Η επικοινωνιακή αντεπίθεση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνεχίζεται. Μερικές μέρες μετά την εκδίωξη του αλάνθαστου γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Γιάννη Καπάκη, ο Αλέξης Τσίπρας ξαναφόρεσε τη στολή με το άσπρο πουκάμισο για να ανακοινώσει μεγάλες αλλαγές. Πρώτη, ανάμεσά τους, η κατάργηση της Πολιτικής Προστασίας.

Ο Αλέξης Τσίπρας, κατά τη συνήθειά του, προσπαθεί να κάνει by pass τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας που μαζί με την Περιφέρεια, τον Δήμο Μαραθώνος, την Πυροσβεστική, πιθανόν και την Αστυνομία βαρύνονται με σοβαρότατες αμέλειες και παραλείψεις, οι οποίες οδήγησαν στην καταστροφή και στους 93 νεκρούς. Κυρίως προσπαθεί να βγει ο ίδιος από το κάδρο, αφήνοντας – όπως κάθε στρατηλάτης που σέβεται τον ρόλο του – πίσω του την καταστροφή, προσανατολίζοντας το βλέμμα του «λαού του» μπροστά, στο φωτεινό μέλλον της τελεολογίας του.

Το πρόγραμμα «συγκρότησης Εθνικής Υπηρεσίας Διαχείρισης Εκτακτων Αναγκών» είναι διατυπωμένο σε κάκιστα ελληνικά, αφήνει εκκρεμή σημαντικά νομικά θέματα (όπως π.χ. η εμπλοκή του Στρατού ή η προστασία των υποδομών), περιέχει πολλές ασάφειες, υποτιμά τα σώματα ασφαλείας και συμπυκνώνεται σε ένα παιδικό σχεδιάγραμμα. Αλλά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες. Σημασία για τον Τσίπρα έχει, κάθε φορά, να μπορεί να εμφανίζει τον εαυτό του πίσω από κάποιο, υποτίθεται μακρόπνοο, σχέδιο.

Στο πλαίσιο, άλλωστε, αυτού που ο Πρωθυπουργός εμφανίζει ως το σχέδιο που υπερβαίνει όλα τα προηγούμενα σχέδια τα οποία απέτυχαν, όχι επειδή είχαν κενά αλλά κυρίως διότι δεν κινήθηκαν οι υπηρεσίες, χρειάζεται πάντα ένα πρόσωπο να συμβολίζει. Τέτοια πρόσωπα, ασφαλώς αναλώσιμα, ο Τσίπρας έχει μάθει να τα αναζητεί στη διεθνή επιστημονική αγορά. Ενα τέτοιο πρόσωπο, ο ριζοσπάστης διασκεδαστής (κατά τον χαρακτηρισμό του Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη) Σλάβοϊ Ζίζεκ, ήταν ο φιλόσοφος που υποτίθεται έφερνε τον Τσίπρα σε επαφή με την ευρωπαϊκή ριζοσπαστική διανόηση.

Ενα άλλο πρόσωπο που είχε κληθεί από την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν ο καθηγητής με τις σαγιονάρες Ερίκ Τουσέν, επικεφαλής της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους – ο αγαπημένος θεωρητικός της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που αγκαλιάστηκε εξίσου από Τσίπρα, Καμμένο, αλλά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Ηταν τόσο έγκυρα τα συμπεράσματα εκείνης της επιτροπής ώστε το υλικό που οδήγησε σε μια προκαταρκτική έκθεση να βρεθεί τις προάλλες στα σκουπίδια.

Στο πλαίσιο αυτού του τύπου των μετακλήσεων, ο Αλέξης Τσίπρας ανακάλυψε στο γερμανικό Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ τον καθηγητή Οικολογίας των Πυρκαγιών (ή κάτι τέτοιο) Γιόχαν Γκέοργκ Γκόλνταμερ, ο οποίος θα είναι επικεφαλής μιας Ανεξάρτητης Επιτροπής Διερεύνησης της τραγωδίας στο Μάτι. Πόσο ανεξάρτητος, άραγε, μπορεί να είναι ένας καθηγητής που πριν καν ανακοινωθεί ο διορισμός του, σε συνέντευξή του στον βασικό ιμάντα της κυβερνητικής προπαγάνδας, το ΑΠΕ, δηλώνει ότι η βασική αιτία της φονικής πυρκαγιάς είναι «η αλλοίωση του φυσικού τοπίου και η αλλαγή χρήσης γης»;

Ο Αλέξης Τσίπρας επείγεται να πετάξει από πάνω του το άγος των 93 νεκρών. Δυστυχώς γι’ αυτόν, οι θάνατοι είναι ανεξίτηλα στίγματα στη διαδρομή ενός πολιτικού. Ιδίως ενός πολιτικού που ξοδεύει περισσότερο χρόνο όχι στην ουσία αλλά στο φαίνεσθαι.