Σκαμπαρδώνης Γιώργος

Παλιότερος, γνωστός λαϊκός συνθέτης έγραψε ένα ωραίο ερωτικό τραγούδι που ενθουσίασε μια νέα δημοσιογράφο, η οποία έσπευσε να του πάρει συνέντευξη και να τον ρωτήσει ποια έξοχη γυναίκα, ποιος μεγάλος έρωτας του ενέπνευσε το άσμα. Κι εκείνος απαντάει: – Δεν το εμπνεύστηκα από μια γυναίκα. – Αλλά; – Για τη φασουλάδα το ‘γραψα… H ρομαντική νεαρά ξενέρωσε αιφνιδίως […]

Οι διαμαρτυρόμενοι εκπαιδευτικοί που τώρα τους μυκτηρίζουν γιατί έγραψαν στο πανό «Απέσυρε», αντί «Απόσυρε», είναι δικαιολογημένοι διότι διατύπωσαν έτσι το ρήμα ευρισκόμενοι πιθανώς σε επαναστατικό και κυρίως λυρικό παραλήρημα αντίστοιχο του Καβάφη, που έγραψε το γνωστό ποίημα «Επέστρεφε», αντί «επίστρεφε»: Επέστρεφε συχνά και παίρνε με Αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με Οταν ξυπνά του σώματος […]

Στις μέρες μας η σεβαστή Εκκλησία οφείλει, όντως, και όπως πάντα, να είναι συντηρητική αλλά πρέπει ταυτόχρονα να αφουγκράζεται κάπως και τους καιρούς

Δεν υπάρχει ιός, δεν υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί – το όλο πράγμα είναι πείραμα ελέγχου των μαζών σε πλανητική διάσταση. Είναι η μόνη αλήθεια και τη βρήκε και τη εκσφενδόνισε ένας έλλην τραγουδιστής προστιθέμενος στη μακρά σειρά των συνωμοσιολόγων που βρήκαν τη χαρά τους αυτές τις μέρες. Τώρα ποιοι θέλουνε να ελέγξουν εμάς τις μάζες σε […]

Εχω τόσoν γκαϊλέ για τo αν η κυρία Πρωτοψάλτη πέρασε ή όχι μπροστά από το Μαξίμου, όσον έχει ο Βαρουφάκης για το αν θα ανοίξουν τα κομμωτήρια. Βέβαια, μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό, κάποιος που δεν έχει τι να πει επί της ουσίας, ψάχνει για καμιά τρίχα στη σούπα για να την κάνει τριχιά. […]

Αυτή η εποχή θα ήταν ιδανική για τον ποιητή Κώστα Καρυωτάκη που έγραψε πως όταν βλέπεις να σε πλησιάζει άνθρωπος, πέσε πρηνής. Είναι μια σεζόν για φιλομόναχους, φυγόξενους κι ασυγχρώτιστους. Ιδανική κατάσταση για τους μισάνθρωπους α λα Μολιέρο κι όχι μόνο. Και μπορείς μεν να ψέξεις έναν ρατσιστή που απεχθάνεται κάποια κατηγορία ανθρώπων, αλλά ένας […]

Φοβάται «κατακόμβες» νεκρών κι όχι εκατόμβες ο στρατηγικός σύμβουλος. Δεν πειράζει. Κανείς δεν είναι άσφαλτος (ούτε χωματόδρομος). Τι τρωγλοδύτες, τι λωποδύτες. Εν τούτω Καρα-νίκα, που έλεγαν και στην ομώνυμη στάση λεωφορείων περιοχής Βυζαντίου. Σε κάθε περίπτωση είναι φανερό πως οι λέξεις προδίδουν τα πάντα. Αποφλοιώνουν ανελέητα. Και να θες να κρυφτείς, έρχονται αυτές οι άτιμες […]

Το ξέσπασμα του ιού με βρίσκει να περιπλανιέμαι μόνος μου στον Αθω. Τα πράγματα σε όλη τη χώρα και τον κόσμο έχουν αρχίσει να ζορίζουν. Χιλιάδες μολυσμένοι, νεκροί και προαναγγελίες για πιθανή απαγόρευση της κυκλοφορίας

Καταρχήν έχω πλύνει κι απολυμάνει δύο αδιάβροχες τσάντες από χθες, δυο πάνινες και τέσσερις νάιλον σακούλες. Δηλαδή δύο σετ – το ένα για να βάλω τα ψώνια όταν είμαι στο σουπερμάρκετ και το δεύτερο που περιμένει να τα μεταγγίσω σε αυτό για τα βάλω μέσα στο αυτοκίνητο. Στεγανοποίηση. Παίρνω τις τσάντες, δύο μάσκες, διπλά γάντια, αντισηπτικά […]

Μέσα στην καταχνιά των ημερών, ίσως δεν είναι ακαλαίσθητο να το ρίξουμε και λίγο έξω, να χαμογελάσουμε ενθυμούμενοι τις σχέσεις του ρεμπέτικου με την Εκκλησία, κάτι που μάλλον πρέπει να το δούμε σαν χαρίεν παίγνιο και όχι σαν απόπειρα προσβολής των Ιερών Μυστηρίων. Με την προϋπόθεση αυτής της συγκατάβασης, λοιπόν, να θυμηθούμε τον Τσιτσάνη που, […]

Θα έπαιρνε κάποιος τη Θεία Κοινωνία αν ήξερε ότι μέσα στο κουταλάκι, εκτός του οίνου, υπήρχαν και δυο σταγόνες παραθείο ή υδροκυάνιο; Θα κατάπινε τη γουλιά, ελπίζοντας πως η ευλογία θα εξουδετέρωνε τα θανάσιμα δηλητήρια; Αν βρεθεί κάποιος τόσο πιστός ή τολμηρός που θα το έκανε χωρίς να πάθει τίποτε, τότε θα μπορούσε, μετά, να […]

Ποιος είπε ότι αυτό που συμβαίνει είναι εισβολή παράνομων μεταναστών από τον Εβρο και τα νησιά; Λάθος. Για έναν απλό συνωστισμό πρόκειται. Οπως γίνεται στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ μετά τη λαμπρή καριέρα του πατρός υπουργού, που κληρονομιά του είναι η χαρά όλων των λεωφορειο-κολλητηρτζήδων. Στο κάτω κάτω το Αιγαίο ανήκει στις αθερίνες και η Ελλάδα […]

«Οταν νυμφευθείς μια εποχή, παίρνεις διαζύγιο απ’ την επόμενη» – ποιος το είπε; Δεν θυμάμαι. Και υπάρχουν ορισμένοι που είναι ακόμα κολλημένοι είτε στο ροκ του ’60, είτε στα κατηχητικά, είτε στην καμπάνα παντελόνι, είτε στις μοτοσικλέτες του ’70, είτε στη γιόγκα και στο Χάρε Κρίσνα, ή, ακόμα χειρότερα, στους καπεταναίους του εμφυλίου. Αν το μυαλό […]

Αν και θεωρήθηκε εξαιρετικά πρωτότυπο το θέμα – σενάριο της σημαντικής ταινίας «Παράσιτα» του Νοτιοκορεάτη Μπονγκ Τζουν Χο, πρέπει ωστόσο να θυμίσουμε πως πρώτος συνέγραψε ένα σώμα επιστολών ο εκ Συρίας έλληνας ρήτορας Αλκίφρων, τον 3ο αι. μ.Χ. για τους Παράσιτους που άκμασαν ως τάξη, ή μάλλον ως επάγγελμα κατά τον 4ο κυρίως αιώνα π.Χ. […]

Στα 1950 ο λαϊκός συνθέτης Απόστολος Χατζηχρήστος συνέθεσε ένα τραγούδι σε στίχους Γιώργου Φωτίδα με τίτλο «Το μαγκαλάκι». Το τραγούδησαν ο Αθανάσιος Ευγενικός και η Σούλα Καλφοπούλου και το άσμα είχε πολύ μεγάλη επιτυχία επί χρόνια – μέχρι σήμερα τραγουδιέται στα σχετικά μαγαζιά αδιαλείπτως. Λένε οι πρώτοι στίχοι: Εξω ο βοριάς σφυρίζει κι είμαι μοναχός Με […]

Ο Ξενοφώντας στα «Ελληνικά» του αναφέρει ότι περί το 406 π.Χ. όταν μαίνονταν οι συγκρούσεις στη θάλασσα μεταξύ Αθηναίων, Σπαρτιατών και των συμμάχων τους, μετά την καταναυμάχηση του σπαρτιατικού στόλου και τον πνιγμό του επικεφαλής του Καλλικρατίδα, πενήντα καράβια των Λακεδαιμονίων με αρχηγό τον Ετεόνικο κατέφυγαν στη Χίο. Οσο ήταν καλοκαίρι, οι στρατιώτες του Ετεόνικου […]

Ημουν προ ημερών στην Αθήνα κι έπαιρνα πρωινό στην ταράτσα κεντρικού ξενοδοχείου που έχει ανεμπόδιστη, υπέροχη θέα προς την Ακρόπολη. Διάφοροι τουρίστες και Ελληνες που κάθονταν στα διπλανά τραπέζια δεν έβλεπαν, δεν θαύμαζαν, ωστόσο, τον Παρθενώνα, αλλά έπιναν καφέ βυθισμένοι στις οθόνες των κινητών τους. Ισως να έβλεπαν και την Ακρόπολη, εικονικά, στο φορητό, ενώ […]

Κάθε μέρα αποδεικνύεται τι βελόνι έχασε η Βενετιά με την αποπομπή του απ’ το υπουργείο Οικονομικών. Σε πιάνει σύγκρυο όταν το σκέφτεσαι. Οτι η χώρα κινδύνεψε με ολοσχερή καταστροφή από μια περίπτωση συνοικιακού Τζόκερ με ερεβώδη ναρκισσισμό που επικαλείται ένα διά πάσαν νόσον αριστεριλίκι για να αντισταθμίσει με δήθεν αλληλέγγυο ουμανισμό μιαν ιλιγγιώδη επιδειξιομανία. Κάθε […]

Γεράσαμε κι είπαμε θα βρούμε λίγη ησυχία, αλλά ησυχία δεν βρίσκουμε. Μια ο Ερντογάν, μια οι Σκοπιανοί, μια οι καταληψίες, μια οι ακραίοι ένθεν κακείθεν, μια οι ευχές της Νοτοπούλου, μια κάτι άλλες ελληνικούρες όπως «άνηκε» αντί ανήκε, μια ο Τραμπ, μια οι μπούρκες και οι μουστακαλήδες, μια οι πρόσφυγες, μια οι στρόφιγγες, μια το […]

Κάποιοι, εδώ και χρόνια, προβάλλουν την αυτοκτονική άποψη ότι διεθνισμός και κοσμοπολιτισμός είναι να ενθαρρύνουμε τον εθνικισμό των γειτόνων. Και βρίσκουν πως έχουν πάντα δίκιο στις επιθετικές διεκδικήσεις τους οι Σκοπιανοί, οι Τούρκοι και άλλοι, επιπλέον, δε, πως και ιστορικά είχαν πάντα αυτοί δίκιο και οι Ελληνες πάντα άδικο. Μονίμως. Φτάσανε να υποστηρίζουν πως τα […]

Το οποιοδήποτε βίντεο προβάλλεται από διάφορα γεγονότα και το θεωρούμε ως ντοκουμέντο αλήθειας, είναι κατ’ ουσίαν παραπλανητικό. Αν για παράδειγμα κάποιος σκοτώσει τρία άτομα με τσεκούρι και τον χτυπήσει μετά ένας αστυνομικός και το βίντεο δείχνει μόνο τη «βίαιη» σκηνή με τον αστυνομικό, τότε έχουμε μια απάτη πρώτου μεγέθους. Εχουμε ιδεολογικοποίηση του γεγονότος με την […]

Με το που ανοίγει η μια αδερφή του και βλέπει τους δυο μαντράχαλους σκυφτούς, με σκεπασμένα μούτρα, κάνει κατά πίσω τρομαγμένη – την ίδια στιγμή εκείνοι αρχίζουνε και ψέλνουν, όπως κάποτε, που ήταν παιδιά: - Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά...

Κατεβαίνοντας την Παπαναστασίου (στη Θεσσαλονίκη) βλέπω ακριβώς απέναντι απ’ τον «Ευκλείδη» τα κλειστά ισόγεια γραφεία της κάποτε Ενωσης Κεντρώων. Πάνω πάνω απ’ την τζαμαρία έχει τη φράση «Ηγέτες του Κέντρου» και μεγάλες, ξεθωριασμένες φωτογραφίες του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Γεωργίου Παπανδρέου και άλλων, ενώ από κάτω, πολύ μεγαλύτερη (και δικαιωματικά) τη φωτό του πρόσφατου μέγιστου ηγέτη […]

Οι πατεράδες μας μπορεί να ήτανε φτωχοί άνθρωποι, τότε, το ’60, αλλά όταν πήγαιναν στην εκκλησία για γάμο, για βαφτίσια ή σε καμιά επίσκεψη πλένονταν από πριν επίμονα, ξυρίζονταν επιμελώς με μεταχειρισμένο Ζιλέτ, φορούσαν τα καλά τους ρούχα (ένα κοστούμι παλιό όλο κι όλο), γραβατούλα, καθαρό πουκάμισο και γυάλιζαν σχολαστικά τα παπούτσια τους με τζιλά. […]

Μερικοί που στενοχωριούνταν διότι έλειψαν οι μεγάλοι θεωρητικοί και οι ανανεωτές της Αριστεράς και του μαρξισμού τώρα μπορούν να αναθαρρήσουν. Με την είσοδο του σ. Γκλέτσου στο κόμμα, ο χώρος θα περάσει σε μια νέα φάση ενυδάτωσης: η θεωρία θα προσαρμοστεί επιτέλους στο σήμερα, και ίσως κατανοήσει προορατικά και το μέλλον – θα πάψει, πια, να […]

Υπάρχουν αρκετοί που έπλεαν σε κάποιον άλλο, ιδιωτικό μικρόκοσμο και αίφνης έμπλεξαν σε αυτό που περιγράφουμε με γλαυκό ή κλινικό τρόπο ως «πολιτική». Χωρίς να έχουν τη σκευή, χωρίς να έχουν ιδέα, χωρίς να ξέρουν γιατί – ίσως τους φάνηκε ως καταφυγή σε μια φάση υπαρξιακής κρίσης, ίσως το είδαν σαν πασαρέλα αυτοδικαίωσης, σαν χόμπι, μπορεί […]

Πριν ήτανε επιστήθιος φίλος του μεγάλου Τραμπ. Τώρα, φορώντας πέτσινο, με πέτσινη διάθεση, είναι αντι-αμερικάνος διαδηλωτής του Πολυτεχνείου. Τη μια προκύπτει ως νταουλιέρης, την άλλη ως νταούλι. Μεθαύριο στη γιορτή της 25ης Μαρτίου μπορεί να ενδυθεί Κολοκοτρώνης φορώντας μάξι φουστανέλα και τσαρούχια παντοφλέ και να παρελάσει ενώπιον των επισήμων. Γιατί όχι; Κανένας ρόλος δεν είναι […]

Οταν σε διορίζει μια κυβέρνηση (με βάση τους ισχύοντες νόμους) σε μια θέση δημόσιου οργανισμού (ΟΑΣΘ, Κρατικό Θέατρο, ΕΡΤ κ.λπ.) ως πρόεδρο ή διευθυντή, αυτό είναι απόφαση υπουργού ή υπουργών για να υπηρετήσεις, υπό την ευρεία έννοια, την πολιτική της. Δεν σε διορίζει μόνιμο, διά βίου, δεν θα πάρεις τη θέση υπό μάλης ως τα […]

Αυτές τις μέρες ήδη ετοιμάζεται νέα ταινία στο Χόλιγουντ με τίτλο «Ο μπουγαδοκλέφτης». Αφορά τον τρόπο που βρέθηκε το DNA του Μπαγκντάντι από το εσώρουχό του, το οποίο έκλεψε κούρδος πράκτορας που συνεργαζόταν με τους Ιρακινούς, με την CIA ή ποιος ξέρει με ποιον άλλον. Το ζήτημα είναι αν ο πράκτορας έκλεψε το βρακί απ’ […]

Τα κριτήρια με τα οποία κρίνουμε μια ταινία (ή, ένα άλλο έργο τέχνης) δεν οφείλουν να είναι ιδεολογικά, αλλά κατεξοχήν αισθητικά. Αλλιώς πέφτουμε στην υπεράσπιση του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού», αλλά από την ανάποδη που είναι ακριβώς το ίδιο. Βέβαια υπάρχουν σκηνοθέτες που ποτέ δεν είχαν το τάλαντο να κάνουν σινεμά αισθητικών αξιώσεων, γι’ αυτό και προσέφυγαν […]

Σε αυτή τη χώρα όποιος λέει κάτι αυτονόητο προκαλεί σάλο. Κι όποιος δηλώνει ότι ο γάιδαρος ίπταται το πιθανότερο είναι να βρει αρκετούς που θα συμφωνήσουν, άλλους να πούνε «πιθανώς» ή ναι, πετάει, αλλά όχι ψηλότερα από τρία μέτρα. Ετσι κι ο κ. Βούτσης προκάλεσε ορυμαγδό λέγοντας κάτι που το ξέρουμε όλοι: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, […]

Μια βασική επιταγή της αρχαίας σκέψης είναι το «σκέπτεσθαι εξ ιδίων». Δηλαδή να συλλογιέμαι με το δικό μου το μυαλό, κι όχι με βάση την προπαγάνδα των άλλων, ούτε με σύμβουλο το πάθος, τα απωθημένα, ή τις προσωπικές μου πληγές. Δεν έχω μια άποψη επειδή είμαι από δήθεν «αριστερή οικογένεια» – αλλιώς θα ψήφιζα Λεβέντη επειδή […]

Ιστορικά και θεωρητικά δεν υπάρχει παρά ο κομμουνισμός και η σοσιαλδημοκρατία. Οσοι τώρα πασκίζουν να βάψουν το παλιό Zastava ερυθρολαχανί αποφεύγουν να πούνε ότι είναι κομμουνιστές (ξεπεράστηκε η μόδα), αλλά δεν θέλουν να δηλώσουνε και σοσιαλδημοκράτες. Οπότε προσφεύγουν στη λέξη «Αριστερά» που δεν σημαίνει τίποτε, είναι φλου αρτιστίκ, χωράει κάθε προσωπείο, κάθε φενάκη, κάθε ερμηνεία, […]