Ραγκούση Πέπη

Είναι η απειλή που ακουγόταν στις γειτονιές σε περασμένες δεκαετίες. «Γιαννάκη αν δεν μαζευτείς σε πέντε λεπτά, θα σε σκοτώσω στο ξύλο». Και όταν ο Γιαννάκης επέστρεφε στο σπίτι ύστερα από μία ώρα, η μάνα που είχε εξαπολύσει την απειλή είτε δεν είχε πάρει είδηση πόση ώρα είχε περάσει, είτε την είχε ξεχάσει, είτε του […]

Την περασμένη εβδομάδα είχα γράψει σε αυτή τη στήλη για την απόφαση της μεγαλύτερης χορωδίας της Βρετανίας να βάλει Χ στο τραγούδι των Police «Every breath you take», συνδυάζοντας μάλιστα με τη συζήτηση που έχει ανοίξει για το πόσα γραμμάρια σεξισμός φουσκώνουν τον μισογυνισμό στα τραγούδια του Καζαντζίδη. Κάποιοι λοιπόν, εμμέσως πλην σαφώς, μου την […]

Ας το πάρουμε από την αρχή. Ενας ευειδής άνδρας που έχει κάνει καριέρα ως μοντέλο συντάσσεται με ένα κόμμα. Που δεν είναι ακριβώς πολιτικό κόμμα. Τροφοδοτείται όχι από την πίστη αλλά από την ευπιστία σε ό,τι αφορά την πίστη κάποιων ψηφοφόρων. Αρκετών ώστε να του δώσουν θέση στη Βουλή. Το κόμμα κατεβαίνει στις ευρωεκλογές. Και […]

Θυμάμαι πότε είδα για πρώτη φορά τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη. Ηταν κάπου στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980, όταν μια μέρα εισέβαλε στα γραφεία του «Ταχυδρόμου» στη Χρήστου Λαδά. Και χρησιμοποιώ συνειδητά το ρήμα «εισέβαλε» διότι ο Ιάσονας δεν έμπαινε απλώς σε έναν χώρο, από την πρώτη στιγμή τον καταλάμβανε με την πληθωρική παρουσία του. […]

Δύο άνθρωποι έφυγαν με διαφορά μιας μέρας ο ένας από τον άλλον. Και η εκδημία τους προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση στον, έστω και λίγο παραμορφωτικό, καθρέφτη της κοινωνίας μας που είναι τα σόσιαλ μίντια. Δύο άνθρωποι εντελώς διαφορετικοί, σαν από άλλον πλανήτη. Ο ένας αρχιεπίσκοπος, ο άλλος ποδοσφαιριστής. Ο ένας άνθρωπος της Εκκλησίας, ο άλλος των […]

Αμφιβάλλω αν ο Στινγκ έχει ακούσει ποτέ περί Καζαντζίδη

Χθες ήταν η τρίτη Δευτέρα μετά την Πρωτοχρονιά, η πιο μελαγχολική λένε του χρόνου, διότι οι γιορτές είναι ήδη μακρινό παρελθόν, οι επόμενες αργίες αργούν, ακόμη πιο πολύ αργούν τα πρώτα ανοιξιάτικα σκιρτήματα και μπλα, μπλα, μπλα. Οι Αμερικανοί τη λένε Blue Monday (να δείτε που σε ελάχιστα χρόνια θα τη γιορτάζουμε όπως το Thanksgiving […]

Νταπ, νταπ, νταπ… Είναι το ηχητικό «χαλί» στην τελευταία σκηνή στον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχοφ που, ακόμη και όταν δεν ακούγεται, υπονοείται. Νταπ, νταπ, νταπ… Οι τσεκουριές που κόβουν τις βυσσινιές, που αποψιλώνουν το κτήμα της Λιούμποφ, το οποίο πλέον δεν της ανήκει αφού προτίμησε να σώσει τις ψευδαισθήσεις της και όχι την περιουσία της. Ή, […]

Η λέξη δεν είναι καινούργια. Με τη διάσταση που έχει, δηλαδή, το «καινούργιο» στην εποχή μας, σχεδόν συνώνυμο με το ολόφρεσκο. Το «ντελούλου» το χρησιμοποιούμε εδώ και δύο, σχεδόν, χρόνια, το έχω κι εγώ αναφέρει σε αυτήν τη στήλη. Να θυμίσουμε λοιπόν ότι προέρχεται από την αγγλική λέξη «delusional» που σημαίνει τον παραληρηματικό, τον άνθρωπο […]

Πέρυσι, αμέσως μετά τη νίκη του Στέφανου Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές και την ανάδειξή του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι βιάστηκαν να τον αποκαλέσουν φαινόμενο, να τον συνδέσουν με την κρίση των δυτικών δημοκρατιών, τη μεταπολιτική, τη μεταδημοκρατία, τον πολιτικό μεσσιανισμό και άλλα τέτοια. Φιλότιμη προσπάθεια (ας την πούμε έτσι αν και τότε πολλοί έσπευδαν […]

Στην εποχή μας μπορεί να είχε κάπως ξεχαστεί «μες στη φοβερή φλυαρία του πλήθους» (να μην παραφράσω κι εγώ τον Μανόλη Αναγνωστάκη αφού ταιριάζει ταμάμ;). Γι’ αυτό και η είδηση του θανάτου του πέρασε μάλλον στα ψιλά. Αν όμως ο Ολιβιέρο Τοσκάνι είχε πεθάνει πριν από είκοσι πέντε – τριάντα χρόνια και αν εκείνη την […]

Θα μπορούσα, για το σημερινό θέμα, να διαλέξω έναν πιο λόγιο τίτλο. Κάτι σαν «Αναζητώντας απελπισμένα την τελειότητα». Ή «Το κυνήγι του ξεχασμένου θησαυρού». Ή να «δανειστώ» τον τίτλο του μυθιστορήματος του Τομ Γουλφ «Η απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας». ‘Η κάτι πιο υπαινικτικό τύπου «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο;» με ένα ερωτηματικό να! με […]

Θεωρώ ότι, έστω και με μικρές παραλλαγές, οι περισσότεροι το έχουμε ακούσει από τους γονείς μας στην παιδική μας ηλικία, κάποιοι μάλιστα μπορεί και να το έχουμε πει στα δικά μας παιδιά. Η μάνα μου πάντως μου το έλεγε όταν, στη θάλασσα, ξανοιγόμουν στ’ ανοιχτά χωρίς κουλούρα. «Πρόσεχε, γιατί άμα πνιγείς, θα σε σκοτώσω». Μια […]

Την προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς, ένας φίλος ήθελε να κάνει ένα καλό δώρο στον εαυτό του. Το τελευταίο μοντέλο του iphone η τιμή του οποίου, μαζί με τα «προικιά» του, πλησιάζει τα δύο χιλιάρικα. Γύρισε όλα τα σχετικά καταστήματα του κέντρου αλλά το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν sold out. Φαίνεται ότι πάρα πολλοί ήθελαν να κάνουν αυτό […]