Τελικά, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο εκτός τόπου και χρόνου. Το λέω γιατί οι κεραίες μου πιάνουν ότι συζητούν για όσα συζητά και η κοινωνία – τουλάχιστον στην ψηφιακή δημόσια σφαίρα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αναφέρομαι στις περιλάλητες παπαριές της Ελένης Αυλωνίτου. Πρέπει δε να σας πω ότι δεν είναι λίγοι οι σύντροφοι της βουλευτού που στοιχηματίζουν ότι δεν της ξέφυγε η ατάκα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αντίθετα, εμφανίζονται βέβαιοι πως διεκδίκησε τα δικά της δεκαπέντε γουορχολικά λεπτά δημοσιότητας γιατί υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός στη Β’ Αθηνών, όπου και κατεβαίνει. Εκτός του ότι είναι αρκετοί οι συριζαίοι υπουργοί που θα βάλουν υποψηφιότητα εκεί, για την Αυλωνίτου υπάρχουν δύο αντίπαλα δέη, η Χαρά Καφαντάρη και η Αννέτα Καββαδία. Θα μου πείτε πλέον θα είναι τριχοτομημένη η περιφέρεια και ίσως δεν κατέβουν στον ίδιο τομέα. Σύμφωνοι, αλλά αν αυτοσυστήνεσαι ως θηλυκός Αδωνις δεν χάνεις ποτέ στο μπετόν ακροατήριο, σε όποιον τομέα κι αν ψηφίζει αυτό.
Βάζουν στοιχήματα

για τον Σκουρλέτη

Πηγές μου στο κυβερνών κόμμα με ενημέρωσαν πως έχουν αρχίσει ήδη τα στοιχήματα για τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα ανάμεσα στους βουλευτές της συμπολίτευσης. Εύλογο, δεν το συζητώ. Το πιο δύσκολο, λοιπόν, από όλα τα στοιχήματα που βάζουν μεταξύ τους οι Συριζαίοι αφορά τον Πάνο Σκουρλέτη. Τι εννοώ; Οι εκτιμήσεις διίστανται για το αν θα παραμείνει στην καρέκλα του υπουργού Εσωτερικών ή όχι. Πάντως, κι άλλες πηγές μου, που επιμένουν ότι έχουν γνώση όσων λέγονται εντός των τοίχων του Μαξίμου, δίνουν 50 – 50 την παραμονή του Πάνου στη θέση του. Αν υπάρχει κάτι που προβληματίζει άπαντες και δεν επιτρέπει να καταλήξουν σε μια εκτίμηση με σιγουριά είναι το γεγονός πως ο Σκουρλέτης έμεινε εκτός κάδρου των ευθυνών από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Οταν λένε εκτός κάδρου εννοούν την απουσία του από την περίφημη πια συνέντευξη Τύπου αλλά και την ανάληψη των αρμοδιοτήτων του Νίκου Τόσκα.
Τι κατάλαβε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής από τις φωτιές;
Θα μας τρελάνει αυτός ο Φραγκίσκος Κουτεντάκης. Το λέω γιατί άνθρωπός μου που κάθισε και διάβασε όλη την έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής μού επεσήμανε μία παράγραφο που ομολογώ υπερβαίνει την αντιληπτική μου ικανότητα. Σύμφωνα με αυτήν, λοιπόν, «ένας βασικός παράγοντας που θα οδηγήσει στην αύξηση της συνολικής παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι ο εκσυγχρονισμός των υπηρεσιών που παρέχει το κράτος προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις». Κι αυτό λέει το κατάλαβε από «τα πρόσφατα καταστροφικά γεγονότα στην Αττική, τις πλημμύρες στη Μάνδρα και τις πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική». Θα μου πείτε τώρα ποιος είμαι εγώ που θα πω στον Κουτεντάκη από πού θα αντλήσει την έμπνευση για να γράψει την έκθεση του για το δεύτερο τρίμηνο του 2018;
Γαλάζιες ανασφάλειες
Ολο το προηγούμενο χρονικό διάστημα μαθαίνω ότι στη γαλάζια παράταξη υπάρχουν – πώς να το πω ευγενικά; – πολύ έντονες συζητήσεις αναφορικά με τις υποψηφιότητες στις επικείμενες εκλογές. Καλά, θα το πω και άκομψα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ασκούν πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση για να κατέβουν εκεί που οι ίδιοι επιθυμούν να κατέβουν. Και όπως φαντάζεστε, υπάρχουν πολλά αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Τον τελευταίο λόγο βέβαια, ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, τον έχει ο αρχηγός. Οπως μου είπε άνθρωπός μου εκεί, πάντως, «έχει βρωμίσει ο τόπος ανασφάλειες στη ΝΔ».
Ο Ρουβίκωνας κι ο ΣΥΡΙΖΑ
Μεγαλεία ο Ρουβίκωνας. Μέλη του, λέει, έδωσαν συνέντευξη σε τηλεοπτικό κανάλι της Λατινικής Αμερικής που ανήκει σε Βενεζουέλα, Κούβα, Βολιβία, Νικαράγουα και Ουρουγουάη. Ενημέρωσαν δε τους λατίνους συντρόφους ότι δεν θα μιλούσαν ποτέ στο Fox News και πως αποδέχονται «τη βία ως πολιτικό εργαλείο». Αναμενόμενα όλα αυτά, αναρχικοί είναι. Εμένα μου άρεσε το άλλο, που αποκάλεσαν τον ΣΥΡΙΖΑ «σοσιαλδημοκρατικό». Κάποιος να τους ενημερώσει ότι μόνο εκείνοι κι ο Παπαδημούλης θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Κι αν συμφωνούν με τον Παπαδημούλη, πρέπει να το προσέξουν.