Πρετεντέρης Ι.Κ.

Τρεις εβδομάδες πέρασαν από την ψυχρολουσία της 26ης Μαΐου, ακολούθησε το ναυάγιο της 2ας Ιουνίου, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι φίλοι του ακόμη προσπαθούν να καταλάβουν τι συνέβη. Τελούν σε μια πρωτοφανή σύγχυση που εκδηλώνεται σε δημόσια θέα. Αλλοτε τους φταίει ο λαός, άλλοτε τα μίντια, άλλοτε οι Πρέσπες, άλλοτε η μεσαία τάξη κι άλλοτε […]

Να ξεκαθαρίσουμε τα αυτονόητα. Η Ελλάδα δεν είναι προεδρική αλλά κοινοβουλευτική δημοκρατία. Συνεπώς στον προεκλογικό διάλογο μετέχουν τα κοινοβουλευτικά κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές. Τι σημαίνει αυτό; Κάτι πολύ απλό. Οτι η θεσμοθετημένη υποχρέωση διαλόγου αφορά τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων, όλους τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων και μόνο τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων – εξαιρείται […]

Είναι οριστικό. Μετά τον Σταύρο Θεοδωράκη, την ψήφο των πολιτών δεν πρόκειται να διεκδικήσει ούτε ο Πάνος Καμμένος. Για τη χώρα είναι ασφαλώς πλήγμα. Αλλά τουλάχιστον και οι δύο αποχωρούν διατηρώντας τις καλύτερες εντυπώσεις για τον εαυτό τους. Ο Καμμένος δήλωσε ότι μας αποχαιρετά επειδή δεν εγκρίνει τη «λασπολογία» και την «κακόβουλη πόλωση» που μας […]

Η Βουλή του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε όπως έζησε. Με ένα ντροπιαστικό όργιο ρουσφετιών, συναλλαγών και φαυλότητας. Εχει ξανασυμβεί; Ενδεχομένως. Αλλά δεν υπάρχει «φαυλόμετρο» να μετρήσω την ξεφτίλα του καθενός. Αλλωστε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της απερχόμενης διακυβέρνησης δεν είναι τόσο η φαυλότητα όσο το θράσος. Από την πρώτη στιγμή νόμιζαν ότι όλα τους επιτρέπονται. Οτι τίποτα δεν […]

Εως τώρα νόμιζα ότι το καλύτερο επάγγελμα στην Ελλάδα είναι «ΣΥΡΙΖΑ». Χάρη σε αυτήν την ανειδίκευτη ειδικότητα εκατοντάδες ανεπάγγελτοι, άεργοι και μάλλον αχρείαστοι συμπολίτες μας βρήκαν δουλειά, ενίοτε και αυτοκίνητο με οδηγό. Φυσικά όπως όλα τα επαγγέλματα και το «ΣΥΡΙΖΑ» είχε επιμέρους ειδικότητες. Υπήρχε «τρολ ΣΥΡΙΖΑ», «μετακλητός ΣΥΡΙΖΑ», «δεσμός ΣΥΡΙΖΑ», «έρωτας ΣΥΡΙΖΑ», «δημοσιογράφος ΣΥΡΙΖΑ», ακόμη […]

Μετά και την πρώτη μετεκλογική εμφάνιση του Πρωθυπουργού έχω την αίσθηση ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά από το καλαμπούρι που κάνουμε. Δεν είναι η ήττα. Η πολιτική άλλωστε είναι φτιαγμένη από νίκες και ήττες. Είναι η καταφανής άρνηση του Πρωθυπουργού και των περισσότερων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να συνειδητοποιήσουν ότι έχασαν και να προσπαθήσουν […]

Εχω μια απορία. Δηλαδή η κυβέρνηση ξύπνησε ένα πρωί με μια τεράστια φαγούρα να ορίσει νέα ηγεσία στον Αρειο Πάγο; Και μάλιστα αφού είχε φάει το μαύρο της ψυχής της και είχε ανακοινώσει ότι πάμε σε  εκλογές; Να υποθέσω δηλαδή ότι ο «Ρασπούτιν», ο Φλαμπουράρης κι ο Τζανακόπουλος έχασαν ξαφνικά τον ύπνο τους στην ιδέα […]

Για την ευκολία της συζήτησης θα δεχτώ ότι η Φώφη έχει δίκιο. Αν καταλαβαίνω καλά, το σκεπτικό της είναι πως υπάρχουν γύρω μας δεκάδες χιλιάδες παραπλανημένοι «προοδευτικοί πολίτες» που «εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ για να συνταχθούν με το ΚΙΝΑΛ». Γι’ αυτό άλλωστε «έχουμε ανοίξει την πόρτα και περιμένουμε». Καμία αντίρρηση, αρκεί να μην κάνει ρεύμα. Φαίνεται […]

Ερώτηση. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να ελέγξει τον Αρειο Πάγο και ο καβγάς της Φώφης με τον Βενιζέλο είναι συνδεδεμένα ή άσχετα μεταξύ τους γεγονότα; Αν είναι άσχετα, τότε έχουμε μεμονωμένες εκρήξεις ανοησίας. Αν είναι συνδεδεμένα, τότε κάποιο «αόρατο χέρι» προωθεί ένα σχέδιο μετεκλογικής επιβίωσης του Τσίπρα. Πώς θα το μάθουμε; Πολύ απλό. Θα μας […]

Την Κυριακή 26 Μαΐου συνέβη κάτι παράξενο. Ο ελληνικός λαός κατεδάφισε όλο το πολιτικό προσωπικό που ξεπήδησε μέσα από την κρίση της τελευταίας δεκαετίας. Σε διαφορετικούς βαθμούς αλλά με την ίδια εκκαθαριστική διάθεση. Στους ηττημένους περιλαμβάνονται συλλήβδην ο Τσίπρας κι ο Λαφαζάνης, ο Θεοδωράκης και ο Καμμένος, οι «κεντροαριστεροί» σουλατσαδόροι, ο Λεβέντης και η Χρυσή […]

Το λέω κι ανατριχιάζω. Μετά τον Θεοδωράκη και τον Καμμένο, δεν θα κατέβει στις εκλογές ούτε ο Σάββας Τσιτουρίδης. Φυσικά το πλήγμα είναι δυσβάσταχτο. Αν μάλιστα τους ακολουθήσει στον δρόμο της απόσυρσης και καμία Παπακώστα, η χώρα θα οδηγηθεί στις κάλπες σε συνθήκες βαριάς κατάθλιψης. Ηδη ο Κουίκ παραπονιέται στον Παππά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν […]

Ομολογώ ότι τόσο παραζαλισμένη κυβέρνηση δεν έχω συναντήσει ξανά. Πέρασαν τέσσερα εικοσιτετράωρα από τις εκλογές και επιμένουν μονότονα να θέτουν ερωτήματα στα οποία ο ελληνικός λαός έχει απαντήσει από την Κυριακή. Το τσάμικο άνοιξε πρώτος ο ίδιος ο Τσίπρας. Τι είπε προχθές; Οτι ο ψηφοφόρος καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε μια κυβέρνηση «με τον Μητσοτάκη, […]

Για να μην ακούω ανοησίες, να επιστρέψουμε στα αυτονόητα. Στα πραγματικά γεγονότα. Πρώτον, δεν υπάρχει δικομματισμός στον κόσμο με άθροισμα των δύο πρώτων κομμάτων στο 57% σκάρτα. Δεύτερον, δεν υπάρχει δικομματισμός στον κόσμο με δεύτερο κόμμα στο 23% και κάτι ψιλά. Τρίτον, δεν υπάρχει πλέον δικομματισμός σε καμία ευρωπαϊκή χώρα, τουλάχιστον κατά τις εκλογές της […]

Για να είμαστε ειλικρινείς, η μόνη πραγματική  έκπληξη των εκλογών της Κυριακής είναι ότι δεν έκρυβαν καμία έκπληξη. Oποιος διάβαζε στοιχειωδώς εφημερίδες κι αξιολογούσε στοιχειωδώς όσα διάβαζε στις εφημερίδες ήξερε ότι αυτή είναι η γενική εικόνα. Η οποία δεν μεταβλήθηκε ούτε με τα πούλμαν των Ρομά, ούτε με τις κοινωνικές παροχές του Τσίπρα, ούτε με […]

Για πρώτη φορά από το 1974, οι έλληνες ψηφοφόροι αποκαθήλωσαν μια κυβέρνηση σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση. Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε κυβερνητική παράταξη να αποδοκιμάστηκε τόσο καθαρά και τόσο εκκωφαντικά, έστω σε ευρωπαϊκές και αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο Πρωθυπουργός αναγκάστηκε έκων άκων να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές. Στην πραγματικότητα σύρθηκε από το αποτέλεσμα της μιας κάλπης στην […]

Την Κυριακή η Ελλάδα θα ψηφίσει για πρώτη φορά έπειτα από τέσσερα χρόνια. Εχει να της συμβεί από την περίοδο 2000-2004 και μάλιστα τότε μεσολάβησαν δημοτικές εκλογές. Συνεπώς δεν είναι συνηθισμένο πράγμα. Εκ των πραγμάτων όμως είναι μια πρώτη ευκαιρία να λύσουμε λογαριασμούς που κυκλοφορούν ανοιχτοί. Λέω πρώτη διότι θα ακολουθήσει και δεύτερο ημίχρονο. Το […]

Προχθές στη Λάρισα, ο Πρωθυπουργός εξήγγειλε μια παράξενη αντίληψη της δημοκρατίας. Είπε συγκεκριμένα ότι «οι πολλοί θα διοικούν και οι λίγοι θα υπακούουν». Ακόμη κι αν αφαιρέσω τον προεκλογικό εκνευρισμό ενός ανθρώπου που δείχνει να έχει χάσει την ψυχραιμία του, η διατύπωση είναι ανατριχιαστική. Για τρεις λόγους. Πρώτον, επειδή στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία ποτέ δεν κυβερνούν […]

Πάμε από την αρχή. Πριν από το Πάσχα, ο Πρωθυπουργός μάς εξήγησε ότι στις ευρωεκλογές θα πολεμήσουμε την Ακροδεξιά, τον νεοφιλελευθερισμό και τον… Βέμπερ. Πέρασε το Πάσχα, φάγαμε το αρνί κι ο Πρωθυπουργός μάς ενημέρωσε ότι άλλαξε το πρόγραμμα κι ότι οι ευρωεκλογές είναι ψήφος εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση (Βουλή, 8 και 10 Μαΐου). Πέρασε […]

Ομολογώ ότι έπεσα έξω. Οταν την περασμένη εβδομάδα στη Λαμία ο Πρωθυπουργός θυμήθηκε την «πιο συναρπαστική πολιτική ομιλία» της περιοχής και αναφώνησε πόσο «συναρπαστικά επίκαιρος» είναι σήμερα ο Αρης, δεν εννοούσε τελικά τον Βελουχιώτη. Εννοούσε τον Αρη Σπηλιωτόπουλο. Αυτό τουλάχιστον κατάλαβε ο Σπηλιωτόπουλος. Και χθες ανταποκρίθηκε θετικά στο κομπλιμέντο εξηγώντας ότι «το προσκλητήριο ΣΥΡΙΖΑ για […]

Οι Γάλλοι λένε πως «η μια φορά δεν αποτελεί συνήθεια». Μάλλον. Αλλά αυτή τη φορά διαισθάνομαι ότι ο Πρωθυπουργός τουλάχιστον υπήρξε ειλικρινής. Μιλώντας προ εβδομάδων στο Γαλάτσι είπε: «Πατρίδα δεν είναι οι κραυγές των πατριδοκάπηλων. Πατρίδα είναι οι άνθρωποι που ζουν σε αυτή την πατρίδα. Πατρίδα είναι εκεί που οι πολλοί μπορούν να ζουν με […]

Η «Προοδευτική Συμμαχία» καλωσορίζει στις γραμμές της τον Θύμιο. Αλλωστε ο Πρωθυπουργός φώναξε πρώτος «ο φίλος μου ο Θύμιος!» και τον αγκάλιασε με ανυπόκριτο ενθουσιασμό. Μην τον παρεξηγήσετε όμως. Διότι ο Θύμιος δεν είναι πρόσωπο. Είναι είδος. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για έναν «Θύμιο Ραγκούση» ή «Θύμιο Τζουμάκα» ή «Θύμιο Παπακώστα» ή «Θύμιο Αντώναρο». Μόνο […]

Εως τώρα στην Ελλάδα έχουν διεξαχθεί πέντε ευρωεκλογές πριν από βουλευτικές εκλογές. Το 1984, το 1994, το 1999, το 2009 και το 2014. Και στις πέντε αυτές εκλογές, ανεξάρτητα από το ποιος βγήκε πρώτος ή δεύτερος, η διαφορά των δύο πρώτων κομμάτων κινήθηκε μεταξύ 3% (1999) και 4,4% (2009). Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Συμπέρασμα; Μια […]

Στην αρχή ο Πρωθυπουργός ζήτησε στις ευρωεκλογές να πολεμήσουμε την Ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό, τον Ορμπαν και τον Βέμπερ. Τι να κάνουμε κι εμείς; Ζωστήκαμε τις παλάσκες και ξεκινήσαμε για τα οδοφράγματα της δημοκρατίας. Μόλις πήγε να ξεκινήσει το πατιρντί, «πίσω, Γιάννη, τα καράβια». «Λάθος!» είπε ο Πρωθυπουργός. Το ζητούμενο στις ευρωεκλογές δεν ήταν πλέον […]

Στον δρόμο για τη Δαμασκό ή για την Πρέβεζα (θα σας γελάσω…) ο Πρωθυπουργός ανακάλυψε ότι η ιδεολογία του είναι κοντά στον Χριστό. Καμία έκπληξη. Αν στην Ελλάδα είχαμε και βουδιστές ψηφοφόρους, θα είχε ξυρίσει το κεφάλι και θα χόρευε «Χάρε Κρίσνα» στο Σύνταγμα. Διότι ο Πρωθυπουργός έχει (έως τώρα) δηλώσει κνίτης, ριζοσπάστης αριστερός, Go […]

Από μικρό παιδί έχω διδαχτεί ότι κάθε άνθρωπος ευθύνεται για τις πράξεις, τις παραλείψεις, τις απόψεις και τις επιλογές του. Φέρει την ευθύνη του εαυτού του. Η έννοια της ατομικής ευθύνης αποτελεί άλλωστε τη μεγάλη κατάκτηση του Διαφωτισμού. Αντιθέτως οι συλλογικές, οικογενειακές, ταξικές ή φυλετικές ευθύνες είναι δημιουργήματα ολοκληρωτικών καθεστώτων και ανελεύθερων ιδεολογιών. Το λέω […]

Η σύγκρουση Τσίπρα και Μητσοτάκη στη Βουλή θα μπορούσε να συνοψιστεί σε δύο φράσεις. Ο Τσίπρας κατηγορεί τον Μητσοτάκη ότι ανήκει σε μια πολιτική οικογένεια, η οποία «δεν έκανε καμία δουλειά, μόνο πολιτική, και είναι ζάπλουτη». [Η παπάρα δεν είναι καν δική του. Τη διακινούσε εσχάτως ο Παππάς νομίζοντας ότι έτσι πατσίζει τις πομπές του!] […]

Για κάποιον λόγο ο Πρωθυπουργός είναι συνεχώς θυμωμένος. Στην Κρήτη, στην Ξάνθη, στο Ζάππειο, χθες στη Βουλή. Μιλάει συνοφρυωμένος. Σηκώνει το πιγούνι κοιτώντας το ταβάνι σαν να αναλογίζεται τι βαρυσήμαντο θα εκστομίσει. Ανεβάζει τους τόνους ακόμη κι όταν δεν το δικαιολογούν όσα λέει. Χειρονομεί με υπερένταση. Είναι εκνευρισμένος ίσως πουν κάποιοι. Εμένα μου φαίνεται θυμωμένος. […]

Ο Πρωθυπουργός έχει εγκαινιάσει ένα νέο είδος πολιτικού: τον «έλα-έξω-ρε!». Υποθέτω ότι στη σχολή των καταλήψεων έχει διδαχθεί ότι πολιτική είναι ένας διαρκής τσαμπουκάς. Αν δεν τον πουλήσεις εσύ, θα σ’ τον πουλήσουν οι άλλοι! Πουλάς τσαμπουκά στον δάσκαλο. Μετά στον καθηγητή. Μετά στον πρύτανη. Μετά στους αντιπάλους σου. Μετά στα μίντια. Μετά στον Πρωθυπουργό. […]

Εχουμε και λέμε. Πρώτη η Παπακώστα που είχε εκλεγεί στην αντιπολίτευση με τη ΝΔ τσίμπησε υπουργείο από τον ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια ψήφισε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τις Πρέσπες. Η Κουντουρά που είχε εκλεγεί με τους ΑΝΕΛ πήρε νωρίτερα υπουργείο. Μετά έφυγε από τους ΑΝΕΛ ώστε να κρατήσει το υπουργείο ψηφίζοντας την κυβέρνηση και τις […]

Εχω την αίσθηση ότι η ιστορία με το ντιμπέιτ είναι κυρίως αστεία. Αφενός επειδή δεν υπάρχει καμία λογική να συζητήσουν ειδικά ο Τσίπρας με τον Μητσοτάκη στην τηλεόραση για μια εκλογή στην οποία μετέχουν κάπου 30 συνδυασμοί και οι ίδιοι δεν είναι καν υποψήφιοι. Αφετέρου επειδή το αίτημα της «τηλεοπτικής μονομαχίας» είναι ένα βαρετά επαναλαμβανόμενο […]

Την Κυριακή 28 Απριλίου, ο ΣΥΡΙΖΑ καμάρωνε που στην Ισπανία κέρδισαν οι Σοσιαλιστές. Γιατί καμάρωνε; Εχει σχέση με τους κερδισμένους; Ούτε στον ύπνο του. Αντιθέτως ο «ΣΥΡΙΖΑ Ισπανίας» που είναι οι Podemos καταποντίστηκε. Την Τρίτη 30 Απριλίου, ο ίδιος ΣΥΡΙΖΑ στενοχωριόταν που στη Βενεζουέλα ξεσηκώθηκαν εναντίον της «εκλεγμένης κυβέρνησης» του Μαδούρο. Είναι η τυπική υπεκφυγή […]

Αυτή η ιστορία με τα αποτελέσματα της Ισπανίας έχει πλάκα. Οχι μόνο επειδή ο Τσίπρας κοιμήθηκε Ιγκλέσιας και ξύπνησε Σάντσεθ. Αλλά κι επειδή ο καθένας προσπαθεί να βγάλει συμπεράσματα για πάρτη του. Φυσικά συμπεράσματα που δεν υπάρχουν. Κατ’ αρχήν το ματσάκι Δεξιά – Αριστερά στην Ισπανία έβγαλε καραμπινάτο Χ. 43% άθροισε η Αριστερά, 42,9% άθροισε […]

Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει αλλά οι ευρωεκλογές πάνε από το καλό στο καλύτερο. Καταρχήν καταποντίζονται οι «παράγκες». Κάτι σαν ένα πρώτο ημίχρονο ξεκαθαρίσματος που διαχωρίζει τους πολιτικούς από τα νούμερα και την πολιτική από το τσίρκο. Η «δεξιά παράγκα» πνέει τα λοίσθια εδώ και καιρό. Χάθηκε ο Αντώναρος που απειλούσε να κατέβει στις […]

Το πιο αστείο στην τραγωδία Πολάκη είναι η αντίδραση του Μαξίμου. Εκνευρίστηκαν, λέει, όχι γι’ αυτά που είπε ο Πολάκης αλλά επειδή τους άλλαξε την ατζέντα. Συγγνώμη παιδιά αλλά ποια ήταν η ατζέντα που άλλαξε ο Πολάκης; Νόμιζε κανείς ότι θα κάνουμε εκλογές για το δώρο Χριστουγέννων ή μήπως ότι θα ψηφίζαμε τραγουδώντας «δεν θα […]

Πρώτα τα ευχάριστα. Ολα δείχνουν ότι η μεγαλύτερη πολιτική απάτη που εξυφάνθηκε «από συστάσεως του ελληνικού κράτους» (σύμφωνα με την καθιερωμένη έκφραση του Ρασπούτιν της καρδιάς μας…) πνέει τα λοίσθια. Υστερα τα δυσάρεστα. Πρέπει να είναι τόσο απελπισμένοι όσοι την επιχείρησαν που δεν αποκλείω να προσπαθήσουν ξανά. Η βασική ιδέα ήταν απλή. Αφού ο κόσμος […]