Ραγκούση Πέπη

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μιλάει για τη θεατρική διασκευή στο «Τρίτο στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή, οι παραστάσεις του οποίου ξεκινούν την επόμενη Παρασκευή, και αναλύει τη συναισθηματική γεωγραφία ενός έργου 60 ετών

Ο σκληρός (θεατρικός) χειμώνας του 2012 – 13 Αντε με το καλό, μετά από ενάμισι χρόνο σιωπής ανοίγουν σιγά σιγά τα χειμερινά θέατρα, ανακοινώνονται πρεμιέρες και ρεπερτόρια με την ελπίδα να πάνε όλα καλά, η σεζόν να εξελιχθεί ομαλά, να μην ξαναζήσουμε τους μήνες της απομόνωσης. Και να έχουν ηθοποιοί και σκηνοθέτες δουλειά διότι η […]

Εντός και εκτός Βουλής Η κυρία Ραλλία Χρηστίδου είναι εκλεγμένη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Πριν γίνει βουλευτής, ήταν τραγουδίστρια. Και πριν γίνει τραγουδίστρια ήταν παίκτρια ριάλιτι ταλέντων. Εντάξει, χωρίς να διαθέτω επίσημα στοιχεία, έχω την εντύπωση ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο κατέχει ευρωπαϊκή πρωτιά όσον αφορά την είσοδο καλλιτεχνών και λοιπών επαγγελματιών από τον χώρο του θεάματος. […]

Ας πούμε ότι είμαι αλλοδαπή, βρίσκομαι αυτές τις μέρες στην Ελλάδα και παρακολουθώ στην τηλεόραση τα στιγμιότυπα που θα περιγράψω παρακάτω. Ας πούμε, ακόμη χειρότερα, ότι έχω φιλοξενούμενο αλλοδαπό και πρέπει να του εξηγήσω αυτά τα στιγμιότυπα. Συνέβησαν στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης. Ομάδα φοιτητών έκανε αντιφασιστική πορεία. Πιθανότατα, ο φιλοξενούμενος αλλοδαπός θα με ρωτούσε για ποιο […]

Το «απέραντο φρενοκομείο» του Κωνσταντίνου Καραμανλή Την περίοδο της πολιτικής κρίσης που ακολούθησε το σκάνδαλο Κοσκωτά, με τις συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ των δύο μεγάλων, τότε, κομμάτων, αυτή που το ΠΑΣΟΚ ονόμασε «βρώμικο ’89» (αναγνωρίζοντας, προφανώς, τη «βρωμιά» μόνο σε ό,τι βρώμιζε το δικό του ρούχο) ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πλέον αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή. […]

Η Λίντα Εβαντζελίστα και οι «Γεια σου κουκλάρα μου» Η Λίντα Εβαντζελίστα υπήρξε η εμπροσθοφυλακή των τοπ μόντελς της δεκαετίας του 1990. Μαζί με τη Σίντι (Κρόφορντ) και τη Ναόμι (Κάμπελ) ήταν τα τρία «χρυσά κορίτσια», τα πιο δυνατά «χαρτιά» της μόδας και της διαφήμισης – όχι ότι αυτές που ακολουθούσαν, μην αρχίσω τώρα να αραδιάζω […]

Η Μαρία και η Μόνικα Ο όρος είναι δικός μου και εντελώς αδόκιμος. Αναφέρομαι σε έναν «θεατροφιλικό νεοπλουτισμό», ένα φαινόμενο που πρωτοπαρουσιάστηκε και άνθισε την εποχή του «μεγάλου πάρτι», συμμαζεύτηκε κάπως τα χρόνια της κρίσης και, μετά τη θεατρική «αγρανάπαυση» που επέβαλε η καραντίνα, έχω την εντύπωση ότι επανέρχεται. Συνεσταλμένα προς το παρόν. Τότε λοιπόν […]

Η κοινωνία των «για μένα»   Εγραφα χθες για τον πατέρα που επιτέθηκε στη διευθύντρια του δημοτικού σχολείου στη Θέρμη Θεσσαλονίκης όπου φοιτά ο γιος του και την έσυρε στο αστυνομικό τμήμα. Το επεισόδιο δεν ήταν αυτοτελές, επρόκειτο περί σίριαλ. Την επομένη ο πατέρας επανέκαμψε δριμύτερος και επέδωσε στη διευθύντρια ένα πρόστιμο 2.700.000 ευρώ που […]

«Ο μπαμπάς μου κάνει τσαμπουκάδες στο σχολείο» Τα βλέπουμε εδώ και δέκα μέρες, από τότε δηλαδή που άνοιξαν τα σχολεία. Καλά, σιγά που δεν τα ξέραμε. Τα είχαμε δει και πέρυσι. Και θα συνεχίσουμε να τα βλέπουμε για πολύ καιρό ακόμη, ανεξάρτητα, νομίζω, από την πορεία της πανδημίας. Τα επεισόδια με τους «γονείς μπαχαλάκηδες» που […]

Ιστορίες του παππού Σοφοκλή Εφόσον τα έργα των αρχαίων τραγικών μας θεωρούνται η απαρχή, οι θεμέλιοι λίθοι της δραματουργίας, ο Οιδίποδας του Σοφοκλή δικαιούται να είναι ο «Αδάμ» της και, όντως, έτσι χαρακτηρίζεται από πολλούς. Διότι, εκτός από πολλά άλλα, έρχεται αντιμέτωπος με ένα αρχέγονο της ανθρώπινης ψυχής πάθος. Τη σύγκρουση της υποκειμενικής πραγματικότητας με […]

Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες Από την αρχή της εβδομάδας μπήκαμε επισ,ήμως σε φθινοπωρινούς ρυθμούς. Με τη βούλα της εφαρμογής των νέων μέτρων που ρυθμίζουν και προστατεύουν τη ζωή μας από τον κορωνοϊό, που στοιχειοθετούν, ας πούμε, τη νέα μας κανονικότητα (πήγα να γράψω προσωρινή αλλά who knows). Η κανονικότητα όμως εμπεριέχει και την έννοια μιας […]

Ο «άνθρωπος-ελέφαντας» Ο Τζόζεφ Μέρικ γεννήθηκε στην Αγγλία του 1863. Από μικρός, λόγω γενετικής διαταραχής, που μετά τον θάνατό του διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για το «σύνδρομο του Πρωτέα», παρουσίαζε παραμορφώσεις – σαρκώδεις όγκους, δέρμα γκρίζο και τραχύ – στο πρόσωπο και το σώμα. Κυκλοφορούσε με κουκούλα ώστε να μην προκαλεί αλλά και να μην αντιμετωπίζει την αποστροφή […]

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες «Οπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος άνοιξαν τα σχολεία». Κάπως έτσι άρχιζε το πάλαι ποτέ η πρώτη έκθεση της σχολικής χρονιάς που, κατά παράδοση, είχε θέμα ή «Πώς πέρασα το καλοκαίρι» ή «Πρώτη μέρα στο σχολείο». Τεράστια πολυτέλεια μας φαίνεται σήμερα αυτή η κανονικότητα του «όπως κάθε χρόνο». Οταν δηλαδή μηρυκάζαμε […]

Ο τίτλος αναφέρεται σε φιλμ του 1970. Οταν η χρυσή εποχή του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου ήταν ήδη παρελθόν και ό,τι ήταν να σωθεί, σωζόταν χάρη στον «πατριωτισμό» των πρωταγωνιστών. Στην περί ου ο λόγος ταινία ήταν ο Βουτσάς, ο Παπαγιαννόπουλος, ο Ανδρέας Φιλιππίδης. Το σενάριο, αναπαραγωγή του γνωστού κλισέ. Το ισχυρό κέντρο με ό,τι αυτό […]

«Το πιο βαρύ φορτίο της ελληνικής κοινωνίας είναι ο Εμφύλιος. Δημιούργησε φατρίες στις οποίες πολύ εύκολα κατατάσσομε και κατατασσόμαστε με μίσος και οργή που δεν αντιστοιχούν στο σήμερα. Αφορούν βιώματα παλαιοτέρων και φτάνουν έως εμάς μεταμορφωμένα για να προκαλέσουν εντάσεις που δεν αφήνουν περιθώρια για δημοκρατικό διάλογο. Μέσα σε αυτό το κλίμα ανθεί η συκοφαντία, […]

Ο Μπερλινγκουέρ και ο Μαρσέ Κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στο Διαδίκτυο μία συνέντευξη που είχε δώσει, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Μίκης Θεοδωράκης στην ΕΡΤ και τη σπουδαία δημοσιογράφο Μαρία Ρεζάν. Δεν θα σταθώ τώρα στις αναφορές του για τις μεγάλες προσωπικότητες της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας μας, στις αποκαλύψεις και τις κρίσεις του. […]

Συγκρίνοντας τ’ ασύγκριτα Την περασμένη Πέμπτη έφυγε ο Μίκης Θεοδωράκης κλείνοντας, έστω και τυπικά, μια εποχή πνευματικής και καλλιτεχνικής ακμής για τη χώρα μας. Την ίδια μέρα τα ξημερώματα, σκοτώθηκε, ύστερα από σφοδρή σύγκρουση του πολυτελούς αυτοκινήτου του, ο δημοφιλής 34χρονος καλλιτέχνης της τραπ Mad Clip. Αν συνδέει κάτι τα δύο γεγονότα είναι μονάχα η […]

Δεν μου άρεσε και δεν μου αρέσει, όταν αποχωρεί μία μεγάλη προσωπικότητα, οι αναφορές «εις μνήμην» να γίνονται μέσα από ιδιωτικά βιώματα, τυχαίες συναντήσεις, αποσπασματικές σχέσεις με τον εκλιπόντα. Εκτός αν πρόκειται, όπως τώρα, για τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Μίκης δεν ήταν ένας. Ηταν τα εκατομμύρια των Ελλήνων. Δεν τον έκανε όμως αυτό τόσο μεγάλο. […]

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, όταν ξεκίνησε δηλαδή το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το μόνο ιδιωτικό αυτοκίνητο που κυκλοφορούσε στην Παλιά Επίδαυρο ήταν της Ελένης Χαλκούση. Ο αστικός μύθος λέει ότι η διανοούμενη αλλά και suis generis ηθοποιός με το ιδιαίτερο χιούμορ, κατόρθωσε το ακατόρθωτο. Αν και οδηγούσε σε εντελώς άδειους δρόμους, συγκρούστηκε με […]

Ποιος εμφύλιος; Φωνές, κραυγές, ψίθυροι, ύβρεις και προβοκάτσιες. Λάσπη στους ανεμιστήρες των κομμάτων, ψέματα και άλλα ψέματα, συκοφαντίες, το δόγμα «Πες, πες όλο και κάτι θα μείνει» στα καλύτερά του. Διαδικτυακό μίσος και σοσιαλμιντιακός αλληλοσπαραγμός. Ή εμείς ή αυτοί και όποιος δεν συμφωνεί μαζί μας δεν είναι, απλά, εχθρός δικός μας αλλά εχθρός του κόσμου […]

Ο αποσυνάγωγος νεκρός Αν, αν, αν… η Ιστορία είναι, εξ ορισμού, σε αντιδιαστολή με πάσης φύσης «αν». Το να σκεφτόμαστε όμως τις πιθανές εκδοχές της, μας κάνει να συνειδητοποιούμε την τυχαιότητα κάποιων γεγονότων και τις συγκυρίες που τα δημιουργούν. Ας πούμε, αν ο Ακης Τσοχατζόπουλος είχε πεθάνει όχι την Παρασκευή αλλά πριν από δεκαπέντε χρόνια, […]

Ο έλληνας αρχιτέκτονας, ο οποίος μεταξύ των άλλων σημαντικών έργων έχει επενδύσει ένα μεγάλο απόθεμα της δημιουργικής του έμπνευσης στη διαμόρφωση 32 θεατρικών χώρων σε Ελλάδα και εξωτερικό, αφηγείται μικρές ιστορίες ζωής, τέχνης και επιστήμης

Η Αννα Μούζιτσουκ από την Ουκρανία υπήρξε παγκόσμια πρωταθλήτρια στο ράπιντ και το μπλιτς στο σκάκι. Πριν από λίγα χρόνια είχε προσκληθεί να συμμετάσχει, μαζί με άλλα κορυφαία ονόματα του αθλήματός της, σε σκακιστικό τουρνουά που θα διοργάνωνε στη Σαουδική Αραβία ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Το χρηματικό έπαθλο το οποίο είχε οριστεί για τον […]

Οταν γίνεται κουβέντα ή γράφω περί πορνογραφίας, έχω κατά νου τη ρήση που αποδίδεται στον Μαρκ Τουέιν και σύμφωνα με την οποία η διαφορά μεταξύ αισθησιασμού και πορνογραφίας είναι ο φωτισμός. Βέβαια από τότε που ο συγγραφέας του «Τομ Σόγιερ» το έχει πει (αν το έχει πει) αυτό, έχουν περάσει πάνω από 100 χρόνια και […]

Στον «Ορέστη» του Ευριπίδη, μετά την καταδίκη από τους Αργίτες του μητροκτόνου και της αδελφής του Ηλέκτρας σε θάνατο διά λιθοβολισμού, ο ήρωας αρπάζει την Ερμιόνη, κόρη του Μενέλαου, ο οποίος, στην προκειμένη περίπτωση, εκπροσωπεί την εξουσία, ταμπουρώνεται στα ανάκτορα και απειλεί τον πατέρα της ότι θα τη σφάξει και θα βάλει φωτιά στο παλάτι […]

Ούτε που ξέρω τι έκανες φέτος το καλοκαίρι Θυμάμαι ότι το καλοκαίρι του 2017 είχε αναχθεί σε μέγα διαδικτυακό θέμα η… ποσότητα της φέτας στη χωριάτικη σαλάτα. Υπήρχε ή είχε ανασυρθεί νομίζω μια κρατική οδηγία που έλεγε ότι έπρεπε να είναι δεν ξέρω πόσα γραμμάρια και άναψαν οι συζητήσεις για το αν έπρεπε να είναι […]