Ο Αλέξης Τσίπρας είναι μόλις 44 ετών. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι κάτι σαν τον Αντώνη Ρέμο. Δεν έχει καμιά σημασία πού τραγουδάει ο Ρέμος. Σε μπουζουξίδικο, στην Ψαρού στη Μύκονο, σε κάποιο γήπεδο σε συναυλία. Είναι ο Αντώνης Ρέμος. Δεν έχει σημασία ποιο είναι κάθε φορά το κοινό. Αραβες μιλιονέρ. Υπολείμματα της πάλαι ποτέ μεσαίας τάξης. Νεολαία. Οι καλεσμένοι σε γαμήλιο πάρτι κάποιου μουλτι-μιλιονέρ. Δεν έχει σημασία ποιος ή ποια εμφανίζεται μαζί του. Ο Δάντης, ο Νταλάρας, οι Ονιράμα. Είναι ο Αντώνης Ρέμος. Είναι αδιάφορο αν παίζει μπουζούκι ο Νικολόπουλος ή ο Καραντίνης. Δεν έχει καμία σημασία το ρεπερτόριο. Πέρα από τα δικά του μπορεί να πει από Φρανκ Σινάτρα μέχρι Στέλιο Καζαντζίδη. Από νησιώτικα μέχρι ρεμπέτικα. Είναι πρώτα ο Αντώνης Ρέμος κι ύστερα όλα τα άλλα. Ο οποίος Αντώνης Ρέμος βέβαια δεν κοροϊδεύει. Το βγάζει το μεροκάματο και με το παραπάνω.

Αφίσα

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι μόλις 44 ετών. Δεν είχε γεννηθεί όταν έχτιζαν τα αυθαίρετα, στο Μάτι και σε όλη την επικράτεια. Στο Δημοτικό πήγαινε όταν μπάζωναν τα ρέματα και πνίγηκαν στη Μάνδρα. Σε τι μπορεί να φταίει; Η «ΣΥΡΙΖΑ ΑΕ και συνεργάτες» διαφυλάσσει τον Αλέξη σαν κόρη οφθαλμού. Δεν είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουν. Είναι το μοναδικό που έχουν. Ο Αλέξης δέχτηκε τους πυρόπληκτους στο Μαξίμου. Τον Αλέξη έστειλαν στη σύσκεψη το Λαύριο. Είναι ο ζεν πρεμιέ της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Με το τίποτα και με τα ψέματα τους πήρε από το 4% και τους έκανε το Νο 1 μαγαζί. Αυτόν έχουνε, αυτόν πουλάνε. Οπως ο επιχειρηματίας θα γεμίσει την Αθήνα με αφίσες του Αντώνη, έτσι και το κόμμα αρχών και ιδεών της Αριστεράς. Σε κάθε αφίσα, προεκλογική ή όχι, αυτό που κυριαρχεί είναι η φωτογραφία του Αλέξη. Το ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ με μεγάλα κεφαλαία κι ο ΣΥΡΙΖΑ κάτω κάτω στο τέλος με πολύ μικρότερα. Καμία διαφορά ο σταρ της πολιτικής από τους σταρ της σόουμπιζ. Αυτόν που φέρνει τον κόσμο προβάλλουμε.

Διαβατήριο

Αν όλα τα κόμματα στην Ελλάδα είναι αρχηγικά, ο Αλέξης το πήγε ένα βήμα παραπέρα και το εξέλιξε. Δημιούργησε το πρώτο προσωπικό κόμμα. Δεν είναι τόσο αυτά που λέει, όσο το πρόσωπό του, που γράφει στο γυαλί. Μία εξόχως συμπαθητική φάτσα που αν η κόρη τους τον έφερνε για γαμπρό, όλες οι μανάδες θα βάζανε τα κλάματα από τη συγκίνηση. Είναι ποτέ δυνατόν αυτό το παιδί να λέει ψέματα; Η φάτσα είναι διαβατήριο που σε οδηγεί στην επιτυχία. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τους καλλιτέχνες. Ισχύει και για τους πολιτικούς. Το να βάζεις βέβαια στο ίδιο καζάνι τον Ρέμο με τον Τσίπρα, τον αδικείς σφόδρα τον Αντώνη. Τον Νικολόπουλο και τον Καραντίνη είπαμε έχει δίπλα του να παίζουνε μπουζούκι. Τους καλύτερους. Το σέβεται το κοινό του. Οταν ο Αλέξης πάει και κάνει υπουργούς τον Χαϊκάλη, τον Ζουράρι και τον Τέρενς Κουίκ, τι σεβασμό δείχνει στους ψηφοφόρους του; Οταν κάνει σύμβουλό του τον Καρανίκα;

Γραβάτα

Ο Τσίπρας είναι μόλις 44 ετών. Δεν το πέταξε τυχαία ο Βερναρδάκης. Είναι δυνατόν να ευθύνεται για όσα γίνονται στη χώρα; Οπως ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι μόλις τριάμισι χρόνια στην κυβέρνηση δεν ευθύνεται για τα προηγούμενα 40 της Μεταπολίτευσης. Ειδικά όμως ο Αλέξης. Που δεν είναι από τζάκι. Ούτε Παπανδρέου τον λένε, ούτε Καραμανλή, ούτε Μητσοτάκη. Δεν φοράει γραβάτα, δεν κάνει τον σταυρό του, δεν έβαλε αυτός τη χώρα στα Μνημόνια. Αν μιλήσουμε επί της ουσίας, ο Τσε Γκεβάρα δολοφονήθηκε στα 39, ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε στα 37, ο Παναγούλης πέθανε στα 39, ο Αρης Βελουχιώτης στα 40. Διαφωνείς ή συμφωνείς, κάτι προλάβανε και κάνανε. Ο Αλέξης τι θα έχει να λέει για την πρωθυπουργική θητεία του; Οτι έκλεισε τις τράπεζες; Οτι έφτιαξε μία κυβέρνηση που στη διαχείριση των ασύμμετρων φαινομένων έφτασε τους εκατό νεκρούς;

Ορχήστρα

Το νέο, το καινοτόμο, το ελπιδοφόρο, δεν έχει να κάνει με την ηλικία του ηγέτη. Νέος είναι κι ο Κασιδιάρης. Πιο νέος μάλιστα. Στα 38. Το νέο έχει να κάνει με την πολιτική που ασκείται και τις αποφάσεις που παίρνονται. Οταν τα έχεις πει και τα έχεις υποσχεθεί όλα. Οταν δεν έχεις κάνει τίποτα, το μόνο που απομένει είναι να πουλάς τη φάτσα σου. Τα νιάτα σου και την ομορφιά σου. Απέναντι λοιπόν στους 100 νεκρούς, τα 44 χρόνια του Αλέξη. Βρέχει και πνίγονται, ανάβουν φωτιές και καίγονται, το αντίπαλο δέος είναι οι εμφανίσεις του Αλέξη. Με σηκωμένα τα μανίκια, στο Χαλάνδρι και στο Μάτι. Οπως ο Αντώνης Ρέμος εμφανίζεται, λέει τα τραγούδια του και κάνει το πρόγραμμά του, έτσι κι ο Αλέξης. Κάνει το δικό του πρόγραμμα. Κι επειδή η ορχήστρα, κάτι Σκουρλέτηδες, κάτι Τόσκας και κάτι Κουρουμπλήδες είναι της πλάκας, κάνει όλο το παιχνίδι μόνος του. Εξού και η υπέρμετρη προβολή και διαφήμιση. Οχι στις ικανότητές του. Στα 44 μόλις χρόνια του.

Μνήματα

Και μιας κι η κουβέντα σήμερα μπερδεύει τη μουσική με την πολιτική, όταν τον Ιούνιο του 1970 ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ ανακοίνωνε τη διάλυση των Μπιτλς και οι τέσσερις ήταν κάτω από τα τριάντα. Με διακόσια τόσα τραγούδια. Φεύγοντας κάποια στιγμή ο 44χρονος σήμερα Αλέξης τι θα έχει αφήσει πίσω του; Τα μνήματα από τις πλημμύρες και τις φωτιές;