Δουλγερίδης Δημήτρης

O δημοσιογράφος Μπεν Ιρενράιχ παρατήρησε τη δυστοκία των μέσων ενημέρωσης να γκρουπάρουν τον όχλο στο Καπιτώλιο: «Δοκίμασαν το “διαδηλωτές”, αλλά ήταν ακατάλληλο. Το CNN επέμεινε στο “αναρχικοί” – εμφανώς λάθος. Ορισμένοι σχολιαστές χρησιμοποιούν το “τρομοκράτες”, αλλά ύστερα από δύο δεκαετίες με τον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας, η λέξη έμοιαζε να χάνει τη λίγη σημασία που της […]

Απόσπασμα από το «Lectures on Dostoevsky» του Joseph Frank, βιογράφου του Ντοστογιέφσκι, με την άδεια του Princeton University Press

Ο 44χρονος ισλανδός συγγραφέας μιλάει για το μυθιστόρημα «Σκοτάδι», τις ανατροπές στους κώδικες του είδους, την Αγκαθα Κρίστι

Η έκδοση του Συνδέσμου Αποφοίτων Ζωγραφείου για τους 105 ρωμιούς αρχιτέκτονες που συμμετείχαν στον εξευρωπαϊσμό της Κωνσταντινούπολης στα τέλη του 19ου αιώνα

«Ποτέ δεν κάναν λάθος για τον πόνο Οι Παλιοί Δασκάλοι.  πόσο κατάλαβαν τη θέση του Στην ανθρώπινη ζωή. πώς φτάνει και μας βρίσκει Την ώρα που ο άλλος τρώει ή ανοίγει ένα παράθυρο ή έστω περπατάει βαριεστημένα…» Ο Γ.Χ. Ωντεν έγραψε το «Musee des Beaux Arts» τον Δεκέμβριο του 1938 (εδώ από τη χειρουργικής ακριβείας […]

Ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και Κλασικών Σπουδών μιλάει για το βιβλίο του «Η άνοδος και η πτώση της κλασικής Ελλάδας», όπου αναλύει βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής οργάνωσης και της οικονομικής ανάπτυξης

Μονόλογος για τη λέξη της επόμενης χρονιάς

Η στάση των ιεραρχών ως μικρογραφία της πανδημικής κρίσης

Η «κληρονομιά» του κορυφαίου μυθιστοριογράφου, που πέθανε από πνευμονία στις 12 Δεκεμβρίου, σε ηλικία 89 ετών

Η Μαρία Γυπαράκη μιλάει για το εκδοτικό σήμα με σημείο εκκίνησης τη δεύτερη καραντίνα, το οποίο εντάσσεται ως διακριτός τίτλος στις εκδόσεις «Ευρασία»

«Η Σαλονίκη, η ιστορική πόλη του Αιγαίου (που σήμερα ονομάζεται Θεσσαλονίκη), ήταν ό,τι πλησιέστερο στον παράδεισο μπορούσε να φανταστεί ένας ευρωπαίος Εβραίος» γράφει η Sara Lipton στο τελευταίο τεύχος του «New York Review of Books». «Η κουλτούρα των εσπερίδων στο Βερολίνο, τη Βιέννη και το Παρίσι μπορεί να διέθετε μεγαλύτερη λάμψη, αλλά εκεί οι Εβραίοι […]

Η «ηθική ατζέντα» που δημιούργησε πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ για να παγιδεύσει τους πολιτικούς του αντιπάλους

Ο άγγλος ιστορικός μιλάει για τους μεγάλους σταθμούς και τις προκλήσεις της ευρωπαϊκής Ιστορίας στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα και στις αρχές του 21ου, όπως περιγράφονται στο βιβλίο του «Η Ευρώπη σε δίνη»

Ο κορυφαίος ιστορικός Βασίλης Παναγιωτόπουλος και η Πόπη Πολέμη, επιστημονική υπεύθυνη του Βιβλιολογικού Εργαστηρίου «Φίλιππος Ηλιού», μιλούν για το περιοδικό «Τα ιστορικά», που διανύει τη νεότερη φάση του και συνεχίζει το εγχείρημα που είχαν ξεκινήσει το 1983 οι Φίλιππος Ηλιού, Σπύρος Ασδραχάς, Β.Παναγιωτόπουλος και ο εκδότης Γιώργος Ραγιάς

Η αβάσταχτη ελαφρότητα της πόζας στα social media τον καιρό της «ατομικής ευθύνης»

Ξεκινάει πάντοτε ως ακαταμάχητη αμφιθυμία και «προσβάλλει» συνήθως τις μικρές ηλικίες: ο απόλυτος Κακός σε κρατάει σε διακριτή απόσταση την ίδια στιγμή που διαπραγματεύεται το ενδιαφέρον σου. Το ολόγραμμα των παιδικών και εφηβικών ενορμήσεων δεν φωνάζει ότι είναι ο πρωταγωνιστής – απλώς είναι. Ο Τζορτζ Λούκας ήξερε τη συνταγή όταν έριξε τον Νταρθ Βέιντερ στην glossy […]

Ο άγγλος συγγραφέας μιλάει για το νεότερο μυθιστόρημά του «Ο κύριος Γουάιλντερ κι εγώ», όπου ο διάσημος αμερικανός σκηνοθέτης συναντιέται με την Καλλιστώ Φραγκοπούλου στη Λευκάδα και τη Μαδουρή

Ο κάτοχος του Κρατικού Βιβλίου Μυθιστορήματος μιλάει για το βιβλίο «Ο ταχυδρόμος», την αξία της σιωπής στην πλοκή και τη μαθητεία της ποίησης

Η επίκληση του ιστορικού τραύματος στη μικροκομματική αντιπαράθεση από την περίοδο της Αγανάκτησης ως την πρόσφατη πορεία του Πολυτεχνείου

Στον 44χρονο Σκωτσέζο Ντάγκλας Στιούαρτ, που ζει στις ΗΠΑ, το σημαντικό βραβείο λογοτεχνίας

Στο πρώτο κύμα της πανδημίας οι πλαγίως ανοιχτές θύρες των ναών ήταν η πίσω πόρτα του ανορθολογισμού. Το αποκοιμιστικό δόγμα κέρδιζε τα πρωτεία εις βάρος της τυχαιότητας και της υπαρξιακής αγωνίας στην κοινότητα. Η μέριμνα για τον συνάνθρωπο κατέληξε μια λέξη – κύμβαλον αλαλάζον. Από ένα σημείο κι έπειτα, ωστόσο, οι εκκλησίες αποδεικνύονται πλέον μια «ευκολία». […]

Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης συγκέντρωσε σε έναν τόμο τα 46 αθηναϊκά διηγήματα του κορυφαίου της νεοελληνικής πεζογραφίας αναδεικνύοντας τις ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στον Σκιαθίτη και τον «συγγραφέα της πόλης»

Ο καταγγελτικός λόγος που έχει στόχο τις πρωθυπουργικές επιλογές και χρησιμοποιεί πολιτικά πρόσωπα και θεσμούς

Τι δείχνουν οι συχνές αναφορές του νεοεκλεγέντος αμερικανού προέδρου στον ιρλανδό νομπελίστα

Ο βρετανός ιστορικός μιλάει για την προσωπική φήμη της Θάτσερ, τις επίμαχες πολιτικές της και την «κληρονομιά» της

Η νέα μετάφραση του διαλόγου από τον ομότιμο καθηγητή Αρχαίας Φιλοσοφίας Παύλο Καλλιγά συνοδεύεται από ολοκληρωμένο σχολιασμό, που απευθύνεται στο ευρύτερο ακροατήριο

Οι συμβολισμοί ενός από τα σημαντικότερα έργα της αμερικανικής τέχνης σε σχέση με την εποχή του Ντόναλντ Τραμπ

Ο ιστορικός αντίκτυπος εκείνης της ημέρας έχει περάσει στο συλλογικό ασυνείδητο, ακόμη και για τις γενιές που δεν έχουν πρόσβαση στη μνήμη. Ως ένα σημείο, μάλιστα, η ανάκληση της κοσμογονικής χρονολογίας αποτελεί έναν αυτοματισμό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του εκπαιδευτικού προγράμματος. Οι αναμνήσεις, ωστόσο, διαρκούν. Ειδικά για τους μαθητές που ξύπνησαν εκείνη τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου και είδαν να περνάνε «μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα». Τα «Πρόσωπα» ζήτησαν από τους μετέπειτα πρωταγωνιστές της πολιτισμικής και κοινωνικής ιστορίας να θυμηθούν τη δική τους σχέση με ένα γεγονός καταλυτικό για τη διαμόρφωση της νεοελληνικής συνείδησης. Μέσα από τις αφηγήσεις τους διαφαίνεται – σαν να επιστρέφουμε στην αρχή – το ύφος μιας μέρας.

Η ερευνήτρια, συγκριτολόγος ευρωπαϊκής λογοτεχνίας Εμμανουέλα Κάντζια, που ανέλαβε τη φιλολογική επιμέλεια στην έκδοση των Απάντων του Δ. Καπετανάκη, από την Εταιρεία Κοινωνικού Eργου και Πολιτισμού και το ΜΙΕΤ, μιλάει για τη ζωή του αταξινόμητου ποιητή και δοκιμιογράφου του Μεσοπολέμου

Στους «Ληστές» των Γιώργου Γούση και Γιάννη Ράγκου το τοπίο είναι το καλύτερο αντηχείο για την ψυχολογία των (αντι)ηρώων. Σκοτεινό, ποτισμένο στη βροχή και την υγρασία, σπηλαιώδες, ανελέητο. Στη σελίδα 14 δέχεται το αίμα του Κωσταντόβα. Στη σελίδα 35 το επιστρέφει ως γδικιωμό. Στη σελίδα 60 μεταμορφώνεται σε χθόνιο τύμβο της εκδίκησης, στην 111 σε […]

Τα ερμηνευτικά σχήματα για τις ευθύνες της Δύσης σε τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως η πρόσφατη με τον αποκεφαλισμό του Σαμιέλ Πατί

Στιγμιότυπα και εντυπώσεις από τη «Μαντάμα Μπατερφλάι» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, με την Ερμονέλα Γιάχοστον ρόλο της γκέισας Τσο Τσο Σαν