Βλέποντας κάποιος στο replay το βίντεο από τη βραδιά που η Ρένα Δούρου γιόρταζε τη νίκη της στις περιφερειακές εκλογές του 2014, τότε που έδωσε το πρόσταγμα «ένα βήμα πίσω όλοι», ώστε να πέσουν πάνω της όλα τα φώτα της επινίκιας πίστας, θα υπέθετε ότι κάπως έτσι θα συμπεριφερθεί και στα καθήκοντά της. Και θα είχε καταλήξει σε μια λανθασμένη εκτίμηση. Η μικρή πρωθυπουργός της Αττικής δεν βγήκε ποτέ μπροστά. Αντίθετα, εξαφανίστηκε από το κάδρο σχεδόν σε όλες τις κρίσεις που κλήθηκε να διαχειριστεί από το πόστο της – ή για να το πούμε με δικά της λόγια σε όλες τις στραβές που έκατσαν στη βάρδια της.

Για την ακρίβεια, δεν ακολούθησε καν το τσιπρικό μοντέλο του παρόντος – απόντος από τους τόπους της καταστροφής. Δεν ήταν στο Μάτι, ούτε στο πύρινο μέτωπο Καλάμου, Καπανδριτίου, Βαρνάβα πέρυσι. Οταν επιτέλους μίλησε για την πετρελαιοκηλίδα στον Σαρωνικό, που προκλήθηκε από τη βύθιση του «Αγία Ζώνη II», άφησε αιχμές για τον Παναγιώτη Κουρουμπλή. Για να είμαστε δίκαιοι, με βάση τον Καλλικράτη η Περιφέρεια δεν έχει αρμοδιότητες εκεί, αλλά η επικεφαλής της θα μπορούσε τουλάχιστον να αποφύγει τις σπόντες κατά του υπουργού με τον οποίο μοιράζονται την ίδια κομματική στέγη. Τη μέρα που συνόδευσε τον Αλέξη Τσίπρα στις λάσπες της Μάνδρας, όπου χάθηκαν 23 άνθρωποι, έκανε κι εκείνη αυτοψία με τον πρωθυπουργικό τρόπο. Σε αποστειρωμένο από παρουσία ψηφοφόρων περιβάλλον.

«ΛΕΚΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ». Τρεις εβδομάδες έχουν περάσει από την 23η  Ιουλίου και δεν έχει έστω δεχθεί το αίτημα της αντιπολίτευσης στην Περιφέρεια για ένα συμβούλιο με μοναδικό θέμα στην ημερήσια διάταξη τον απολογισμό για όσα συνέβησαν με τις πρόσφατες φονικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική – επειδή οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης λείπουν, λέει, σε διακοπές. Και δεν νιώθει την ανάγκη να αρθρώσει μια συγγνώμη γιατί αυτά είναι «λεκτικές ασκήσεις», όχι πράξεις μιας επιχειρησιακά ετοιμοπόλεμης πολιτικού.

Τον περασμένο Νοέμβριο, βέβαια, οφείλει να της αναγνωρίσει κανείς πως ήταν πιο γρήγορη. Πέρασαν δύο εβδομάδες – και χρειάστηκε ένα τεταμένο περιφερειακό συμβούλιο με πλημμυροπαθείς να της επιτίθενται προσωπικά – για να δηλώσει έτοιμη να αναλάβει «την ευθύνη και την ποινική». Τον Ιούνιο, πάλι, που το σκηνικό επαναλήφθηκε στη Μάνδρα, στη δουρική ανάγνωση για όλα έφταιγε η κλιματική αλλαγή. Τον Δεκαπενταύγουστο του 2017 απάντησε στις κατηγορίες περί της απουσίας της από το πύρινο μέτωπο Καλάμου, Καπανδριτίου και Βαρνάβα εμφανιζόμενη σε απευθείας σύνδεση στην ΕΡΤ από την Πεντέλη, σε «ένα πικρά ιστορικό μέρος, την περιβόητη Πύριζα», για λόγους συμβολισμών. Καμιά φορά, ωστόσο, οι συμβολισμοί εκδικούνται. Πόσω μάλλον όταν η περιφερειάρχης πηγαίνει επιτόπου, αλλά σε άλλον τόπο, μια μέρα μετά το ξέσπασμα της φωτιάς. Εξού και το μόνο που κατάφερε ήταν να σχολιάζεται η στυλιστική της επιλογή να φορέσει λευκή πουκαμίσα στα καμένα και πολλές στρώσεις τερακότας – της πούδρας που οι γυναίκες επιλέγουν το καλοκαίρι για να φαίνονται ηλιοκαμένες. Κι άλλοι αποτυχημένοι συμβολισμοί.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΦΑΛΜΑ. Εντάξει, φέτος δεν επανέλαβε τέτοιου τύπου λάθη. Επανέλαβε όμως το ίδιο σφάλμα που κάνει άμα τη αναλήψει των καθηκόντων της: Στην προσπάθειά της να προστατεύσει εαυτήν από τη φθορά που προκαλούν οι κρίσεις σαν τις παραπάνω – καθώς και η εξουσία στο κόμμα της – επιλέγει να είναι απούσα. Ενίοτε δε και σιωπηλή. Παρεμπιπτόντως, αυτή είναι μια κατηγορία που της απευθύνουν ακόμη και οι άσπονδοι σύντροφοί της. Ερμηνεύοντας, μάλιστα, τα κίνητρα της εν λόγω συμπεριφοράς με μια λέξη: «Δελφίνος». Πιθανόν. Από την άλλη, όμως, εφόσον ο Τσίπρας καίει το πολιτικό του κεφάλαιο στην Ανατολική Αττική, τι κάνει τη Δούρου να πιστεύει πως το δικό της δεν έχει εξαϋλωθεί πια; Οι παροικούντες την Κουμουνδούρου και το Μαξίμου, πάντως, εκτιμούν – ήδη από τη Μάνδρα – ότι τα περιθώρια της μελλοντικής της πολιτικής καριέρας έχουν στενέψει πολύ.