Η πέτρινη αίθουσα με την ξύλινη οροφή του παλιού εργοστασίου επεξεργασίας σφουγγαριών που τώρα λειτουργεί ως ξενοδοχείο έχει σχεδόν γεμίσει με κόσμο. Επισκέπτες του νησιού από το εξωτερικό, κοσμοπολίτες Ελληνες που παραθερίζουν εδώ αλλά και φιλόμουσοι ντόπιοι έχουν πάρει θέση στη μεγάλη σάλα. Μόλις οι τρεις μουσικοί κάνουν την εμφάνισή τους, το κοινό ξεσπά σε χειροκροτήματα για να τους καλωσορίσει. Εκείνοι στέκονται στη σκηνή, περιτριγυρισμένοι από φωτογραφίες της Υδρας των περασμένων δεκαετιών και σύγχρονα έργα ζωγραφικής που κρέμονται από τους μεγάλους τοίχους. Κουρδίζουν τα όργανά τους και μόλις είναι έτοιμοι, μ’ ένα νεύμα του βιολονίστα αρχίζουν να παίζουν μια γρήγορη μελωδία. Το σόλο του βιολοντσέλου δίνει έναν παλμό, τον οποίο ακολουθούν το πιάνο και το βιολί σ’ έναν σχεδόν ψιθυριστό τόνο. Το τρίο με πιάνο σε σι ύφεση μείζονα του Μπετόβεν άνοιξε το βράδυ του Σαββάτου την πρώτη συναυλία του Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού στην Υδρα. Για όγδοη συνεχή χρονιά, η διοργάνωση που τελεί υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση των Γιάννη Αγρανιώτη και Φράνσις Κέφορντ επέστρεψε στο θερινό της ραντεβού με την κλασική μουσική από την 1η έως τις 6 Αυγούστου. Το πρόγραμμα περιελάμβανε καθημερινά μουσικές βραδιές στον Γαλατά, στις Σπέτσες, στην Υδρα και στον Πόρο, με το Leondari Ensemble να ενώνει τις δυνάμεις του με διακεκριμένους μουσικούς διεθνούς φήμης.

Το βράδυ του Σαββάτου, στην πρώτη συναυλία της Υδρας, το Τρίο του Αρχιδούκα, op. 97, όπως επίσης ονομάζεται η σύνθεση του Μπετόβεν, συνεπήρε το κοινό, σ’ ένα ρυθμικό ταξίδι. Ο Γιάννης Αγρανιώτης στο βιολί, ο οποίος συνεργάζεται με την Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και στο παρελθόν με την Εθνική Λυρική Σκηνή, ο Τζούλιαν Αρπ στο βιολοντσέλο, καθηγητής στη Μουσική Ακαδημία του Γκρατς, και ο Ισραηλινός Νόαμ Γκρίνμπεργκ στο πιάνο, ο οποίος έχει εμφανιστεί σε αίθουσες όπως οι Wigmore Hall, Musikverein και Konzerthaus της Βιέννης και είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Music at Tresanton, ερμήνευσαν τα τέσσερα μέρη του έργου με εξαιρετική δεινότητα και πάθος. Η εκτεταμένη αρχή του με τις δυναμικές νότες άφησε μια αίσθηση χαράς στο δεύτερο μέρος. Στο μεσαίο μέρος του Τρίο, ζωηρές εκρήξεις από βαλς ακολούθησαν εκτεταμένες μελωδίες με τραγουδιστό, σχεδόν χορωδιακό χαρακτήρα. Το αρχικό θέμα επέστρεφε ξανά και ξανά στα χέρια των μουσικών σαν μια ανάμνηση, ρέοντας ήρεμα. Στο φινάλε, η αρμονία άφησε την αίσθηση μιας γκροτέσκας ενέργειας, που ακουγόταν σχεδόν σαν τρέλα.

Μετά το διάλειμμα, η φινλανδή βιολονίστρια Σίνι Σιμόνεν, μία από τις πιο δημοφιλείς καλλιτέχνιδες μουσικής δωματίου στην Ευρώπη, ο Φράνσις Κέφορντ στη βιόλα που συνεργάζεται συχνά με κορυφαίες βρετανικές ορχήστρες, όπως η Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου, η Royal Opera House Orchestra – Covent Garden, η Aurora Orchestra και η English Chamber Orchestra, ο Μάρτιν Λέο Σμιντ στο βιολοντσέλο, μαθητής του θρυλικού Χάινριχ Σιφ και συνεργάτης της Mahler Chamber Orchestra, και ο Νόαμ Γκρίνμπεργκ στο πιάνο πήραν τη μουσική σκυτάλη. Μαζί, ερμήνευσαν το κουαρτέτο με πιάνο σε ντο ελάσσονα, op. 15, του Φορέ, διατηρώντας τον αδιάκοπο ρυθμικό παλμό του ακέραιο. Ακολουθώντας με όλο τους το σώμα τη μελωδία της γαλλικής σύνθεσης, έπαιξαν εξαίσια όλα τα μέρη του έργου. Το δυναμικό ρυθμικό μοτίβο του αρχικού θέματος του Φορέ επέστρεφε διαρκώς ενοποιώντας τα διαφορετικά μέρη της παρτιτούρας. Τα πιο κλασικά μέρη της σονάτας αναπτύσσονταν με δύο αντιθετικά θέματα, γεμίζοντας με ένταση την ερμηνεία των μουσικών. Το αργό μέρος του έργου, αν και ξεκίνησε με μια σχεδόν θρηνητική χορδή στο βιολοντσέλο, σταδιακά ενώθηκε με τις μελωδίες των άλλων εγχόρδων σε μια σκοτεινή συγχορδία, τη στιγμή που το πιάνο κινούνταν σε πιο αρμονικό επίπεδο. Τότε, η μουσική έμοιαζε περισσότερο αέρινη, πριν επιστρέψει στον χαρακτήρα της έναρξης για μια συγκινητική αποφώνηση, κερδίζοντας το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού.

INFO: Το Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού ολοκληρώνεται απόψε με έργα Μότσαρτ, Μπαχ και Ντεμπισί στην Καποδιστριακή Στέγη Σπετσών