Γι’ αυτή την κυβέρνηση τα πάντα είναι επικοινωνία. Επικοινωνία αγχώδης, εμμονική, παραπλανητική, διαστρεβλωτική, επικοινωνία του αψεγάδιαστου «νέου», επικοινωνία της «λαϊκότητας», επικοινωνία της ρήξης και της διαρκούς σύγκρουσης, επικοινωνία ακόμα και πάνω στις στάχτες, όχι μόνο σε αυτές της Ανατολικής Αττικής, αλλά και της χώρας της ίδιας.

Ετσι, το 2015, μετά το δημοψήφισμα, τα νταούλια της λαϊκής οργής έπαιζαν και χόρευαν «τρομαγμένοι» οι εκπρόσωποι της συντηρητικής νομενκλατούρας της Ευρώπης, όταν ύστερα από 17 ώρες σκληρής διαπραγμάτευσης ο Πρωθυπουργός της «πρώτη φορά Αριστεράς» έφερνε αποκαμωμένος στην πατρίδα το τρίτο Μνημόνιο που το έλεγαν «πρόγραμμα» και τη δέσμευση της εθνικής περιουσίας για 99 χρόνια! Τότε, η επικοινωνία του Μαξίμου έσπευσε να φτιάξει την εικόνα του «νεαρού αριστερού» που επωμίστηκε όλα τα λάθη και τα πάθη των προηγούμενων κυβερνήσεων για να οδηγήσει τη χώρα σε απάνεμο λιμάνι. Ο ίδιος νεαρός αριστερός ήταν που με τις συνεχείς υποχωρήσεις του απέναντι στους δανειστές μπορεί να έκοβε συντάξεις και να αύξανε συνεχώς τη φορολογία εξασφαλίζοντας θηριώδη πλεονάσματα, αλλά θα μας οδηγούσε στην καθαρή έξοδο και στην ανάπτυξη που ερχόταν. Ηταν αυτός που έκανε όσα δεν έκανε κανένας προηγούμενος πρωθυπουργός.

Και πριν από λίγες μέρες είδαμε τον 44χρονο Πρωθυπουργό να συσκέπτεται με τους επιτελείς του στο Κέντρο Επιχειρήσεων για την πυρκαγιά στο Μάτι, να τους κάνει «αθώες» ερωτήσεις, να δείχνει ανήσυχος για την κατάσβεση της πυρκαγιάς, να σκηνοθετεί τον εαυτό του, να επιλέγει δύο μέρες μετά να επισκεφθεί αχάραγα τα καμένα για να αποφύγει ενοχλητικές συναντήσεις με τα θύματα. Και πάλι η επικοινωνία του Μαξίμου πρόβαλε τον νεαρό Πρωθυπουργό, ο οποίος έχει φορτωθεί «όχι μόνο τις πολεοδομικές, χωροταξικές αδυναμίες της πολιτικής προστασίας, αλλά και το οικονομικό έγκλημα που έχει συντελεστεί στην περιοχή».

Ετσι, ο 44χρονος «αθώος του αίματος» είναι «νέος» για να αναλάβει τις ευθύνες των άλλων, αλλά «ώριμος» για να είναι Πρωθυπουργός σε μια χώρα σε κρίση.

Και σκέφτεται κανείς: γιατί ξεφτιλίζουν τους 44χρονους; Αυτούς που, αναδεχόμενοι τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, αναγκάστηκαν να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Αυτούς που δούλευαν σκληρά για να φτιάξουν τη ζωή τους και είδαν τους κόπους να εξανεμίζονται και τις επιχειρήσεις τους να βάζουν λουκέτο. Αυτούς που ματώνουν καθημερινά για να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες των οικογενειών τους. Αυτούς που ξεγελάστηκαν για την «ελπίδα που έρχεται». Αυτούς που αναλαμβάνουν όλες τις ευθύνες στη ζωή τους, ακόμα και αυτές που δεν τους αναλογούν.

Απέναντι σε αυτούς οφείλεται σεβασμός. Οχι εξευτελισμός και υποτίμηση της νοημοσύνης τους, μαζί και της οργής τους. Η επικοινωνία πάνω σε στάχτες και σε πτώματα, η ασύμμετρη αλαζονεία της παρακμιακής εξουσίας αποτελούν ασέβεια, κυνισμό και ύβριν. Και όπως ξέρουμε, μετά την ύβριν, η τύφλωση του νου που κυριεύει τον υβριστή τον οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερα λάθη, οπότε η νέμεση επέρχεται ως τιμωρία και συντριβή.

Μαζί με 44χρονους της πραγματικής ζωής, χρειάζεται να πούμε τώρα ένα μεγάλο «ώς εδώ» στην ύβριν και στους υβριστές! Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας και αφύπνισης για τις Ελληνίδες και τους Ελληνες.

Ο Θεόδωρος Π. Παπαθεοδώρου είναι βουλευτής Αχαΐας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης