Ζώης Νικόλας

Είτε παθιασμένο το θεωρεί κανείς είτε κοινότοπο, το αίτημα για παγκόσμια ειρήνη δεν έπαψε ποτέ να διατυπώνεται από την Γιόκο Ονο: το 1969, σε εκείνα τα περίφημα «Bed-Ins for Peace», διαδήλωνε «επί κλίνης» μαζί με τον Τζον Λένον εναντίον του Πολέμου στο Βιετνάμ, ενώ λίγα χρόνια αργότερα ηχογραφούσαν το περίφημο «Imagine», στους στίχους του οποίου, […]

Οι κριτικοί κάνουν λόγο για έναν σκηνοθέτη «που ταράζει το χώρο της όπερας». Ο θίασός του The Industry έχει παρουσιάσει παραγωγές σε πάρκινγκ ή και σιδηροδρομικούς σταθμούς. Το τελευταίο επίτευγμα όμως του ισραηλινής καταγωγής Αμερικανού Γιουβάλ Σαρόν μοιάζει ακόμα πιο απρόβλεπτο: ο βαγκνερικός «Λόενγκριν» που σκηνοθετεί έχει στο φινάλε του μια φεμινιστική πινελιά. Η πρεμιέρα […]

Είναι ένα από τα πιο παλιά αλλά και πιο κακομεταχειρισμένα αστεία: άντρας μεταμφιέζεται σε γυναίκα επιδιδόμενος σε κάθε λογής χοντροκομμένες (ή λεπτοδουλεμένες) διακωμωδήσεις της θηλυπρέπειας (ή και της αρρενωπότητας). Στις «Θεσμοφοριάζουσες» πάντως, η παρενδυσία του βασικού χαρακτήρα, του ταλαίπωρου Μνησίλοχου, εξυπηρετεί καταρχήν αφηγηματικά τον έτερο ήρωα, τον αναστατωμένο (και για τον Αριστοφάνη «αχώνευτο») Ευριπίδη: πληροφορημένος […]

Δεν αφορούν μόνο επίδοξους σεναριογράφους. Ούτε θα εκτιμηθούν αποκλειστικά από επαγγελματίες του χώρου. Τα σενάρια των κινηματογραφικών ταινιών, ειδικά εκείνων που φέρουν τις υπογραφές του Κιούμπρικ, του Χίτσκοκ ή του Σπίλμπεργκ, μπορούν να διαβαστούν και σαν γενετικός κώδικας ενός απλώς αγαπημένου ή σπουδαίου έργου, ανεξαρτήτως ύφους και στυλ. Η ομάδα του Shore Scripts πάντως ενός […]

Μια ιδέα να έχει κανείς για τον Ντάνιελ Κλόουζ, τον αμερικανό κομίστα που σε έργα όπως «Ghost World» ή «David Boring» καταπιάστηκε με τις υπαρξιακές και συναισθηματικές αναζητήσεις μεμονωμένων χαρακτήρων και ολόκληρων γενεών σε ένα αφηγηματικά και σχεδιαστικά ανάμεικτο φόντο, και το μότο του τελευταίου του κόμικ ακούγεται αναμενόμενο: «ένα συμπαντικό χωροχρονικό ταξίδι θανάτου στο […]

Είναι ένα φεστιβάλ για τη σχέση του σύγχρονου χορού και του αστικού τοπίου. Αξιοποιώντας δρόμους, πλατείες ή κτίρια, αναδεικνύει τον δημόσιο χώρο ως ιδανικό τόπο καλλιτεχνικής έκφρασης, όπου οι ιδέες περί σύγχρονου χορού ξεδιπλώνονται, οι γνώσεις και τα οράματα των συμμετεχόντων ανταλλάσσονται και η πόλη αφήνεται στον ρυθμό τηςτέχνης. Ομως ο Ιαν Ρόμπινσον, ο αμερικανός […]

Ηταν μια ταινία που χάρισε στον σκηνοθέτη της τον Χρυσό Λέοντα του 1951, που άνοιξε διεθνείς ατραπούς για όλο το ιαπωνικό σινεμά, που έδωσε τον τίτλο της σε έναν επιστημολογικό όρο και πάνω από όλα άλλαξε τους κανόνες της παγκόσμιας κινηματογραφικής αφήγησης· κι όμως, το «Ρασομόν» του Ακίρα Κουροσάβα, μια ιστορία βιασμού και φόνου που […]

Υπάρχουν κάποιες μέταλ μπάντες που προϊόντος του χρόνου αποκτούν όρεξη μεγαλύτερη από όση επιτρέπει εκείνο το συγκαταβατικό «καλά κρατιούνται». Που τα τραγούδια τους, ακόμα κι αν απέχουν δεκαετίες από τις συνθήκες που τα γέννησαν, αποδεικνύονται κλασικά (και όχι με τη μουσειακή έννοια). Που η ατμόσφαιρα των ζωντανών εμφανίσεών τους βελτιώνεται βοηθούσης της τεχνολογίας, χωρίς ωστόσο […]

Νέα Φιλαδέλφεια, Σεπτέμβρης του 1988. Οι Βρετανοί Iron Maiden έχουν κυκλοφορήσει το «Seventh Son of a Seventh Son» κι ετοιμάζονται για την πρώτη τους εμφάνιση σε μια χώρα με μικρή ακόμα εμπειρία από συναυλίες ξένων συγκροτημάτων. Αν αυτά ανήκουν και στο φάσμα του σκληρού ήχου, θεωρούνται επικίνδυνα από τους φιλήσυχους πολίτες κι ίσως για αυτό, […]

Το πιο σίγουρο με τις συναυλίες μέταλ συγκροτημάτων, ειδικά της παλιάς φρουράς, είναι ότι το κοινό τους παραμένει πιστό, αλλά και με ένα δικό του τρόπο, ετερόκλητο: στη χθεσινή εμφάνιση των Judas Priest στη Μαλακάσα λ.χ., μπορούσες να νιώθεις βέβαιος ότι ο κόσμος θα είναι επαρκής (περίπου 15.000 σύμφωνα με τη διοργάνωση) και την ίδια […]

Υπήρχε μια περίοδος που αποτελούσαν το πρώτο σκέλος του κρίσιμου διλήμματος για την καλύτερη μέταλ μπάντα όλων των εποχών –το δεύτερο ήταν οι Metallica. Για άλλους, κομβικό ζήτημα ήταν αν ως καλύτερο άλμπουμ τους θεωρούταν το «Number of the beast» ή το «Seventh son of a seventh son» (και κάμποσα ακόμα), χώρια οι διαφωνίες για […]

Συνοπτικά, η ιστορία θα μπορούσε να θυμίζει χολιγουντιανή ταινία με τάσεις εξωτισμού ή παραβολή σύγχρονης πολιτισμικής ενόρασης: όταν περίπου δέκα χρόνια πριν, στη διάρκεια μιας τσάρκας στις υπαίθριες αγορές της Κωνσταντινούπολης, ο Κρίστοφερ Κινγκ, ένας μουσικός και βραβευμένος με Γκράμι παραγωγός, αγόρασε σχεδόν τυχαία μερικούς παλιούς δίσκους γραμμοφώνου με μουσική της Ηπείρου, η αναστάτωση από […]

Απεικονίζουν τον Βασίλη Αυλωνίτη και τον Γιώργο Γαβριηλίδη να χορεύουν σε μια σκηνή στο έργο «Ενας βλάκας με πατέντα». Τη Μελίνα – Στέλλα στην ομώνυμη ταινία με το παιχνιδιάρικο βλέμμα της, κάτω από εκείνη τη χαρακτηριστική πια γραμματοσειρά. Τον Τζον Γουέιν επίσης ενώ πυροβολεί με απαράμιλλο στυλ στο «Παλικάρι από το Ντοτζ Σίτι» και τον […]

Δεν συνιστά ακριβώς τάση, έχει όμως ανάλογα χαρακτηριστικά: τα μυθιστορήματα που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα, οι αυτοβιογραφίες που αμφισβητούν τα όρια του ρεαλισμού και οι προσωπικές ημερολογιακές καταχωρίσεις κατέχουν σχετικά σημαντικό μερίδιο των πρόσφατων εκδόσεων ξένης λογοτεχνίας. Τα παραδείγματα του Ερίκ Βιγιάρ, του Χαβιέρ Θέρκας ή και του Εντουάρ Λουί είναι χαρακτηριστικά, όχι όμως ότι […]

Ο Τζο Μπάιντεν βαριέται. Μετά τη θητεία του ως αντιπροέδρου των ΗΠΑ επιδίδεται σε μερεμέτια στα πλακάκια του μπάνιου, βγάζει βόλτα τον σκύλο ή χαζεύει βίντεο με τον αλλοτινό πολιτικό προϊστάμενό του να κάνει extreme sports. Περνάει καλά στις διακοπές του ο Μπαράκ Ομπάμα, όμως του Μπάιντεν, του φιλαράκου του, του λείπει. Μέχρι που ένα […]

Εκτός από χαρά (καθότι ρόλος ονειρεμένος για πολλούς) και πέρα από ένα αίσθημα τιμής (αφού ώς τότε δεν είχε συνεργαστεί με τον Γιάννη Αναστασάκη), άπαξ και ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον «Ορέστη» του Ευριπίδη, ο Χρήστος Στυλιανού ένιωσε κι εκείνη την επιθυμία των εργατικών ηθοποιών για μελέτη: παραλάμβανε τη μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα σταδιακά, ενώ […]

Το καλό με τις εμφανίσεις των μεγάλων συγκροτημάτων, εκείνων που τόσο γοητεύουν τις νέες και τους νέους, ώστε για χάρη τους να εξοικονομήσουν (ή έστω να τσεπώσουν) τα σχεδόν εβδομήντα ευρώ του εισιτηρίου τους, είναι μεταξύ άλλων ότι λειτουργούν και σαν δείκτης συναυλιακών συμπεριφορών για τους μεν, καλλιτεχνικής ανταπόκρισης για τους δε: ένας μπούσουλας για […]

Είναι από τις ταινίες που οι τεχνικές αναλύσεις, οι περιλήψεις και οι βαθμολογίες, δεν της προσθέτουν και πολλά. Μεταξύ άλλων, γιατί ενώ πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ για το Ολοκαύτωμα, δεν περιλαμβάνει ούτε ένα πλάνο αρχείου: μόνο συνεντεύξεις με επιζώντες. Η διάρκειά της επίσης, αγγίζει τις εννιάμισι ώρες. Χώρια που περιλαμβάνει σεκάνς όπως η εναρκτήρια, με […]

Ως ιδέα γεννήθηκαν σε μια συναυλία των Strokes, για τις πρώτες μετακινήσεις τους αγγάρευαν τη μητέρα του ντράμερ, μέχρι που το ντεμπούτο τους «Whatever people say I am, that’s what I’m not» πούλησε μόνο στη Βρετανία, πλέον των 300.000 αντιτύπων την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας. Οι Arctic Monkeys βέβαια δεν ήταν διάττοντες αστέρες κι αυτό δεν […]

Καθιερώθηκε το 2007 με σκοπό να διαφωτίσει το κινηματογραφόφιλο κοινό πάνω σε ζητήματα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, αλλά και να διευκολύνει τη διάδοση των ευρωπαϊκών ταινιών εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Απονέμεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο παρελθόν έχουν διακριθεί φιλμ όπως «Η άκρη του ουρανού» του Φατίχ Ακίν, «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο» του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, «Ida» […]

Σαν να το ήξεραν οι εκδόσεις Ικαρος ήδη από το 2015, όταν κυκλοφορούσαν τη συλλογή διηγημάτων του «Δεκάτη Δεκεμβρίου» και τον λόγο που εκφώνησε το 2013 στους αποφοίτους του Πανεπιστημίου Σίρακιουζ με τίτλο «Με τα συγχαρητήριά μου», ότι ο αμερικανός συγγραφέας και πρώην γεωφυσικός Τζορτζ Σόντερς ετοιμάζει κάτι πιο μεγάλο. Τελικά, το μυθιστόρημά του «Λήθη […]

Το πράγμα επιβεβαιωνόταν τέτοιες μέρες δύο χρόνια πριν: ο Αλεξ Τέρνερ, που εμφανιζόταν στο Rockwave με τους Last Shadow Puppets, το παράλληλο σχήμα που διατηρεί με τον Μάιλς Κέιν των Rascals, ήταν κάτι σαν απωθημένο του εγχώριου κοινού. Ο αλλοτινός έφηβος με την άγουρη εμφάνιση, που στις συνεντεύξεις κατάπινε τα μισά του λόγια και στις […]

Οσοι γνώριζαν την περιπετειώδη ιστορία της, μάλλον υποδέχτηκαν το νέο με ένα σφίξιμο: λίγους μόλις μήνες μετά την πρεμιέρα της στις Κάννες, η ταινία «Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Δον Κιχώτη» του Τέρι Γκίλιαμ, μονίμως στα σκαριά εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, φέρεται να τέθηκε σε αμφίβολο ιδιοκτησιακό καθεστώς, αφού ένα γαλλικό δικαστήριο δέχθηκε […]

Αν επικεντρωνόσουν στην εξωτερική εικόνα της μεγαλύτερης μερίδας του κοινού, στους καλοστεκούμενους μεσήλικους με τα λινά παντελόνια και στις καθωσπρέπει κυρίες με τα θερινά φορέματα, ίσως αναρωτιόσουν πώς στο καλό μια τέτοια βραδιά θα κατόρθωνε έστω και λίγο να ανάψει τα αίματα. Η αρχική επιθυμία πάντως υπήρχε: οι δύο συναυλίες του Sting στο Ηρώδειο είχαν […]

Μπορεί και να ήταν το πρώτο γκρουπ ηλεκτρονικής μουσικής με τραγούδια που διατηρούσαν δυνατές τις δονήσεις τους, είτε παίζονταν στο ραδιόφωνο είτε σε μεγάλα κλαμπ. Το ενδιαφέρον τους για οτιδήποτε ρυθμικό τούς προσέδωσε αφενός μια ποικιλία εκτεινόμενη από το ροκ και τη ραπ μέχρι τη house και το φανκ κι αφετέρου τον χαρακτηρισμό big beat, […]

Το πράγμα φαινόταν λίγο πριν διαλύσει τους Police, βασισμένος, όπως έλεγε, όχι στη λογική, αλλά στο ένστικτο: ο Sting, κατά κόσμον Γκόρντον Σάμνερ, ήθελε να παίξει πιο «ώριμη» μουσική και κάπως έτσι χαρακτηρίστηκε το σόλο ντεμπούτο του, «The dream of the blue turtles». Η αντίθετη άποψη τον ήθελε «καθωσπρέπει», εκείνος όμως, με άλμπουμ όπως «Nothing […]

Είναι σχεδόν να απορεί κανείς: ένας σημαντικός ιστορικός, καθηγητής του Πανεπιστημίου Columbia, με ειδίκευση στη σύγχρονη Ελλάδα και την Ευρώπη, συγγραφέας βιβλίων όπως «Σκοτεινή Ηπειρος» και «Θεσσαλονίκη, πόλη των φαντασμάτων», αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο για την ιστορία της οικογένειάς του και αποδεικνύεται ότι κι εκείνη είναι εξίσου πλούσια και ταραγμένη; Η απάντηση δεν είναι […]

Δεν είναι μια μπάντα απλώς αγαπητή στην Ελλάδα, που έχει επισκεφθεί τη χώρα κάμποσες φορές. Στη σχέση των Calexico με το εγχώριο μουσικόφιλο κοινό θα μπορούσε να καταγραφεί και η προ ετών συνεργασία τους με τους δικούς μας Takim ή ακόμα και η χρήση του δημοφιλούς τραγουδιού τους «Stray» ως σήματος έναρξης μιας κάποτε διάσημης […]

Εδώ και τρεις μέρες έχει δεχθεί γύρω στα 12 εκατ. χτυπήματα στο YouTube. Οι σχετικές αναλύσεις είναι εξίσου πολλές: κάποιοι αναρωτιούνται αν πρόκειται για σύγχρονους μουσικούς που αντιπαραβάλλονται με πιο κλασικούς καλλιτέχνες, άλλοι εστιάζουν στα έργα των τελευταίων (που αποτυπώνουν πτυχές της εξουσίας, της ομορφιάς και της βίας), ενώ μερικοί δίνουν έμφαση στην αντίθεση «μαύρης» […]

Παρακολουθεί την τελευταία περίοδο της ζωής της χολιγουντιανής σταρ, όταν εκείνη ετοιμαζόταν για μια εμφανίσεις στο κλαμπ «Talk of the town» του Λονδίνου και παντρευόταν με τον πέμπτο της σύζυγο, τον μάνατζερ Μίκι Ντινς. Έχει ως σκηνοθέτη τον Ρούπερτ Γκουλντ και πρωταγωνίστρια την Ρενέ Ζελβέγκερ. Όμως η ταινία για την Τζούντι Γκάρλαντ, ονόματι «Judy», δεν […]

Τη θυμάται στο σπίτι της, καθισμένη στην πολυθρόνα, με τα μαύρα γυαλιά, την ηρεμία και το «καυστικό αλλά ανθρώπινο χιούμορ της». Με εκείνα τα τσιγάρα, τη γεμάτη χάρη ακινησία της, τον τρόπο της να μιλάει απλά, με λίγο σαρκασμό, χωρίς καμία διάθεση για διανοουμενίστικες συζητήσεις. «Tην ενδιέφερε το μυστήριο της ζωής», θυμάται. «Θυμάμαι βέβαια και […]

Η περσινή πολυαναμενόμενη εμφάνισή τους είχε ακυρωθεί λόγω ενός προβλήματος υγείας του frontman και ιθύνοντος νου τους. Ο Jay Kay όμως ανάρρωσε από την επέμβαση στη μέση του, μπορεί επομένως να κουνηθεί στους ρυθμούς της house, του φανκ, της σόουλ, της acid jazz και τόσων άλλων ιδιωμάτων που οι Λονδρέζοι Jamiroquai αναμειγνύουν με σπάνια αγάπη […]

Ηταν μια πρόταση αναπάντεχη. Ο σκηνοθέτης αγαπούσε το έργο, έμοιαζε όμως εκτός των άμεσων σχεδίων του. Ο ηθοποιός, από την άλλη, το είχε διαβάσει παλιά, χρειάστηκε επομένως να επανέλθει. Κάπως έτσι, ο Βασίλης Ανδρέου, ενόψει μιας ακόμη συνεργασίας με τον Στάθη Λιβαθινό, επιβεβαίωσε ότι ο «Τίμων ο Αθηναίος» του Σαίξπηρ (και εν μέρει του Τόμας […]

Δεν είναι μόνο τα εκατό χρόνια του Δήμου Καβάλας. Είναι και που ο επί δέκα χρόνια καλλιτεχνικός διευθυντής του, Θοδωρής Γκόνης, έλεγε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι η περιφέρεια δεν χρειάζεται να στραβοκοιτάζει προς το κέντρο και να επιδιώκει αποκλειστικά συνεργασίες με μεγάλους θεσμούς και ονόματα. Κάπως έτσι, το πρόγραμμα του 61ου Φεστιβάλ Φιλίππων θα […]

Το πρώτο του σχετικό πόνημα με τίτλο «Πυρ και μανία: Στον Λευκό Οίκο του Ντόναλντ Τραμπ» (Πατάκης, μτφ. Σώτη Τριανταφύλλου) έχει πουλήσει από τον Ιανουάριο που κυκλοφόρησε, μόνο στην Αμερική, πλέον των δύο εκατομμυρίων αντιτύπων. Η άνευ προηγουμένου πρόσβαση του στον Λευκό Οίκο, καθώς και οι εκατοντάδες συνεντεύξεις του με πρόσωπα όπως ο Στιβ Μπάνον, […]