Ραγκούση Πέπη

Τα νήπια, έως δυόμισι περίπου ετών, δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους όταν κοιτάζονται στον καθρέφτη. Αλλες φορές τούς τρομάζει κάπως το είδωλό τους – ο «άγνωστος»,  ο «ξένος» –, άλλες πάλι εντυπωσιάζονται από αυτό που βλέπουν. Σιγά σιγά και με την παρότρυνση των μεγάλων που τους υποδεικνύουν ότι «αυτό» που αντικρίζουν είναι, για παράδειγμα, ο […]

Νομίζω ότι σε τίποτα άλλο δεν καταγράφονται τόσο ξεκάθαρα οι αλλαγές και οι εξελίξεις, οι κοινωνικοί και ταξικοί μετασχηματισμοί όσο στα ρούχα που φοράμε. Πρωτίστως οι γυναίκες – λόγω μεγαλύτερου εύρους γκαρνταρόμπας – και δευτερευόντως οι άνδρες. Αν ξεφυλλίσουμε, για παράδειγμα, ένα περιοδικό των αρχών της δεκαετίας του 1950, αν δούμε μία ταινία ή οικογενειακές […]

Πώς το έλεγε εκείνη η παλιά διαφήμιση; «Ντυθείτε γαμπρός ή σαν γαμπρός». Α, γεια σου. Ή το άλλο, το τραγούδι του Καρρά; «Θα ντυθώ γαμπρός κι από δω και μπρος θα τα πίνω για μένα, θα τα σπάω για μένα…». Τέλος πάντων, παντρεύτηκε με τον Τάιλερ Μακμπέθ ο Στέφανος Κασσελάκης και με γεια του και […]

Διαβάζω και ακούω από προχθές, με αφορμή τον θάνατό της σε ηλικία 76 ετών, αναφορές στη Ματούλα. Οπου την αποκαλούν άλλοτε «Ματούλα του Κολωνακίου», άλλοτε «πρωταγωνίστρια της κοσμικής Αθήνας στις δεκαετίες του ’60 και του ’70», «ασυμβίβαστη», «θρυλική περσόνα» και άλλα τέτοια, λίγο έως πολύ αόριστα. Διότι μόνο αν εντάξεις τη Ματούλα στο πλαίσιο της […]

Σημαία της Παλαιστίνης στο δημαρχείο του Χαλανδρίου (δεν ξέρω αν ανεμίζει ακόμη) και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επικλήσεις στο δίκιο του παλαιστινιακού λαού, θρήνος και κοπετός για τους βομβαρδισμούς στη Γάζα. Συγκεντρώσεις υπέρ Παλαιστίνης, ούτε καν «με τον άνθρωπο» αλλά «με τη μαντίλα», στην Αθήνα. Και οι τρομοκράτες γίνονται «μαχητές». Παράλληλα, τσιμουδιά για το μακελειό […]

Εμαθα να διαβάζω τις ώρες βλέποντας καράβια. Το σπίτι της γιαγιάς μου στη Σύρο είχε, τότε, απρόσκοπτη θέα στην είσοδο του λιμανιού. Εστηνα λοιπόν καραούλι και μόλις έμπαινε, για παράδειγμα, το «Καραϊσκάκης» που ήξερα ότι φτάνει στις τρεις (είχα αποστηθίσει ονόματα καραβιών και ώρες άφιξης, λες και δούλευα στο λιμεναρχείο) κοιτούσα το μεγάλο ρολόι στον […]

Το εκλογικό κέντρο όπου ψήφιζα χθες ήταν ψιλοάδειο. Βέβαια, είχα πάει μεσημέρι, κατά τις τρεις, την ώρα του φαγητού, αλλά, όπως μου είπαν οι εκλογικοί αντιπρόσωποι, η προσέλευση ήταν από το πρωί εντυπωσιακά χαμηλή. Μιλάμε βέβαια για έναν περιφερειακό δήμο της Αττικής, χωρίς μεγάλoυς πολιτικούς σταρ και δυνατές κομματικές επιρροές, όμως και πάλι η χαμηλή […]

Πώς το είχε πει η Χάνα Αρεντ θέλοντας να προσδιορίσει το απόλυτο κακό; «Υπάρχουν εγκλήματα που ο άνθρωπος δεν μπορεί ούτε να τα τιμωρήσει ούτε να τα συγχωρήσει». Οπως το καταλαβαίνω εγώ, η κορυφαία φιλόσοφος αναφέρεται σε εγκλήματα που ξεπερνούν τα όρια της ανθρώπινης συνείδησης. Ή, όπως το λέγανε απλοϊκά οι παλιοί, που δεν τα […]

Οταν έφτασα εχθές στο εκλογικό μου τμήμα, είχα την ατυχία να το βρω άδειο. Μόνο μία κυρία που μου έδωσε τα ψηφοδέλτια και ένας νεαρός που τσέκαρε το όνομά μου στους καταλόγους. Α, και κάτι σάντουιτς καλοδιπλωμένα σε σελοφάν στη  άκρη του θρανίου – γραφείου (το αναφέρω διότι, στο σκηνικό ενός εκλογικού τμήματος, θεωρώ το […]

Εχω μεγαλώσει με τα «ιερά και τα όσια», τους θρύλους και τα τοτέμ της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Τη Βουγιουκλάκη και την Καρέζη, τον Δαλιανίδη και τον Δημόπουλο, τον Φλερύ που χορογραφούσε τα όνειρα των ηρώων του, τα μίνι της Λάσκαρη και τα μπικίνι της Καραγιάννη, τα τσιλιμπουρδίσματα του Βουτσά και τις κοφτές ματιές […]

Η πόλη που αγαπάμε να μισούμε Δεν είμαι Αθηναία εκ καταγωγής. Την Αθήνα όμως την αγαπάω περισσότερο από τις ιδιαίτερες πατρίδες μου. Εδώ τριγυρνάνε οι μνήμες μου, σε δρόμους και δρομάκια, σε πλατείες και μαγαζιά, σε μυρωδιές και ήχους που έρχονται από τη δεκαετία του 1960. Τότε που η πόλη έβαζε φόρτσα για να γίνει […]

Ο Ουγκώ και μια μάνα Μας αρέσει να αποκωδικοποιούμε τη ζωή με λογοτεχνικούς όρους. Και να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους ως δραματουργικούς ήρωες, «ζυμωμένους» με τα υλικά της φαντασίας, της ευαισθησίας και της ιδεολογίας ενός συγγραφέα. Είναι βολικό και παρήγορο διότι στο λογοτεχνικό σύμπαν δεν υπάρχουν μονοδιάστατοι χαρακτήρες, δηλαδή εντελώς και μόνο καλοί ή εντελώς και […]