Αναζήτηση
«Η μαμά, η μαμά». Η μικρή Λένια δείχνει την τηλεόραση και φωνάζει από χαρά, την ώρα που η μαμά της Νικόλ Κυριακοπούλου έχει κάνει μια προσπάθεια και έχει περάσει ένα ύψος.
Εκείνη τη στιγμή η ελληνίδα πρωταθλήτρια διεκδικεί το χρυσό μετάλλιο και τελικά κατακτά το ασημένιο, πίσω από την Κατερίνα Στεφανίδη, σε έναν συγκλονιστικό ελληνικό τελικό στο επί κοντώ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βερολίνου.
Τη στιγμή της απονομής στο πιο κεντρικό σημείο του Βερολίνου, την επόμενη μέρα, η συγκίνηση είναι διάχυτη και όπως εξομολογείται στα «ΝΕΑ» η Νικόλ Κυριακοπούλου: «Ηθελα μετά την απονομή να άνοιγα μια πόρτα και να έμπαινα στο σπίτι να αγκαλιάσω την κορούλα μου και να της δώσω το μετάλλιο».
Αλλωστε της είχε ήδη κάνει την τρυφερή αφιέρωση στο Instagram αμέσως μετά την κατάκτηση του μεταλλίου, γράφοντας: «Λένια, η μαμά πήρε ΜΕΤΑΛΛΙΟ».
Με τη μικρή να βλέπει τη μαμά στην τηλεόραση παρέα με τον μπαμπά και τη γιαγιά της.
Την απογείωσε
Η γέννηση της κόρης της το 2017 άλλαξε όλη της τη ζωή, όπως και του συζύγου της, παλαιού αθλητή των 400 μ. Ανδρέα Λιναρδάτου και όπως παραδέχεται:
«Μου έδωσε ένα άλλο έξτρα κίνητρο, το πιο δυνατό απ’ όλα. Ηθελα το μετάλλιο για την κόρη μου. Ξέρω ότι είναι μικρή ακόμα, αλλά θα έχει να δει έναν μεγάλο αγώνα από τη μαμά της στο μέλλον. Τώρα θα παίζει με το μετάλλιο» λέει γελώντας η Νικόλ, που επέστρεψε σε απίστευτη κατάσταση έπειτα από τη γέννα και ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα.
«Κράτησα σε καλή κατάσταση το σώμα μου, δεν είχα σταματήσει σχεδόν στιγμή να γυμνάζομαι και έχασα γρήγορα 8 κιλά από τα 11,5 που είχα πάρει. Αν υπολογίσει κανείς ότι θήλαζα και για τρεις μήνες, νομίζω ότι πράγματι επέστρεψα σχετικά σύντομα» λέει η κάτοχος του ασημένιου μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βερολίνου, η οποία μας αποκαλύπτει και το μυστικό αυτής της γρήγορης επανόδου που δεν έχει να κάνει με προετοιμασίες και γυμναστικές.
«Μα θέλει και ρώτημα; Η γέννηση της κόρης μου με απογείωσε, με άλλαξε ως άνθρωπο, με ολοκλήρωσε περισσότερο και πάνω απ’ όλα με έκανε τρομερά ευτυχισμένη. Δεν μπορούσα καν να κρυφτώ στον αγώνα και να μην δείξω το πόσο ευτυχισμένη είμαι» λέει η αθλήτρια του Ανδρέα Τσώνη, που απόλαυσε όσο μπορούσε έναν εκπληκτικό αγώνα με την Κατερίνα Στεφανίδη.
«Πώς μας είδες για… τσακωμένες; Βάλε λίγο ίντριγκα στο κομμάτι» μας λέει γελώντας.
«Δεν περιγράφεται»
«Ημουν βέβαιη για τη Σιντόροβα ότι θα είναι στα μετάλλια και η Κατερίνα και μέσα μου έλεγα θα πλασαριστώ στο 1-3 ή γιατί όχι και στο 1-2, αλλά ειλικρινά αυτό που έγινε ήταν μοναδικό. Οταν έχεις σχεδιάσει ένα όνειρο στο μυαλό σου είναι πολύ όμορφο. Αν όμως αυτό γίνει πραγματικότητα, τότε το συναίσθημα δεν περιγράφεται, είναι μοναδικό και αυτό έζησα» λέει η έμπειρη άλτρια, που εκτός από τη γέννηση της κόρης της έχει και έναν ακόμα λόγο να είναι χαρούμενη για αυτή την επιστροφή της και τη μεγάλη προσπάθεια που της έδωσε το ασημένιο μετάλλιο.
Είναι η συνεργασία με τον νέο της προπονητή, τον Ανδρέα Τσώνη, με τον οποίο δημιούργησαν εξαιρετική χημεία και είχαν εξαιρετική τακτική στον αγώνα, αλλά και στην προετοιμασία που έκαναν με περισσότερη προπόνηση και λιγότερο αγώνες.
«Του οφείλω πολλά, είναι μια συνεργασία που με ανανέωσε και νιώθω ότι πήρα σημαντικά πράγματα τα οποία βγάζω στον αγωνιστικό χώρο. Ακόμα έχουμε μπροστά μας και άλλες προκλήσεις και ελπίζω να συνεχίσουμε το ίδιο καλά. Τώρα λίγο ξεκούραση και μετά η συμμετοχή σε κάποιους αγώνες του Diamond League. Θα είμαι σίγουρα σε αυτόν της Ζυρίχης».
Επιστροφή στην πατρίδα
Η Νικόλ έχει ήδη την κόρη της αγκαλιά, αφού επέστρεψε όπως και η Κατερίνα Στεφανίδη προχθές το βράδυ από το Βερολίνο. Η επιστροφή στην πατρίδα ήταν άλλωστε το ζητούμενο μετά τον θρίαμβο και για τις δύο πρωταθλήτριες.
Εντυπωσιακή επάνοδος
«Η Νικόλ έχει δείξει ότι είναι φτιαγμένη για τα δύσκολα, όμως αυτό που πέτυχε τώρα είναι εντυπωσιακό. Επέστρεψε από εγκυμοσύνη δριμύτερη και κατέκτησε μετάλλιο σε έναν ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου τελικό, που κρίθηκε σε μεγάλα ύψη».
Ο επικεφαλής της υγειονομικής ομάδας του ΣΕΓΑΣ, Διονύσης Χίσσας, βρίσκεται στο Βερολίνο δίπλα στους αθλητές και εξηγεί στα «ΝΕΑ» γιατί αυτό που πέτυχε η Νικόλ Κυριακοπούλου, δηλαδή να επιστρέψει γρήγορα και σε υψηλό επίπεδο έπειτα από εγκυμοσύνη, είναι άξιο αναφοράς. «Κατ’ αρχάς να πούμε ότι η εγκυμοσύνη, που είναι ό,τι πιο όμορφο για τη γυναίκα, την ίδια στιγμή αποτελεί ένα ορμονικό σοκ για τον οργανισμό της, ο οποίος επανέρχεται σιγά σιγά.
Ουσιαστικά χρειάζεται σχεδόν 14 μήνες για να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση. Και μάλιστα στην περίπτωση της Νικόλ, η επιστροφή στη «δουλειά» είναι διαφορετικό πράγμα καθώς είναι πολύ πιο απαιτητικό αυτό που κάνει σε σπατάλη ενέργειας, από το να είχε για παράδειγμα να επανέλθει σε δουλειά γραφείου» επισημαίνει ο δρ Διονύσης Χίσσας.
Βέβαια η Νικόλ ήταν αποφασισμένη και είχε προγραμματίσει αυτή τη διακοπή. «Ακριβώς και ουσιαστικά της επέτρεψε να αποφορτιστεί για λίγο από το αγωνιστικό κομμάτι και την πίεση. Παράλληλα είχε μια άλλη φρεσκάδα και μεγάλη θέληση. Βασικά δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι θα τα καταφέρει. Το μόνο που αποτελούσε ερωτηματικό για το πρώτο διάστημα τουλάχιστον ήταν η διάρκεια που θα είχε στην απόδοσή της.
Ομως με τη σωστή προετοιμασία με τον προπονητή της έδειξε γενικά μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα από την πρώτη στιγμή μέχρι και την κατάκτηση του μεταλλίου.
Η γέννηση του παιδιού της άλλαξε προς το καλύτερο όλη την ψυχοσύνθεσή της και της έδωσε και έξτρα κίνητρο για να επιστρέψει πιο δυνατή».
«Πού λες να βάλουμε τον πήχη;»
Οι δύο μεγάλες κυρίες του ελληνικού επί κοντώ συνέθεσαν έναν από τους κορυφαίους αγώνες όλων των εποχών στο Βερολίνο, όπου αφού «καθάρισαν» όλες τις αντιπάλους τους βρέθηκαν σε ένα ανεπανάληπτο τετ α τετ για τον ελληνικό στίβο – και όχι μόνο – να διεκδικούν το χρυσό μετάλλιο!
«Πράγματι ήταν ένας μεγάλος τελικός και ονειρεμένος όπως έγινε, με δύο Ελληνίδες να έχουμε εξασφαλίσει τις δύο πρώτες θέσεις και να διεκδικούμε το χρυσό μετάλλιο. Αυτό το βλέπεις συνήθως στους Αμερικανούς παλαιότερα και λιγότερο τώρα σε αθλητές ή αθλήτριες από την πρώην Σοβιετική Ενωση.
Αλλά τώρα ήταν η Ελλάδα, πραγματικά μοναδικό το συναίσθημα. Θα ξαναπώ ότι με βάση τις συνθήκες προετοιμασίας σε σχέση με τους ξένους και το λέω γενικότερα, οι έλληνες αθλητές και αθλήτριες είναι οι κορυφαίοι. Κάποτε σε έναν αγώνα στην Αγγλία με ρώτησαν στις προπονήσεις αν χρειάζομαι κάτι και ζήτησα μήπως υπήρχε μια τηλεόραση με κάμερα που γράφει τα άλματα και τα βλέπεις μετά και δουλεύεις πάνω σε αυτό. Ε, λοιπόν, μας έδωσαν!
Για τους ξένους αυτά είναι αυτονόητα και εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε άλλα και άλλα. Τι να πουν μάλιστα και αθλήματα όπως η κολύμβηση, που είχαν μεγάλη διάκριση τα παιδιά και εκεί, με πισίνες κλειστές» λέει η Νικόλ Κυριακοπούλου και αποκαλύπτει ότι πέρασε πολύ ωραία στην αναμέτρηση με την Κατερίνα.
«Συζητούσαμε πού να βάλουμε τον πήχη. Εσύ τι λες με ρώτησε, και είπα ότι ήθελα να δοκιμάσω στα 4,90 και μου απάντησε: Να μην ξεκινήσουμε πρώτα στα 4,85, αλλιώς πάμε στα 4,90, κανένα πρόβλημα.
Απάντησα, γιατί όχι, καθώς εάν περνούσα τα 4,85 θα έκανα και ατομικό ρεκόρ, αφού έχω 4,83.
Τελικά εξελίχθηκε ο αγώνας με την Κατερίνα να τα περνάει και εγώ όχι. Της άξιζε το χρυσό, είναι μια τεράστια αθλήτρια που τα έχει σαρώσει όλα. Μπράβο της.
Ξαναλέω όμως ότι ήταν ένας απίστευτος αγώνας με μεγάλες συγκινήσεις. Η Κατερίνα νομίζω ήταν άνετη, εγώ πάντως στην πορεία δυσκολεύτηκα δεν το κρύβω, αλλά ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση και αυτό μου βγήκε» συμπληρώνει η πρωταθλήτριά μας, που βγήκε και φωτογραφία μαζί με την Κατερίνα έχοντας οι δύο κοπέλες στη μέση τον μεγάλο Σεργκέι Μπούμπκα, και όλα αυτά στο περιθώριο της απονομής των μεταλλίων που έγινε στο πιο κεντρικό σημείο του Βερολίνου.
«Ηταν πολύ όμορφα μέσα στον κόσμο, στην πλατεία ένα εξαιρετικό χάπενινγκ, το οποίο απολαμβάνουν και οι αθλητές και οι άνθρωποι που έχουν πιο εύκολα πρόσβαση εκεί σε σχέση με το στάδιο. Αν και προσωπικά απολαμβάνω πολύ και την απονομή στο στάδιο, όπως θυμάμαι στο Παγκόσμιο του Πεκίνου το 2015. Για λίγο σταματάνε όλα και τα φώτα πέφτουν στις νικήτριες.
Απλά το έκαναν νομίζω και για να μη χάνεται τηλεοπτικός χρόνος μέσα στον αγωνιστικό χώρο και γι’ αυτό μετέφεραν σε πλατείες τις απονομές. Το είχα ξαναζήσει στη Ζυρίχη και νομίζω ο στόχος είναι σιγά σιγά αυτό να συμβαίνει σε όλες τις διοργανώσεις».
Ευχάριστη έκπληξη
Στον τελικό συμμετείχε και η Ελένη Πόλακ, τρίτη Ελληνίδα, και ήταν η ευχάριστη έκπληξη με την Νικόλ να την αποθεώνει:
«Είναι τεράστια επιτυχία ότι μπήκε στον τελικό. Το μέλλον της ανήκει και στάθηκε εξαιρετικά παρά το γεγονός ότι είχε και ένα πρόβλημα στον ώμο. Γενικά ο αγώνας είχε μεγάλο συναγωνισμό καθώς και η Ρωσίδα Σιντόροβα και η Βρετανίδα Μπράνσοου, που πήρε το χάλκινο μετάλλιο, είναι πολύ μεγάλες αθλήτριες. Για αυτό και έχει μεγάλη αξία αυτό που πετύχαμε με την Κατερίνα και το απολαύσαμε, πανηγυρίζοντας παρέα με τις ελληνικές σημαίες».
