Βούζης Παναγιώτης

Σπουδαία συμβολή του Ντίνου Σιώτη στη γνωριμία της ξένης ποίησης από το ελληνικό κοινό συνιστά η συστηματική δημοσίευση συνθέσεων από αμερικανούς ποιητές στα περιοδικά που έχει εκδώσει και που εκδίδει, στα Ρεύματα, στα (δε)κατα, στο Poetix και στο tranz.ito. H συγκεκριμένη ανθολογία όμως μαζί με το χαρακτηριστικό της μεθοδικής ενασχόλησης φέρει, όπως δηλώνεται στον υπότιτλο, […]

Ο Σωτήρης Σαράκης γεννήθηκε το 1949 και η πρώτη του ποιητική συλλογή, Το δέρας, εκδόθηκε το 1994. Από τις εννέα συλλογές του, που προηγούνται των Σημαντικών λεπτομερειών, οι επτά πρώτες βρίσκονται τώρα συγκεντρωμένες στους τόμους Δοκιμασίες και δοκιμές (Κουκκίδα, 2011) και Στιγμή στο χάος (Κουκκίδα, 2014). Σύμφωνα με τον Αργύρη Χιόνη, ο συγκεκριμένος ποιητής ανήκει […]

Στην ώριμη ποίηση οι λεκτικοί τρόποι δεν αποτελούν μεταφορικά σχήματα. Αντίθετα, παραπέμπουν σε ένα ανώτερο επίπεδο κυριολεξίας. Στις συνθέσεις της Ιωάννας Διαμαντοπούλου οι παρομοιώσεις και οι μεταφορές δεν αντιπροσωπεύουν τον μετασχηματισμό και εν τέλει τον εξωραϊσμό των πεζολογικών φράσεων αλλά ανάγονται στην ακριβολόγο απόδοση αυθεντικών γεγονότων (Ηχοι τρομακτικοί όπως όταν οι μάνες σχίζονται στα δύο. […]

Ο συγγραφέας στη σημείωση η οποία προηγείται του μυθιστορήματος γράφει μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: «Είναι η ιστορία μιας πολεμικής οικογένειας, που ήρθε από την Ηπειρο στις Σπέτσες με τη στρατιά του Μοροζίνι το 1685. Σε όλη την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, η οικογένεια αυτή πολέμησε αδιάλλακτα τους κατακτητές, ενώ όλοι ανεξαιρέτως οι γόνοι της, τρεις γενιές […]

[Ακούω με τα μάτια κλειστά και / υποθέτω σχεδιασμούς χαδιών επειδή το χάδι αφήνει / στο μέτωπο κάτι σαν χνούδι που όμως σκληραίνει / και γίνεται τρίμμα γυαλιού και το ξέρουν αυτό κι / ο αέρας και οι φλόγες όταν τυλίγουν στοργικά ένα / φλεγόμενο δέντρο.] (ΚΗ’) Κάθε ποίημα της συλλογής διαμορφώνεται ως ένα κειμενικό […]

Ο Ντίνος Σιώτης βρίσκεται στον αντίποδα της σύγχρονης ψευδοσεφερικής ποιητικής, η οποία έχει ως γνωρίσματα τον άναρχο και αδιαμόρφωτο ελεύθερο στίχο, και την απουσία μίας προσωπικής αίσθησης της γλώσσας. Σε κάθε συλλογή ξετυλίγει ένα ελεύθερο αφήγημα, το οποίο συμμορφώνεται προς το σχήμα τρίστιχων ενοτήτων. Στο συγκεκριμένο είδος κατέληξε επηρεασμένος από την πολυετή επαφή του με […]

Στην τρίτη συλλογή της Στέλλας Δούμου η προχωρητική ώθηση αποδεικνύεται εξαιρετική. Δίνεται η εντύπωση πως τα ποιήματα προκύπτουν από τη μακρότατη ανάπτυξη ενός μοναδικού στίχου, ο οποίος κερματίζεται. Αυτή η εντύπωση διατηρείται χάρη στους πολλούς εκτεταμένους στίχους και χάρη στα ποιήματα, όπου καταλαμβάνεται όλο το πλάτος της σελίδας, ώστε διαμορφώνεται ένα κείμενο το οποίο αρχίζει […]

Η συλλογή της Χριστίνας Οικονομίδου περιλαμβάνει συνθέσεις γραμμένες σε ένα διαμορφωμένο και ελεγχόμενο ιδίωμα, το οποίο διακρίνεται σε αρκετές περιπτώσεις από τις σπάνιες ή τις πρωτότυπες σύνθετες λέξεις. Πρόκειται για ποιήματα που σχηματίζονται συνηθέστερα από τη συρραφή μικρών ρητορικών ενοτήτων με τόνο αποφθεγματικό, ο οποίος υπονομεύεται από την ελλειπτικότητα, την αφαίρεση και τον υποκειμενισμό. Την […]

Το έργο Το ξενοδοχείο της νύχτας που πέφτει του Νάνου Βαλαωρίτη ανέβηκε στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1959, σε σκηνοθεσία του Marc’O και με πρωταγωνιστές τους Μαρπέσα Ντον, γνωστή από την ταινία Ορφέο Νέγκρο, και Ζορζ Βαντέ. Στην πρόσκληση η υπόθεση περιγραφόταν ως εξής: Ενα ζευγάρι σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου ανακαλεί το πραγματικό ή το […]

Οι χαρακτήρες και τα περισσότερα από τα περιστατικά της νουβέλας «Η λιτανεία», όπως εξηγεί ο συγγραφέας στη σημείωση στο τέλος, είναι φανταστικά, αλλά στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα, ενώ η ακρίβεια των αναφορών στη δράση των υπαρκτών προσώπων προέρχεται από τη μελέτη της υπάρχουσας βιβλιογραφίας. Η καταγωγή της «Λιτανείας» ανάγεται στο λογοτεχνικό είδος το οποίο η […]

Ο Κώστας Βούλγαρης στο δεύτερο τμήμα (το πρώτο ήταν η «Αυθάδεια λαγνεύουσα. Ερωτικές ιστορίες και φαντασίες», εκδόσεις Κέδρος, 2016) της εν εξελίξει μεταμυθοπλασίας «Στην αγκαλιά της Μπετίνας» δημιουργεί ξανά ένα κείμενο κατεξοχήν μιμητικό. Λέει χαρακτηριστικά: «Θεολόγος Γρηγόριος έδειξε, / νησίδες του χρόνου αθέατες, / όπου ανθρώπινος βίος και αιώνων μακρύτερος. / – Εις ποίαν θάλασσαν […]

Η συλλογή «Ερωτικά ηρωικά» του Χρήστου Τσιάμη διαιρείται σε δύο ομάδες ποιημάτων: στα «ερωτικά» το ύφος χαρακτηρίζεται από τη γλυκύτητα, τον λυρισμό, την απλότητα, τους καθημερινούς και τους δημώδεις τύπους, τα υποκοριστικά και την ομοιοκαταληξία, η οποία καταλήγει παρωδιακή όταν αυξάνεται υπερβολικά η ευκολία με την οποία σχηματίζεται, και από τον αιφνιδιασμό των ελάχιστων λόγιων […]

Η εργασιακή ηθική, η οποία διέπει την ποιητική παραγωγή του Ντίνου Σιώτη, καθορίζεται από το πρόταγμα της αδιάλειπτης συνέχειας του λόγου. Αυτό καθίσταται έκδηλο ήδη με την παράθεση της σχοινοτενούς εργογραφίας του στη σελίδα απέναντι από το εσώφυλλο με τα βιβλιογραφικά στοιχεία της συλλογής «Μάρθα, Μάρθα». Γίνεται ακόμη πιο προφανές από το γεγονός ότι η […]

Λέει στο ποίημα «Φολέγανδρος» ο Γιώργος Βέης: δεν έχω πάει / αλλά την έχω ήδη συναντήσει προ πολλού / στην Αστόρια της Νέας Υόρκης / στη Μελβούρνη / στα παγωμένα μάτια της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας / σ’ όλους εκείνους τους χάρτες της επιστροφής / στην ανάμνηση της θάλασσας / στη σκιά του ανυπερθέτως. Τα ποιήματα […]

«Ωραία, να λοιπόν που βρεθήκαμε στη βιβλιοθήκη. Για την ακρίβεια συνδεθήκαμε με τον ψηφιακό βιβλιοθηκάριο που προβάλλεται στην οθόνη σου. Τον νιώθεις σιγά σιγά, θα αισθάνεσαι όλη τη συσσωρευμένη σοφία του να κυλάει από τις καλωδιώσεις σου στις φλέβες σου… έλα τώρα, μην μου πεις ότι δεν είχες φανταστεί αυτή την εξέλιξη στο μέλλον!» («Ο […]