Με ένα απόσπασμα από τον Αμλετ που πόσταρε στο facebook, ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης επέλεξε να στείλει το δικό του οργισμένο μήνυμα για τους νεκρούς που άφησε πίσω της η φονική πυρκαγιά στο Μάτι.
«Α, εσύ κακούργε. Καταραμένε κακούργε
Πώς μπορείς ακόμα να χαμογελάς. Να το θυμάμαι
Αυτό πρέπει να το θυμάμαι. Να έχεις σκοτώσει και να χαμογελάς. Να το γράψω στα χαρτιά μου.
Να ξέρω πως αυτό γίνεται στην Δανία
Μονάχα αυτό να ξέρω για την Δανία».
(Αμλετ, Πρ.1 σκ. 5 | μτφ. Γ. Χειμωνάς)».
Απαντώντας σε ανάρτηση φίλου λίγο αργότερα, γράφει για την κυβερνητική διαχείριση της τραγωδίας στην Ανατολική Αττική:
«Γνωρίζουμε πως οι φυσικές καταστροφές μπορεί να έχουν θύματα, προφανώς. Δυστυχώς, συμβαίνουν – όπως ο θάνατος. Στην αρχή, αν και σοκαρισμένος, ήμουν πολύ προσεκτικός. Απο την πρώτη μέρα όμως περίμενα να ακούσω το εξής αυτονόητο: “Αποτύχαμε. Εχουμε μια βασική αποστολή, μια κύρια ευθύνη: να προστατεύουμε τους πολίτες. Δεν τα καταφέραμε, κι ας κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε. Το καλύτερο που μπορούσαμε απλώς δεν είναι αρκετό. Με καλύτερη οργάνωση, περισσότερη προετοιμασία, ίσως να σώζονταν δέκα, πέντε, ένας. Αυτός, ο ένας θα μας βαραίνει για πάντα. Θα βρούμε τι έφταιξε. Και ποιοι έχουν ευθύνες. Και δεν θα επιτρέψουμε να ξανασυμβεί”. Αντ’ αυτού, η μπάλα στην εξέδρα, συζητήσεις για αυθαίρετα, γκρεμούς και μάντρες, έπαρση, αλαζονεία, έλλειψη ενσυναίσθησης και στοχοποίηση των θυμάτων. Ασέβεια στους νεκρούς – μου προκαλεί εμετό. Νομίζω, αν μπορούσαν να το κρύψουν για τους νεκρούς, να μην το μάθει κανείς, θα το έκαναν. Δεν έχω τίποτε κοινό με τους ανθρώπους αυτούς, ούτε μ’ εκείνους που δεν καταλαβαίνουν. Δεν μπορώ καν να διασκεδάσω με τα στιχάκια για τον Αύγουστο στα μάτια των παιδιών. Αισθάνομαι ντροπή».
Ο Πάιατ και η βρύση
Ο αμερικανός πρεσβευτής Τζέφρι Πάιατ βρέθηκε χθες στη Χίο και όπως συνηθίζει μοιράστηκε την εμπειρία του με τους ακολούθους του στα σόσιαλ μίντια, ανεβάζοντας πολλές φωτογραφίες και διθυραμβικά σχόλια για το νησί. Αυτό, όμως, που κατά δήλωσή του τον συγκίνησε ήταν μια αναμνηστική πλάκα πάνω από μια βρύση στα Χάλανδρα, η οποία κατασκευάστηκε το 1951 με χρήματα από το Σχέδιο Μάρσαλ.
Θα φτιάξουν βίντεο για τις πυρκαγιές κατόπιν… τραγωδίας
Το έχω πει πολλές φορές, αλλά θα το ξαναπώ. Αν ψάχνεις στη Διαύγεια βρίσκεις σχεδόν πάντα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Να όπως αυτή η απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών που αλίευσα χθες με αριθμό πρωτοκόλλου 5491, η οποία αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο στις 7 του μήνα, δηλαδή προχθές. Τι γράφει; Θα αφήσω στην άκρη τα γραφειοκρατικά τύπου έχοντας υπόψη τις διατάξεις τάδε και περνάω κατευθείαν στο «Αποφασίζουμε». Γράφει λοιπόν εκεί: «Εγκρίνουμε την δέσμευση πίστωσης ύψους (2.356,00€) δύο χιλιάδες τριακόσια πενήντα έξι Ευρώ για την πληρωμή ισόποσης δαπάνης σε βάρος της πίστωσης του Προϋπολογισμού εξόδων 07 Γ.Γ.Π.Π., Ειδικός φορέας 430 Κ.Α.Ε 0899- οικ. έτους 2018 για την “παραγωγή ενημερωτικού βίντεο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας για την ενημέρωση του πληθυσμού αναφορικά με τις δασικές πυρκαγιές». Να υποσημειώσω ότι το σχετικό αίτημα της Διεύθυνσης Διεθνών Σχέσεων, Εθελοντισμού, Εκπαίδευσης και Εκδόσεων για το συγκεκριμένο ενημερωτικό βίντεο είχε υποβληθεί από τις 7 Μαΐου, αλλά το παραπάνω κονδύλι εγκρίθηκε όπως καταλάβατε μόλις προχθές. Για να το πω ακόμη πιο ωμά, οι της κυβέρνησης θυμήθηκαν να κάνουν ενημερωτικό βίντεο για τις πυρκαγιές τόσες μέρες μετά την τραγωδία στην Ανατολική Αττική. Θα ήταν ενδεικτικό της ανεπάρκειάς τους, αν δεν φανέρωνε τον βαθμό της υποκρισίας τους.
Μένω στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί το άλλο μεγάλο θέμα μεταξύ των στελεχών του κόμματος είναι τα γελάκια της Ρένας Δούρου στην προχθεσινή σύσκεψη στο Λαύριο. Η συντρόφισσα σχολιάστηκε πολύ αρνητικά μαθαίνω. Εγώ, βέβαια, να υποσημειώσω ότι κι ο Δημήτρης Τζανακόπουλος γελούσε, αλλά δεν μου μεταφέρθηκε κανένας εκνευρισμός για τον πορτ παρόλ της κυβέρνησης. Το καταθέτω απλά στα πρακτικά.