Βούλγαρης Γιάννης

Προσπαθώντας να συγκεντρωθείς για να γράψεις με ειρμό όταν χορεύουν γύρω σου οι εικόνες του θανάτου και της καταστροφής, γρήγορα αισθάνεσαι ότι η προσπάθεια είναι επαχθής, μάταιη ή, ακόμα χειρότερα, περιττή. Η σκέψη κομματιάζεται, η αλληλουχία ανατρέπεται και το επιχείρημα χάνεται στην κοινοτοπία καθώς αντικρίζεις την τραγική συνθήκη. Καλύτερα να αφεθείς στον κατακερματισμό, στο κολάζ […]

Ο πολιτικός ρυθμός της χώρας γίνεται προεκλογικός. Το «Μακεδονικό» και τα πρώτα βήματα υπό καθεστώς «ενισχυμένης επιτήρησης» μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος θα αποτελέσουν ασφαλώς κεντρικά θέματα του κομματικού ανταγωνισμού –ελπίζοντας βεβαίως ότι δεν θα προκύψει κάποια σοβαρή επιπλοκή στα ελληνοτουρκικά ή κάτι άλλο σημαντικό και απρόοπτο. Και τα δύο ζητήματα θα μπορούσαν να […]

Ας κάνουμε τον παραλληλισμό. Τι θα σήμαινε «καθαρή έξοδος» από την εποχή των Μνημονίων για την Πολιτική και το πολιτικό σύστημα; Ποιο θα ήταν το αισιόδοξο σενάριο για τον ρόλο του πολιτικού συστήματος μετά το τέλος του τρίτου Μνημονίου; Το ερώτημα είναι ρητορικό, κάτι σαν στοχαστικό πείραμα, αφού στην ίδια την Οικονομία η «καθαρή έξοδος» […]

Τελικά τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Είναι «δαίμονας»; Ή μήπως γίνεται «σοσιαλδημοκράτης»; Ή τέλος πάντων «κανονικός»; Η συζήτηση για την πιθανή εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ πιστοποιεί την επικείμενη αλλαγή πολιτικής φάσης και αναδίνει άρωμα εκλογών. Εχει δαιμονοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Πάντως όχι όσο αυτός έχει δαιμονοποιήσει τους αντιπάλους του. Πράγματι όμως, συχνά ο αντιπολιτευτικός λόγος, κυρίως ο προσκείμενος […]

Οταν η Αμερική απομακρύνεται από την Ευρώπη, η Ευρώπη πάει στην Αμερική για να της υπενθυμίσει την ιστορική σημασία του δημοκρατικού διεθνισμού και τους κινδύνους του απομονωτισμού. Αυτό ήταν το πολιτικό πλαίσιο της παρουσίας του Μακρόν και της Μέρκελ, πέρα από τα συγκεκριμένα καυτά ζητήματα του Ιράν, του εμπορικού πολέμου, της κλιματικής αλλαγής και της […]

Εστω ότι δεν θα υπάρξει ένα δραματικό επεισόδιο με την Τουρκία, πράγμα που θα άλλαζε τη ροή των σημερινών εξελίξεων. Και χωρίς αυτό, η επόμενη περίοδος θα είναι ένα επικίνδυνο πέρασμα. Τριών, τεσσάρων, πέντε χρόνων; Αγνωστο. Κατά τη διάρκειά του θα ελλοχεύει ο εγκλωβισμός σε μια κατάσταση εθνικής στασιμότητας. Θα υπάρχει όμως και η ελπίδα […]

Οι ιταλικές εκλογές ήταν έργο σε επανάληψη, έργο που είχαμε ξαναδεί. Ψήφος διαμαρτυρίας και οργής που βρίσκει έκφραση σε έναν λαϊκιστικό λόγο και στυλ πολιτικής, με βασικά μοτίβα την απόρριψη των καθιερωμένων ηγεσιών, τον σκληρό ή ήπιο ευρωσκεπτικισμό, τον εθνικισμό, τον φόβο του μετανάστη ή τον καθαρό ρατσισμό. Ηττα των ιστορικών κομμάτων εξουσίας που εισπράττουν […]

«Α, μαντάμ, παραλίγο να το ξεχάσω! Υποθέτω ότι κι εκείνος ο Σαμαράς κάτι μπορεί να πήρε». Κάπως έτσι θα είπε, έχοντας φτάσει σχεδόν στην πόρτα, ο κουκουλοφόρος μάρτυρας που έδωσε κατάθεση το απόγευμα της Κυριακής, όταν τελείωνε το συλλαλητήριο για το Μακεδονικό στην Αθήνα. Την επομένη, με παρόμοιας σοβαρότητας «μαρτυρίες», η μισή πολιτική ηγεσία των […]

Οταν οι «κάτω» δεν θέλουν να ζουν όπως παλιά και οι «πάνω» δεν μπορούν να κυβερνούν όπως παλιά, δημιουργείται επαναστατική κατάσταση, έλεγε ο Λένιν. Στις ελληνικές συνθήκες, όταν οι «κάτω» αναπολούν το παλιό και οι «πάνω» άλλο που δεν θέλουν, είτε γιατί συμμετέχουν στην αναπόληση είτε γιατί θέλουν να την εκμεταλλευτούν εκλογικά, τότε δημιουργείται παρακμιακή […]

Μπορείς και να το πάρεις σαν δείγμα ότι αυτή η χώρα δύσκολα αλλάζει. Μπήκε στα Μνημόνια μέσα σε συνθήκες άοπλου εμφυλίου. Ετοιμάζεται να ολοκληρώσει το τρίτο Μνημόνιο μέσα σε ένα κλίμα ψεύδους και πολιτικών ακροβασιών. Με το πυροτέχνημα της «καθαρής εξόδου», που ούτε καθαρή είναι ούτε ακριβώς έξοδος. Θα μπορούσε να είναι μια κρίσιμη στιγμή […]

Μισογεμάτο ή μισοάδειο το ποτήρι; Κάπως έτσι ταξινομούνται τα σχόλια και τα συναισθήματα που εκφράζονται μετά τις εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς. Η αμφιβολία ήταν αναμενόμενη καθώς επρόκειτο για το πρώτο βήμα σε μια πορεία με πολλούς άγνωστους και απρόβλεπτους παράγοντες. Γι’ αυτό έχει σημασία να συγκρατήσουμε τα βασικά. […]

Κάθε συνάντηση με έναν πρόεδρο των ΗΠΑ είναι εκ προοιμίου σημαντικό επικοινωνιακό γεγονός. Περιέργως, το επικοινωνιακό ταλέντο του Αλέξη Τσίπρα σκιάζεται σε αυτές τις συναντήσεις: με τον Κλίντον από το χάντικαπ της γλώσσας, με τον Ομπάμα από τη διαφορά χαρίσματος, με τον Τραμπ από τον όγκο του ναρκισσισμού. Και στις τρεις όμως συναντήσεις ο έλληνας […]

Το ευρωπαϊκό όραμα του Μακρόν φαντάζει πιο χλωμό μετά τις γερμανικές εκλογές. Η Γερμανία έπαψε να είναι νησίδα πολιτικής σταθερότητας, έγινε «κανονική» χώρα που δοκιμάζεται από τις ίδιες αντιθέσεις όπως οι άλλες. Αυτή η «γερμανική Γερμανία» από τη μια διαψεύδει τις φοβίες για μια «γερμανική Ευρώπη», από την άλλη όμως αυξάνει τον κίνδυνο στασιμότητας της […]

Το εγχείρημα της Δημοκρατικής Παράταξης ξεκίνησε με ανέλπιστα θεαματικό τρόπο. Δυναμικές υποψηφιότητες, συμμετοχή σχεδόν όλων των οργανωμένων φορέων του χώρου. Μια υπόθεση που κινδύνευε να εξελιχθεί σε εσωκομματική διαδικασία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης έλαβε άλλες διαστάσεις. Δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε να αποτελέσει εθνικό πολιτικό γεγονός. Γιατί συνέβη αυτό; Για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι στενός […]

Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο στον Λευτέρη Παπαγιαννάκη, λαμπρό πανεπιστημιακό, που πέθανε πριν αρκετά χρόνια, πάνω στην ωριμότητά του, αντιπρύτανη του ΕΜΠ που αγωνίστηκε με πείσμα, θάρρος και προσωπικό κόστος, κατά την παρακμή του ελληνικού πανεπιστημίου στην οποία το ωθούσε ένα σημαντικό τμήμα του καθηγητικού κατεστημένου, σε συμπαιγνία με τους «μπάχαλους» και ορισμένες «αριστερές» νεολαίες. […]

Η επέτειος της Μεταπολίτευσης κάνει εντονότερη την αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια υπονομεύονται τα καλά της, ενώ οι παθογένειές της όχι μόνο επιβιώνουν, αλλά μεγεθύνονται στο πολλαπλάσιο. Ενισχύεται αυτή η αίσθηση και από την άλλη «επέτειο»: του δημοψηφίσματος του 2015, του πιο κυνικού εμπαιγμού της λαϊκής ψήφου και των Οχι και των Ναι. Ενισχύεται επίσης […]

Μέσα σε μια εβδομάδα η ελληνική πολιτική κατάσταση άλλαξε ριζικά και σε βάθος, πέρα από τους κομματικούς συσχετισμούς. Αρχικά με την επαναλαμβανόμενη κυβερνητική ιλαροτραγωδία του ενθουσιασμού, των μεγάλων προσδοκιών και έπειτα του αυτογκόλ. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισε το Μνημόνιο σχεδόν με ενθουσιασμό. Αναμφισβήτητα ήταν το πιο χαρούμενο Μνημόνιο! Ο Πρωθυπουργός με τη σειρά του […]