμού. Η ίδια η ρήση έχει περάσει από καιρό στον καθημερινό μας λόγο, […]

Υπάρχουν δύο είδη «αφορισμών», ο μικρός και ο μεγάλος. Ο μικρός αφορισμός είναι η προσωρινή απαγόρευση συμμετοχής στη Θεία Κοινωνία, ο δε μεγάλος αφορισμός ή το ανάθεμα είναι η παντελής αποκοπή του παρεκτραπέντος από την εκκλησιαστική κοινωνία και η στέρηση της ιδιότητας του μέλους της με απόφαση του εκκλησιαστικού δικαστηρίου ή της συνόδου. Επιβάλλεται δε […]

Ο νοσταλγικός τόνος που επικράτησε στα περισσότερα από τα δημοσιεύματα για τον θάνατο της θρυλικής «Φτερούς» -κατά κόσμον Ανδρέα Νομικού -, καθώς και η πικάντικη αναπαραγωγή των αστικών μύθων που τη συνόδευσαν σε όλο τον μακρύ βίο της (πέθανε στα 84 της), ήρθαν να επισκιάσουν, αν όχι να συσκοτίσουν πλήρως μια άλλη πλευρά της ιστορίας […]

«Εγώ δεν γνωρίζω, κύριοι συνάδελφοι, ποιος παρέστη στην εκδήλωση για το Βίτσι. Ο πατέρας μου παρέστη στο Βίτσι».    Ο Νίκος Δένδιας στην Ολομέλεια της Βουλής (5 Οκτωβρίου 2021) Από ολόκληρη τη φορτισμένη τοποθέτηση του υπουργού Εξωτερικών την περασμένη Τρίτη συγκράτησα αυτές τις δύο προτάσεις. Αντιλαμβάνομαι ότι στις καλόπιστες, κακόπιστες ή ψυχρόαιμες «αναγνώσεις» των δύο προτάσεων, […]

Η ακριβέστερη μελέτη των πολιτικών και προσωπικών κινήτρων τους, καθώς και των σχέσεών τους με τον Χίτλερ, δείχνει ότι αυτός σε καμία περίπτωση δεν έδρασε ως «μοναχικός ηγέτης», όπως παρουσιάζεται συνήθως. Πολύ περισσότερο, από την αρχή ακόμη, δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς τους φίλους και χορηγούς του· εκείνοι τον έκαναν αυτό που έγινε. Ακόμη και […]

Μικροί μεγάλοι γίνανε μαυραγορίτες όλοι / κι αφήσαν όλο τον ντουνιά με δίχως πορτοφόλι. / Ακόμα κι οι γυναίκες τους τη μαύρη κυνηγάνε / τσάντες τσουβάλια κουβαλούν, κανέναν δε ψηφάνε. / Πρωί και βράδυ τρέχουνε στους δρόμους σαν κοράκια / πελάτες ψάχνουν για να βρουν, να γδάρουνε κορμάκια. / Πουλήσαμε τα σπίτια μας και τα […]

Υπάρχουν πράγματα που γνωρίζουμε πως γνωρίζουμε. Υπάρχουν γνωστά άγνωστα. Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν πράγματα που γνωρίζουμε ότι δεν γνωρίζουμε. Αλλά υπάρχουν επίσης και τα άγνωστα άγνωστα. Υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζουμε πως δεν τα γνωρίζουμε. ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΡΑΜΣΦΕΛΝΤ Συνήθως συνδέουμε τον εθισμό με κάτι… κακό. Μπορεί να μην είναι πάντοτε κακό αυτό καθεαυτό, αλλά αναμφίβολα αποβαίνει […]

Οταν ήμουν πιτσιρίκος, πριν από μισόν αιώνα και βάλε, μπέρδευα συχνά τον Καζαντζάκη με τον Καζαντζίδη. Προφανώς γνώριζα την τύφλα μου και για τους δύο, εάν δεν πίστευα κιόλας πως ο Καζαντζάκης είναι στην πραγματικότητα ο Καζαντζίδης παραμορφωμένος από τον δαίμονα του τυπογραφείου (ή το ανάποδο) -βλέπετε, υπήρχαν ακόμη τυπογραφεία και δαίμονες… Οχι πως έβρισκαν […]

«Βλέπω ακόμα τους συντρόφους μου στριμωγμένους κάτω από τα πορτρέτα του Μαρξ, του Ενγκελς και του Λένιν, ξεθεωμένους από τη δουλειά στο κρύο που έπεφτε ίσαμε τους μείον σαράντα πέντε βαθμούς, να ακούν τις διαλέξεις μας για θέματα τόσο απομακρυσμένα από αυτό που ζούσαμε. Συλλογιζόμουνα τότε με συγκίνηση ότι ο Προυστ, μέσα στην υπερθερμασμένη και […]

Πρόσφατα ο Χρήστος Γεωργιάδης, ένας από εκείνους που θα χαρακτηρίζαμε ανεπιφύλακτα ως φιλελεύθερους σκεπτικιστές πολίτες, δημοσίευσε στο φεϊσμπουκικό του προφίλ μια λίστα με απορίες «σχετικά με τη σταύρωση και την ανάσταση του Ιησού» που, καθώς σχολιάζει ο ίδιος, «μου έχουν μείνει από τη χριστιανική μου κατήχηση και, ακόμα τώρα, δεν μπορώ να βρω απαντήσεις που […]

Κατά τον πρώτο εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1974, δεν είχα κλείσει ακόμη τα δεκαπέντε. Πήγαινα στο 15ο γυμνάσιο αρρένων της Κυψέλης, που στεγαζόταν τότε όπως και τώρα (μεικτό πλέον) σε ένα από τα πιο όμορφα και τα πιο κακομεταχειρισμένα κτίρια της Αθήνας, λίγες δεκάδες μέτρα μακριά από την πλατεία του Αγίου […]

Εξ απαλών ονύχων άκουγα αυτή τη φράση – και για καιρό ήταν για εμένα ένας άλυτος γρίφος: «Σαν να κλέβεις παγκάρι εκκλησίας». Αρχικά αγνοούσα τη λέξη-κλειδί στην έκφραση – «τι είναι το παγκάρι;» – και αργότερα, όταν έμαθα τι σημαίνει, εξακολουθούσα να αναρωτιέμαι γιατί η κλοπή ενός παγκαριού διαφέρει από την κλοπή ενός χρηματοκιβωτίου. Οταν επιτέλους – πρέπει να […]

Ακριβώς πριν από δέκα χρόνια, Μάρτιο μήνα, δεν θα έλεγα ότι περνούσα ιδιαίτερα ευχάριστα. Ως παρουσιαστής του «1821» στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ δεχόμουν διαδικτυακές απειλές σε σχεδόν καθημερινή βάση. Καθώς οι συντριπτικά περισσότερες απειλές ήταν ανώνυμες ή ψευδώνυμες δεν μπορούσα να αξιολογήσω τη σοβαρότητά τους. Πίσω από τους «Μαραθωνομάχους» ή τους «Τριακόσιους του Λεωνίδα» μπορεί […]

«Ο Νίκος Πλουμπίδης είναι από 27ετίας πράκτορας της Ασφάλειας. Στη χιτλερική κατοχή και την περίοδο της αμερικανοκρατίας, ο προβοκάτορας Πλουμπίδης έκανε μεγάλη ζημιά στο λαϊκό κίνημα και τον λαό μας. Ο Πλουμπίδης είναι βαμμένος θανάσιμος εχθρός του λαού. Τα στοιχεία που αφορούν τη χαφιέδικη πρακτορική δράση του θα δημοσιευτούν την κατάλληλη ώρα». Ραδιοφωνικός σταθμός «Ελεύθερη […]

Τον τελευταίο καιρό οι πολιτικοί αναλυτές έχουν παρατηρήσει μια αξιοσημείωτη κινητικότητα στον χώρο της Ακροδεξιάς. Ως Ακροδεξιά επιτρέψτε μου να προσδιορίσω δυνάμεις που καλύπτουν ένα σχετικά ευρύ φάσμα και ορισμένες εκ των οποίων – οι ακροδεξιότερες των ακροδεξιών, επί το πλείστον – θα απέρριπταν μετά βδελυγμίας τον αυτοπροσδιορισμό τους ως ακροδεξιών. Θυμάμαι πάντα με ευθυμία, καλεσμένος σε […]

Εχω ζηλέψει πολλές πατέντες στη ζωή μου -μία όμως μου έχει πραγματικά κλέψει την καρδιά. Δεν ξέρω ποιος την πρωτοσκέφτηκε, ούτε πόσω μάλλον ποιος ήταν τόσο προνοητικός ώστε να την κατοχυρώσει. Εικάζω ότι δεν ήταν ένας, αλλά πολλοί, ίσως και ταυτόχρονα ή σχεδόν ταυτόχρονα στα πιο απόμακρα μέρη της υφηλίου. Δεν θα το μάθουμε ποτέ. […]

Οποιος περάσει ακόμη και σήμερα από την οδό Πανεπιστημίου, στο ύψος των Προπυλαίων (προσφιλές meeting point τόσων και τόσων γενεών διαδηλωτών), θα αντικρίσει τέσσερα επιβλητικά αγάλματα, τέσσερα αρχέτυπα της νεότερης εθνικής μας μυθολογίας, τέσσερις εμβληματικές ιστορικές μορφές, συμφιλιωμένες μετά θάνατον, όπως δεν ήταν ποτέ εν ζωή. Παραδόξως, η έμπνευση να παρατάξουμε τον έναν δίπλα στον […]

Το μυστικό της επιτυχίας της Τσινετσιτά, πριν από μισόν αιώνα και βάλε, ήταν ευφυές στην απλότητά του. Οι εμπνευστές της «Πόλης του Σινεμά» – τεράστια κινηματογραφικά πλατό στα περίχωρα της Ρώμης – σκέφτηκαν να αντιγράψουν όλη την γκάμα των ειδών που παρήγαγε έως τότε το Χόλιγουντ, αλλά πολύ γρηγορότερα και ασυγκρίτως φθηνότερα. Η συνταγή των Ιταλών γνώρισε […]

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ορίσουμε την έννοια της δυστοπίας, αλλά χάριν ευκολίας ας διαλέξουμε τον απλούστερο: η ενόραση ενός μέλλοντος όπου τα πράγματα θα έχουν πάει όσο χειρότερα θα μπορούσαν να πάνε – τουτέστιν, θα έχει επιβληθεί από άκρου εις άκρον ο περιβόητος Νόμος του Μέρφι. Εξυπακούεται, λοιπόν, ότι προκειμένου να «πουλήσει τα άντερά της» […]

Ο μύθος του Επιμηθέα δεν είναι από τους ιδιαίτερα διαδεδομένους και προσφιλείς στη σύγχρονη Ελλάδα, σε αντίθεση με τον (συμπληρωματικό) μύθο του αδελφού του Προμηθέα – ίσως επειδή ο δεύτερος είναι πιο θεαματικός, πιο σαδιστικός και πιο σπλάτερ. Καθώς οι περισσότεροι αρχαιοελληνικοί μύθοι, ο μύθος του Επιμηθέα είναι γοητευτικός, πολύπτυχος και πολυσήμαντος· θα μπορούσε να εκληφθεί […]

Ποτέ δεν έκρυψε την ηλικία της. Είναι πλέον 78 ετών· μια γοητευτική ώριμη κυρία. Πρόσφατα ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram μια φωτογραφία της, όπου φοράει μάσκα προστασίας από την πανδημία και από κάτω σχολιάζει: «Εάν εγώ μπορώ να την προσαρμόσω πάνω από τη δική μου μύτη, κανένας από εσάς δεν δικαιολογείται να μην […]