Δύο εβδομάδες τώρα το πολιτικό σκηνικό φλέγεται – μεταφορικά το λέω, μην παρεξηγηθώ – από τα λάθη, τις παραλείψεις και την ανεπάρκεια της κυβέρνησης στην τραγωδία της Ανατολικής Αττικής. Αν νομίζετε, όμως, ότι όλες – μα όλες – οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από την επικαιρότητα στα κομματικά γραφεία, θέλω να σας πληροφορήσω πως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Εξηγούμαι πάραυτα. Ανθρωπός μου στη Χαριλάου Τρικούπη, για παράδειγμα, με ενημέρωσε ότι όλη την προηγούμενη εβδομάδα η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής εκτός από τις συσκέψεις που έκανε, είχε και πολλές κατ’ ιδίαν συζητήσεις με στελέχη. Οπως έμαθα, η Φώφη Γεννηματά τούς έθετε τα εξής δύο ερωτήματα: Πρώτον, πώς κινούμαστε ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών; Και δεύτερον, τι γίνεται με τις υποψηφιότητές σας;
Ο γρίφος Καμίνη
Εδώ ανοίγω μια παρένθεση προκειμένου να επισημάνω ότι παρατηρούνται – πώς να το πω; – καθυστερήσεις στον αρχικό σχεδιασμό του Κινήματος Αλλαγής. Με πιο σοβαρή αυτή στη διαδικασία ανεύρεσης υποψηφίου για τον Δήμο Αθηναίων. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Γιώργος Καμίνης δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα κατέβει ξανά ή όχι, με αποτέλεσμα όσο ο νυν δήμαρχος δεν ξεκαθαρίζει τις προθέσεις του να μην αναζητείται εναλλακτική υποψηφιότητα. Πηγές μου στην Κεντροαριστερά διατείνονται, μάλιστα, ότι η Γεννηματά στη συνάντηση που είχε μαζί του τού ζήτησε να επιταχύνει τις διαδικασίες.
Αυτοί που άλλαξαν γνώμη
Εκτός όμως από την εν λόγω περίπτωση, υπάρχουν κι άλλοι που εμφανίζονται «διστακτικοί». Από εκείνη, δηλαδή, την αρχική λίστα υποψηφίων που είχε κυκλοφορήσει, κάποιοι μάλλον έχουν αλλάξει γνώμη και δεν θέλουν κατέβουν στις τοπικές εκλογές. Οπως, ας πούμε, ο Γιάννης Σγουρός στην Περιφέρεια Αττικής. Αλλά και στη Θεσσαλία ενώ όλα έδειχναν ότι έχει κλείσει η υποψηφιότητα του Νίκου Τσιλιμίγκα, πράκτορές μου στον Κάμπο λένε ότι εκείνος τώρα επιθυμεί να κατέβει υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές. Εκεί δε που γίνεται χαμός είναι στα Δωδεκάνησα. Είχε αρχικά κλείσει ως υποψήφιος περιφερειάρχης ο Γιώργος Νικητιάδης, ωστόσο το ξανασκέφτηκε, μαθαίνω, και προτιμά κι αυτός το ψηφοδέλτιο των εθνικών εκλογών. Βέβαια, εδώ έχει προκύψει κι άλλο ζήτημα: σε μια συνεδρίαση της πράσινης Νομαρχιακής σηκώθηκε, μου είπαν, ο Δημήτρης Κρεμαστινός και ενημέρωσε τους παρισταμένους πως «αν είναι ο Γιώργος υποψήφιος στις βουλευτικές, δεν θα είμαι εγώ». Κι όταν τον ρώτησαν αν θέτει βέτο στη νικητιαδική υποψηφιότητα, απάντησε «όχι, αλλά δεν θα είμαι εγώ υποψήφιος». Εμένα, πάντως, κάτι μου λέει πως αν εξασφάλιζε μια θέση στο επικρατείας δεν θα είχε πρόβλημα με τον Γιώργο.
Τελεσίγραφο Φώφης
Γενικώς, δηλαδή, επικρατεί μια ωραία ατμόσφαιρα εκεί στο Κίνημα Αλλαγής. Εγώ, βέβαια, έμαθα ότι η Φώφη έχει δώσει σε όλους τους δυνητικούς υποψηφίους deadline να αποφασίσουν πού θέλουν να κατέβουν μέχρι τον Σεπτέμβριο. Εχουν, κοινώς, όλο τον Αύγουστο να χαλαρώσουν και να το σκεφτούν. Μετά τη λήξη του τελεσιγράφου, λέτε να γίνει πιο σκληρή μαζί τους; Προσωπικά δεν θα την αδικούσα αν το έκανε.

Τούρκοι κατά Κοντονή

Κάτι μου λέει πως ησυχία δεν θα βρούμε στα ελληνοτουρκικά. Το υποθέτω με αφορμή τις αντιδράσεις των γειτόνων στην απόφαση Κοντονή να μην επιτρέψει έκδοση του τούρκου δημοσιογράφου Τουργκούτ Καγιά στην Τουρκία, παρότι ο Αρειος Πάγος είχε αποφασίσει θετικά τον Ιούνιο. Για να καταλάβετε πώς το πήραν στην άλλη όχθη του Αιγαίου, ο εκπρόσωπος Τύπου του τουρκικού ΥΠΕΞ δήλωσε ανάμεσα σε άλλα: «Η Ελλάδα, που στο παρελθόν στήριξε τον τρομοκράτη Οτζαλάν, συνεχίζει να δίνει άσυλο σε εγκληματίες που καταζητούνται στη χώρα μας. Περιμένουμε από την Ελλάδα να σεβαστεί τις σχέσεις καλής γειτονίας και τους νόμους».

Πράττω και κυβερνώ

Η περιλάλητη Κίνηση Πράττω είναι, λένε οι αριστερές φαρμακόγλωσσες, η μόνη πολιτική κίνηση παγκοσμίως που ενώ δεν έχει σύσταση κόμματος και κοινωνική αναφορά, συμμετέχει στην κυβέρνηση της πρώτη φορά Αριστεράς και μετρούσε μέχρι την Παρασκευή και δύο υπουργούς, ήτοι τους Νίκο Κοτζιά και Νίκο Τόσκα. Τώρα έχει μείνει μόνο ο Κοτζιάς, μιας και ο Τόσκας θυμήθηκε κάπως καθυστερημένα να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τις φονικές πυρκαγιές. Τα αναφέρω όλα αυτά για να σας πω ότι έμαθα πως οι σχέσεις των δύο ανδρών ήταν εδώ και κάποιο καιρό ψυχρές κι ανάμεσά τους, μου μετέφεραν, δεν παρατηρούσαν τη χημεία παλαιότερων εποχών. Αντίθετα και με τους δύο τα έχει καλά η βουλευτής Α’ Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ Γεωργία Γεννιά, επίσης μέλος του Πράττω. Τώρα, το πρόσωπο των ημερών και γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Γιάννης Καπάκης επίσης μιλάει και με τους δύο, αλλά θα μου πείτε, όταν είσαι με την πλάτη στον τοίχο πού καιρός για φραξιονισμό;

Ανησυχία για Μαδούρο

Η Κουμουνδούρου καταδίκασε την απόπειρα δολοφονίας κατά του Μαδούρο. Με επιχειρήματα σαν το «όλες οι προοδευτικές δυνάμεις οφείλουν (…) να στηρίξουν διπλωματικές πρωτοβουλίες υπέρ της κοινωνικής ειρήνης και της πολιτικής σταθερότητας που έχει τόσο ανάγκη η κοινωνία και η οικονομία της Βενεζουέλας». Θα μου πείτε πού είναι η είδηση; Πουθενά, αλλά ομολογώ πως με υπερβαίνουν οι συριζαϊκές ανησυχίες για το «είδος» της κοινωνικής ειρήνης που έχει διασφαλίσει ο σύντροφος Νικολάς στην μπολιβαριανή δημοκρατία. Μετά, βέβαια, διάβασα και την ανάλογη ανακοίνωση του Περισσού, που στηρίζει, λέει, «την πάλη του ΚΚ Βενεζουέλας ενάντια στις τραγικές συνέπειες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον σοσιαλισμό». Ασχολίαστο.