Χρίστος Χ. Μυλωνόπουλος

Οι πρώτοι ειδικοί νόμοι για την ποινική ευθύνη υπουργών, όπως διαμορφώθηκαν στα ευρωπαϊκά κράτη τον 19ο αιώνα, απέβλεπαν κατ’ αρχήν στον ποινικό κολασμό των λεγομένων «πράξεων κυβερνήσεως» δηλαδή πράξεων που δεν μπορούσαν να υπαχθούν στις διατάξεις του κοινού ποινικού δικαίου αλλά αφορούσαν σε εσφαλμένες πολιτικές επιλογές, οι οποίες απέβησαν τελικώς επιβλαβείς για την εκάστοτε χώρα. […]

Ουδείς αμφισβήτησε ποτέ ότι η αυστηροποίηση των ποινών δεν είναι πανάκεια. Ομως, μεταξύ του ακραίου τιμωρητισμού και του εσπευσμένου συγχωρητισμού θα πρέπει να αναζητήσουμε το σημείο ισορροπίας του συστήματος, με γνώμονα τη μεσότητα του Αριστοτέλη (όπου μεσότης δεν σημαίνει μετριότητα αλλά αριστεία). Η ποινή έχει αποτέλεσμα όχι όταν αυτή απλώς απειλείται στον νόμο, αλλά όταν […]

Ο εισαγγελέας είναι άμεσο όργανο του κράτους, η δε Εισαγγελία «δρα ενιαία και αδιάκριτα» (άρθρ. 24 του Κώδικα Οργανισμού των Δικαστηρίων και Κατάστασης των Δικαστικών Λειτουργών). Είναι δε βασική δικονομική αρχή το αδιαίρετο της εισαγγελικής αρχής και της ιεραρχικής υποταγής του κατά βαθμό κατωτέρου εισαγγελέως, χωρίς αυτή να σημαίνει και υποταγή γνώμης. Βλ. άρθρ. 24 […]