Ραγκούση Πέπη

Πραγματικό γεγονός αν και, πλέον, κυκλοφορεί ως ανέκδοτο. Πάμε δεκαπέντε χρόνια πίσω, τότε που η ελληνική σοουμπίζ ήταν στα ντουζένια της και τα νυχτερινά μαγαζιά με το ζόρι έκαναν ένα ρεπό την εβδομάδα. Παρ’ όλα αυτά, σταρ του τραγουδιού δεν κατόρθωνε να μαζέψει στο κέντρο όπου εμφανιζόταν το κοινό που ο ίδιος πίστευε ότι τον […]

Πριν από ακριβώς 150 χρόνια, στις 29 Ιανουαρίου 1869, εισήχθη στην Ελλάδα το πρώτο δίτροχο όχημα από τον βασιλιά Γεώργιο Α’ και τον πρωτοπόρο αθλητή και μετέπειτα δήμαρχο Πειραιά Παύλο Δαμαλά

Οταν κολλάς τη μύτη σου σε μια εικόνα, δεν την αντιλαμβάνεσαι ολόκληρη. Και κάπως έτσι, νομίζεις ότι η λεπτομέρεια που εσύ βλέπεις, το τμήμα δηλαδή, είναι το όλον. Πρέπει να απομακρυνθείς για να δεις ολόκληρο τον πίνακα. Κάπως έτσι συνέβη και με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Εδώ και έναν χρόνο – και με αποκορύφωση τις τελευταίες […]

Αθήνα, Ιανουάριος του 1949. Μέσα στο καταχείμωνο του Εμφυλίου, με ορθάνοιχτες ακόμη τις πληγές της πόλης, οι κάτοικοι προσπαθούν να ακολουθήσουν τον βηματισμό μιας νέας ζωής που δεν θα μπορούσε και δεν θα έπρεπε να είναι απλώς η συνέχεια αυτής που άφησαν πίσω πριν από δέκα χρόνια. Μέσα σε αυτό το κλίμα, ένας 24χρονος, τότε, […]

Την περασμένη Τρίτη 22 Ιανουαρίου συμπληρώθηκαν 189 χρόνια από τότε που η Ελλάδα ανακηρύχθηκε επίσημα ανεξάρτητο κράτος σύμφωνα με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου. Μια Ελλαδίτσα τόση δα, χωρίς την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα,  τα Επτάνησα, με τα βόρεια σύνορά της να φτάνουν μέχρι τη συνοριακή γραμμή που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός. Αρχικά με κυβερνήτη […]

Ας μου συγχωρεθεί η αυτοαναφορικότητα αλλά η πιο συγκλονιστική εμπειρία που έχω ζήσει σε αυτήν τη δουλειά είναι ένα ρεπορτάζ, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, στο ψυχιατρείο Λέρου. Οχι απολύτως ολοκληρωμένο καθώς δεν άντεξα να μείνω όσο θα έπρεπε εκεί μέσα. Βγαίνοντας, όπως βγαίνουν πολλοί φοιτητές μετά το πρώτο μάθημα Ανατομίας, είχα την ίδια […]

Τέσσερις Greek Freaks που επένδυσαν τις φιλοδοξίες τους με σκληρή προσπάθεια, μελέτη, αγώνα, αφοσίωση. Μόνοι τους και από το πουθενά

Τα στοιχεία της έκθεσης της Oxfam για την παγκόσμια ανισότητα n Το μεγάλο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών σημαίνει λιγότερη δημοκρατία

Κατεβαίνοντας τη Λεωφόρο Μεσογείων, 45 περίπου λεπτά πριν από την επίσημη έναρξη του συλλαλητηρίου. Μια παρέα εφτά – οκτώ ατόμων περπατούσε στο πεζοδρόμιο, λίγο πιο κάτω από τη διασταύρωση με την Κατεχάκη. Μέχρι 30 ετών το πολύ, αγόρια και κορίτσια, παιδιά που παλεύουν για το μεροκάματο. Με τις ελληνικές σημαίες διπλωμένες στα πλαστικά τους «κοντάρια». Φως […]

Αν φιλοξενούσα έναν αλλοδαπό φίλο και αν αυτός ήταν σε θέση να παρακολουθήσει ελληνική τηλεόραση, θα διαπίστωνε μια χαώδη διάσταση μεταξύ επικαιρότητας και τηλεοπτικών εκπομπών. Σαν σύνδεση με μία άλλη χώρα, μια άλλη πραγματικότητα, μια άλλη εποχή. Oταν ζούμε μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές και κοινωνικές αναταράξεις των τελευταίων δεκαετιών, όταν βασικές αρχές και αξίες, […]

Ο φόνος στο μυθιστόρημα «Εγκλημα στο Κολωνάκι» που ο Γιάννης Μαρής έγραψε το 1953, γίνεται σε διαμέρισμα επί της οδού Σκουφά 10Ε. Ακριβώς τέτοια διεύθυνση βέβαια δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο Σκουφά 10, η πολυκατοικία όπου σήμερα στεγάζεται στο ισόγειό της η Εθνική Τράπεζα και της οποίας η πρόσοψη μένει ίδια και απαράλλαχτη. Κατά τα άλλα, […]

Για όσους το θυμούνται, στα πρώτα πλάνα της ταινίας «The Iron Lady» με τη Μέριλ Στριπ, που αναφέρεται στη ζωή της Μάργκαρετ Θάτσερ, η νεαρότατη τότε Μάγκι τρώει ένα παγωτό χωνάκι. Μόνο όμως όσοι ξέρουν τις λεπτομέρειες της ζωής της – με τι οποίες προφανώς ο σκηνοθέτης δεν ήθελε να υπερφορτώσει το έργο – μπορούν να αποκωδικοποιήσουν […]

Την ξέρω τη Μαρίτσα Μαυραπίδη κι ας μην τη γνώρισα ποτέ. Κατάλαβα ποια είναι όταν την είδα σε εκείνη την εμβληματική φωτογραφία του Λευτέρη Παρτσάλη στη Σκάλα της Λέσβου. Μαζί με τη Μηλίτσα και την Ευστρατία, να ταΐζουν με το μπιμπερό ένα ξένο γι’ αυτές βρέφος, ενώ δίπλα η νεαρότατη πρόσφυγας μητέρα του προσπαθούσε να […]

Οσα αναφέρονται στο κείμενό της Διονυσίας Μαρίνου μπορούν να παρατεθούν κάτω από την ετικέτα «μακαρθισμός». Εκ του Τζόζεφ Μακάρθι, του αμερικανού γερουσιαστή που στη δεκαετία του 1950 πρωτοστάτησε στο κύμα διώξεων εναντίον όσων υπήρχαν υπόνοιες ότι ρέπουν προς τον κομμουνισμό και απεργάζονται το κακό των ΗΠΑ. Χωρίς επίσημες καταγγελίες, χωρίς αποδείξεις. Γνωστά αυτά όπως επίσης […]

Ο 27χρονος Αλέξανδρος, που τον φωνάζουν Αλεξ, είναι ο γιος παιδικού μου φίλου. Ενας παλίκαρος πάνω από 1,90 ύψος. Οι γονείς του, «παιδιά» της δεκαετίας του 1980, τον μεγάλωσαν με το ελεύθερο και εξωστρεφές πνεύμα της εποχής τους. Χωρίς ιδεοληψίες, χωρίς προκαταλήψεις του παρελθόντος, χωρίς κλισέ. Πήγε σε ξενόγλωσσο σχολείο και συνέχισε τις σπουδές του […]

Θυμόμαστε όλοι φαντάζομαι τον χαμό που είχε γίνει πριν από καιρό, στα καθ’ ημάς παραπολιτικά, σχετικά με το σπίτι του Βολταίρου. Η ουσία πίσω από τους τίτλους όμως είναι ότι οι Παριζιάνοι ξέρουν, τουλάχιστον, πού βρίσκεται το σπίτι του Βολταίρου. Οπως και του Μολιέρου, του Ουγκώ και όλων σχεδόν των λογοτεχνών,  Γάλλων και μη – για […]

Για όσους από εμάς έχουμε μεγαλώσει σε πόλεις όπως η Αθήνα, οι γεροπλάτανοι, τα μυστικά και ο ίσκιος τους έχουν μια βουκολική γραφικότητα, ίσως συμπαθή αλλά στην ουσία άγνωστη και ανεξερεύνητη, αντίστοιχη με αυτήν του «Τα άγρια και τα ήμερα του βουνού και του λόγγου» του Στέφανου Γρανίτσα. Προσωπικά μάλιστα – έχοντας αλωνίσει τα καλοκαίρια μου […]

Ποια είναι η διαφορά του «ωραίου» από το «εξαιρετικό», υπό την έννοια του αντίθετου στο συνηθισμένο; Γιατί ένα απολύτως συμμετρικό πρόσωπο μπορεί, τελικά, να είναι αδιάφορο, ενώ ένα πρόσωπο με ατέλειες γίνεται, πολύ συχνά, συναρπαστικό; Θα έχετε σίγουρα δει κάποια ηλεκτρονικά πορτρέτα που προκύπτουν από τα ωραιότερα χαρακτηριστικά διάσημων γυναικών. Για παράδειγμα, το στόμα της […]

Τσουνάμι αντιδράσεων μετά τη δήλωση δημοφιλούς γάλλου συγγραφέα και παρουσιαστή ότι οι πενηντάχρονες γυναίκες δεν μπορούν να αγαπηθούν γιατί το σώμα τους δεν είναι ποθητό

Τα τελευταία χρόνια σε όλα, σχεδόν, τα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ υπάρχει και κάτι από Λάνθιμο. Μια υποψηφιότητα δηλαδή που αφορά ταινία του έλληνα σκηνοθέτη που εδώ και μια δεκαετία κάνει διεθνή καριέρα – με την ουσιαστική σημασία του όρου -, τη μεγαλύτερη που έχει κάνει συμπατριώτης μας (γέννημα θρέμμα και όχι εκ καταγωγής) στον κινηματογράφο. Πέντε […]

Θα την έβαζα μαζί με την Πανεπιστημίου και τη Σταδίου (ίσως και την Ερμού) στο τοπ των πλέον εμβληματικών οδών της Αθήνας. Μιλάω για την Πατησίων, που εδώ και 180 περίπου χρόνια μοιάζει σαν να έχουν περάσει από επάνω της οι περιπέτειες και τα πάθη, οι χαρές και οι εξάρσεις της σύγχρονης αθηναϊκής (και εθνικής) […]

Από τον Μολιέρο έως τον Καμί. Και ενδιάμεσα τον Ζολά, τον Μπαλζάκ, τον Ουγκό, τον Φλομπέρ, τον Βερλέν – μην πολυλογώ, την αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού πνεύματος. Και τον «μικρό προφήτη» της εποχής μας, τον «Μικρό Πρίγκιπα» του Σεντ Εξιπερί. Ε, από όλους αυτούς τους τιτάνες των γαλλικών γραμμάτων και τα αριστουργήματα της γαλλικής λογοτεχνίας, οι 37 […]

Δεν είναι επαίτες. Εδώ και δύο μήνες μάλιστα με τη βούλα του νόμου αφού, ύστερα από τροπολογία, δεν υπάγονται πλέον στον νόμο περί επαιτείας βάσει του οποίου προσάγονταν συχνά – πυκνά σε αστυνομικά τμήματα. Και επειδή αναφέρομαι στους μουσικούς του δρόμου, αξίζει να πω ότι η τροπολογία ήρθε στη Βουλή ύστερα από τις έντονες αντιδράσεις […]

Παράπονο δεν έχουμε, η κυβέρνηση, χρονιάρες μέρες, μας χάρισε πλούσιο εορταστικό πρόγραμμα. Μία ρεβί πίστας με χιουμοριστικά σκετς σε φόντο εικονικής πραγματικότητας ζωγραφισμένης σε μουσαμάδες σε εγκαίνια μετρό τύπου «Θα ‘ναι, σαν να μπαίνει η άνοιξη, θα ‘ναι, αλλά και δεν θα ‘ναι», με κλόουν, μάγους και κωλοτούμπες στου Μαξίμου. Και άλλα που, λόγω της […]

Τα μυστήρια της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και η εμπλοκή της περιβόητης μυστικής οργάνωσης Opus Dei

«Πρωτογνώρισα» το ουράνιο στερέωμα μέσα από το εφηβικό μυθιστόρημα του Αγγελου Τερζάκη «Ταξίδι με τον Εσπερο». «Μαζί» με τον κεντρικό του ήρωα, τον Γλαύκο, κάρφωσα πάνω στο σκοτεινό του φόντο, τον Βέγα, την Ανδρομέδα, τη Μεγάλη και τη Μικρή Αρκτο, το Αλφα του Κενταύρου. Μετά βέβαια, κατάλαβα ότι αυτό ήταν η αφορμή. Κοιτώντας με τους […]

Οταν πρωτοείδα φωτογραφία του Αμος Οζ, πριν ακόμη διαβάσω κάποιο βιβλίο του, μου έκαναν εντύπωση τα μάτια του. Τόσο έντονο το γαλάζιο τους, που έμοιαζε περισσότερο σαν μήνυμα, σαν διάθεση ψυχής, παρά σαν χρώμα. Ετσι όπως είχε απαντήσει η Εντίτ Πιαφ όταν κάποτε τη ρώτησαν πώς καταλαβαίνει ότι της έχει τελειώσει ο έρωτας για έναν […]