΄ΤΑ ΝΕΑ

Διανύσαμε το πρώτο Σαββατοκύριακο αυστηροποίησης των μέτρων για την πανδημία αλλά και τη συνέχιση του τόσο πλέον κρίσιμου εμβολιαστικού προγράμματος.

Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία: το ΚΙΝΑΛ βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των εξελίξεων. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζει η μάχη για την εκλογή της νέας του ηγεσίας είναι δυσανάλογο με την εκλογική του επιρροή και οφείλεται, σε έναν βαθμό τουλάχιστον, στο γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής και το ΚΙΝΑΛ μπορεί να αναδειχθεί σε ρυθμιστικό παράγοντα.

H πάνδημη συγκίνηση που προκάλεσε ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά δεν οφείλεται μόνο σε ένα αίσθημα αδικίας για τον πρόωρο χαμό μιας συνηθισμένης πολιτικού. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Η ελληνική κοινωνία έχει συγκλονιστεί από την αξιοπρέπεια με την οποία έδωσε τη μάχη με τον καρκίνο μια παθιασμένη γυναίκα. Και από τη γενναιότητα με την οποία μοιράστηκε την περιπέτειά της όχι μόνο με την οικογένειά της και τους φίλους της, αλλά με όλους μας.

Ο νέος κλιματικός νόμος που δρομολογεί η κυβέρνηση δεν είναι ένας ακόμη νόμος πάνω στον οποίο πρέπει να στηθεί κάποιου είδους νέα κοκορομαχία στη Βουλή. Είναι ο απαραίτητος δρόμος για τη μετάβαση της χώρας μας στο περιβάλλον ενός κόσμου που ταχύτατα αναζητεί λύσεις και προωθητικές πολιτικές κατά της κλιματικής κρίσης. Σύσσωμο το πολιτικό σύστημα οφείλει να τον δει ως συνέχεια και ως προϋπόθεση εναρμόνισης της Ελλάδας με τις εθνικές δεσμεύσεις για το κλίμα ενόψει της κρίσιμης Συνόδου του ΟΗΕ τον Νοέμβριο, αλλά και ως το βήμα μιας νέας ποιότητας της ζωής σε καθεστώς ραγδαίων κλιματικών μεταβολών - πολλών εξ αυτών ανθρωπογενών.

O στόχος που έθεσε η σύνοδος του Παρισιού για το κλίμα, το 2015, ήταν σαφής: να μην αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη περισσότερο από 1,5 °C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Γιατί αν συμβεί αυτό, τα ακραία καιρικά φαινόμενα (πλημμύρες, καύσωνες, ξηρασίες) θα πολλαπλασιαστούν και θα ενταθούν. Κι αυτό θα οδηγήσει με τη σειρά του σε μαζικές μετακινήσεις κλιματικών προσφύγων και πολλαπλασιασμό των εστιών αστάθειας σε όλο τον κόσμο.

H Ελλάδα ήταν πάντα ένας αντιφατικός τόπος. Eνα «κακομαθημένο παιδί της Iστορίας», σύμφωνα με τον Κώστα Κωστή, αλλά και μια χώρα «παραδόξως νεωτερική», σύμφωνα με τον Γιάννη Βούλγαρη. Ικανή να ξεπεράσει τον εαυτό της οργανώνοντας υποδειγματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και να χρεοκοπήσει ζώντας πάνω από τις δυνάμεις της.

H ξαφνική απόφαση του Γενς Βάιντμαν να αποχωρήσει από το τιμόνι της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας, έξι ολόκληρα χρόνια πριν ολοκληρωθεί η δεύτερη θητεία του, έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της Ευρώπης. Ο 53χρονος Βάιντμαν θεωρείται «γεράκι» και ασκούσε συστηματικά σφοδρή κριτική στη χαλαρή νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η πιθανή […]

Τα στοιχεία είναι αμείλικτα. Περισσότεροι από 450.000 συμπολίτες μας ηλικίας άνω των 60 ετών εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να αρνούνται να εμβολιαστούν, θέτοντας σε κίνδυνο πρωτίστως τη δική τους ζωή και δευτερευόντως την υγεία και τη ζωή όσων έρχονται σε επαφή μαζί τους.

Η περιπέτεια της υγείας της Φώφης Γεννηματά έχει συγκλονίσει αλλά και έχει συγκινήσει καθολικά το πανελλήνιο κι αυτό αποτυπώνεται από προχθές σε ένα πρωτόγνωρο κύμα συμπαράστασης και ευχών. Η ίδια, η εξόχως αξιοπρεπής στάση της να κοινοποιήσει τη νέα υποτροπή της αλλά και να αποσαφηνίσει ταχύτατα την πολιτική της επιλογή όσον αφορά το κόμμα της, μας οδηγεί σε πολλά διδάγματα. Η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής είναι ένα φωτεινό παράδειγμα πολιτικού που άφοβα και θαρραλέα εισέρχεται στη νέα δοκιμασία της. Ας μην ξεχνούμε πως δεκάδες συμπολίτες μας δίνουν μια αντίστοιχη μάχη και άρα έχει βαρύτητα πως η ίδια το κοινοποίησε με αισιοδοξία και θετική σκέψη για την έκβαση της μάχης αυτής - ένα συγκινητικό σήμα και προς εκείνους θα λέγαμε.

Ποιος δεν θυμάται την τραγωδία στο Μάτι, αυτούς τους 102 ανθρώπους που το καλοκαίρι του 2018 έχασαν τη ζωή τους τόσο ξαφνικά και τόσο άδικα; Δεν έφυγαν ποτέ από τη σκέψη όχι μόνο των δικών τους ανθρώπων, αλλά και όλων εκείνων που είδαν τη φωτιά να καίει όλο το βράδυ σε ζωντανή μετάδοση και έπειτα είδαν την αγωνία όσων έμειναν πίσω να προσπαθούν να εντοπίσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα μέσα στη στάχτη και στα αποκαΐδια.

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα όποτε αναφέρεται στους πρόσφυγες επιλέγει να απευθύνεται στο θυμικό των ψηφοφόρων. Οι πρώτοι είτε αποτελούν απειλή για την καθαρότητα του έθνους, είτε δικαιούνται τον οίκτο μας. Κανείς όμως - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - δεν μιλάει για εκείνους κάνοντας επίκληση στη λογική του εκλογικού σώματος. Κανείς, δηλαδή, δεν αναδεικνύει τη δυνητική συμβολή αυτών των ανθρώπων στην ενδυνάμωση του παραγωγικού ιστού της χώρας.

Η αναμόρφωση του δημόσιου τομέα ξεκινάει από το προσωπικό του, από τους ανθρώπους που θα αναλάβουν τα ηνία της ψηφιακής μετάβασης και του περιορισμού της γραφειοκρατίας. Οσο πιο καταρτισμένο είναι το στελεχικό δυναμικό τόσο πιο αποδοτικό είναι. Η Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, από την άλλη, είναι ένα εργαλείο που μέχρι πρόσφατα έμενε αναξιοποίητο. Με τις αλλαγές που ετοιμάζει το υπουργείο Εσωτερικών, η φοίτηση εκεί προσθέτει δεξιότητες και γνώσεις, ακόμα και διασύνδεση με ανάλογες σχολές του εξωτερικού. Καθόλου τυχαία, επομένως, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ», οι υποψήφιοι είναι πολλοί και οι θέσεις λίγες.

Θα είναι ομολογουμένως ένας δύσκολος ενεργειακός χειμώνας. Η συνολική ανατίμηση προϊόντων - διεθνές και υπερεθνικό φαινόμενο όπως γνωρίζουμε - μα και των ενεργειακών λογαριασμών θα προσθέσει έναν πονοκέφαλο στο μέσο λαϊκό σπίτι και πολύ περισσότερο στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα

Δεν είναι η πρώτη φορά που η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με ενεργειακές κρίσεις. Μέσα στη δεκαετία του '70, χωρίς την παγκόσμια διασύνδεση που υπάρχει σήμερα, υπήρξαν πολλά κράτη που δεν κατάφεραν να βγουν αλώβητα από τη δοκιμασία και, μαζί, πολλά νοικοκυριά που δυσκολεύτηκαν να αντεπεξέλθουν στη νέα πραγματικότητα. Στην Ευρώπη θυμούνται πολύ καλά εκείνες τις μέρες, γι' αυτό και μία προς μία οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης σπεύδουν να λάβουν τα μέτρα τους, σε συνεννόηση για τη χάραξη μιας κοινής γραμμής.

Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη διαφημίζει εδώ και μέρες την ενίσχυση των αστυνομικών δυνάμεων στους δρόμους της πρωτεύουσας - αφού το 70% της εγκληματικότητας βρίσκεται στην Αττική και καλείται να το αντιμετωπίσει το 30% του συνολικού δυναμικού της ΕΛ.ΑΣ.

Οταν η Ανγκελα Μέρκελ σπούδαζε χημικός στo Πανεπιστήμιο Καρλ Μαρξ της Λειψίας, τη δεκαετία του '70, δεν μπορούσε ασφαλώς να φανταστεί ότι μια μέρα θα την αποκαλούσαν ηγέτιδα του ελεύθερου κόσμου. Και ότι θα ζητούσαν από εκείνη να βρει συμβιβαστικές λύσεις ανάμεσα στον συντηρητικό καλβινισμό των συμπατριωτών της, και των Βορείων γενικότερα, και τον πιο χαλαρό τρόπο ζωής των Νοτίων.

Τα διαδοχικά περιστατικά ακροδεξιάς βίας και ναζιστικών χαιρετισμών σε επαγγελματικά σχολεία της Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη είναι εξόχως ανησυχητικά. Φαίνεται πως το φάντασμα της κοινωνικής και πολιτικής Ακροδεξιάς είναι πάντα εδώ και οφείλουμε με προσοχή να το έχουμε υπόψη μας και να μην το υποτιμούμε.

Σε λίγες μέρες κλείνουμε έναν χρόνο από την καταδικαστική πρωτόδικη απόφαση για την Χρυσή Αυγή. Ομως η ιστορία της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα δεν έκλεισε με μια καταδίκη, όση αξία κι αν είχε για τη δικαίωση των θυμάτων. Αν οι σκηνές από τη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης είναι ενδεικτικές, τότε δώδεκα μήνες ύστερα από μια σημαντική νίκη ολόκληρου του δημοκρατικού τόξου, κάποιοι δοκιμάζουν και πάλι τις δυνάμεις τους με τον τρόπο που έμαθαν την τελευταία δεκαετία.

Εξαιρετικά θετική είναι η εξέλιξη της περαιτέρω σύσφιγξης των σχέσεων της χώρας μας με τη Γαλλία και η συμφωνία που εμπεριέχει το δόγμα της αμυντικής συμβολής στο Παρίσι και προβλέπει μεταξύ άλλων προμήθεια, από ελληνικής πλευράς, των υπερσύγχρονων φρεγατών Belharra ανάμεσα σε άλλα, στο πλαίσιο της νέας αναθεωρημένης πρότασης που έχει καταθέσει η γαλλική πλευρά.

Εχουν περάσει 47 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο, για κάποιους μια ολόκληρη ζωή. Υπάρχουν όμως εικόνες που δεν ξεχνιούνται ποτέ. Μια πιο πολύ απ' όλες: αυτή των μανάδων με τις φωτογραφίες στα χέρια, να στέκουν κλαίγοντας μπροστά στα οδοφράγματα, περιμένοντας να ακούσουν κάποιο νέο για τους αγνοούμενους γιους τους. Πολλές από αυτές έφυγαν από τη ζωή χωρίς ποτέ να μάθουν τι απέγινε το παιδί τους.

Η Ανγκελα Μέρκελ θα περίμενε μια πιο μονολιθική αποτίμηση της 16ετούς της θητείας. Αν οι περισσότεροι πολιτικοί (ακόμη κι ο Αλέξης Τσίπρας) την επαινούν για την προσφορά της, αν οι περισσότεροι πολίτες (με εξαίρεση τους Ελληνες) εκφράζουν την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό της, οι αναλυτές δεν περιορίζονται στο να εκθειάζουν το σταθερό της χέρι και την επιμονή της στην αναζήτηση συναινέσεων.

Ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη της Κουμουνδούρου δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να ακολουθήσει τη συριζαϊκή μανιέρα.

Πολύ ορθά αντέδρασε η κυβέρνηση και μπλόκαρε τις προσαγωγές δασκάλων μετά από μηνύσεις αρνητών γονέων. Η ευελιξία αυτή είναι ακόμη πιο στέρεη επειδή ακριβώς θα έχουμε σε διαβούλευση από αύριο και τις σχετικές αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και άρα ένα προστατευτικό και έγκαιρο δίχτυ κατά των μηνυτών που θέτουν σε διακινδύνευση τη δημόσια υγεία αλλά και την κοινωνική συνοχή.

O αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ακολουθεί ένα ιδιότυπο μείγμα πολιτικής. Από τη μια πλευρά είναι το δόγμα «Η Αμερική επέστρεψε». Και όπως τόνισε στη χθεσινή του ομιλία στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, αυτό δεν σημαίνει στρατιωτική ισχύ (που θα είναι στο εξής «το τελευταίο καταφύγιο»), αλλά επίμονη διπλωματία και προώθηση των δημοκρατικών αξιών που χαρακτηρίζουν τις Ηνωμένες Πολιτείες: ελευθερία, ισότητα, ευκαιρίες, οικουμενικά δικαιώματα. Η δημοκρατία, είπε, «παραμένει το καλύτερο εργαλείο που έχουμε για να αναδείξουμε όλο το ανθρώπινο δυναμικό μας».

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τη λήθη, εκτός από ένα: αυτός που ξεχνάει να είσαι εσύ. Περίπου 160.000 άνθρωποι στην Ελλάδα νοσούν σήμερα με τη νόσο Αλτσχάιμερ, με το νούμερο στην Ευρώπη να ανέρχεται στα 6 εκατομμύρια και παγκοσμίως στα 26. Θεραπεία για τη νόσο δεν υπάρχει, παρότι η πρόοδος που έχει σημειώσει η επιστήμη για την αντιμετώπιση των συνεπειών της είναι σημαντική

Με την παρουσία του το περασμένο διήμερο στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε ότι δεν έχει διδαχθεί τίποτα από τη βαριά ήττα του κόμματός του στις τελευταίες εκλογές.

Το διασυνδεδεμένο περιβάλλον του κόσμου μάς κάνει συχνά με ένταση να στρέφουμε το βλέμμα σε εκλογικές μάχες άλλων κρατών και να αγωνιούμε για τα εκεί αποτελέσματα. Πολύ περισσότερο όταν το κράτος αυτό λέγεται Γερμανία, δηλαδή ο ισχυρός παίκτης και ο leader της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σε μια φάση δε που κρίνεται το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και παράλληλα έχουν αρχίσει οι ζυμώσεις για τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ, οι προσεχείς εκλογές στη Γερμανία αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα.

Η ανάγκη επιστροφής στην οικονομική κανονικότητα, τόσο για την ελληνική κυβέρνηση όσο και για τους πολίτες, είναι μεγάλη. Οι ευρωπαϊκές προσαρμογές στους δημοσιονομικούς κανόνες διευκόλυναν την κατάσταση. Το πακέτο παροχών που εξαγγέλθηκε στη ΔΕΘ, ένα άτυπο κοινωνικό μέρισμα, θύμισε σε αρκετούς μιαν άλλη εποχή, στην οποία οι κυβερνήσεις είχαν τη δυνατότητα να «μοιράζουν» κάθε φθινόπωρο χωρίς ιδιαίτερη σκέψη ή κόστος. Αυτού του είδους η κανονικότητα, ωστόσο, αργεί ακόμα για την Ελλάδα.

Είναι κοινός τόπος πλέον πως το σύνολο των βασικών πολιτικών δυνάμεων αναζητά τη νεολαία. Από βήματος ΔΕΘ αυτό είναι προφανές για την κυβέρνηση που ήδη οργανώνει ένα πολυεπίπεδο σχέδιο προσέλκυσης της νεότερης γενιάς, αλλά και ένα σχέδιο μεταρρυθμισμού που θα τη συμπεριλαμβάνει και θα την καθιστά οργανικό μέρος μιας προοπτικής για τη χώρα.

Δεν είχε άδικο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν είπε, στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ, πως τις περισσότερες φορές οι πρόωρες εκλογές είναι πολιτικός τακτικισμός. Πρόκειται για πολύ γνώριμη πρακτική, που αξιοποιήθηκε από σχεδόν όλους τους πρωθυπουργούς της Μεταπολίτευσης με στόχο η απερχόμενη κυβέρνηση να ελέγξει τη χρονική στιγμή και άρα το αφήγημα της κάλπης. Μερικές φορές ο τακτικισμός πέτυχε τον σκοπό του και άλλες φορές απορρόφησε κάποιους από τους κραδασμούς της ήττας.