Σκαμπαρδώνης Γιώργος

Η κουκούλα, δασκαλεμένη καταλλήλως, άρχισε να μιλάει καταγγέλλοντας: «Δούλευα στην φαρμακευτική εταιρεία επί αρκετά χρόνια. Μια μέρα στο κυλικείο άκουσα τον κυλικειάρχη να λέει στο κινητό, μιλώντας με τον μπατζανάκη του, πως άκουσε από την καθαρίστρια να υποστηρίζει πως η θεία της, η οποία εργάζεται στα Ναυπηγεία Ελευσίνος, αφουγκράστηκε κατά λάθος έναν εργάτη που δούλευε […]

Το είπε ο Μπορίς Βιαν: Είμαι σνομπ. Δεν μου αρέσει αυτό, αλλά είμαι σνομπ. Κι είμαι σνομπ διότι τυγχάνω ελίτ και σπεσιαλίστας, γνωρίζω Ιστορία, Κοινωνιολογία, Συγκριτική Γραμματολογία και τρώω συχνά σε κινέζικο. Γι’ αυτόν τον επιπλέον λόγο μπορώ άνετα να κάνω και καμιά ερασιτεχνική ψυχανάλυση του πλήθους α λα Γουστάβ Λε Μπον. Ζω μεταξύ του […]

Επί δεκαετίες οι Αμερικάνοι διαφήμιζαν γνωστό τσιγάρο με έναν cοwboy (αγελαδάρη) που φορούσε καμαρωτά την καουμπόικη στολή και με το σύνθημα: Ελάτε στην χώρα του Marlboro. Στην Ελλάδα της αυτο-περιφρόνησης και της αυτομεμψίας ποτέ κανείς δεν θα διαφήμιζε ένα σημαντικό προϊόν χρησιμοποιώντας έναν έλληνα αγελαδάρη που θα φορούσε φουστανέλα παρά μόνον ειρωνικά –γενικά όταν επιστρατεύονται […]

Η πολιτική, δυστυχώς ή όχι, ασχολείται με το πραγματικό, το όντως υπάρχον, τους πραγματικούς λαούς, τους ρεαλιστικούς συσχετισμούς δυνάμεων, τους εφικτούς στόχους και, όταν μπορεί και έχει τα προσόντα, κάνει την υπέρβαση και φτάνει στο φαινομενικά ανέφικτο. Οποιον δεν τον ενδιαφέρει η ευρύτερη πραγματικότητα δεν πολιτεύεται, κάνει κάτι άλλο, γίνεται ζαχαροπλάστης, μελισσοκόμος, ή παίρνει μια […]

Ο τέως υφυπουργός (με τα βουντού) είναι αυτός που είναι –το θέμα όμως που εγείρεται είναι γιατί όλοι εκείνοι, από όλες τις παρατάξεις που τώρα τον μυκτηρίζουν, τον έχουν πάρει άπαντες και κατά καιρούς στο δικό τους κόμμα; Και το ΚΚΕ και η Νέα Δημοκρατία, οι ΑΝΕΛ, οι Πυρίκαυστοι, οι Πυρίμαχοι, οι PYREX, και ο […]

Παρακολούθησα την ταινία «Περιστατικό στο Χίλτον του Νείλου» – ψάχνοντας μετά στο Ιντερνετ να δω το βίντεο της δολοφονίας του αιγύπτιου προέδρου Ανουάρ Σαντάτ, ξαναείδα (ήταν στο ίδιο μπλοκ των βίντεο) και την εκτέλεση του ζεύγους Τσαουσέσκου. Ενώ τους κατηγορούσαν και τους δύο για γενοκτονία του ρουμανικού λαού, για τη φίμωση, την πείνα, την έλλειψη […]

Ακουγα προ ημερών έναν φίλο ιστορικό, επαρκώς διαβασμένο αλλά και με αίσθηση του κωμικού, να λέει στην παρέα τα εξής υπερβολικά –ή, περίπου: «Εμείς, οι υποτιθέμενοι αφελείς, δεν καταλαβαίνουμε κάτι βασικό: ότι η ψοφοδεής υποταγή των συριζαίων στην Ευρώπη, υποκλινέστερη ακόμα και του Τσολάκογλου (τουλάχιστον εκείνος υπέκυψε έπειτα από μια ηρωική στρατιωτική ήττα κι όχι […]

Τελικά όλα καταλήγουν στη γλώσσα, η οποία μπορεί να καταλήγει στο τίποτα, σε ταυτολογία, παραπλάνηση ή στο αντίστροφο νόημα. Παράδειγμα: Αποφάσισα να δώσω σε αυτή την στήλη τον τίτλο «Προαστιακός». Διαβάζω προχτές στη Βικιπαίδεια την ερμηνεία της λέξης κι αντιγράφω επακριβώς: «Ο Προαστιακός Σιδηρόδρομος της Αθήνας αποτελεί μια υπηρεσία προαστιακού σιδηροδρόμου που εξυπηρετεί τα προάστια […]

Ξεκινήσαμε κατά τις δέκα το πρωί (κοσμική ώρα) με επίμονο ψιλόβροχο και κοκορόχιονο –παραμονή Χριστουγέννων. Ο γέροντας Θεόδωρος της Μαμής προσφέρθηκε να με οδηγήσει απ’ το κελί του Ιωαννίκιου, έξω απ’ τις Καρυές, στο κελί των Μυτιληναίων, κοντά στη σκήτη του Βατοπεδίου, έξι ώρες διαδρομή με τα πόδια, τριάντα πέντε χιλιόμετρα μακριά, μέσα από άγριο […]

Δεν είμαι από «αριστερή οικογένεια». Είμαι από μια οικογένεια – ιδεολογικό ημι-σκούμπριο: ο πατέρας ήταν κομμουνιστής και η μάνα μου βασιλόφρων. Επομένως και κατά συνέπεια, αφού η οικογενειακή καταγωγή (κατά κάποιους) οφείλει να επηρεάζει την δική μας ιδεολογία, τότε πρέπει εγώ να ψηφίζω κάτι ανάμεσα στους δύο γεννήτορες, άρα Κέντρο, δηλαδή Βασίλη Λεβέντη. Καταρχήν δεν […]

Υπέρ των πλειστηριασμών, αίφνης, ο στρατηγικός σύμβουλος. Το τραγικό δίλημμα θα προκύψει γι’ αυτόν αν βγει –υποθετικά –στο σφυρί καμιά βίλα της Ελένης Μενεγάκη, κάτι που προφανώς αποκλείεται. Τότε τι θα λέει; Βέβαια θα έχει μιαν ευκαιρία να σώσει την ωραία Ελένη. Θα εκδηλώσει, όμως, το ιπποτικό, προστατευτικό του πνεύμα, ίσως προδίδοντας ακόμα και την […]

Δεν έγινε τελικά κατανοητό αν διαμαρτύρονταν για τον Ανθιμο, ή για τον Λάνθιμο. Και ορθώς δεν διαμαρτυρήθηκαν –οι ίδιοι –για το ότι κάνανε επίτιμο διδάκτορα στο ΤΕΙ τον Καμμένο, εφόσον πρόκειται για προοδευτικό και μη σκοταδιστικό άτομο, το οποίο παραδόξως καταδέχεται να συνεργάζεται με τον Πολάκη και λοιπούς αντιδραστικούς. Θα πεις, απ’ την άλλη: οι […]

Μου το ‘πανε οι μάγισσες κι όλες οι καφετζούδες: οι πυροβολισμοί με Καλάσνικοφ στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ ήταν προβοκάτσια. Μου το ‘πε μια απ’ την Αίγυπτο με τις βαριές πλεξούδες: και οι πλημμύρες στην Μάνδρα ήταν προβοκάτσια. Αμα το πάρεις μαρξιστικά, βγαίνει –αφού οι ιμπεριαλιστές έχουν την δυνατότητα να μας ψεκάζουν, ποιος ο λόγος να […]

Τελικά ο γέρος πάει ή από πέσιμο, ή από θέρισμα, ή από μέρισμα. Αποκρουστικό θέμα –ξεκοκαλίζοντας τις εφημερίδες βρίσκω συχνά πολύ περισσότερο ενδιαφέρον σε μη πολιτικές ειδήσεις και είναι πολλές. Προχτές διαβάζω ότι βρέθηκε πάνω σε ένα έργο του Βαν Γκογκ μια ακρίδα κολλημένη, ενσωματωμένη στον πίνακα, κάτω απ’ το χρώμα. Αυτή η ακρίδα έχει […]

Ο Εντι Ράμα, λένε στη γειτονική Αλβανία, είναι σχιζοφρενής. Εάν αυτό ισχύει, πού το θέμα; Ενα σωρό πρωθυπουργοί και δικτάτορες έχουν αυτό το προσόν κι ένα σωρό παρατάξεις –δέστε εδώ σε μας: τι είναι ο κυβερνητικός συνδυασμός; Μπακαλιάρος με φινόκιο. Ο ορισμός της πολιτικής σχιζοφρένειας. Αλλά δεν χρειάζονται συνδυασμοί με άλλα κόμματα για να ασκηθεί […]

Ευτυχώς, μετά από πολύ καιρό, ίσως πάνω από έναν χρόνο, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης πήγε στο θέατρο. (Την ίδια μέρα οι έτεροι πήγαν στην πρεμιέρα του Παντελή Βούλγαρη για δεύτερη μπουγάδα μετά την πρώτη της Μακρονήσου, ώστε να λευκανθούν τα ρυπαρά ιμάτια από το άγγιγμα του Τράμπ.) Εχει πολύν καιρό ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης […]

Ο ηγέτης μας στον Λευκό Οίκο, που τόσο τον απεχθάνεται ώστε να τον προσκυνά εδαφιαίως, έμπλεξε ανάμεσα στα άλλα και τις παροιμίες –που βέβαια μεταφερόμενες στα αγγλικά δεν λένε τίποτε, αλλά εν πάση περιπτώσει. Είπε «Φάγαμε την κάμηλο κι έμεινε η ουρά», που είναι λάθος ακόμα και στα ελληνικά, όπου μόνο ο γάιδαρος ως φαγώσιμο […]

Ισως να εγερθεί το κορέκτ κάποιου, ωστόσο η ιστορία στη Θεσσαλονίκη είναι γνωστή και συζητιέται συχνά: ένας επιδειξίας (πιο λαϊκά «τσουτσουνοβγάλτης») εξήλθε έναν δριμύ Δεκέμβριο να δείξει τα κάλλη του σε κάποια γυναίκα. Είχε στρωθεί χιόνι παχύ, υπήρχε κρύο αυστηρό και δεν κυκλοφορούσε στους δρόμους ψυχή. Ο επιδειξίας με το ζόρι βρήκε κάποια διερχόμενη γυναίκα, […]

Ο μέγας Καβαλιέρε Μερλουσκόνι στα 81 του έτη και παρά τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα, ετοιμάζεται να επιστρέψει πλησίστιος και λαγνοβαρής (ως ανέκαθεν) στα ερωτικο-πολιτικά πράγματα και να διεκδικήσει πάλι την πρωθυπουργία –πού το περίεργο; Γέρος ανίκατε μάχαν. Εδώ υπάρχουν άλλοι, ενός αιώνα άνθρωποι, που δικαίως ακόμα ερωτεύονται και έχουν μακροπρόθεσμες πολιτικές φιλοδοξίες –όπως ο ενενηντάρης που […]

Ρώτησα έναν συμπατριώτη που ζει χρόνια στη Γερμανία, ενώ πηγαίναμε από το Ααχεν στην Κολωνία, ποια η διαφορά μεταξύ ενός Ελληνα κι ενός Γερμανού. Μου απάντησε ότι αν βγει ένας γερμανός υπουργός, ή ένας κρατικός υπάλληλος και ζητήσει ή απαγορεύσει κάτι, τότε κάθε Γερμανός θα υπακούσει, ενώ αν βγει ένας έλληνας κρατικός αξιωματούχος και ζητήσει […]

Πάνω που έκοψα το κανονικό τσιγάρο κι άρχισα το IKOS, αποκλείοντας την πίσσα και ρουφώντας μόνο νικοτίνη, πλημμύρισε από πίσσα όλος ο Σαρωνικός –άλλο ένα γεγονός που αποδεικνύει την φαιδρότητα του κορέκτ, κι ότι όλοι είμαστε στο έλεος μιας τυφλής μοίρας. Kαπνίζοντες και μη κινδυνεύουν τώρα εξίσου, από άλλους εχθρούς, όπως και πριν βέβαια, ανεξέλεγκτους, […]

Κάποιοι Ελληνες, όπως εγώ, ο στρατηγικός σχεδιαστής, είμαστε «αριστεροί» –λέξη θολή και βεβαίως προσοδοφόρα. Είμαι υπέρ του προλεταριάτου, αλλά φυσικά δεν θέλω να γίνω προλετάριος. Θέλω να είναι προλετάριοι οι άλλοι και εγώ να είμαι ηγέτης τους, ένδοξος διανοούμενος επαναστάτης που αγαπώ βαθιά τον λαό (όλους τους λαούς εν γένει, ως διεθνιστής, ακόμα και του […]

Είδα ένα περίεργο όνειρο: ότι τα αγριογούρουνα που έχουν εισβάλει τις τελευταίες βδομάδες από τα πέριξ της Θεσσαλονίκης στο Πανόραμα και σε άλλες περιοχές και κυκλοφορούσαν ανάμεσα στα σπίτια και στα μαγαζιά, συνοδευόμενα από τα μικρά τους, πήγαιναν, τελικά, στη ΔΕΘ. Την προηγούμενη μέρα, όχι καθ’ ύπνους, αλλά στην πραγματικότητα, είδα ιδίοις βλεφάροις, δυο μικρά […]

Είναι ιστορικά βέβαιο πως σταλινικά εγκλήματα δεν υπήρξαν, όπως είναι σίγουρο το ότι ο Ελβις Πρίσλεϊ ζει κάπου στο Ουισκόσιν. Επίσης, προχτές διάβαζα σε ένα μπλόκ ότι η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το 2001 ήταν μια συνωμοσία των Αμερικανών. Οτι το Περλ Χάρμπορ το προκάλεσαν οι ίδιοι. Συχνά δε επανέρχεται η βαθυστόχαστη άποψη ότι οι […]

Αποδεδειγμένο ιστορικά: όταν ένα μέτριο μυαλό κομμουνιστεί, αναπτύσσει δυο βασικά ρεφλέξ, την κρυψίνοια και τη συνωμοσιολογία. Σαν εκείνον τον παλιό σύντροφο στο φιλμ του Κουστουρίτσα, που άσχετα από τη δράση της ταινίας, εμφανιζόταν κάθε τόσο, εμβόλιμα, άσχετα, κι έλεγε συνοφρυωμένος: –Προυβουκάτσια… Ο,τι και να συμβεί, λοιπόν, από τη δράση των μπαχαλάκηδων μέχρι τις πυρκαγιές, κι […]

Να γράψω κάτι θερινό; Μη πολιτικό; Ετσι, για ανάπαυση; Να γράψω. Κάτι για το γλωσσικό κυρίως ενδιαφέρον εκείνου του τραγουδιού, της «Υπόγας», που γραμμοφώνησε, περί το 1930, ο Κωνσταντίνος Μπέζος (ή, Α. Κωστής, 1905-1943), συνθέτης, σκιτσογράφος και αρθρογράφος στην «Πρωία», συνάδελφος του Κώστα Βάρναλη και συνεργάτης του Αττίκ. Λέει το άσμα: Ρε, ν’ από πί- […]

Η εργασία του πολιτικού γελοιογράφου από καταβολής είναι να σατιρίζει την εκάστοτε εξουσία, την εκάστοτε κυβέρνηση, εκτός αν κυβέρνηση είναι ο κ. Πολάκης κι ο κ. Καμμένος, οπότε τότε και κατ’ εξαίρεση και σε παγκόσμια και ιστορική πρωτοτυπία, οι γελοιογράφοι οφείλουν, έχουν ως καθήκον να σατιρίζουν μόνο την αντιπολίτευση. Το ίδιο πρέπει να κάνουν οι […]

Είναι βέβαιο πως ο γέροντας Παΐσιος δεν αγιοποιήθηκε επειδή συμπεριλήφθηκε μέσα στους νεκρούς κρατικής τηλοψίας –αν και το να συνέβαινε αυτό δεν θα προκαλούσε, πλέον, εντύπωση. Στο γενικό πλαίσιο τίποτε δεν φαντάζει, πια, εξωφρενικό, ούτε καν το να προσκυνούν πιστοί ένα κάστανο που έβρασε πριν από είκοσι πέντε χρόνια ο Αγιορείτης –εξάλλου δεν ξέρουμε και […]

Σύμφωνα με μια σοβαρή οικονομική θεωρία, η Ελλάς θα καταρρεύσει όταν τα τάπερ θα πάψουν να ρέουν από την επαρχία προς στις πόλεις. Τότε θα προκύψει η πραγματική πείνα. Αλλά φαίνεται ότι ήδη η χώρα βυθίζεται, αφού τα τάπερ με τα ντολμαδάκια επέστρεψαν από τις πόλεις στις κοντινές αμμουδιές –κι όχι μόνο με ντολμάδες, αλλά […]

Εκείνοι που έστησαν το μνημείο στην ΕΡΤ κοροϊδεύουν, προφανώς, όσους βλέπουν «Survivor», γεγονός που σημαίνει πως μάλλον δεν έχουμε καμιά ελπίδα. Τουλάχιστον, απ’ την άλλη, οι θεατές του τηλεπαιχνιδιού δεν επινοούν ηρωικούς νεκρούς, οπότε είναι κι αυτό κάτι. Μια χαραμάδα φωτός. Ενα όριο. Εκκινώντας έτσι, αναλογίζεται κανείς τι ψέματα έχουν κατασκευαστεί, ειπωθεί και γραφτεί για […]

Στα 1986 πήγα για δεύτερη φορά στη Σοβιετία, στη Μόσχα, με δημοσιογραφική αποστολή. Μείναμε στο τεράστιο και περίφημο ξενοδοχείο Κόσμος –τι περίφημο δηλαδή, εσωτερικά ήταν ελαφρώς πιο δυσάρεστο κι από βυρσοδεψείο. Ρώσοι απαγορεύονταν να μπαίνουν μέσα, όπως και σε όλα τα ξενοδοχεία της ΕΣΣΔ –σκέψου να συνέβαινε αυτό στην Ελλάδα, να απαγορεύεται να μπαίνoυν Ελληνες […]

Περνώντας κάθε μέρα απ’ τη Νέα Εγνατία, βλέπω μια αφίσα του Γ. Καρατζαφέρη που ξέμεινε ορφανή απ’ τις προηγούμενες εκλογές και τα λέει όλα: «Οι Ελληνες δεν εκβιάζονται». Το γνωστό: του Ελληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει –αν και αποδείχτηκε πως και Ζυγόν υποφέρει και Σκορπιόν και όλα τα άλλα ζώδια. Η αφίσα δεν διαπιστώνει, […]

Ας είμαστε ειλικρινείς. Μετά τη δήλωση γνωστού έλληνα ηθοποιού (που παλαιότερα δίκασε σε λαϊκό δικαστήριο και καταδίκασε τον πρόεδρο των ΗΠΑ) ότι όποιος νέος φεύγει στο εξωτερικό είναι προδότης, αισθάνομαι ότι έχω διαπράξει δυνάμει προδοσία, μια και σκέφτομαι πως αν ήμουν νεότερος, θα έφευγα κι εγώ εκτός της χώρας του Κατρούγκαλου και του Πολάκη. Και […]

Οποιος είχε και θώπευε αυταπάτες για το πόσο φιλολαϊκά κακόψυχοι είναι ορισμένοι, τις έχασε διαβάζοντας τι έγραψαν με αφορμή την παρακρατική(;) απόπειρα κατά Παπαδήμου και για τον θάνατο του πολύ σημαντικού πολιτικού άνδρα Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Θέλησαν να κρυφτούν, αλλά δεν τους άφησε η έντονη χαρά. Δεν άντεξαν να κρατήσουν τα προσχήματα του σεβασμού. Ούτε μασίφ […]