Ραγκούση Πέπη

«Και περάσανε μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα» που λέει και ο ποιητής στο «Αξιον εστί». Εδώ, σαν να πέρασε χρόνος πολύς μέσα σε λίγες μέρες. Σήμερα συμπληρώνεται μία εβδομάδα από την τρομοκρατική επίθεση στον Λουκά Παπαδήμο. Μέσα σε αυτό το διάστημα όμως στοιβάχτηκαν τα γεγονότα και τα παρελκόμενά τους με τον τρόπο που οι […]

Ενας καλλιτέχνης δικαιούται να έχει μια χαλαρή σχέση με την πραγματικότητα. Μπορεί να ονειροπολεί, να αναπολεί, να ακροβατεί, να ζει σε δικό του κόσμο, αν αυτό διεγείρει, συντηρεί και κάνει πιο παραγωγική την έμπνευσή του. Γιατί η ουσία τής, όποιας, τέχνης του είναι να μυεί τον αποδέκτη της στον δικό του κόσμο, να τον κάνει […]

Για την εκδήλωση του φαινομένου συνηγόρησαν πολλά. Αν πίστευα στην αστρολογία, θα έλεγα ότι κάποια συμπαντική συνωμοσία έβαλε το χεράκι της ώστε να απασφαλίσουν οι κατάλληλες συνθήκες την κατάλληλη στιγμή. Η ρητορική του μίσους των Αγανακτισμένων συνέπεσε με την έξαρση των σόσιαλ μίντια και σε αγαστή συνεργασία συνετέλεσαν στη δημιουργία διαδικτυακών προσωπείων που κεφαλαιοποίησαν τη […]

Την Παρασκευή και ενώ ήδη η εικόνα γύρω και πίσω από την τρομοκρατική επίθεση εναντίον του Λουκά Παπαδήμου είχε αρχίσει να ολοκληρώνεται, σκεφτόμουν τι θα έγραφα σήμερα. Να αναφερθώ, για παράδειγμα, στον λαϊκισμό αυτών που αναρωτιόνταν αν θα είχε την ίδια αντιμετώπιση ένας απλός πολίτης που θα μεταφερόταν στα Επείγοντα. Ναι, δεν θα είχε την […]

Επέστρεφα πριν από λίγες ημέρες από την πρώτη εκδρομή της καλοκαιρινής ατζέντας. Πίσω μου, στις «αεροπορικές» θέσεις του ταχύπλοου, καθόταν μητέρα με την, κατά προσέγγιση, δεκάχρονη κόρη της. Η μαμά γύρω στα 45. Χαρακτηριστικό δείγμα γυναίκας που παραμένει «κορίτσι» σε όλες τις ηλικίες. Με σωματοδομή «σανίδα εμπρός, σανίδα πίσω», μακριά, ίσια, λιτή, σκούρα κώμη και […]

Η υπό σκέψη πρόταση του υπουργείου Υγείας να είναι υποχρεωτική για τους γονείς που δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους η έγγραφη και υπεύθυνη δήλωση περί αυτού, ανακίνησε και πάλι το θέμα του αντιεμβολιαστικού κινήματος. Που έρχεται να προστεθεί, ως φαινόμενο, σε μια τάση που διογκώνεται και εκδηλώνεται όλο και πιο συχνά, όλο και πιο επικίνδυνα. […]

Εμαθα να διαβάζω συλλαβίζοντας τις περιπέτειες της Μικρής Λουλούς. Κωλόπαιδο ήταν και καβγατζού, σε αέναο πόλεμο με τον Τάμπι αλλά και με μια υποφώσκουσα καψούρα. Ωστόσο, λόγω της αγαπημένης μου ηρωίδας, βρέθηκα, για πρώτη φορά στη ζωή μου, στην εξαιρετικά αμήχανη θέση να πρέπει να υπερασπίσω την κοινή λογική. Δύσκολο για ένα παιδί επτά ετών. […]

Δεν ξέρω αν είχαμε αναφορές αποκλήρωσης, διαζυγίων ή ξυλοδαρμών. Πάντως φιλίες χάλασαν, διαδικτυακά μπλοκαρίσματα έπεσαν βροχηδόν και, γενικώς, βγήκαμε στη σέντρα για μια ταινία που δεν έχουμε καν δει. Αναφέρομαι στην ταινία «Ο φόνος του ιερού ελαφιού» του Γιώργου Λάνθιμου που δίχασε τους κριτικούς στις Κάννες όπως κατά κανόνα συμβαίνει με όλες τις εκφάνσεις της […]

Το βιοτικό επίπεδο μιας οικογένειας και μιας κοινωνίας το καταλαβαίνει κάποιος από τα σκουπίδια της. Και όχι από το είδος –που είναι το προφανές –αλλά από τον όγκο τους. Αποψη διατυπωμένη από τη δεκαετία του 1980 που έμοιαζε σωστή, αφού όσο αυξανόταν η κατανάλωση, μεγάλωνε και ο όγκος των σκουπιδιών μας. Ο δείκτης ακμής μιας […]

Συνηθισμένη στη γραφική, συμπαθή και, ανέκαθεν, νομιμοποιημένη υπερβολή ως προς τη χρήση των λέξεων στα αθλητικά ρεπορτάζ, μάλλον μετριοπαθή θεώρησα τα σχόλια για τη συμμετοχή του Ολυμπιακού στον τελικό της Ευρωλίγκας μπάσκετ. Εκτός και αν οφείλεται στο ότι τα τελευταία χρόνια σαν να συνηθίσαμε στην κατάχρηση των υψηλών, σε νόημα, λέξεων στον καθημερινό μας λόγο. […]

Το ακούω στις παρέες, το κρυφακούω στον δρόμο (πάντα στήνω αφτί όταν δύο φίλες μιλούν μπροστά σε μια βιτρίνα, είναι αδιακρισία από την οποία δεν μπορώ να απαλλαγώ ούτε άλλωστε το προσπάθησα ποτέ), το διαβάζω στα σόσιαλ μίντια. Το φαινόμενο δεν είναι βέβαια καινούργιο, αλλά αυτοί που το υποστηρίζουν χρησιμοποιούν μια όλο και πιο άτεγκτη […]

Οσο και αν το περιμέναμε, όσο και αν είχαν δώσει δείγματα από τα αντιπολιτευτικά και προεκλογικά τους συνθήματα που χώριζαν τον λαό σε «εμάς» και «αυτούς», κάθε ενσυνείδητος πολίτης αυτής της χώρας δεν μπορεί παρά να εκπλήσσεται από την αμετροέπεια με την οποία η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ χτίζει καθημερινά και όπου βρίσκει ελεύθερο οικόπεδο, τον […]

Καλώς ήλθε λοιπόν το τέταρτο Μνημόνιο, καλώς τα και τα μέτρα τα ζουμπουρλούδικα, κι ας μην κάνουμε άλλους παραλληλισμούς με την ταινία του Αλέκου Σακελλάριου («Καλώς ήλθε το δολάριο») γιατί θυμόμαστε πού εξελίσσεται το σενάριο. Στον βαθμό όμως που ο καθένας μπορεί να διακωμωδήσει την προσωπική του τραγωδία –ένα είδος τιμωρίας επειδή ζει και εργάζεται […]

Δεν άρχισαν τα όργανα χθες στη Βουλή. Απλώς ακούστηκαν οι πρώτες νότες ενός κακόηχου τραγουδιού που έχει γραφτεί πριν από πολύ καιρό. Και συγκεκριμένα, στις πλατείες των Αγανακτισμένων. Οταν αυτοί που ωρύονταν να καεί η Βουλή ψηφίζονται και γίνονται βουλευτές, όταν αυτοί που ενορχήστρωναν τους τραμπουκισμούς εναντίον υπουργών βρίσκονται πλέον εντός Κοινοβουλίου, το επεισόδιο με […]

Ηταν ο τρόπος που μας υπαγόρευε η συναισθηματική μας παράδοση για να αγνοήσουμε ένα επερχόμενο κακό. Θυμάμαι και τη γιαγιά μου που το «οξαποδώ» το είχε στο τσεπάκι της. Κάτι σαν το Windex του μπαμπά Portokalos στο «Γάμος α λα ελληνικά» που απομάκρυνε από τη σκουριά στις βίδες μέχρι το σμήγμα στα σπυράκια. Ενα συντετμημένο […]

Τα γεγονότα είναι μεταξύ τους άσχετα. Προκαλούν και ενισχύουν όμως τους ίδιους συνειρμούς. Το ένα είναι η συμπλήρωση 25 χρόνων λειτουργίας του καφενείου «Φίλιον» της οδού Σκουφά, του δικού μας, ας πούμε, Café de Flore. Που μπορεί να μην έχει την αίγλη του παρισινού καφέ αλλά σε αυτό το τέταρτο του αιώνα καθιερώθηκε στον αθηναϊκό […]

Βαθιά συντηρητικό. Αυτό ήταν, κυρίως, πέρα από βέβηλο ή βλάσφημο, το προχθεσινό εξώφυλλο του «Charlie Ebdo», με το σκίτσο του Εμανουέλ Μακρόν να ακουμπά το χέρι του στη φουσκωμένη κοιλιά τής υποτίθεται εγκύου 64χρονης συζύγου του και με τίτλο «Θα κάνει θαύματα». Τόσο συντηρητικό που το κάνει αδιάφορο ως αστείο. Μια κρυάδα χωρίς την παραμικρή […]

Πολλές φορές, όλο και πιο πολλές καθώς αθροίζονται οι μέρες και οι μήνες που το πηδάλιο της χώρας βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έχω την εντύπωση ότι τα μέλη της έχουν περάσει από ένα είδος ομαδικής ψυχοθεραπείας. Πρώτα απ’ όλα είναι η κυβερνητική κασέτα. Τα λόγια που επαναλαμβάνονται με ακρίβεια άνω τελείας, ως […]

Σχολιάστηκαν σε μέσα ενημέρωσης, σόσιαλ μίντια και μεταξύ μας κουβέντες. Αναφέρομαι στα δελτία Τύπου με τα οποία το Μαξίμου έκανε αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση και, υιοθετώντας ειρωνικό λανγκάζ ξανθής τρεσοφόρου τηλεπαρουσιάστριας (όπου τρέσα, τα εξτένσιον επί του τριχωτού της κεφαλής), προέτρεπε τον αρχηγό της να πάει πρώτα σε πρωινάδικο, μετά στην «Αθλητική Κυριακή», παράφρασε και τον […]

Συνέβη προ Μνημονίου, πριν καν ακόμη η κρίση μάς δείξει τα δόντια της. Περιώνυμη κυρία με επίθετο – εμπορική μάρκα, είχε καλέσει μία μεγάλη παρέα σε ψαροταβέρνα τουριστικού νησιού. Οπως συνήθως γίνεται (ή μάλλον γινόταν), οι φάβες και τα καλαμαροχτάποδα της αρχής γέμισαν τα στομάχια με αποτέλεσμα τα πιρούνια να μείνουν μάλλον αδιάφορα για την […]

Στο τελευταίο ντιμπέιτ ανάμεσα στον Μακρόν και τη Λεπέν, ο κάθε υποψήφιος ανέπτυσσε και ένα θέμα – μπόνους δικής του επιλογής. Ο πρώτος επέλεξε να μιλήσει για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και η δεύτερη για το έθνος. Και έτσι –όπως οι συνειρμοί γίνονται εφαλτήρια για να κάνουν οι σκέψεις άλματα συνδέοντας τα, φαινομενικά, μεταξύ […]

Θα το έβλεπα ως εμπειρία αν δεν ένιωθα τόσο μεγάλη αμηχανία κάθε φορά που έρχομαι σε επαφή με νέα ήθη που πρέπει να εμπεδώσω ως καταναλωτής. Να συνηθίσω, για παράδειγμα, ότι, όλο και πιο συχνά, όταν θέλω να παραγγείλω τηλεφωνικά μια πίτσα, ένα φαλάφελ, τρεις γύρους με απ’ όλα, «για τη δική μου ασφάλεια η […]

Εβλεπα στην τηλεόραση τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Βέτα, πολύ ευχαριστημένο από το καινούργιο Μνημόνιο που υπέγραψαν οι αγαπημένοι του υπουργοί (ο λατρεμένος του είναι ο Τσακαλώτος αφού δήλωσε ότι αν παραιτηθεί ο υπουργός Οικονομικών, εκείνος θα σταθεί μπροστά στην πόρτα να τον εμποδίσει –δεν διευκρίνισε αν θα φωνάζει «Μη φεύγεις, Ευκλείδη, θα φαρμακωθώ»). Ο […]

Η Μαρία Φραγκουδάκη είναι, όπως διαβάζω, μια νεαρή εικαστικός διεθνούς μάλιστα φήμης. Ούτε το ταλέντο ούτε τη φήμη της προτίθεμαι να αμφισβητήσω. Την άκουσα μάλιστα με ενδιαφέρον να εξηγεί το δρώμενο που, σε συνεργασία με την artist-performer Αναστασία Αργυρίου, παρουσίασε πριν από λίγες ημέρες στο Σύνταγμα. Και το οποίο άρχιζε με ένα κρεβάτι που μετέφεραν […]

Εβλεπα την Πρωτομαγιά τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τους γραφικούς φίλους του έξω από το Χίλτον, στα όρια του πολιτικού μπουρλέσκ, να σκούζουν απολύτως πραγματιστικά συνθήματα, όπως να δοθεί το Χίλτον στον λαό (α, και λευτεριά στην Παλαιστίνη). Και θυμήθηκα ότι για έξι μήνες τούτοι οι τύποι κρατούσαν στα χέρια τους το οικονομικό μέλλον της χώρας […]

Πριν από λίγες ημέρες επισκέφθηκα ένα φιλικό ζευγάρι. Επιστήμονες, γύρω στα πενήντα, μικροαστικής καταγωγής, άνθρωποι που έχουν δουλέψει πολύ στη ζωή τους όχι τόσο για την καριέρα –που ούτως ή άλλως έκαναν –αλλά για να εξασφαλίσουν στα παιδιά και στους εαυτούς τους μια ζωή καλύτερη από αυτήν που έζησαν οι γονείς τους. Οπως λέμε, δηλαδή, […]

Κυκλοφόρησε λίγες μέρες μετά το Πάσχα και είχε μεγάλο σουξέ. Σέλφι του Τομ Χανκς με T-shirt στο μπλε σαξ τής πάλαι ποτέ σχολικής ποδιάς επάνω στο οποίο έγραφε «Τake me to». Από κάτω, γάιδαρος βαμμένος ως ελληνική σημαία. Και κάτω από την κοιλιά του γαϊδάρου, γαλανόλευκη, ο προορισμός του ταξιδιού. Ελλάς. Με μεγαλοπρεπείς, αρχαιολογικούς χαρακτήρες. […]

Το κατά πόσον θα σε απογοητεύσει κάποιος εξαρτάται από το αν διαψεύδεται η αρχική εντύπωση που έχεις γι’ αυτόν. Για παράδειγμα, τα τρίστρατα στις διαδρομές των κυρίων Σπίρτζη και Κουρουμπλή δεν προμήνυαν κάτι καλύτερο από το κρυφτούλι με την αλήθεια. Από τον Γιάννη Μουζάλα όμως περιμέναμε άλλα. Ιδρυτικό μέλος των Γιατρών του Κόσμου, χωρίς κομματικές […]

Ούτε οι γονείς του Εμανουέλ Μακρόν –το μακρινό 1993, όταν έμαθαν τον έρωτα του γιου τους με την καθηγήτριά του –ούτε ο πρώην άντρας της Μπριζίτ Τρονιέ ούτε τα παιδιά της ούτε οι κουμπάροι τους νομίζω ότι ανέλυσαν τόσο πολύ και με τέτοιες αναγωγές τη διαφορά ηλικίας του υποψήφιου προεδρικού ζεύγους της Γαλλίας όσο ο […]

Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών και, κυρίως, τα παρελκόμενά τους ανέδειξαν, μεταξύ άλλων, με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τη ματαιότητα του διπόλου Αριστερά – Δεξιά. Βέβαια, όσοι ακόμη το χρησιμοποιούν ως άλλοθι είτε πολιτικής ηθικής είτε πατριωτικού φρονήματος θα εξακολουθήσουν να το καλλιεργούν και να το αναπαράγουν. Και δεν μιλάω για τα […]

Η αιτία συνδέεται με τον θάνατο του Στάθη Ψάλτη. Η αφορμή είναι η χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου. Οταν μαθεύτηκε ότι έφυγε ο καλτ πρωταγωνιστής της δεκαετίας του ’80, οι περισσότεροι θυμήθηκαν όχι τις ταινίες που δημιούργησαν τον κινηματογραφικό μύθο του αλλά κάποιες λαμπερές χαραμάδες στην καριέρα του όπως τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του στους «Εμπόρους των […]

Δυο άνδρες. Και οι δυο νέοι, παρά την εικοσαετία που τους χωρίζει. Ο ένας στην ακμή των σαράντα, ο άλλος στην ακμή των είκοσι χρόνων του. Και οι δύο ζουν το όνειρό τους. Ο μεγαλύτερος φαίνεται ότι είχε φροντίσει από νωρίς να κάνει το όνειρό του σχέδιο δράσης. Για τον μικρότερο η ζωή έκανε σχέδια […]