Με τα δεδομένα που προέκυψαν στις αρχές της εβδομάδας, στις 25 Αυγούστου το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας ξεκινά. Εν μέσω αντιδράσεων, έντασης και διαφωνιών, πριν καν φτάσουμε στη… σέντρα. Δεν θα σταθώ στο κομμάτι αυτό διότι είναι σαφές πως υπάρχουν «στρατόπεδα» που το καθένα κοιτάζει το πώς θα διασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα, άρα αυτόματα θα έρθει σε ρήξη με την απέναντι πλευρά.

Θα μείνω στο αγωνιστικό σκέλος και μόνο, εκεί όπου φαίνεται πως υπάρχει μια τάση ενίσχυσης του ελληνικού στοιχείου από τις ομάδες. Οχι μόνο τις λεγόμενες «μεγάλες», αλλά και τις υπόλοιπες. Φέτος ειδικά, ο έλληνας ποδοσφαιριστής κυριάρχησε στις κινήσεις της εγχώριας αγοράς, με τους περισσότερους συλλόγους να προτιμούν γηγενείς ποδοσφαιριστές για την κάλυψη των αναγκών τους.

Το έκανε έντονα ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ ήδη είχε δείξει τον σχετικό δρόμο τα τελευταία χρόνια νιώθοντας μετά την περσινή κατάκτηση του τίτλου δικαιωμένη, το ακολουθούν και οι υπόλοιποι. Με εξαίρεση ίσως τον ΠΑΟΚ, που επιμένει σε μια διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά την ενίσχυσή του. Το αν αυτή η διαφοροποίηση θα πετύχει, θα το δούμε στην πορεία, καθώς ακόμα ό,τι συμπεράσματα έχουν βγει από την κατάσταση των ομάδων δεν είναι ασφαλή.

Το βέβαιο είναι πως η ελληνοποίηση των ομάδων της Σούπερ Λίγκας είναι σαφέστατα η κυρίαρχη τάση του φετινού πρωταθλήματος. Με τους συλλόγους να κινούνται σε ένα διαφορετικό μονοπάτι, αναζητώντας μέσω αυτού μια άλλη φιλοσοφία. Που περιλαμβάνει αρχικά το συμμάζεμα του μπάτζετ και σε δεύτερο πλάνο την αλλαγή στη νοοτροπία των ομάδων. Οι οποίες επιδιώκουν να σφυρηλατήσουν έναν χαρακτήρα περισσότερο προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις του ελληνικού πρωταθλήματος.

Αυτό από μόνο του δίνει μια άλλη εικόνα στη σεζόν που ξεκινά. Η οποία προς το παρόν μοιάζει θολή και απρόβλεπτη, όσον αφορά την κατάληξή της.