Χωμενίδης Χρήστος

Μου σύστησε ο αγαπημένος μου Βασίλης Καρατζάς – τι ωραίο οι φίλοι να σου διευρύνουν τους ορίζοντες! – να ακούσω σε πόντκαστ μια μεγάλη συνέντευξη της Πέγκι Νούναν. Στα εβδομήντα τέσσερά της η Πέγκι Νούναν είναι προσωπικότητα στην Αμερική. Λογογράφος του προέδρου Ρέιγκαν στα νιάτα της – της αποδίδονται ορισμένες από τις σημαντικότερες ομιλίες του […]

«Εγώ θα διάλεγα τον Διονύση Σαββόπουλο. Φαντάσου στο ύπατο αξίωμα ο άνθρωπος που συνέλαβε και απέδωσε ποιητικά ό,τι μας πλήγωσε και ό,τι μας φώτισε επί εξήντα χρόνια! Που αντιστάθηκε με κόστος όχι μόνο στη χούντα αλλά και σε κομματικές γραμμές, σε πονηρούς πολιτευτές, σε φαρμακερούς κωλοέλληνες…». «Ο Σαββόπουλος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Πας καλά; Μαύρα […]

Είδα την ταινία «The Apprentice», «Ο Μαθητευόμενος». Μου έφυγε το κλαπέτο. Παρουσιάζει τον τριαντάρη Ντόναλντ Τραμπ να ξεκινάει ως επιχειρηματίας, τέλη της δεκαετίας του 1970, αρχές των 80s. Να αυτονομείται από τον εργολάβο οικοδομών πατέρα του χωρίς να αμφισβητεί τις βασικές αρχές του. Ο Φρεντ Τραμπ είναι σκληρός και άξεστος. Ο Ντόναλντ λαχταρά να τον […]

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη οδύνη – το ξέρω, το έχω νιώσει – από του γονιού που χάνει το παιδί του. Ακόμα κι άμα ήταν λεχούδι, βρέφος, ακόμα και αν ήρθε στον κόσμο για να πει ένα «γεια» και βιάστηκε να επιστρέψει «εν τόπω χλοερώ» όπως λένε οι Χριστιανοί, στο μηδέν καθώς ισχυρίζονται οι άθεοι. Πόσω μάλλον […]

Από την επαύριο σχεδόν των εκλογών του 2023, από το ύψος ακόμα του 41%, οι σοβαροί στη Νέα Δημοκρατία το συνειδητοποιούσαν. Το παραδέχονταν. «Δεν έχουμε αντιπολίτευση. Αυτό βλάπτει σοβαρά τόσο τη χώρα όσο και την ίδια την κυβέρνηση μας…» Ε, τώρα έχουν! Η τηλεμαχία για την ηγεσία του κατέδειξε με τον πιο πειστικό τρόπο πως […]

«Θα τους χαμογελάς. Θα λες “μπονζούρ” – ξέρεις και τίποτε άλλο στα γαλλικά; Αν έχουν απορίες, θα μεταφράζω εγώ. Στην Ελλάδα δεν το συνηθίζετε;». «Βεβαίως! Κρατάει όμως δύο ώρες. Στην Αμερική, στο βιβλιοπωλείο που το έκανα, μία με το ζόρι…». «Εδώ δεν βιαζόμαστε. Νερό, καφέ, θα σου φέρνουμε όποτε θες». Υπογραφές σε υπαίθρια έκθεση. Κάθεται […]

Πόσο διαρκεί μία παράσταση; Το αποφασίζει ο σκηνοθέτης, ενίοτε και ο θεατρικός επιχειρηματίας.

«Why don’t we do it in the road?»  – «γιατί δεν το κάνουμε στον δρόμο;» – αναρωτιόντουσαν οι Μπιτλς στο αριστουργηματικό τους «λευκό» άλμπουμ. Ο Πολ Μακάρτνεϊ είχε εμπνευστεί, λένε, το συγκεκριμένο τραγούδι όταν αντίκρυσε σε ένα ταξίδι στην Ινδία δυό μαϊμουδάκια να ερωτοτροπούν εν μέση οδώ, αδιαφορώντας παγερά για όποιο ξένο βλέμμα. Στα τέλη […]

«Μπράβο και πάλι μπράβο στον Μίλτο Τεντόγλου… Προοιωνίζεται τι θα είναι για τον κάθε άνθρωπο ο λαϊκός αθλητισμός στη νέα σοσιαλιστική κοινωνία του αύριο. Στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο». Το παραπάνω εγκώμιο δημοσιεύτηκε πλάι σε νεκρολογίες αγωνιστών, προαναγγελίες συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων, ρεπορτάζ για την αντίσταση των Παλαιστινίων. Καλά όλα αυτά, ο Τεντόγλου όμως πού […]

Σήμερα έχω γενέθλια. Είμαι οκτώ χρόνια μεγαλύτερος από τη Μεταπολίτευση. Απέχω σαράντα τέσσερα χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, δεκαεφτά από τη μάχη του Γράμμου. Με ταχτάρισαν βρέφος άνθρωποι που είχαν γεννηθεί στα τέλη του 19ου αιώνα. Το Διαδίκτυο, η κινητή τηλεφωνία, η παγκοσμιοποίηση, η κλιματική αλλαγή αποτελούσαν κατά την πρώτη μου νεότητα άγνωστες έννοιες. Εγχρωμη […]

Είμαι πολύ επιφυλακτικός απέναντι στους επίσημους εορτασμούς εθνικών επετείων. Ακόμα και όταν οι διοργανωτές τους έχουν τις ευγενέστερες προθέσεις, να ενισχύσουν την ιστορική μνήμη, να φέρουν τους νεότερους σε επαφή με το κοινό μας παρελθόν, το αποτέλεσμα συχνότατα τους προδίδει. Οι πράξεις των προγόνων μας εξιδανικεύονται σε σημείο να μοιάζουν ψεύτικες. Φανταστικά ανδραγαθήματα ημίθεων. Οι […]

«Η δική μας Μεταπολίτευση». Συναυλία του Διονύση Σαββόπουλου για τα πενήντα χρόνια δημοκρατίας. Συμμετέχουν η Φαραντούρη, ο Νταλάρας, ο Μητσιάς. Το Ηρώδειο κατάμεστο. Τρεις – λάθος τέσσερις – γενιές. Από ογδονταπεντάρηδες μέχρι παιδάκια. Ατμόσφαιρα πότε δοξαστική, πότε κατανυκτική, πότε πανηγυριώτικη. Καθένας φέρνει τη ζωή του. Αναμνήσεις, εξιδανικεύσεις, πληγές χαίνουσες ή επουλωμένες. Ο οικοδεσπότης μάς φωτίζει […]

Λυπηρό γεγονός το κλείσιμο της «Αυγής». Πρωτίστως επειδή έμειναν – προσωρινά ελπίζω – άνεργοι οι άνθρωποι που εργάζονταν εκεί. Μην κρυβόμαστε ωστόσο πίσω από το δάκτυλό μας: ένα προϊόν, και πνευματικού ακόμα μόχθου, που η ζήτησή του είναι από ελάχιστη έως μηδαμινή, μοιραία θα εκμετρήσει το ζην. Ο Νίκος Καρανίκας είπε κουβέντα σκληρή μα αληθινή. […]

Στους διαδρόμους του Εφετείου, ένας νέος, ταχέως ανερχόμενος ποινικολόγος πλησιάζει έναν ασπρομάλλη συνάδελφό του. «Ωραίο το κοστούμι σας, μετρ. Αλλά κάπως τριμμένο…», του λέει, χαμογελώντας του ειρωνικά. «Εμείς, ξέρετε, φορούσαμε κοστούμια από παλιά», τον αποστομώνει ο άλλος. Μου έχει μεταφερθεί ως αληθινό περιστατικό. Ακόμα ωστόσο και να μη συνέβη, συνοψίζει την ιστορία της δικηγορίας κατά […]