Χρήστος Χωμενίδης

Ανοιξα τα μάτια μου και δεν ήξερα πού βρίσκομαι. Λογικό. Είχα πετάξει πάνω από την Τουρκία, την Κασπία, το Ουζμπεκιστάν, βορείως των Ιμαλαΐων, και είχα προσγειωθεί στις ανατολικές ακτές της Κίνας. Στη Σαγκάη. Τέτοιο ταξίδι κάποτε θα σου έπαιρνε μήνες. Το βιολογικό ρολόι μου είχε ξεκουρδιστεί, ένδεκα ώρες πτήση, πέντε ώρες διαφορά, μεσημέρι απογειώθηκα, χαράματα […]

«Οι Αθηναίοι και οι Θεσσαλονικείς ψήφισαν να ανατείλει μια νέα μέρα στο ΠΑΣΟΚ. Οι επαρχιώτες, φευ, παλαιοκομματικοί, μουχλιασμένα μυαλά, το καταδίκασαν σε μία από τα ίδια…». Κυκλοφορεί αυτή η φράση ευρέως τις τελευταίες μέρες. Aνθρωποι που εφόσον δεν προκρίθηκε ο Γερουλάνος ή η Διαμαντοπούλου μετανιώνουν για τον χρόνο που έχασαν στην ουρά του εκλογικού κέντρου […]

«Και τι ακριβώς κάνει το σούπερ φάρμακο;» «Εκπαιδεύει τον οργανισμό να καταστρέφει τα κακά κύτταρα χωρίς να πειράζει τα καλά…» του εξηγεί ο γιατρός όσο πιο απλά μπορεί. «Γιατί, χαζός είναι ο οργανισμός μου; Ή αγράμματος;» σχεδόν προσβάλλεται εκείνος. «Αντίθετα εξάλλου με τις χημειοθεραπείες, δεν έχει ιδιαίτερες παρενέργειες…». «Δηλαδή δεν θα χάσω τις μπούκλες μου!» […]

«Η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει» έγραφε το περιοδικό «Time» στα τέλη Φεβρουαρίου. «Για ποιο λόγο ηττάται η Ουκρανία» εξηγεί σήμερα το «Politico». Η κατάσταση, όπως με ακρίβεια την παρουσιάζουν, είναι ζοφερή. Τα πυρομαχικά εξαντλούνται, τα όπλα αχρηστεύονται, το ηθικό κυρίως του λαού βρίσκεται στα τάρταρα. Πριν από δύο χρόνια οι νέοι έκαναν ουρές για […]

«Πολιτικό βοθρόλυμα… πάντα ηθικός νάνος ήσουνα…». Πρόκειται για απόσπασμα από e-mail που έλαβα χθες, ο συντάκτης του οποίου υπογράφει με το αληθινό του – πιστεύω – όνομα. Το πιο χαριτωμένο είναι πώς αλλάζει το νόημα με τη χρήση επιθέτου αντί επιρρήματος. Ο άνθρωπος προφανώς ήθελε να με χαρακτηρίσει ηθικά σπιθαμιαίο. Η διατύπωση ωστόσο «ηθικός νάνος» […]

Οταν συμβαίνει ένα γεγονός φρικτό, αποτρόπαιο, ένα έγκλημα που δεν το χωράει ανθρώπου νους, η κοινωνία παγώνει. Κοιτάει με γουρλωμένα μάτια, με χείλη που τρέμουν. Πασχίζει να συνειδητοποιήσει το κακό. Πώς γίνεται εν μέση οδώ, ένα ανοιξιάτικο βράδυ, να αστράψει το μαχαίρι κι ένα κορίτσι να σφαχτεί; Ενα κορίτσι που είχε προαναγγείλει με όποιον τρόπο […]

Είχαν συναντηθεί, είχαν κουβεντιάσει ο Μανόλης Χατζηγιακουμής και ο Μήτσος Φύσσας που κηδεύτηκαν την Τετάρτη, ο ένας στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών κι ο άλλος στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας, ο ένας με τα λόγια του Ιωάννη Δαμασκηνού – «πάντα σκιάς ασθενέστερα, πάντα ονείρων απατηλότερα, μία ροπή και πάντα ταύτα θάνατος διαδέχεται» -, ο άλλος με της […]

Διαθέτει ο Κυριάκος Πιερρακάκης σε υπερεπάρκεια ό,τι αποτελεί σπάνιο είδος στον ελληνικό δημόσιο βίο: την κοινή λογική. Ενώ ορισμένοι θερμοκέφαλοι τον συμβούλευαν να συγκρουστεί, ως και να καταστείλει βίαια τους φοιτητές που αντιδρούν στο νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, εκείνος απλώς ανακοίνωσε ότι οι εξετάσεις μπορούν να διεξαχθούν ψηφιακά. Οι διοικήσεις κάποιων σχολών δεν […]

Δεν είχε άδικο ο Γιώργος Νταλάρας στα όσα έσουρε στις κουτσομπολίστικες εκπομπές, που εξαπολύουν λεφούσια νέων εργαζόμενων, αμειβόμενων γλίσχρα, με κάμερες και με μικρόφωνα στο κατόπι «επωνύμων», μήπως και εξασφαλίσουν μία πιπεράτη φράση. Μια αποκλειστική δήθεν είδηση. Αλλος θα τα έλεγε πιο λακωνικά. Ισως και με λιγότερο διδακτικό ύφος. Η ουσία δεν θα άλλαζε. Εκείνο […]

Σάλο προκάλεσε η φωτογραφία της Αλκηστης Πρωτοψάλτη με τον Αχιλλέα Μπέο. Πολλοί αμφισβήτησαν και την ηθική ακόμα ακεραιότητά της. «Καμαρώστε την με τον πήξε, του δείξε! Τον δέχεται και τον παραδέχεται! Τον ίδιο φουμάρουν καπνό…». Λες και τον είχε επισκεφθεί στο σπίτι του. Σάμπως να πόζαραν σε στυλ «εμείς οι δυο οι φίλοι που τρώμε […]

Τι με κοιτάς σαν το κλαμένο αρνί; Σκότωσες άνθρωπο! Τι; Δεν έχει πεθάνει; Ακόμα; Το εάν είσαι δηλαδή εσύ φονιάς εξαρτάται από το εάν θα τα καταφέρει εκείνος να κρατηθεί στη ζωή; «Δεν είχε ο κατηγορούμενος ανθρωποκτόνο πρόθεση…» θα ισχυριστεί ο δικηγόρος σου στο δικαστήριο. «Ηθελα να τη ρίξω ψηλά…» ψέλλισες στην ανάκριση, δασκαλεμένος. «Μου […]

«Μπορείς να βγάλεις τη γραβάτα σου; Κάν ‘το μου σαν προσωπική χάρη…». «Γιατί, τι έχει η γραβάτα μου; Δεν ταιριάζει με το πουκάμισο;». «Δεν πάει με την περίσταση! Προσκαλούν έναν συγγραφέα από την τρίτη φτωχότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από την Ελλάδα που μέχρι πρόσφατα ο κόσμος έψαχνε στα σκουπίδια, πολιορκούσε τη Βουλή…». «Εχουμε ξεμπερδέψει […]

Επιτρέψτε μου να το πιστεύω και να το υποστηρίζω ευθαρσώς: η κοινωνία στην οποία ζω τα τελευταία 56 χρόνια και που το παρελθόν της γνωρίζω από αναγνώσεις και από διηγήσεις, η ελληνική κοινωνία δεν είναι αμιγώς πατριαρχική. Διαθέτει – όπως όλη η μεσογειακή λεκάνη, από την Ιβηρική μέχρι το Ισραήλ – στοιβάδες πατριαρχίας και στοιβάδες μητριαρχίας. Οψεις […]