Είναι σύνηθες το γεγονός ορισμένες ομάδες να εκπλήσσουν και να βρίσκονται στον αφρό της δημοσιότητας εκεί που ουδείς τις περιμένει. Θα λέγαμε πως εδώ ισχύει ότι έφτασε το καλοκαίρι για κάποια αθλήματα και δεν πρέπει να το μπλέκουμε με άλλα που πέρασαν. Εχει κι αυτό τις δικές του ξεχωριστές ιστορίες, τα δικά του «θέλω». Ανοίγεις το παράθυρο και τι βλέπεις, αλήθεια; Μια θάλασσα συναισθημάτων. Ενας ορίζοντας διακρίσεων. Το γαλάζιο κοντοστάθηκε, γέλασε, καταδέχθηκε να απαντήσει: «Ναι, σε έναν βομβαρδισμό κακών ειδήσεων, σε ένα μουντό τοπίο, υπάρχει ελπίδα και σταγόνα χαράς». Τις προηγούμενες ημέρες, δύο μπουκέτα από κοριτσόπουλα σήκωσαν ψηλά την ελληνική σημαία. Οι γυναίκες του μπιτς χάντμπολ κατέκτησαν την παγκόσμια πρωτιά. Και οι κοπελιές του πόλο, μαζί φυσικά με τον άξιο προπονητή τους, τον Γιώργο Μορφέση, πάτησαν στο δεύτερο σκαλί του Ευρωπαϊκού. Και αξίζει να κάνουμε μια παραπάνω αναφορά στον συγκεκριμένο κόουτς, καθόσον σε δύσκολες συνθήκες και επί σειρά ετών δίνει τον καλύτερο εαυτό του, προσφέρει τα μέγιστα στο άθλημα, χωρίς να απολαμβάνει τη δημοσιότητα συναδέλφων του που μάλιστα χρυσοπληρώνονται και τους έχουν όλοι στα όπα όπα. Ωστόσο, ο συγκεκριμένος πάντα φροντίζει και κατεβάζει σε Ευρωπαϊκά ή Παγκόσμια (για να θυμηθούμε το χρυσό του 2011 στην Κίνα) πολύ ανταγωνιστικές ομάδες.
Την ερχόμενη εβδομάδα έχουμε αντίστοιχες διοργανώσεις της Γηραιάς Ηπείρου σε γυμναστική, ποδήλατο, κωπηλασία, κολύμπι και φυσικά στον βασιλιά των σπορ, τον στίβο. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποιο Ελληνόπουλο θα ξεπηδήσει και θα προσφέρει χαμόγελα με την προσπάθεια και την πιθανή επιτυχία του. Πρόκειται για ένα ραντεβού που όλοι γνωρίζουμε ότι έχουμε κάθε καλοκαίρι, η ημερομηνία όμως αλλάζει. Είτε θα εμφανιστεί μια ομάδα από το πουθενά, συνήθως αποτελούμενη από παιδιά νεαρής ηλικίας, νέοι ή έφηβοι στο μπάσκετ για παράδειγμα, είτε κάποια μεμονωμένη περίπτωση αθλητή ή αθλήτριας που κόντρα στα προγνωστικά συνάντησε τη διάκριση. Ολα αυτά είναι καλοδεχούμενα. Ειδικά όταν είναι απρόσμενα, καθόσον έτσι η γλύκα είναι μεγαλύτερη. Και ασφαλώς, ακόμη καλύτερα είναι αν πρόκειται για άφθαρτα πρόσωπα, άγνωστα εν πολλοίς στο ευρύ κοινό, πρόσωπα που πασχίζουν σε μη δημοφιλή αθλήματα και καταφέρνουν πολλά. Ολα τα παιδιά έχουν να διηγηθούν τις ιστορίες τους. Μέσα στο νερό, πάνω στο ταπί, όταν σφίγγουν τους κρίκους. Ας τους δώσουμε την προσοχή που τους πρέπει. Αξίζει να θυμόμαστε αυτούς τους αθλητές σε όλη τη διάρκεια του χρόνου και όχι να στρέφουμε την προσοχή μας πάνω τους μόνο τις καλοκαιρινές ημέρες που μας δροσίζουν με ένα μετάλλιο ή ένα ρεκόρ.