Τσίμας Παύλος

«Με δύο κινήσεις γυρίσαμε το παιχνίδι και πήραμε τις εκλογές»! Δεν έχει σημασία αν τα πράγματα,  εκείνον τον φοβερό Αύγουστο του 2007, έγιναν ακριβώς όπως τα περιέγραψε η μεγαλαυχία του δημάρχου Σπάρτης. Σημασία έχει αυτό που μαρτυρούν τα γέλια και οι έπαινοι της χαρωπής ομήγυρης των πολιτευτών που τον άκουγαν: Μαρτυρούν πως έτσι πιστεύουν ότι […]

«Η απόλυτη (κοινοβουλευτική) πλειοψηφία δεν σημαίνει απόλυτη εξουσία, δεν σημαίνει ότι μπορείς να κυβερνάς μόνος». Αυτή η δήλωση του Αντόνιο Κόστα, η πρώτη του δήλωση μετά την αναπάντεχη νίκη του στις πορτογαλικές εκλογές της περασμένης Κυριακής, θα έπρεπε, πιστεύω, να μεταφραστεί στα ελληνικά. Προς γενική χρήση από το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, της Δεξιάς και της […]

Τον Δεκέμβριο του 2017, παραμονές Χριστουγέννων, μια σφοδρή κακοκαιρία είχε χτυπήσει τη χώρα. Χιλιάδες αυτοκίνητα, που είχαν ξεκινήσει για τη γιορτινή έξοδο, βρέθηκαν εγκλωβισμένα σε μια χιονισμένη και αδιάβατη εθνική οδό επί 8 ώρες, σ’ ένα μποτιλιάρισμα 15 χιλιομέτρων. Η τότε αξιωματική αντιπολίτευση, σε μια ειρωνική ανακοίνωσή της, έλεγε: «Ποιος φταίει που μια προαναγγελθείσα χιονόπτωση […]

Θα εκλέγεται, λοιπόν, και του ΣΥΡΙΖΑ ο αρχηγός από τη βάση, όπως συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ από το 2004 και στη ΝΔ από το 2009; Η πρόταση κατατέθηκε αιφνιδιαστικά. Και φυσικά προκάλεσε κουβέντα μεγάλη στη μικρή μας την πλατεία. Γιατί προτείνει τώρα ο Αλέξης Τσίπρας κάτι που ως πριν από λίγο σνόμπαρε; ήταν το πρώτο ερώτημα. […]

Το 1832, μια μεγάλη πανδημία χολέρας χτύπησε το Παρίσι. Μέσα σε λίγους μήνες η αρρώστια σκότωσε 20.000 σε μια πόλη με πληθυσμό 650.000. Οι περισσότεροι θάνατοι σημειώθηκαν στο κέντρο της πόλης, εκεί όπου ζούσαν, σε άθλιες συνθήκες, οι φτωχότεροι εργάτες, που η Βιομηχανική Επανάσταση είχε φέρει στο Παρίσι. Η εξάπλωση της ασθένειας όξυνε τις ταξικές […]

«Μένουμε σπίτι!» – είχε αναγγείλει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, τη δεύτερη κιόλας ημέρα του 2021, ανακοινώνοντας ξαφνικά την επιστροφή του λοκντάουν. Για μία εβδομάδα, είχε πει. Προληπτικά, για να ανοίξουν τα σχολεία στην ώρα τους. «Παίζουμε άμυνα», είχε προσθέσει. Μέχρι να αναπτυχθεί η καμπάνια εμβολιασμού. Το λοκντάουν έγινε αυστηρότερο και διήρκεσε πολύ πάνω από εβδομάδα. «Για να […]

Κάποιοι το χάρηκαν, κάποιοι δυσκολεύτηκαν να κρύψουν τα δάκρυά τους. Μα οι περισσότεροι, φαντάζομαι, έμειναν απλώς με το στόμα ανοιχτό να παρακολουθούν το μέχρι πριν από λίγο αδιανόητο, στην οθόνη της τηλεόρασης. Πέρασαν 30 χρόνια. Ηταν 25 Δεκεμβρίου 1991. Βλέπαμε την κόκκινη σημαία να υποστέλλεται, μέσα στη νύχτα, στο Κρεμλίνο. Οριστικά. Βλέπαμε να ανατέλει, στη […]

«Γιατί όμως η κοινωνία παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στο Κίνημά μας; Γιατί κουράστηκε από δύο κόμματα που επενδύουν στη διαίρεση, την ανασφάλεια και στις άγονες πολιτικές αντιπαραθέσεις», έλεγε ο Νίκος Ανδρουλάκης στην παρθενική του ομιλία ως πρόεδρος προς τους βουλευτές του ΚΙΝΑΛ. Και υποσχόταν, ως αντίδοτο, «ρεαλισμό, συνέπεια, υπευθυνότητα». Την υπόσχεση θα πρέπει […]

Και ξαφνικά όλοι μιλούν για το ΠΑΣΟΚ. Η εντυπωσιακά μεγάλη – κι όχι μόνον με τα ελληνικά μέτρα – συμμετοχή στις εκλογές, την περασμένη Κυριακή, φούσκωσε τα πανιά – ίσως και τα μυαλά – ενός πολιτικού οργανισμού που σε λίγο συμπληρώνει δέκα χρόνια από τη στιγμή της συντριβής του, στον μεγάλο σεισμό του 2012. Η […]

Ποιος το φανταζόταν; Ποιος περίμενε πως μια εκλογική διαδικασία που ξεκίνησε ως ένα περιορισμένου ενδιαφέροντος εσωκομματικό event θα εξελισσόταν σε ένα πολιτικό στοίχημα, με δραματική φόρτιση και ευρύτερη σημασία; Ποιος μπορούσε να φανταστεί, όταν η διαδικασία ξεκινούσε, ότι οι αυριανές κάλπες του ΚΙΝΑΛ θα αφορούν και θα ενδιαφέρουν πολύ περισσότερους από όσους θα ψηφίσουν – […]

Από το πρώτο μου ταξίδι στην Τουρκία, αρχές του 1980, χαράχθηκε στη μνήμη μου ένας ήχος. Οχι του μουεζίνη που καλούσε σε προσευχή. Αλλά των παιδιών που, σμήνη ολόκληρα, πουλούσαν λαθραία τσιγάρα Marlborough στον δρόμο και όλο το βράδυ άκουγα τις φωνές τους κάτω από το παράθυρό μου: «Μαλμπόρα, Μαλμπόρα». Την ένταση στην ατμόσφαιρα την […]

Το ερώτημα επανέρχεται στη δημόσια συζήτηση ξανά και ξανά: Πώς κατάφερε η Πορτογαλία να εμβολιάσει το 87,5% του πληθυσμού της; Πώς έφθασε ο εμβολιασμός στις πιο ευάλωτες ηλικίες σε ποσοστά από 97% έως 100%; Γιατί εκείνοι κατάφεραν το απόλυτο κι εμείς τσαλαβουτάμε ακόμη στα ρηχά, με 600.000 απροστάτευτους στις μεγάλες ηλικίες; Και γιατί οι αντιεμβολιαστικές […]

Το ερώτημα «γιατί ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά συγκίνησε τόσους πολλούς, τόσο πολύ», από πρώτη άποψη μοιάζει περιττό. Εχει μια απάντηση αυτονόητη. Ο θάνατος μιας νέας γυναίκας, μητέρας τριών παιδιών, που έζησε με τον καρκίνο κοντά δύο δεκαετίες, από τη στιγμή που διαγνώστηκε η μητέρα της πρώτα, ο πατέρας της κατόπιν και λίγο μετά τον […]

Καμιά φορά, οι στοίβες με αδιάβαστα βιβλία στα ράφια ή στο πάτωμα μπορεί να κρύβουν εκπλήξεις. Ψάχνοντας σε μια τέτοια στοίβα, τις προάλλες, ξετρύπωσα ένα βιβλίο που είχε εκδοθεί το 2017 και είχε κάνει κάποια αίσθηση σε ακαδημαϊκούς κύκλους. Είχε θέμα την εκλογική παρακμή της σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς στην Ευρώπη και στον κόσμο. Κι […]

Οι πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης έγιναν πρόωρα. Τον Νοέμβριο του 1977, ένα χρόνο πριν συμπληρωθεί η συνταγματική τετραετία από τις ιδρυτικές της μεταπολίτευσης εκλογές του 1974. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε βέβαια επικαλεστεί πραγματικούς λόγους για να τις επισπεύσει. Οποιο κι αν ήταν το προσωπικό του κίνητρο, η κρίση με την Τουρκία και η διαδικασία ένταξης […]

Οταν η UNRRA έφθασε στην Ελλάδα, το 1944, υπολόγισε ότι οι ασθενείς με ελονοσία έφθαναν τα τρία εκατομμύρια, σε έναν πληθυσμό 7 και κάτι εκατομμυρίων! Οι παλιότεροι θυμούνται ακόμη την εποχή που η ελονοσία θέριζε, την εποχή του κινίνου και του DDT. Μα όσοι γεννήθηκαν τα τελευταία 50 χρόνια αμφιβάλλω αν έχουν καν ακούσει το […]

Λίγες ώρες πριν υπογραφεί η συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία και ανακοινωθεί η αγορά των φρεγατών, ο Πρωθυπουργός είχε δώσει μια συνέντευξη στην ΕΡΤ. Ρωτήθηκε, φυσικά, για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και επανέλαβε πως οι «μεγάλες διαφορές» που έχουμε «με σημαντικότερη το ζήτημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών» δεν έχουν άλλο τρόπο να επιλυθούν «παρά […]

Οι δραματικές σκηνές πανικού στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, που θύμιζαν Σαϊγκόν, η τραγικά κακοσχεδιασμένη επιχείρηση εξόδου των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν, η εγκατάλειψη ανθρώπων που είχαν εκτεθεί συνεργαζόμενοι με τους Δυτικούς και η φυγή των διεφθαρμένων συμμοριών που υποτίθεται ότι θα κυβερνούσαν ένα νέο, σε μεγαλύτερη αρμονία με τις δυτικές αξίες, Αφγανιστάν, όλα αυτά […]

Οι ειδήσεις γεννιούνται με όλο και πιο κοντινή την ημερομηνία λήξης τους, το ενδιαφέρον μας για πρόσωπα και θέματα έχει ζωή συντομότερη κι από της πεταλούδας. Είναι μυστήριο, λοιπόν, πώς ο Μίκης συνεχίζει να ρίχνει τον πελώριο ίσκιο του τόσες μέρες, από την Πέμπτη του θανάτου ως την Πέμπτη της κηδείας, και μετά από αυτήν. […]

Ετσι καθώς πλέουμε, από το πρωί της Πέμπτης, στον ωκεανό του Μίκη, με τη μουσική του στο ραδιόφωνο και τις αφηγήσεις της ζωής του – των πολλών ζωών που έζησε – στις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις, καθένας έχει κάτι να θυμηθεί από τη συνάντηση μαζί του. Γιατί όλοι, κάποια στιγμή, συναντηθήκαμε – με τη μουσική […]

Με τα στοιχεία της περασμένης Τετάρτης, οι πλήρως εμβολιασμένοι ήταν το 54,4% του ελληνικού πληθυσμού, με ένα επιπλέον 2,7% να έχει κάνει μία δόση. Η συνολική επίδοση (57%) είναι πολύ καλύτερη από της γειτονικής Αλβανίας (28%) και ελαφρώς καλύτερη της επίσης γειτονικής Τουρκίας (55,67%). Αλλά υπολείπεται του μέσου όρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση (64%) και υπολείπεται […]

Είχαν χοντρό κόκκινο εξώφυλλο, ασπρόμαυρες ξυλογραφίες για εικονογράφηση και, κάθε φορά που ένας καινούργιος τόμος έφθανε στα χέρια μου, ήταν σαν να έκοβα εισιτήριο για ένα ταξίδι σ’ έναν μαγικό κόσμο. Με τον μυστηριώδη και πρώιμα οικολογικά ευαίσθητο πλοίαρχο Νέμο και τον «Ναυτίλο» του, 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα ή πάνω στη μυστηριώδη νήσο, […]

Στο πολύτομο λεξικό των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό, που δεν έχει ακόμη συνταχθεί, θα υπάρχει ασφαλώς ένα λήμμα για έναν δυσνόητο, αλλά πολυχρησιμοποιημένο όρο: Τον όρο «αμμοχωστοποίηση». Ο όρος, αγνώστου πατρός, επανερχόταν κάθε φορά που, τα 45 τελευταία χρόνια, έπεφτε στο τραπέζι μια πρόταση για άμεση επιστροφή στα Βαρώσια των κατοίκων αυτής της πόλης που, […]

H κοπέλα είναι νέα, με φωτεινό πρόσωπο κι ένα πλατύ χαμόγελο. Κρατά απλωμένο πάνω από το κεφάλι της ένα μεγάλο πανό μ’ ένα κατακόκκινο, τριπλό Οχι: Οχι στο 5G, όχι στις μάσκες, όχι στα εμβόλια. Είναι μια φωτογραφία (1) από μια διαδήλωση στη Μαδρίτη. Και συμπυκνώνει τέλεια το δράμα που ζούμε, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε: […]

Ενα ερώτημα αρχίζει να πλανιέται πάνω από τις υγειονομικές αγωνίες για την επέλαση της μετάλλαξης Δέλτα. Θα ζήσουμε άραγε μια επανάληψη της ιστορίας; Θα μας χωρίσει το εμβόλιο στα δύο, όπως κάποτε το Μνημόνιο; Θα ξεθαφτούν τα τσεκούρια του πολέμου και θα αναβιώσουν οι γραμμές αντιπαράθεσης; Θα αποκτήσει πολιτικό πρόσημο και θα μετατραπεί σε κοινωνική, […]

Ας κάνουμε μια υπόθεση – τώρα που έχουν περάσει πια σχεδόν πέντε χρόνια από το δράμα, τα πάθη έχουν κάπως εξατμιστεί κι έχουν τελειώσει και οι εργασίες της προανακριτικής, που το ερευνούσε. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι όλα είχαν πάει σύμφωνα με το σχέδιο. Οτι το Συμβούλιο της Επικρατείας τυφλωνόταν και παράβλεπε την προφανή αντισυνταγματικότητα του νόμου […]

«Μπορώ να γράψω μεγάλες ειδήσεις, μπορώ να γράψω μικρές ειδήσεις, κι αν δεν υπάρχουν καθόλου ειδήσεις θα βγω έξω και θα δαγκώσω ένα σκυλί». Η ατάκα είναι του Κερκ Ντάγκλας από μια ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ – «Ace in the hole», ο αρχικός τίτλος, «Tο τελευταίο ατού», στην ελληνική εκδοχή. Οταν προβλήθηκε στους κινηματογράφους, το μακρινό […]

Είχε προαναγγελθεί ως η «μητέρα των μαχών». Εξελίχθηκε σε μια μάχη της ατάκας. Ούτε για διαχειριστής πολυκατοικίας δεν κάνεις, είπε ο ένας. Σε πολυκατοικία που θα έχτιζες εσύ, δεν θα ήθελα εγώ να ήμουν διαχειριστής, απάντησε ο άλλος. Σε πολυκατοικία που θα έχτιζα εγώ, δεν θα σου πούλαγα διαμέρισμα, ανταπάντησε ο πρώτος. Και τον αποστόμωσε. […]

Oταν ο Τζο Μπάιντεν κέρδιζε τις εκλογές, η κοινή πεποίθηση στη χώρα του, μα και στον έξω κόσμο, ήταν πως ο ηλικιωμένος pρόεδρος θα είχε ως αποστολή να συμφιλιώσει την Ουάσιγκτον με την βαθιά Αμερική και με τους συμμάχους της. Να γιατρέψει τις πληγές του America first. Και να υπηρετήσει μια θητεία, σαν μεταβατική μεσοβασιλεία, […]

Τα τελευταία 25 χρόνια οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έκαναν μια ολόκληρη διαδρομή με το τρενάκι του τρόμου. Από τη διπλή κρίση των Ιμίων και της υπόθεσης Οτζαλάν, βρέθηκαν στο φεγγάρι της διπλωματίας των σεισμών και της προσέγγισης του Ελσίνκι, το 1999. Λίγο αργότερα η Αθήνα υποδεχόταν τον Ερντογάν με τιμές πρωθυπουργού, πριν ακόμη πάρει ψήφο εμπιστοσύνης […]

Οι δημοσκοπήσεις κινδύνευαν πια να περνούν απαρατήρητες. Να δημοσιεύονται και να μην ανασηκώνεται φρύδι. Τα βασικά πολιτικά τους ευρήματα έμοιαζε να επαναλαμβάνονται από τη μια δημοσκόπηση στην άλλη, από τον ένα μήνα στον επόμενο. Η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος στην πρόθεση ψήφου, σταθερή και σταθερά μεγαλύτερη, έως και διπλάσια μερικές φορές, από την […]

Ο Νετανιάχου και οι ηγέτες της Χαμάς δεν μιλούν μεταξύ τους, έγραφε ο Τόμας Φρίντμαν στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Δεν έχουν υπόγεια κανάλια συνεννόησης. Δεν τους χρειάζεται. Η κάθε πλευρά ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει για να κρατά την άλλη στην εξουσία. Γιατί οι δυο τους, Χαμάς και Νετανιάχου, μπορεί να είναι […]

Υπάρχει ένα είδος της τηλεοπτικής πανίδας εξαιρετικά πολύτιμο όσο και σπάνιο, που στην Ελλάδα ειδικά, στην ελληνική τηλεόραση, είναι πιο δυσεύρετο κι από τετράφυλλο τριφύλλι: ο πραγματικός δημοσιογραφικός, εκτελεστικός παραγωγός. Υπάρχει ένα αρχέτυπο του είδους, ένας θρύλος της αμερικανικής τηλεόρασης, ο Ντον Χιούιτ. Ηταν ο παραγωγός του πρώτου μεγάλου δελτίου ειδήσεων του CBS, το 1948, […]

Οι περιπέτειες της πολιτικής στην Ισπανία σπάνια (και δύσκολα) μεταφράζονται στα ελληνικά. Οι δύο χώρες μοιάζει να απέχουν πολύ. Σε μέγεθος, ιστορία, κρατική δομή, πολιτική παράδοση και κουλτούρα. Κι όμως, έχουν, τα τελευταία ιδίως χρόνια, ζήσει κοινές εμπειρίες: βγήκαν και οι δύο (με διαφορετικό τρόπο) από περιόδους δικτατορίας (με ανόμοια χαρακτηριστικά, μα με καταγωγή που […]

Το συμβολικό (και προφανώς αυθαίρετο) όριο των 100 πρώτων ημερών μιας νέας κυβέρνησης γεννήθηκε στις ΗΠΑ. Αλλά η χρήση του απλώθηκε και στον υπόλοιπο κόσμο, όπου σπανίως σημαίνει κάτι περισσότερο από ένα προεκλογικό πακετάρισμα υποσχέσεων που δεν θα τηρηθούν και φιλοδοξιών που θα αραιωθούν στο αναπόφευκτο μετεκλογικό νερό. Στην ίδια την Αμερική, πάντως, εξακολουθεί να […]