Χθες συνέβησαν τα εξής πολύ σοβαρά γεγονότα. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ελένη Αυλωνίτου διακήρυξε ότι ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας λέει «παπαριές». Η Νέα Δημοκρατία πληροφόρησε τον ελληνικό λαό «ότι τώρα πια αποκαλύπτεται ποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα». Απαντώντας, ο ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε τον  Μητσοτάκη να μαζέψει τα στελέχη του που εκχυδαΐζουν την πολιτική αντιπαράθεση. Και ο κύκλος έκλεισε με την Αυλωνίτου να εκφράζει τη λύπη της που δεν σταθήκαμε στην ουσία του πράγματος, έτσι όπως θέλησε να την εκφράσει.

Την ίδια μέρα συνέβησαν και κάποια άλλα δευτερεύουσας σημασίας γεγονότα. Κατέληξε μια 78χρονη γυναίκα, το 93ο θύμα της φωτιάς στο Μάτι. Και δόθηκε στη δημοσιότητα η λίστα με τα ονόματα των νεκρών.

Προσπαθώ να καταλάβω γιατί σε μια τηλεοπτική εκπομπή που αφορά μια εθνική καταστροφή αυτού του μεγέθους καλούν την Αυλωνίτου. Η μία εξήγηση είναι αυτή που έχει δώσει η ίδια: επειδή είναι ωραία, πολύ μορφωμένη, με άρτιο πολιτικό λόγο και με ένα διδακτορικό που το έχει για ευαγγέλιο η NASA. Χθες ξεδίπλωσε για μία ακόμη φορά όλες αυτές τις ικανότητες. Κι όποιος δεν το κατάλαβε είναι κομπλεξικός.

Η άλλη εξήγηση είναι ότι αυτό κάνει καλό σε όλους. Στην Αυλωνίτου, επειδή παίρνει πόντους: ακόμη κι εκείνοι που δημοσίως την καταδικάζουν, την επόμενη στιγμή τής τηλεφωνούν και της λένε «λίγα τους είπες». Στους συμπανελίστες της, επειδή κλέβουν λίγη από τη λάμψη της. Και στην εκπομπή, επειδή αυξάνει τα ποσοστά τηλεθέασης.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλη αυτή η βία, όλη αυτή η καθημερινή χυδαιότητα, όλες αυτές οι αθλιότητες για τη Νέα Δημοκρατία που τσαλαβουτά στην Ακροδεξιά, για τα μέσα ενημέρωσης της διαπλοκής και της στρατευμένης δημοσιογραφίας που διαστρεβλώνουν τις δηλώσεις των υπουργών, για τα οργανωμένα σχέδια εμπρησμού που τελικά ήταν η εγκληματική ανοησία ενός συμπολίτη μας, δεν είναι απλώς κατώτερες των δραματικών στιγμών που ζει η χώρα. Συνιστούν προσβολή και ασέβεια στη μνήμη των νεκρών.

Οχι, δεν αποκάλυψε η Αυλωνίτου τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως δεν αποκάλυψαν άλλωστε ο Οικονόμου ή ο Αδωνις τι είναι η Νέα Δημοκρατία. Οι άνθρωποι αυτοί είναι συμπτώματα, όχι αιτίες. Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν είναι προϊόν του γενικού εκχυδαϊσμού και τον ενισχύει. Σε κάποιους απευθύνεται όμως. Κάποιους ικανοποιεί και συσπειρώνει. Η Αυλωνίτου μπορεί να «αποδοκιμάστηκε» από το κόμμα της, αλλά στις επόμενες εκλογές θα είναι και πάλι υποψήφια και θα πάρει ακόμη περισσότερους σταυρούς.

Για όνομα του Θεού, όμως, χθες δημοσιοποιήθηκε (επιτέλους) μια λίστα. Που δεν περιλαμβάνει μόνο ονόματα ή αριθμούς, αλλά ολόκληρες ανθρώπινες ζωές. Οικογένειες που ξεκληρίστηκαν, παιδιά που έφυγαν τόσο νωρίς, ηλικιωμένους που πέθαναν γιατί δεν μπορούσαν να τρέξουν, δύο ανθρώπους που δεν τους ζητά κανείς. Πώς γίνεται να ασχολούμαστε με την Αυλωνίτου;